De Palestijnse Arabieren, net als de Palestijnse Joden, leefden (leven) in een cultuur waar de gevestigde kerk ook veel politieke invloed heeft. De mufti van Jeruzalem, Haj Amin el Husseini, was snel met het aanzetten tot rebellie in 1922. Dit leidde tot grote opstanden in 1922,'29 en '36. De Engelse autoriteiten arresteerden de mufti maar lieten hem weer gaan als goed gebaar, het duurde verschillende decenia voordat de Britten begrepen dat in het Midden Oosten een teken van goede wil niet automatisch welwillenheid met zich meebrengt. Uiteindelijk werd Husseini verbannen na de opstand in '36, maar tot zijn dood in '74 speelde hij progressieve rol in de weerstand tegen een Joodse staat.

De Engelsen werden een beetje wanhopig om rekening te houden met de Joodse én de Arabische wensen. Winston Churchill, die toen Colonial Secretary was creëerde een autonome staat Transjordanië. De koning werd koning Abdullah en het bezette het oostelijk deel van de Jordaan en een stukje aan de westelijke kant. Uiteindelijk pikte ze 4/5 van Palestina in. Na de Arabische opstand in '36 begonnen de Engelsen zich te realiseren in wat voor wespennest ze waren terechtgekomen. Ze stelden een commissie aan het werk in '37 en die kwam met de volgende conclusie: Joden en Arabieren zouden nooit tot een compromis kunnen komen die ervoor zou zorgen dat ze vreedzaam naast elkaar konden leven.... Vandaar dat de Engelsen de Arabieren aanbieden dat Transjordanië voor hun zou zijn en Palestina voor de Joden. Dat wilden ze natuurlijk niet. En toen brak de tweede wereldoorlog uit. Het probleem kwam in een impasse terecht van ontoegevenheid en modderde aan.

De Arabische opstand van '36 markeerde een begin van een zeer onrustige periode die duurde tot in de jaren '80. De opstand was gericht op de Joden en deze gingen zich verdedigen met locale bewakers die zich de Irgun Hahaganah noemden, kortweg Haganah (vertaald organisatie voor verdediging). De taak van de Haganah was puur voor zelfverdediging maar een groep Joden wilden meer en richtte de Irgun Zvai Leumi (IZL) op die werd geleid door Menachim Begin. Nou, dat waren geen lieverdjes. Ze waren een terroristische organisatie die zich specialiseerden in wraakacties op Arabische burgers. Begin werd later de zesde president van Israël en kreeg ook nog eens de Nobelprijs voor de vrede. Wat maar weer laat zien dat in dit conflict de overgang van het ongelooflijke tot het plausibele snel kan gaan.


In ieder geval, de IZl. Die waren niet alleen vervelend tegen de Arabieren maar ook tegen de Engelsen terwijl de Haganah gewoon pro-Joods was. Maar in '39 stopten ze ook met het aanvallen van de Britten in verband met de oorlog. Doch, in '44, toen Hitler verslagen leek gingen ze weer vrolijk verder met het ophangen van Engelsen en Arabieren.
De Haganah daarentegen vocht echt mee met de Geallieerden. Een Joodse brigade vocht mee in Italië en tegen de Vichy-Fransen in Syrië (wat een Franse kolonie was). In Syrië verloor Moshe Dayan een oog en deze man gaan we later ook nog eens terugzien.
De Haganah werd getraind door een beroemde Britse officier, Orde Wingate. Hij was een Chinditgeneraal en Chindits waren Britse special forces in Zuid-Oost-Azië. Wingates leerde de Haganah in nachtoperaties om de oliepijplijn tussen Haifa en Irak te beschermen tegen Arabische aanvallen.


