Bedankt, Kapwalrus. Ik ben meteen verdergegaan met de reling die rond de pontons loopt.



Als je al deze stukjes reling achter elkaar legt, kom je aan 1 meter 80. Maar de reling loopt alleen recht aan het vooreinde van de pontons. Om ze makkelijk te bevestigen, zijn er voor alle stanchions kleine locator holes. Je hoeft de reling dus alleen ongeveer in vorm te plooien.



Ik heb ze dan telkens in drie bewegingen vastgelijmd door telkens een druppeltje op de holes te leggen, de reling te plaatsen en het teveel weg te nemen met een doekje. Daarna heb ik de lijmvlekken weggefreesd met een puntige frees. Probeer je de reling zelf te lijmen, dan zit er steeds te weinig lijm op en springt ze uit de holes. Misschien zou dit met dikkere CA-lijm wel lukken maar die heb ik niet in huis.









We gaan terug over naar de Columbia. Ik had eens in de sparebox gerommeld en daar kwamen een paar nuttige sprues uit. Ik wilde de schroeven van de Princeton/Independence kit van Dragon vergelijken met die van de Birmingham/Cleveland kit van Very Fire, want ik zou nu toch de volledige romp moeten tonen. Beide schepen zijn gebaseerd op dezelfde romp. Het blijkt dat de 8 schroeven van Very Fire (ja, ze hebben wat stukken dubbel toegevoegd) er heel anders uitzien dan die van Dragon. Ik heb daarom ook de referentie van de Independence erbij gehaald en die toont toch wel heel duidelijk aan dat Dragon de meest realistische optie is. De pitch van Very Fire is veel te sterk en de bladen te klein.



Ik ben ook begonnen aan de 6 inch geschutstorens. Bij de uitbreiding zitten PE verluchtingskokers en resin blast bags die een stuk mooier zijn dan de plastic stuks van de kit. Het resin past ook heel mooi in de torens, je hoeft het niet op te schonen.



Maar in de handleiding van de uitbreiding wordt niet duidelijk gemaakt hoe je de 6-inch lopen van de 5-inch kan onderscheiden, de tekening toont namelijk nog de plastic cad-weergave zonder de kraag. Ik ging er daarom maar vanuit dat die van 6 inch de grootste waren met de iets langere kraag. Maar dat wordt eigenlijk bepaald door hoeveel van de loop in de blast-bags verdwijnt, en de 5-inch turrets hebben geen blast-bag. Ik vergelijk dit met de set van Infini die ik voor de LST kocht, daar staat van elk gedraaid stuk een 1/1 tekening in de handleiding en is elk zakje gelabeld.



Het was ook nodig om de openingen in de blast bags uit te boren, ze waren niet diep genoeg voor de paspinnen van de loopjes. Bij de meeste had ik nog steeds wat opvulwerk aan de basis. Ik moet ook opletten hoe ik de torens afwerk, want niet alle turret-details die in deze set voorkomen, zijn te zien op foto's van de Columbia.



Vandaag kon ik ook de glazen afscherming voor het diorama gaan ophalen bij mijn reptielenwinkel Gekko Reptiles in Lier. Het zag er prima uit. De prijs was 95 euro. De maten zijn 85 x 40 x 20 centimeter, het glas is 4mm dik.



Ik maakte de ruwe opstelling van de ABSD, de kruiser, de freighter en de werkboten die ik al had. Ik zal nog een paar millimeter in de breedte van de plank moeten halen om de binnenste profielen te doen passen.



De stolp past er net in.







De bestelling van L'Arsenal zou daar vertrokken zijn maar zit nog bij Mondial Relay. Als die hopelijk deze week bij de groentenwinkel aankomt, zou ik een melding moeten krijgen.

Mooi werk weer Steven. Het PE ziet er ook echt prachtig uit. Alleen zijn de kabels zoals je zelf ook zegt wat minder omdat ze doorhangen. Je kunt deze toch ook vervangen door vislijn of riggingwire van Ushi? Ik denk wel dat de kabels strak moeten staan.

