Geregistreerd: zo 07 mei, 2006 14:01 pm Berichten: 1070
Silenoz schreef:
Ik veronderstel dat dit een fictieve versie is?
Die veronderstelling is correct. Mijn verhaal erachter is dat een van de strijdende partijen in het midden-oosten twee oude tanks hebben omgebouwd tot een fire support vehicle en extra armour hebben aangebracht.
GJ
_________________ "But if it needs be, it is an ideal for which I am prepared to die." - Nelson Mandela "Extinction is forever." - Sea Shepherd
Wat een diversiteit aan modellen en ook nog eens mooi werk Ben momenteel naast mijn figgies mijn werkinteresse aan het verleggen naar schepen en daar ben ik wel benieuwd naar de stand waar je die foto's heb gemaakt van oa de Snowberry. Tuurlijk, ik zou best een slagschip 1/200 willen maken, maar ik zou werkelijk niet waeten waar ik hem zou moeten laten dus vandaar de iets kleinere schepen in 1/350 oid. Maar al die goodies zien er ook echt wel mooi uit. Volgens mij zag ik heel veel van Pontos liggen?
_________________ BertUS Klik hier voor mijn site Zit ik op een Modelbrouwforum om te modelbouwen of te forummen?
Disclaimer: Opmerkingen, kritiek en tips zijn altijd gebaseerd op wat zichtbaar is op mijn scherm
Bert, ik heb thuis nog een folder liggen van die stand, ik zal eens kijken, maar die Snowberry en Nagato sets zijn volgens mij inderdaad van Pontos. Hele mooie sets inderdaad, maar aangezien schepen bij mij sowieso al tergend langzaam gaan vraag ik me af of ik er wel aan moet beginnen om zo'n set aan te schaffen...
Danny
_________________ Now the gate has been unlatched, headstones pushed aside; corpses shift and offer room, a fate you must abide!
Het is nogal een tijd geleden dat ik hier verder ben gegaan, maar bij deze gaan we weer verder!
Zondag 11 November: de Wedstrijd
De zondag verliep in grote lijnen als de zaterdag. We hadden voordat we naar de beurshallen gingen al de koffers/tassen in de auto gelegd, aangezien we die avond niet meer bij het hotel terugkwamen.
Eenmaal op de beurs wilden we nog de wedstrijd bezoeken en ik wilde bij de Kitswap nog even wat prijzen van de tot dan toe niet verkochte kits aanpassen. Ik had al het één en ander verkocht en had nog goede hoop dat er meer de deur uit zou gaan. Zoals gebruikelijk was er om 11:00 weer 2 minuten stilte en het blijft toch heel apart hoe je plots in een zaal met duizenden mensen een speld kan horen vallen!
En dan de wedstrijd. Zoals gewoonlijk was er weer enorm veel moois te zien. Aangezien Nemmy het maken van foto's voor het grootste deel aan mij over liet, was hij al vrij snel weer klaar met kijken en kon hij ons honk weer gaan bemannen. Dus zonder er al te lang omheen te draaien...kijk en huiver!
Jullie zien het, wederom een hoop kunstwerkjes!
Tegen een uurtje of 3 kon ik de opbrengst van de Kitswap gaan ophalen, en die was niet verkeerd. Ik heb op 2 dozen na alles verkocht, en het zou zomaar kunnen dat ik volgend jaar weer wat spullen op die manier verkoop.
En dan was het om 4 uur alweer tijd om op te ruimen. We hadden om 17:00 een tafel bij een restaurant in de buurt gereserveerd, dus we mochten nog redelijk opschieten ook. De reden dat we vroeg wilde eten was omdat we na het eten nog zo'n 2,5 uur in de auto mochten zitten richting Cambridge, of preciezer gezegd; Saffron Walden, en we maar tot een bepaalde tijd konden inchecken. Inpakken en wegwezen dus. Het grootste deel van de route zag er ongeveer zo uit:
En dus na die 2,5 uur onderweg te zijn geweest kwamen we aan bij dit gebouw:
Beter bekend als Saffron Hotel. Het inchecken was opzich al een uitdaging, wegens de zus van de jongen achter de balie (beide weekendhulp naar het scheen), had intussen al aardig zitten tanken en had nog steun van Looney nodig om te blijven staan. Maar we moesten aardig zijn voor haar broer, dat stond vast.
Het was overduidelijk een oud gebouw, met vloeren waar je zeeziek van kon worden. En elke kamer zag er weer anders uit. Nemmy had zo'n beetje de gehele zolder tot z'n beschikking, al was deze maar groot in één richting en was er maar heel weinig meubilair aanwezig.
Mijn kamer zag er als volgt uit:
We poogden nog even in de bar te zitten, maar na zo'n 30 minuten was er nog steeds niemand te zien, dus zochten we onze kamers maar op om langzaamaan te gaan slapen. De volgende dag beloofde vermoeiend maar heel erg leuk te worden: een bezoek aan het Imperial War Museum te Duxford!
