Ik zet dit hier. En ik vraag de mods dan ook om het daar te plaatsen waar het nodig is. Maar ik dacht hier omdat ik nu eenmaal hoofdzakelijk scheepsbouwer ben.

Ik heb een lastige twee jaar achter de rug. Deze twee jaar hebben mij geen goed gedaan. Ik wil graag van alles maar het lukt mij niet. Waarom weet ik niet. Maar ik heb de gewoonte gekregen om zaken anders voor te stellen dan ze zijn. Dit heeft dus alles te maken met omgang in het algemeen met mensen maar ook met alles om mij heen. Ik ben zelf Sociaal werker op redelijk niveau maar ikzelf dacht hier zelf uit te kunnen komen. Ik heb dus in het afgelopen twee jaar redelijk met mijn zieltje onder mijn arm gelopen en van een afstand mogen kijken wat er allemaal mis gaat.

Nu vragen jullie gelijk zichzelf af waar dit op slaat. En of dit ook op Beagle slaat. Helaas moet ik hier uit bekennen dat dit ook daarin meespeelt maar dan als negativeuitkomst. En dus zeker niet de oorzaak is. Dit betreur ik. En hoop dat dit nog goed kan komen. Maar dat even terzijde. Waar het omgaat is dat ik in een heel diep zwart gat heb gezeten waar nu een lichtpuntje in de tunnel verschijnt.

Even een opsomming.
Verschillende banen gehad waarvan mij de moed in de schoenen is gaan zitten. Ik werkte in de zorg. Vorig jaar is het mis gegaan. Zo omstreeks deze tijd. Ik heb de Kerst mogen werken en daar stond ik voor een groep met geestelijk gehandicapten in een verschillende vorm, ineens alleen. Deze mensen ken ik niet. De collega´s die ik zou hebben hadden ruzie en wilde niet met elkaar werken daarvoor hebben ze zich dus ziek mogen melden. Dit heeft geresulteerd dat ik dus van ´s morgens 07:00 uur tot 23:00 uur heb mogen werken op de eerste kerstdag maar ook diezelfde tijd op de tweede kerstdag en maar 1 collega had. Die wel was komen opdagen terwijl er 2 X 12 mensen waren die verzorging nodig hadden. In twee woningen die gekoppeld zijn aan elkaar. Ik verzeker je dat is zwaar. Zij kunnen bijna niets zelf. Ook de verzorging niet. Daarna ben ik dus naar een verantwoordelijke gegaan, die wees mijn probleem af als het mijne. Toch heb ik een klacht in gediend. Deze heeft een resultaat gehad dat de ziek gemelde personen zijn ontslagen en ik in een speciale procedure terecht kwam als klokkenluider. Dit heeft ook mijn kop gekost. Al kon ik daar niets aan doen. Zo werkt de bond voor de zorg nu eenmaal. Even later een andere baan gevonden. Daar heb ik verschillende jongeren gehad die tussen wal en schip terecht zijn gekomen. Daar heb ik het goed gedaan. Zo goed dat deze jongeren weer goed terecht zijn gekomen. Verdere uitwijding zal ik hier niet over doen. Dat mag niet. Dus na een half jaar goed gedaan jongen je mag gaan. Mijn vraag waarom is beantwoord met; je hebt je werk zo goed gedaan dat wij nu hier geen PGB (persoons gebonden Budget) meer voor krijgen. Dat is wat wij als instelling nodig hebben. Het probleem zit hem dus in het geld dat er verdient word door deze jongeren. En hoe langer dat ze daar blijven, ze meer geld opbrengen, dus het probleem waar deze jongeren in zitten oplossen of ze daar mee leren omgaan is verkeerd. Dit heeft mij echt boos gedaan.
Daarna een andere baan gevonden. Let wel. Hierbij hetzelfde. Maar dat werd gehonoreerd. Toch na een 9 mnd. Ging het toch niet verder door. Mijn resultaten zijn uitmuntend volgens de leidinggevende en directie, maar ze kunnen geen hoogte krijgen van mij. En was daarom te vermoeiend om mee te werken. Weer een tegenslag en hoorde dit echt voor het eerst. Daarna zag het allemaal zwart voor mij. Ik heb veel jongeren geholpen. Deze jongeren kom ik nog wel eens tegen, en dan is het meneer Rik dankzij U gaat het goed. Let wel dit waren draaideur criminelen met een zware nijging om terug te vallen. Dat doet mij goed, maar de gedachte hoe de zorg daar mee omgaat heeft mij verscheurt.