De eerste vormen van een leger beginnen zich te vormen. Uiteindelijk is de tweede wereldoorlog afgelopen en is iedereen bekend met de holocaust. Duizenden Joden willen naar Palestina maar dat zien de Britten niet zitten ondanks Amerikaanse druk. Internationale Joodse organisaties beginnen illegaal scheepsladingen vol met vluchtelingen naar Palestina te sturen waar ze door de Royal Navy werden onderschept en teruggestuurd. Ondertussen werd de Haganah aggresiever, ze begonnen een campagne om infrastructuur te vernietigen in Arabische buurlanden. Oorlogsmoe Engeland hield een leger van 10.000 man in Palestina om een ramp te voorkomen maar het was vechten tegen de bierkaai. Onder grote druk van de VS en de pas opgerichte VN moest Engeland een meer pro-Joodse staatkoers gaan varen (of een meer anti-joodse houding volgens critici). De Britten weigerden dit, vanwege strategische redenen om de Arabische goodwill te behouden. In februari '47 maakten de Britten bekend dat ze de macht (problemen) over zouden gaan dragen aan de VN. Doch, dat laatste Britse jaar werd een drama. De IZL blies het Briste hoofdkwartier in Jeruzalem op en vermoorden zo veel mensen. De Engelsen arresteerden IZL-leiders en executeerden deze waar de IZL weer op reageerde door Britse burgers en soldaten te ontvoeren, martelen en op te hangen.


Toen de Britten een illegaal schip met Joodse vluchtelingen uit Duitsland onderschepten en die weer terug stuurden bracht dit een nieuwe golf van anti-Brittanië te weeg. In mei 1948 verlieten de laatse Britse troepen het land. De VN had de leiding nu, maar die was ook niet in de mogelijkheid om het probleem op te lossen ondanks het feit dat het internationale support had. Een speciale commisie werd opgericht om uit te zoeken wat de oplossing kon brengen..... Drie keer raden wat de uitkomst van het onderzoek was? Enfin, de Veiligheidsraad stemde voor om een aparte Joodse en Arabische staat op te richten. Iedereen blij?

Leuk stukje Eelco! De IZL waren zeker geen lieverdjes zeg...

Leuk stukje geschiedenis. Ooit een boek van gelezen, en brengt wel iets meer helderheid over de situatie de dag van vandaag. Over de eerste Joodse militaire eenheden, deze zijn er ook maar gekomen na 44, toen de concentratiekampen "officiëel" bekend werden. Voordien werden deze steeds tegengehouden door hogerhand omdat de britten vreesden voor een Joodse onafhankelijkheidsstrijd na de oorlog, tegen mannen die ze zelf opgeleid hadden.

http://en.wikipedia.org/wiki/Jewish_Brigade

Het wordt weer tijd voor een weetje, ik ben druk geweest de laatste tijd en een stukje schrijven kost wel even wat tijd. Maar als iemand iets interessants gelezen heeft zou je dat dan willen delen met ons? Het hoeft echt geen uitgebreid stuk te zijn.

Eelco

Dan even een vlugge how-to.

Hoe herken je de diverse Merkava's (Voor beginners ) ? Dat is soms een erg lastig verhaal. Vooral omdat er ook nogal wat mee geëxperimenteerd wordt. Ik wil mezelf absoluut geen kenner noemen, maar ik heb inmiddels wel een paar kleine truckjes onder de knie waardoor het iets makkelijker is om de verschillen tussen 1,2,3 en 4 te herkennen.

Het zal voornamelijk tussen de 1 en de 2 gaan. En aan de andere kant tussen de 3 en 4 (althans dat vermoed ik).

Het verschil tussen de 1 en de 2 is op zich het lastigste, ik twijfel hier zelf ook regelmatig aan. Maar er zijn 2 dingen die het je wat makkelijker kunnen maken.

Merkava 1



Merkava 2



Kijk eens goed naar de skirts. Daar zie je dus al een van de snelst herkenbare verschillen in, de manier hoe ze bevestigd zijn en wat minder 'bultjes' op de zijkant op de Mk.1.
Ook zie je in deze goed de verschillen in manden aan de toren. De Mk.1 heeft rechte lamellen, de Mk.2 diagonale. Er zijn meer verschillen, ik ken ze eerlijk gezegd ook niet allemaal, maar dit zijn de meer opzichtige. Ook schijnt de anti slipcoat op de 1 veel minder grof aanwezig te zijn.