Plaatjes daarvan volgen (hopelijk) zeer binnenkort.
Danny
_________________ Now the gate has been unlatched, headstones pushed aside; corpses shift and offer room, a fate you must abide!
Maandag 12 en Dinsdag 13 November:"Ik kan wel janken, jongens..."
We konden maandagochtend redelijk uitslapen, het Imperial War Museum ging pas om 10:00 open, en het was zo'n 20 minuten rijden er naartoe. Na op ons gemak ontbeten te hebben zijn we rustig richting het museum gereden. Rond 09:45 waren we dan aangekomen!
We hadden nog even tijd om de windvaan van het museum te bekoekeloeren. -Wat is er zo interessant aan een windvaan? Nou, die had de vorm van een Hurricane:
Het was ook echt een windvaan want dinsdag keek 'ie een andere kant op!
Tevens stond er ook een leuk blikje buiten; de Comet:
En terwijl we buiten aan het wachten waren zagen we wat activiteit op het vliegveld, bij één van de hangaars gingen de deuren open en werd er het één en ander aan moois naar buiten gesleept.
Nadat we onze tickets hadden gekocht en vrijgelaten waren zijn we eerst even naar de zojuist geopende hangaar gelopen. Daar was op dat moment nog wat extra's buiten gezet en een aantal toestellen hadden al hun weg naar de startbaan gemaakt, dat beloofde al veel goeds! Maar eerst ter illustratie even een plattegrondje met de diverse ruimtes, gebouwen en hangaars.
Toen we bij de hangaar stonden hadden we een heel mooi uitzicht op 2 praaltjes van Warbirds, een F4U Corsair en een P-40 Warhawk. Het mooie was dat er totaal geen hekken omheen stonden en we feitelijk zo in konden stappen. Wel stond er bij de Corsair een bordje met de opmerking dat het een luchtwaardige kist betrof, dus gaarne niet aankomen. Heel vet om die kisten eens up close and personal te zien.
En ook de P-40 was luchtwaardig, wegens er zaten genoeg slachtoffers op de vleugelvoorrand:
En toen liepen we de betreffende hangaar binnen (nummer 2 op de kaart) en was er nog veel meer moois te zien. Zo werden we (letterlijk) begroet door een F8F Bearcat:
(ze zwaait naar ons )
Toen liepen we langs een Sea Fury, en op dat moment bevond achter ons een andere Sea Fury in aanbouw.
Achter de luchtwaardige Sea Fury stond een Italiaanse schone; de Fiat CR.42:
En daar weer naast een mooie P-36:
In de achtergrond stonden nog een paar kisten waar we spijtig niet dichter bij konden komen, waaronder een P-40C, een Franse Hawk 75, P-51D, een tweetal Spitjes en niet op de foto een Beaufighter die nog gerestaureerd werd:
We vervolgden onze route en kwamen uit in de hangaar die direct naast ons stond en daar kreeg ik nog meer last van weke knieën...
Zoveel moois, je zou haast spontaan in tranen van geluk uitbarsten.
Naast en achter de B-17 stond nog wat klein grut, waaronder een in licentie gebouwde Bf108:
Tot zover hangaar 2, de volgende ruimte waar we naartoe zijn gegaan was ruimte 3; Air and Sea. De eerste aanblik was wat opvallend voor deze ruimte, maar ook Duxford zal af en toe een plekje moeten vinden voor hun (vliegende) expositie stukken.
Hispano Bu(Boe)-chon..
Neussectie van een Blenheim Mk. IV.
En ernaast de recentelijk voltooide Blenheim Mk.I:
Sea Fury prototype:
Een iets vroegere Fury:
Fairey Gannet:
Wat een bakbeest is dat trouwens, zeg!
De Grumman TBM Avenger is ook geen kleintje trouwens...
Ook voor Tjopperbob hadden ze leuks in huis! Seaking:
En een Waps
Sea Vixen:
Verder lag er nog een stukje Zero, een Type 93 torpedo (minus neussectie) en stond er een stukje dekgeschut (ik gok een 10,5cm C/32..)
Oh, en er stond een lap 1" dik pantserblik tegen de muur.
Oh ja, ze hebben ook een originele manier gevonden om oude bommen een nieuw leven te geven:
Spaarbom!
En toen hadden we alles in deze zaal wel een beetje gezien en zijn we naar gebouw 1 gegaan, dat is het gebouw waar de grote Britse kisten stonden. We werden al gelijk tegemoet gekomen door iets groots en wits... Het was niet Moby Dick, maar Moby Dick's vliegende neef!
Tegenover de Sunderland stonden wat opstellingen met blafijzers en opgevoerde kamerventilatoren
En jah, dan loop je toch kwijlend door die zaal heen met al dat moois, en in niet specifieke volgorde: Swordfish Mk. III
Avro York
Concorde prototype
Nu is Looney vrij lang, maar het was alsnog vrij krap in de Concorde.
