Nu mijn huidige project (Revell FW200) bijna op zijn eind loopt, moet ik toch langzamerhand een nieuw doosje uit de kast halen om de donkere dagen mee te vullen. En aangezien het nog te vroeg is voor de WoT groepsbouw, kwam ik op dit obscure oostblokkitje van RPM uit. Reviews op het internet zijn niet mals over dit model, maar voor 15 euro op de SMC had ik ook geen al te goede kwaliteit verwacht.
Wat geschiedenis over dit bizarre apparaat:
Alkett Vs.Kfz. 617 MinenraumerDit haast onwaarschijnlijke apparaat is voortgekomen uit een gezamenlijk ontwerp tussen de fabrikanten Alkett, Krupp en Mercedes-Benz om een mijnenruimer te ontwikkelen die zich een weg moest kunnen banen door mijnenvelden om zo de weg vrij te maken voor infanterie en voertuigen. Het is een van de meest vreemde ontwerpen van WO2, het heeft veel weg van een science-fiction voertuig.
Het voertuig had een bepantsering met een dikte tussen de 10 en 40 mm, met als zwaarst bepantserde deel de bodem, waar 40 mm bepantsering was aangebracht om de explosies van meerdere mijnen te kunnen weerstaan. De vloer aan de binnenkant van de mijnenruimer was nog met een extra 20 mm beschermd om meer bescherming te kunnen bieden aan de bemanning. Als bewapening werden 2 MG-34 machinegeweren in een Pz. 1 koepel aangebracht.
het eerste prototype van de Minenraumer werd opgeleverd in 1942. Alhoewel de typeplaatjes in het voertuig aangeven dat de koepel op het voertuig van een Pz. 1 Ausf.A is, is de echte koepel op het voertuig van een Ausf.B. Dit is te zien aan de karakteristieke hijshaken (Traghaken) aan weerszijden van de koepel.
De besturing van het voertuig werd mogelijk gemaakt door een klein wiel aan de achterkant te plaatsen , dat door een mechanisme van kettingen via een stuur in de cabine werd bestuurd. De mijnenruimer bewoog zich voort op 2 enorme schijven waaraan zware stalen schoenen waren bevestigd. Hierdoor waren de wielen bijna onkwetsbaar tegen de explosies van alle mijnen. De belangrijkste rol van deze grote "wielen" was om een permanent hoge bodemdruk uit te oefenen, om zo de omringende mijnen te laten ontploffen, om zo een weg vrij te maken voor infanterie en AFV's.
de cabine van de mijnenruimer, het stuur en andere instrumenten zijn te zien. foto van een aantal schoenen van de mijnenruimer. Doordat het massief stalen schoenen zijn, oefenen ze een hoge bodemdruk uit en zijn ze bestand tegen zware explosies.Tijdens testritten met het voertuig kwam men tot de conclusie dat de mijnenruimer niet geschikt was voor moderne oorlogsvoering. Door zijn hoge gewicht, lage snelheid en opvallende grootte werd de Minenraumer een groot doelwit voor de vijand, en dus werd het project afgeblazen.
de Minenraumer tijdens testritten. Op de laatste foto is ook een van de valkuilen van het voertuig te zien: door zijn hoge bodemdruk is het in staat om mijnen af te laten gaan, maar tegelijkertijd graaft het voertuig zich door zijn hoge gewicht als het ware in, waardoor het veel moeite kost om zich door ruw terrein te bewegen. In april 1945 namen de Sovjets het voertuig in in het centrum van het Duitse testcomplex in Kummersdorf tijdens hun opmars naar Berlijn. Nadat het een paar keer in Dresden was opgeslagen werd het in 1947 naar de USSR vervoerd, om het voertuig daar te testen. Maar doordat de Minenraumer slecht was opgeslagen en vervoerd, was het te zwaar beschadigd geraakt om het nog goed te kunnen testen, en bleef het bij een korte evaluatie.
