In mijn verslag van de Martinair A320 hebben jullie al kunnen lezen dat ik ook een Fokker 100 aan het bouwen ben in de kleuren van Palair Macedonain. Ik ben inmiddels in een ver gevorderd stadium, maar heb toch de zin gevonden om er een verslag van te tikken. Het is een bouw met een aantal ups and downs. Hopelijk gaan de laatste loodjes zonder al te veel tegenslag.
Laat ik beginnen met wat het moet worden. Een kiekje van de goede oude tijd dat de D-pier op Schiphol nog een verdieping was en je ver over het perron kon uitkijken.
Overigens ben ik dan van plan de F-OLGA te maken, gewoon omdat dat ik dat een grappige registratie vind. Wat mij opvalt op deze foto trouwens zijn de twee zwarte lijnen over vleugel. ik geloof dat het iets met het zichtbaar maken van ijsvorming op de vleugels, maar ben daar niet zeker van. Dus als iemand het weet... Overigens vind ik de streep aan het uiteinde van de vleugel niet bijzonder, want die hebben de meeste F100's. Die extra streep is mijn bij andere F100's nooit eerder opgevallen.
Oorspronkelijk was het mijn bedoeling om een Virgin Australia F100 te bouwen, maar door wat tegenslagen met het aanbrengen van een witte laklaag, ben ik overstag gegaan en heb ik besloten om 'm een donkerdere kleur te geven om de oneffenheden in het wit te verhullen. Het decalsetje voor een Palair F100 had ik al een aantal jaar in mijn bezit en omdat een eenvoudig klusje van enkel het hele vliegtuig rood te spuiten beloofde te zijn, en ik het een eenvoudig doch heel fraai kleurenschema vind, was de keuze makkelijk.
Helaas bestaat Palair Macedonian niet meer. Als ik mij niet vergis is het opgericht toen de oorlog in Joegoslavië uitbraak om Macedonië van de nodige verbindingen met de buitenwereld te voorzien, maar is het alweer ten onder gegaan toen de rust wedergekeerd was en JAT weer een normale vluchtuitvoering kon organiseren.
De kit kennen de meeste van jullie wel neem ik aan. Het is de laatste uitgave van Revell van de Fokker 100 die destijds voor een prikkie bij de Blokker lag welke ik ook voor mijn Swissair F100 heb gebruikt bij mijn entree op dit forum.
Wat ik destijds niet heb gedaan bij de Swissair F100 is een cockpitje inbouwen daar de kit die niet mee levert. Dus eerst een bodem en achterwand erin zetten.
Wat stoeltjes fabriceren.
En uit milliput het interieur gevormd.
Wat verf erop, gewicht erin en klaar.
Het cockpitraampje past altijd maar moeilijk met een barst erin tot gevolg.
Het is niet anders. Hopelijk is er straks niet al teveel meer van te zien. Na het vullen van de naden heb ik het frame van de cockpitramen eraf geschuurd en het raam gepolijst om het weer mooi helder te krijgen. Revell heeft de nare gewoonte om de vorm en grootte van de cockpitramen verkeerd te doen. Dit is is zo bi hun A320 serie, BAe 146, A330/340 en dus ook bij deze kit. Wat extra werk, maar hopelijk resulteert het in een natuurgetrouwer model.
Ook plaumuur ik de naden van de deuren meestal dicht, omdat de vorm en grootte van de decals afwijken. Ook dat probleem zou verholpen moeten zijn.
Van normaal Tamiya tape heb ik zelf een masker op maat gemaakt. Hiervoor gebruik in een decalsheet van Liveries Unlimited om de vorm over te nemen.
Het stukje tape plak ik op een stukje karton dat voldoende bewerkt is zodat ik het makkelijk kan knippen en weer los kan krijgen.
Vervolgens ziet het er zo uit op het model.
Ook is te zien op de foto hierboven dat ik de geleide strips van de neuskegel uit dun elektrodraad heb gemaakt.
Dan door naar de motoren. Deze zijn ook altijd wat problematisch bij deze kit. De vorm van de twee helft is niet helemaal gelijk en bovenkant is te vlak naar mijn idee. Dus lekker met wat plamuur kliederen om het in de juiste vorm te krijgen.
Door met de vleugels. Hier is niet heel veel op aan te merken behalve dat de glaasjes voor de navigatielichten niet lekker passen. Ik maar ze dus liever zelf uit wat transparant plastic van het gietraam. Twee gaatjes erin boren voor de twee rode en groen lampjes. Met wat secondelijm bevestigen en dan voorzichtig op maat schuren.
Aan de romp hoeft niet zo heel veel gedaan te worden. Enkel de naden een beetje wegschuren en wat detailwerk weer herstellen.
Zoiets moest het worden voordat de decals erop gingen. Echter besloot het lot anders.
De TS-26 spuitbus van Tamiya die ik in bezit heb is vervloekt. Of ik krijg belletjes, of de verf droogt niet goed op (het kan uiteraard ook gewoon aan mij liggen
). Bij deze bouw had ik last van de verf die te zacht beleef. Hierdoor kreeg ik de afdruk van de handschoen die ik gebruikte voor het vasthouden van het model in de verf inclusief al het vuil wat eraan zat. Ondanks een hoop poets en schuur werk kreeg ik het niet weg en ook bleef het vuil door een nieuwe laklaag zichtbaar. Wit is dan toch er besmettelijk dus vandaar de keuze voor een ander kleurschema.
Het rood had ik vorig jaar al gespoten en ook de vleugelranden, in- en uitlaten had ik inmiddels al in een metaalkleur gezet. Bij het schoonmaken van mijn airbrush nadat ik de zwarte vlakken op de rand van de vleugel had gespoten, raakte de airbrush verstopt met als gevolg dat de Tamiya Airbrush cleaner er aan de verkeerde kant uitspatte. Nu had ik mijn mode er vlak naast staan dus je raadt het al...spetters op het model
Dat spul bijt flink ver je laklaag in dus ik heb weer een hoop moet opschuren om het reliëf zo veel mogelijk weg te krijgen. Helaas heb ik daar geen foto's van gemaakt.
Nu stond ik dus de afgelopen weken voor poging 2 om de spuitwerkzaamheden aan dit model af te ronden. Hier een plaatje van hoe het ervoor stond voordat de vleugelranden weer aluminium gespoten werden.
Spuitklus klaar...
En uitpakken maar!
Nu de zwarte vlakken nog en dan zou dat het wel moeten zijn voor wat betreft het aanbrengen van de kleuren. Met een beetje geluk kan ik dit weekend aan de decals beginnen.
Voor zover dit verslag.