Bedankt. Ik zal later zeker nog elementen moeten vervangen. Anders zijn de kranen identiek. Een ervan zou tot in het ruim van de freighter moeten reiken, de takel moet dus langer worden. Die zou dus aangespannen kunnen worden, waardoor de spanning terugkeert. Maar met vier kabels aan de losse kraanarm wordt het moeilijk om ze even strak te maken.

Ik merkte net dat tijdens de aanwezigheid van Columbia er maar 1 van de twee kranen te zien is op de foto's. Ik zou er dus 1 moeten weglaten.

Om het diorama af te werken, wilde ik minstens een sleepboot erbij hebben. Die zag ik op een van de foto's van ABSD's.



Omdat ik geen zin had om dat allemaal te scratchen, schuimde ik de webwinkels af op "1/350 tug" en daarbij vond ik de volgende kit, die ik al binnen een paar dagen hier verwacht.



Nu werken we de geschutstorens van USS Columbia af.



Op deze foto zie je de ringen en ladders onder de geschutskoepel B en X.



Ik heb alle ladders op de koepels aangebracht zoals in de handleiding, al zag ik op voorgaande foto dat ik er al te veel heb.



Er zullen nog details op moeten komen, maar die zag ik nog niet in de bouwdoos.





Nu worden de 5-inch DP guns gebouwd. Je krijgt bij de kit de loopjes al per twee op een spil geplaatst. Het valt meteen op dat die spil voorzien is van locator holes, speciaal bedoeld voor de gedraaide loopjes uit de uitbreidingsset. Dat bespaart me wel de moeite om de positie van de loopjes over te zetten, waarvoor dank aan Very Fire.



Als de loopjes geplaatst zijn, kunnen de plastic exemplaren verwijderd worden.



Deze kanons blijven verstelbaar, maar het lastige is het wegwerken van de fijne naden van de opgeplakte panserplaten. Dit heb ik met CA gedaan en dan de randen scherp geschuurd.



De details op de achterzijde had ik allemaal nodig volgens de foto's. Uiteraard is er weer een laddertje vermist.



Voor de conning tower krijg je een vervangplaat in PE, want de buitenste vensters zijn erg ovaal door de gietrichting.



Ik heb de vensters uitgeboord na het vastlijmen van de plaat. Er kon ook al een deurtje geplaatst worden.



Maar ik heb mijn twijfels bij de afmetingen van de meegeleverde waterdichte deuren. Ze zijn bijna een millimeter kleiner dan wat er op de kit gegoten is. Zullen deze deuren niet te klein lijken als ze in de plaats komen van de kit? Ik heb ook geen reservedeuren gevonden in mijn WEM Independence set. Ik vergeleek dan maar met de Pontos deuren voor CV-9 Essex die ik heb, die zijn maar een fractie groter. Het lijkt ook of er teveel spanten op de achterkant van de VeryFire deuren zitten, wel 10 per deur. Ik zou zes verwachten.

De sleepboot is binnengekomen, samen met wat extra reling van L'Arsenal.





Deze reling ga ik gebruiken voor de freighter van Revell. In feite bestaat daar een andere PE-set voor van GMM, bedoeld voor 1/400 marineschepen, maar die set is moeilijk verkrijgbaar en duur. Die bevat wel een kraanarm, maar aangezien ik de USS Delta niet ga maken, heb ik die niet echt nodig. Ook voor de werkboten zal dit handig zijn, aangezien beide zo'n 30 centimeter reling nodig hebben.



In dit doosje zit toch heel wat voor je geld (amper 20 euro), je krijgt resin, PE en decals.



Er zitten vast een paar decals bij om sleepboten uit Pearl Harbour mee te maken, bootjes van dit type werkten daar toen de Japanse aanval in 1941 gebeurde en ze hebben daar wat schade kunnen voorkomen, zoals de Nokomis.



Er zit wel heel wat warping op de bovenste helft van de romp. Dit zou op de onderkant moeten passen.