Overzichtplaatje:
We hadden ook £10,- p.p. betaald voor een lezing van 45 minuten over de Lancaster, en daar begon het intussen al redelijk tijd voor te worden. De Lancaster die in Duxford staat is een kist die aan het eind van de oorlog in Canada gebouwd was. Deze was uitgerust met een Martin rugkoepel met 2 .50 machinegeweren ipv. de 2 .303's die de vroegere rugkoepels hadden.
We hadden ons vlak bij de Lancaster verzameld en mochten over de afzetting heen stappen (vandaar ook de £10,-) en daar zaten we dan te luisteren terwijl een jongedame ons even de geschiedenis van Bomber Command aan het vertellen was. Er kwamen interessante onderwerpen naar voren, zoals dat in het begin van de oorlog Bomber Command elke bom die binnen een straal van 3mijl (zo'n 4,8km) viel als een treffer werd beschouwd. Als voorbeeld gaf ze aan dat met die redenatie, als er een bom viel op de McDonalds 3mijl verder, terwijl het museum het doel was, dat als een treffer beschouwd werd. We mochten ook rond de Lanc' lopen, maar we moesten wel uitkijken, er zaten nogal scherpe hoeken aan o.a. de wieldeuren, en bloed zou nogal corrosief zijn, en dat was zonde van het toestel. Kennelijk kreeg de bemanning in de oorlog vergelijkbare instructies (ja, dat heb ik gevraagd). Het hele verhaal gaf wel aan wat voor mensen het waren bij Bomber Command. In het donker je doel zoeken zonder radar (H2S kwam later pas beschikbaar), hopen dat er geen Duitse nachtjager was die het op je had gemunt of dat je getroffen werd door Flak.. Ook kregen we te horen dat het wel eens voorkwam dat de staartschutter de plexiglas panelen van z'n koepel verwijderden omdat de schittering van maanlicht e.d. het zicht behoorlijk konden belemmeren, en als je al weinig ziet is dat al helemaal niet gewenst. Dus die lui zaten nog wel eens in de open lucht met -40°C..
Nadat het verhaal was verteld werd de groep (in totaal waren we met z'n zessen) in tweeën gedeeld. De eerste groep mocht de Lancaster in, en de tweede groep werd buiten vermaakt door een andere werknemer van het museum die ons wat meer over de wapens (zowel defensief als offensief) vertelde. Met een minuut of 10 á 15 wisselden we af en mochten wij de Lanc' in. De ingang was wel vrij klein...
Toen we binnen stonden kregen we een soort rondleiding, de diverse crew stations werden aangewezen (we konden begrijpelijkerwijs niet vrij rondlopen binnenin), en het gebrek aan bepantsering werd nog eens benadrukt; enkel de rugkoepel heeft enige vorm van bepantsering in de vorm van een gebogen paneel voor de munitiekisten. Daarbij werd ook gezegd dat de romp beplating een dikte heeft van slechts 0,3mm!
Ook kregen we een fragment te horen van de communicatie van de bemanning tijdens een missie. Om precies te zijn, onderstaand stukkie:
Heel bijzonder hoe die lui zo kalm waren tijdens deze missies.
Intussen hadden we ook wat gegeten en liepen we buiten richting hal nummer 7; het American Air Museum. Buiten stond nog wat commercieel vliegspul opgesteld, waaronder dat gekke ding van een Norman Trislander:
Handley Page Dart Herald 201:
Vickers Viscount:
Hawker Siddeley Trident:
Apart gezicht, zo'n neuspoot uit het midden.
Vickers Super VC10:
Ook werden we nog getrakteerd op het volgende schouwspel:
En later dit schouwspel:
En nu klinkt een Merlin best leuk, maar zo'n 9 cilinder klinkt toch een stuk leuker!
En toen liepen we dus binnen bij hal 7; het American Air Museum. Het gebouw lijkt wel een betonnen koepel:
En bij binnenkomst word je al gelijk aangekeken door een B-52:
En zoals op deze foto's al te zien is, is er een reden waarom het gebouw een betonnen koepel is.
Kijk en geniet! B-52:
F-4 Phantom:
T-6 Texan:
Paar mooie plaatjes tegen het licht in, laat mooi de silhouetten zien.
P-51:
met bijpassende droptank:
B-17:
P-47:
Kijk eens goed naar de invasiestrepen!
B-24:
Kiekeboe!
B-29:
Huey (Looney 4 scale):
F-111:
A-10:
Norden Bommenvisier:
Turbinehuis turbolader zoals aanwezig op de B-17, B-24 en B-29:
8,8cm Flak18/36/37 Spreng Granate:
Nog een paar weekjes wachten, en dan heb ik er ook eentje.
SR-71:
Liberty V-12 motor:
Volgende halte: de Land Warfare hal, en dat komt de volgende keer!
Danny
_________________ Now the gate has been unlatched, headstones pushed aside; corpses shift and offer room, a fate you must abide!
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 37 gasten
Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen