Ik keek er weer naar uit om naar Militracks te gaan. Omdat het dit weekend ook nog Scaleworld is op zondag (waarvan morgen waarschijnlijk een nieuw verslag) moest dat dus op zaterdag plaatsvinden, voor mij ook een eerste keer. Het evenement zou al om 9u30 beginnen, maar collegabouwer Maarten en ik besloten dat als we in België op dat moment zouden vertrekken, we nog op een redelijk moment zouden aankomen om al voor de middag aan rijtickets te kunnen geraken. We waren er vorig jaar niet meer in geslaagd mee te rijden door hier te laat voor in de wachtrij te gaan staan. Ik had nu tickets + parking online geboekt om alvast aan de ingang geen oponthoud te hebben, en dit was maar goed ook. Dit zou weer een uitzonderlijk drukke editie blijken:
https://www.peelenmaasvenray.nl/nieuws/regio/98777/verkeerschaos-door-militracksNog voor we het centrum van Overloon hadden bereikt, stonden we haast muurvast in de file die zich door verschillende straten uitstrekte tot aan de oprit van de parking buiten het museumemplacement. Dit ging stapvoets zodat we niet om de geplande 10u40 maar om 12u15 pas de auto konden achterlaten. Het systeem was zo dat je haast de hele parking moest rondrijden voor er een plekje vrij was, zelfs al was je daar vlakbij gepasseerd (je kon alleen naar rechts afslaan). Gelukkig zag het weer er alvast prima uit, droog en zonnig zodat de stofwolken weer opvlogen. Na de bijhorende fikse boswandeling die wel een verademing is na 2,5 uur tuffen, kwamen we voor de ticket booth aan, waar heel wat mensen voor een gesloten luik wachtten. Wij konden zoals gezegd onverhinderd naar de ticket scanner, liepen onder de Baileybruggen door en stonden even later bij de meerij-kassa.
Ook die was dicht, maar ik vermoedde dat het middaguur er voor iets tussen zat. We gingen dan maar eerst eten en wat op de beurs rondhangen. Daar was onder andere een veilinghuis aanwezig dat een paar grote stukken tentoonstelde, zoals een barn find van een Panzer 1 koepel die als statische positie gebruikt was in Griekenland, en een Duits kanon dat voor de oorlog in Rusland omgebouwd was als luchtafweerkanon.
Ik vond helaas geen Panzer 2-tracklinks, dus terug naar de instapzone. Het was toen al 2 uur, ik vond dat de pauze lang genoeg geduurd had. Daar was er geen verandering opgetreden, de mensen stonden nog steeds voor een gesloten kassa. De wachtrij naar de gecombineerde poort A en B was gigantisch en bewoog zich aan een slakkengang voort.
De scenery was wel aardig, er stond deze keer een niet aangedreven Tigertank die aan twee Famo's met een afsleepgaffel gekoppeld was. Even later kwam er zelfs nog een derde bij staan, al kwam het deze keer niet tot een afsleeppoging. Een opname was wel op een groot scherm te zien.
En toen kwam de redder van onze dag, in de vorm van een uitgeputte Engelsman die twee Kettenkrad-tickets wilde doorverkopen. Gelukkig waren de eerste twee van zijn potentiële klanten niet geïnteresseerd, zodat ik ze zelf kon overnemen. Even had ik schrik dat men ons een ongeldig ticket had doorverkocht, want er was iets losgescheurd, maar dat bleek bij andere mensen nog voor te vallen. Dus schoven we maar mee aan in de rij die toch al zo'n tweehonderd personen lang leek. Om drie uur werd er dan omgeroepen dat er die dag ook geen kassa meer zou opengaan, wat dus een trend lijkt te worden op Militracks. Waarom zoveel tickets uitgeven voor de middag, is het niet verstandiger hier een quotum op te zetten en de rest na de middag af te handelen? Een gevolg was nu dat we om vier uur nog steeds aanschoven en ook maar een honderd plaatsen gevorderd waren. Maar toen vond de volgende calamiteit plaats (wordt vervolgd).