Dan Oma. Zij zit in een verzorgingstehuis, waar ze niet verzorgt word. Axion. Bekent van het nieuws. Maar word dus niet verzorgt. Wij (Mijn vrouw en twee andere nichtjes en ik) Nemen de zorg op ons. Toch gebeurt er na drie jaar totaal een ernstig ongeluk dat te wijten is aan de Axion. Dit heeft het gevolg veel politie onderzoek en wettelijke zaken. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten en onze oma is 3 weken geleden overleden aan de verwondingen door een val van de trap met rolstoel. En dat is volgens justitie zelfs doodslag door Axion. Onderzoek is net klaar. Oma was echt heel speciaal voor mij. Zij heeft mij doen geloven in mijzelf. Zij heeft het voor elkaar gekregen dat ik ben gaan studeren. (Je weet ik kan net schrijven)

Dus ik kan dit allemaal niet verkroppen en ben in een heel donker gat terecht gekomen, zelfs mijn denken is veranderd van analytisch naar argwanend. Dit heeft dus het resultaat dat ik in een soort van depressie geraakt ben. Alles was slecht. Alles en iedereen was tegen mij. Ook moet ik zeggen dat ik veel steken in de rug heb gehad van vrienden. Tenminste ik dacht dat het vrienden waren. Nu heb ik geen fatsoenlijk loon en kan net rondkomen. Dus geen feestjes meer. Dus ook geen uitstapjes meer. Zij bleven dus weg. Dit heeft ook een aardige deuk gegeven. Daarna heeft mijn eigen Broer mij de rug toe gekeerd. Door het enige waardevolle dat ik had en zeer emotioneel aan gehecht was van mij af te nemen om in zijn paleisje te zetten. Ik ben ook niet naar het trouwen van hem geweest. Dus nog meer druk van de familie en heb mij eigen ouders dan ook nu al een driekwart jaar niet meer gezien.

Wat is dit allemaal zul je denken, het gaat niet goed met die gozer. Vandaar dat hij zich zo uit naar verschillende mensen. En inderdaad ook Beagle is hier een uiting van. Ik heb hem niet in een kwaad daglicht willen zetten maar waarschijnlijk is dit toch gebeurt. En daarvoor mijn oprechte excuses. Als hij dit wil lezen hoop ik dat hij dit aanvaard.

Wel heb ik hier op het forum een paar mensen gevonden die dit al zagen zonder dat ik dit verhaal nu neer heb geschreven. Mijn dank aan hun ongelooflijke steun. Zelf uit hoeken waarvan ik het absoluut niet heb verwacht. Van een pb met een paar woorden tot complete hulp toe. Van Pascal, de Wasp, Homeghost. En belangeloze versturing van kopietjes toe van Peperbus. Deze namen wil ik persé even genoemd hebben. Dan ook al de rest van de mensen ben ik niet vergeten.

Ik ben nu aan het opkrabbelen. Met een hulp aan mijzelf zoals ik anderen altijd heb mogen helpen. Dit werkt beter dan hulp zoeken in de zorg. Dat heb ik geprobeerd, maar krijg ik tehoren dat ik geen probleem had/heb omdat ik het kon benoemen. En dus niet geholpen kon worden. Nu ben ik zelf een lage autist in de vorm van asperger. Dit heeft het resultaat dat ik ook een perfecte wereld in mijn hoofd heb. Maar hier niet aan kan voldoen. Daar in ben ik mijzelf aan het helpen. De zorg kan dit niet is mij verteld.

Vanaf volgende maand, dus per 5 Januari heb ik een andere baan. Deze is voorgekomen uit mijn hobby computers en digitale techniek. Dit is analytisch en is dus ook voor mij een hele andere zaak. En kan dus wat makkelijker werken. Ik ben aangenomen als helpdesk medewerker voor de technische dienst. Niet gemakkelijk maar wel rechtlijnig werk. 1 + 1 = 2 zullen we maar schrijven.

Zo alles bij elkaar heeft dit mij zo´n klap gegeven dat ik dus hier op het forum uit gevoel van onvrede en radeloosheid verschillende zaken heb geschreven waar ik dus nu achteraf denk, dat heb ik niet goed gedaan. Hoe dom kun je zijn. Nu is het ook zo dat de fout niet alleen bij mij ligt, maar ik had zeker anders kunnen reageren op bepaalde zaken. Waardoor escalatie´s niet nodig waren en toch zijn gekomen.

Graag wil ik een nieuwe start maken. Hiervoor zal ik wel nog een tijdje wat minder actief zijn. Dat betekend dat ik niet overal post en alleen als het nodig is. Dus zeker geen oh en ahhh. Ik heb zelf de tijd nodig om nu alles goed en recht te zetten wat scheef en krom is aan mijzelf. Weer mensen onder ogen durven komen. En weer daglicht zien. Dat is dus ook een van de problemen de laatste tijd. Er is een stukje straatvrees bijgekomen. Deze is nu ook bijna overwonnen. Ik werd echt panisch buiten van angst.

Ben nu blij even mijn hard gelucht te hebben. Ik hoop niet op een ach zielig. Daar bereik ik niets mee. Wel weer een duwtje de goede richting in. Ik zal er steun aan hebben als de mensen die zich geërgerd hebben aan sommige topics van mij. Zich melden, desnoods via pb om dit dan op te lossen.

Bij deze voor iedereen, een goede kerst en een gelukkig nieuwjaar.

Beste Rik,

ik vind het heel sterk en dapper dat je op deze manier hier je hart lucht. Als je deze sterkte vast kan houden weet ik zeker dat je hier weer bovenop komt. Ik wens je dan ook een fijne kerst met je gezin en ik wens je een gezond en gelukkig 2009 met een goede start in je nieuwe baan!

groeten, Rinie

Vanaf hier achter mijn toetsenbord ook het allerbeste gewenst voor het nieuwe jaar Rik.

gr,
Peter

Hey Rik,

Laat mij allereerst zeggen dat het enorm moedig van je is dat je dit hier zo neerschrijft. We vergeten maar al te vaak dat er achter elke avatar en nickname ook een mens van vlees en bloed zit. En als mens proberen wij allemaal onze weg te vinden in de gekke bedoeling die ons leven is, en de tijd die we op deze wereld krijgen zo goed mogelijk te besteden.
Onze "beschaving" heeft ons in een situatie gebracht waarin alles wat niet als "normaal" wordt beschouwd, aan de kant wordt gezet voor egoïsme, materieel bezit en geld. Alle kleine én grote problemen waar veel mensen mee zitten, worden door de grote bulldozer die IK heet aan de kant geschoven. Voelen wij ons dan echt zo geweldig, dat we mensen met problemen laten vallen als een baksteen ? Vrienden de rug toekeren omdat ze nu ineens niet meer lachen en plezier maken ? Is ons doel alleen maar de race naar de top, ten koste van alles en iedereen ?

Ik heb je van een altijd vrolijk, altijd aanwezig en helpend iemand zien veranderen naar een teruggetrokken en wat bitter man, maar je groot hart is altijd sterk aanwezig. Het maakt niet uit hoe vaak je op je kop krijgt Rik, dat je een goed en oprecht mens bent, kunnen ze nooit van je afpakken.

Door dit neer te schrijven, sla je een nieuwe weg in. Keer je deze donkere periode in je leven de rug toe. Je gaat als een sterker iemand op weg naar een betere toekomst. Gesterkt met je onvoorwaardelijke liefde voor je gezin, je medemens, én je modelbouw, begin je aan een nieuw avontuur. Ik wens je veel moed en geluk tijdens je tocht, moge je nu eens wat van die hulp en goedheid ontvangen die je zelf altijd aan anderen hebt gegeven.

Mijn beste Rik, ik voel mij heel vereerd dat ik je toch een beetje heb kunnen helpen. Maar het is slechts een druppel in de zee van aandacht en liefde die jij aan anderen geeft. Ik hoop van ganser harte dat ik op de brouwersdag 2009 een Rik ga zien die weer lacht van oor tot oor, en die op zijn geheel eigen enthousiaste manier, zijn passie voor modelbouw aan de andere brouwers overbrengt.

Ik hoop dat dit topic niet op slot gaat, dat veel mensen dit gaan lezen, en dat ieder voor zich er iets positiefs uithaalt. Dit is een bijzonder en serieus bericht tussen vele vrolijke, grapigge, interessante en leuke berichten, geschreven op een manier, en door een persoon, die respect en waardering verdiend.

Aan iedereen mijn beste wensen voor 2009.

Groeten, Pascal

Beste Rik.

Na jouwn verhaal te hebben gelezen,kan ik alleen maar concluderen dat het je een flinke tijd heeft tegen gezeten.Dat heeft natuurlijk altijd zijn weerslag in je eigen beleving.Op zulke momenten bouw je een soort beschemings muur om je heen op.Ook al probeer je het niet,het heeft altijd invloed op je humeur.

Doch ik vermoed dat een ieder in het leven dit soort tegenslagen op zijn tijd meemaakt.Soms zijn het je vrienden of familie,dan je werk of je belevings omgeving.Kortom het zijn dit soort gebeurtenissen in je leven die je maken tot wat je bent.Ik zie dat(of probeer dat)altijd zo te zien dat het erbij hoort.

Dus met andere woorden,deze zware tegenslagen bepalen je verdere levensloop.Het beinvloed je karakter en maakt je tot datgene wat je bent.

Juist door dit soort gebeurtenissen,die dan ook nog eens meestal allemaal samen op het verkeerde moment gebeuren,krijg je levens ervaringen opgedaan,of je dit nu wilt of niet.En dat maakt een mens tot wat hij uiteindelijk wordt.Dit bepaald je persoonlijkheid.

Het is juist je eigen wil en doorzettingsvermogen die je dan nu gaan prikkelen.Doch je moet toch ermee proberen om te gaan,om niet teveel terug te vallen.Want anders blijf je wegzakken erin.

Vergeet niet,zo zit het leven in elkaar,met vallen en opstaan.Tegenslagen en meevallers.Dat maken we allemaal mee.Ik ook net zo goed.

Beste Rik,ik heb je inmiddels leren kennen als iemand die niet zo vlug de moed laat zakken,nu zit je misschien nog in zak en as.Maar kopop...zet je schouders eronder en probeer verder te gaan.

Focus jezelf op iets leuks(bijv.modelbouw)en ga van daaruit verder in de dingen.Ik persoonlijk doe dat altijd.Als er iets tegenzit,dan zet ik vaak mijn gedachten op de Persing om ermee verder te kunnen.Bij mij helpt dat altijd...

Rik,life goes on....en je speelt daarin ook mee

Ron.

Je komt er wel Rik. Daar ben ik van overtuigd.
Een aantal jaren terug was het mijn beurt in een soortgelijke situatie, maar ik ben er sterker uit gekomen. En ondanks dat ik nu revaliderende ben van een infarct, blijf ik ook nu positief tegen het leven aankijken.

Hele fijne dagen toegewenst, en ik hoop dat je nog veel op dit forum zult bijdragen.

Iemand die zijn problemen zo kan verwoorden is weer op de weg terug! Ik hoop dat feestdagen in de geborgenheid van je gezin je een beetje rust kan geven en dat je 2009 weer een prima start maakt voor de rest van je leven. En we moeten nog iets afspreken over hoe je informatie van de Arno motor krijgt want die hoort natuurlijk bij zo´n fantastische build!

Beste Rik,

Ik ken je verder niet, maar ik hoop van ganser harte dat je je geluk vindt in je nieuwe baan, maar vooral met je gezin. Wees je ervan bewust dat dat je pijler is van je bestaan, en niets anders. Al blijft iedereen weg, zij zijn het die er voor jou altijd zijn.
Voor de rest kan ik weinig voor je doen, maar ik denk dat blijven geloven in je eigen kunnen het beste voor iemand is, dus ook voor jou. Weet wat je kunt en dat je het goed doet en gedaan hebt.

En met al dat gedoe rond Beagle; laat het los, hij is het niet waard dat jij je er zo slecht door voelt. Ja, misschien had je minder fel moeten reageren, maar ik zou hetzelfde gedaan hebben. Laat het los, en begin lekker met een schone lei. Je hebt inmiddels meer dan voldoende ervaring in huis, dus van hem ben je niet langer afhankelijk! Sterker nog; wij komen nu bij jou als we iets willen weten.... mooi toch?

Sterkte, kerel. Ik persoonlijk mag graag naar je vorderingen kijken hier op dit forum. Blijf lekker doen waar je goed in bent. Hebben wij mooi wat om naar te kijken

Grtz, Ronald