Het voertuig bestaat tegenwoordig nog steeds, het staat opgesteld in het Kubinka militair museum.
zo staat de Minenraumer er tegenwoordig bij in Kubinka. Op de laatste foto is het stuurmechanisme met de kettingen te zien.het voertuig heeft in het verleden een andere kleur gehad, toen was hij bruin met zwart.Technische specificaties:Lengte: 6.28 meter
Breedte: 3.22 meter
Hoogte: 2.90 meter
Gewicht: 50 ton
Bepantsering: tussen 10-40 mm
Bewapening: 2x 7.92mm MG34
[i]bron: vrij vertaald uit: http://strangevehicles.greyfalcon.us/Alkett.htm
Foto's: http://strangevehicles.greyfalcon.us/Alkett.htm / http://www.google.com/i]De kit:Zoals eerder gezegd is de kwaliteit niet echt des Tamiya's te noemen. Qua details valt het best mee, er zitten overal wel kleine boutjes, en er zijn ook genoeg kleine onderdeeltjes. Maar het gietwerk zelf is op zijn zachtst gezegd "matig" te noemen. Bijna ieder onderdeel heeft wel gietnaden, flash en andere toestanden. Maar het grootste probleem is wel dat de romp flink kromgetrokken is. Met flink wat lijm moet het wel recht te krijgen zijn, maar er is heel veel plamuurwerk nodig.
De sprues:
De sprues met de wielen. Hier zijn er in totaal 4 van. Hier vallen de flash etc... gelukkig mee, maar volgens verschillende fora is de pasvorm verschrikkelijk.
De sprue met de romp. Hier is aanzienlijk meer flash aanwezig, en alles is flink krom.
Hier is te zien dat lang niet alles recht is.
De sprue met de koepel en "achterophanging". Hier zat eerst nog een halve sprue extra aan vast, van een munitiekarretje om precies te zijn. Link naar het extra kitje:
http://www.super-hobby.nl/products/Ammo ... itzer.htmlIk heb het dingetje even in elkaar gezet:
En als laatste het boekje en de decals. In het boekje staat niks over de plaatsing van de decals, maar de balkenkruizen zullen waarschijnlijk op de voor- en zijkant moeten, en de vlag op het dak.
Wat trouwens ook niet erg slim is gedaan door onze Poolse vrienden van RPM, is dat ze de doos veel te klein hebben gemaakt. De deksel is niet dicht te krijgen als alles erin zit, dus is er tijdens transport ook het een en ander gesneuveld. Niks ernstigs, maar toch wel irritant.
In welk kleurenschema dit ding wordt geverfd, weet ik niet. Ik twijfel nog tussen het schema van de box-art:
Of een "net uit de fabriek" schema: alles primerrood, met wat panelen panzergrau, en de Pz.1 koepel in een normaal camoschema, alsof hij van een oude Pz.1 gesloopt is.
-------------------------------------------–-----------------------------------------------------------------------
De BouwHet boekje begint bij de voorwielen, wat ook direct het meeste werk van de hele kit is. Elk wiel heeft 102 (!!!) onderdelen, en dat moet dus 2x. En als je beseft dat ieder onderdeel niet al te goed is qua kwaliteit, gaat er toch vrij veel werk in zo'n wiel zitten.
Het wiel begint met de grote schijf in het midden, dat uit 2 helften bestaat. Opzich niet zo spannend, maar omdat RPM niet doet aan locatiepennetjes, moet je toch even opletten dat alles recht zit.
Van die sinkholes zie je straks niks meer, dus die blijven mooi zitten.
Dan moeten de onderdelen gemaakt worden die de "ketting" van de schoenen recht op het wiel houden. 10 per wiel, 2 stukjes per deel, 20 stukjes dus in totaal per wiel.
Ook hier geldt: gietkwaliteit van niks, dus veel schoonmaakwerk.
Daarna de ketting zelf: ook weer 20 onderdelen per wiel. Deze zijn gelukkig wat beter gegoten, met maar 2 braampjes per onderdeel. De delen moeten niet aan elkaar gelijmd worden, ze worden door de onderdelen van het vorige plaatje.
Hier zie je hoe de ketting bij elkaar wordt gehouden door de getande blokjes.
En als je even met het verstand op nul doorwerkt heb je al een halve ketting af.
Het geheel ligt gelukkig goed om het wiel heen, dus er zijn geen verbouwingen nodig.
Het houdt je van de straat hè....