Bij het plaatsen van de cabine werd het me duidelijk dat die kromming er toch uitgehaald moest worden. Anders zou de deur van de cabine niet op het dek uitkomen.



Hier is het scheepje de kookplaat gepasseerd. Ik heb een pot op het vuur gezet tot hij goed heet stond en dan heb ik het schip op de onderkant van die pot gedrukt tot het nagenoeg recht was. De kier onder de cabine verdween daardoor ook grotendeels. De rest kon met secondelijm opgevuld worden. Nu moeten er nog allerhande accessoires op het bootje gekleefd worden. Ik merkte wel dat ik niet letterlijk de foto kan nabouwen die ik eerder toonde, omdat dat schip nog wat anders opgebouwd is dan deze kit. Ik ga dus vooral de handleiding nabouwen.



Hier zie je het sleepbootje naast de andere schepen uit het diorama. Het zal dus maar een klein detail worden in het grote geheel.



Ook de grote bestelling bij L'Arsenal is nu binnen. Hier zie je de twee lichters bovenaan rechts en een serie kistjes, buizen, tonnen en zakken in verschillende formaten. Ze zullen grotendeels op dit dio terechtkomen, al kunnen er ook wat restjes naar het Normandië-dio verhuizen. Verder zie je nog wat vliegtuigkits op 1/400 voor een ander project.



We keren nu terug naar de Columbia, waar ik een stap terug moest zetten bij de drie voorste geschutskoepels. Die hadden de rangefinders uit de kit gekregen, waar ik dan PE deurtjes op gekleefd had. Ik had al wel opgemerkt dat die deurtjes daarvoor te groot leken. Nu blijkt dat er resin rangefinders in de uitbreiding zitten, die dubbel zo groot zijn dan wat er in de doos zit. Het klopt ook met de foto's, dus heb ik snel die scharminkels uit de doos losgemaakt en de deurtjes er afgepulkt. De plaatsvervangers heb je op de eerdere foto al gezien. Nu passen de deurtjes er mooi op.



Nog iets dat ik wilde corrigeren, gelukkig had ik deze onderdelen nog niet gelijmd. Deze pantserplaten heb ik ook vervangen door geplooide metaalstrips.





Het verschil is evident, maar ik kan dit niet met alle schilden doen omdat bij sommige de rand anders afgewerkt is. Dat krijg ik in scratch niet even clean voor elkaar.



Ondertussen heb ik me voorgenomen geen enkele deur te vervangen, aangezien zoals eerder gemeld de afmeting van het PE niet klopt. Het schip is in reparatie en de bemanning is waarschijnlijk grotendeels van boord gegaan, dus hoeven de deuren toch niet open te staan. Alle andere luikjes heb ik wel vervangen. De zwarte vlekken zijn volgens mij geen olie maar slecht gemengde kleurstof, want ze komen er niet af door te schuren.



De vlaggenkisten zijn in resin voorzien, maar ik kon ze niet heelhuids uit de set krijgen. Ik had ook de indruk dat ik een stukje van de bakken moest zagen om dit er op te kunnen zetten, maar toen zag ik dat er in de kit hetzelfde onderdeel zit, alleen iets minder diep uitgesneden. Ik zal ze dus moeten repareren door er terug een stukje tussen te zetten.



Hier wordt een buisje gescratcht dat ik kwijtgeraakt ben. Het plan is om nu het dok al in de primer te zetten, want anders kan ik de PE catwalks aan de binnenkant van de muren niet toevoegen. Maar dat betekent ook dat het water tussen de pontons al gemaakt moet worden, want die moeten dan definitief vastzitten.

Vandaag 1 simpele update, ik heb gisteren de hele ABSD in Tamiya XF-18 Medium Blue gespoten. Het enige dat niet in de verf moest, was het middelste dek, want dat moet in een grijze kleur. Ik had nog net ontdekt dat er op de pontons vier gietnaden liepen, die zijn op een rudimentaire manier verwijderd. Bij het spuiten zijn er nog een vijftal driehoekjes losgekomen, die heb ik bijna allemaal kunnen recupereren. Pas tegen het einde aan liep de airbrush echt goed, gelukkig is dit maar de basislaag en moest er niet zo fijn gewerkt worden. Het is me net gelukt met de laatste druppeltjes van 1 vol potje.







De volgende stap is het moduleren en dan kan ik de pontons eindelijk samenstellen.

Dat gaat een zeer imposant geheel worden! De PE is echt een mooie toevoeging, juist op deze schaal.

Daar kun je straks een krukje voor zetten, om de visite op hun gemak alle details te laten bestuderen

Dank je, Silmaril. Krukjes staan al klaar.

De bovenbouw van de Columbia wordt nu tergend langzaam opgebouwd. Elk stukje moet geschuurd worden voor de details er op kunnen. Sommige zaken mag ik niet toevoegen omdat ze niet op de foto's van de Columbia voorkomen, zoals de antenneplatforms op de schoorsteen. Andere zaken moet ik nog een tijd achterwege laten omdat het houten dek er nog niet op zit. Dat wil ik pas op zijn plek zetten als de basis in de verf staat. Ik zag ook nog een paar dingen op de foto's waar de Columbia anders is dan de Birmingham. Daar zal een deel gescratcht moeten worden.



De conning tower heeft hier de vuurleidingstoren voor het secundaire geschut gekregen. Daar had ik er vorige keer al twee van gemaakt, maar de foto was mislukt.



De Mk51 directors hebben elk een zeer fragiel stukje PE dat meestal breekt voor je het er op kan zetten.



De mast blijft nog even onafgewerkt, die kan in dit stadium alleen maar kapot gaan.



Dit ingewikkelde stuk is een Mk8 vuurgeleidingsradar voor het primaire geschut.



Daarvan kan je hier de handleiding downloaden, http://www.researcheratlarge.com/Ships/Misc/FCR-Mk8/ maar ik had deze afbeelding wel nodig om het ding juist te kunnen plooien. Er zit een foutje in en ik heb het ergens moeten doorsnijden.



Hier zit de Mk.8 op zijn toren, je kon hiermee grotere doelen waarnemen tot 50.000 yards.



Op de toren zijn er nog wat laddertjes en reling bijgekomen.



De schoorstenen worden vanbinnen ook voorzien van PE schotten. De verluchtingsbuizen die er tegenaan moeten geplakt worden, breken gegarandeerd door.



Ik heb hier ook een platform uit de kit aan geplakt, dat achteraf vervangen bleek te moeten worden door een PE platform. Je zult dus dadelijk het alternatief zien. Er moeten twee manden onder de platformen en dat zorgt er dan weer voor dat ik de schoorsteen nog niet vast kan lijmen. Er is namelijk een fout in de handleiding waardoor de reling onder de schoorsteen niet klopt, dus moet ik het nodige stuk uitzoeken als alle andere reling opgebruikt is.



Heel wat kleine driehoekjes, maar dat waren we gewend van de Zuikaku.



Ik was al redelijk gevorderd toen ik besloot om toch deze PE roostertjes te integreren in de romp. Daarvoor moet een passende opening voor elk rooster geboord worden.



De boorgaten worden verbonden door de draaiende boor zo dicht mogelijk tegen de boorkop aan als zaag te gebruiken.



Hier had ik dit eerst toegepast op de achterste helft van de bovenbouw. Het PE is geplaatst en kieren zijn dichtgeplamuurd.



Ook hier was een primaire en secundaire vuurgeleiding geplaatst, toen de roosters er in kwamen.



Hier kan je zien waar de mast gaat komen, maar de opening bovenaan is niet in lijn met die op het dek. Die heb ik dus moeten verplaatsen.



Beide stukken gedry-fit, maar er zit nog geen reling op de basis.





Op deze foto is die wel gedeeltelijk geplaatst, maar je ziet waar het houten dek moet komen. Hier is dus nog geen reling mogelijk.

Goh, ben ik even op vakantie, is bijna het hele dok al klaar.
Hij wordt prachtig Steven, heel erg mooi en wat ga je snel momenteel.