Dan richting de Merkava 3. Het grootste verschil wat meteen zichtbaar zal zijn is natuurlijk de toren. De Toren van de Mk.2 loopt vrij spits toe en de toren van Mk.3 begint al wat op een UFO te lijken. Ook is de zijkant van de hull anders, vooral vanaf het midden naar achter.



Maar het verschil met de Mk.4 wordt door de toren weer wat lastiger te zien. Toch zijn er hier ook weer een paar grote verschillen. Te weten de grote 'sleuf' in de toren, en het motordek ( wat bij de Merkava's aan de voorkant zit ) lijkt bij de Mk.3 wat meer op die van de Mk.2. De voorkant van de Mk.4 is egaal schuin. Met de vorm van de toren van de Mk.4 komen gelijk ook veel andere verschillen zoals de positie van de smokedischargers.





Vergelijk deze bovenste 2 foto's maar met deze van de Merkava 4. Goed te zien is de 'rondere' toren die echt op een UFO lijkt en de vlakke voorkant. Ook zit de travel-lock van de Mk.3 wat meer naar de zijkant. Die van de Mk.4 zit in het midden.





Er zijn natuurlijk nog veel meer verschillen, maar om overal op in te gaan is toch wat teveel voor hier. Er zijn veel foto's te vinden op het web die je onder de zoekopdracht 'Merkava 4' te zien zult krijgen die gewoon Mk.3's zijn.

Wat ook nog leuk is om te vermelden dat de grote torens van bv de Merkava 4 zo zijn om de klappen op te vangen van een raket. Waar de Amerikanen bv hun TUSK-sets gebruiken of anderen weer reactive armor.



Dit was de cursus, how to identify a Merkava for beginners.

Ik vind het een duidelijk verhaal Heico, interessant!

Aangezien we wel eens een klacht krijgen dat de GB eenzijdig is en dat de tegenstanders onderbelicht zouden zijn schrijf ik nu iets over een mooie Egyptische truc.

Heico en ik benadrukken nogmaals dat wij geen mening of voorkeur willen geven met deze GB en het puur alleen om modelbouw en geschiedenis gaat! Heb jezelf een interessant feitje of weetje plaats die dan hier in plaats van ons te verwijten dat we een éénzijdige blik hebben.


Met splinternieuwe SAM-6 luchtdoelraketsystemen, waartegen Israël nog geen oplossing had, legde Egypte een paraplu boven het Suezkanaal en zijn omgeving. Onder die beschermende koepel bereidde de Egypte in het geheim een grote oversteek over het Suezkanaal voor. De grote Egyptische truc, al-'Obour ten tijde van Operation Badr!

Operation Badr was de codenaam voor de Egyptische militaire operatie om het Suez-kanaal over te steken op 6 oktober '73. Deze aanval werd gelanceerd in combinatie met een Syrische aanval op de Golan-hoogvlakte. Het begin van de Jom Kippoer-oorlog.

Het was een zeer ingenieus plan om een hoge zandwal te slechten en daardoor snel de Sinai in te crossen en Israël aan te vallen. In de openingsfase van de aanval, bekend als al-'Obour wat zoiets als de oversteek betekent, gebruikten ingenieurs waterkanonnen om snel een groot aantal passages door het zand wand te spuiten langs de oostelijke oever van het kanaal. Daarna legde de genie bruggen aan en voer men met veerboten manschappen en voertuigen over. De Israëli's werden compleet verrast! Op oktober 7 was de oostelijke oever van het kanaal bezet door vijf Egyptische infanteriedivisies en 500 tanks ratelden door de Sinaï.







Waterspuiten. Een geniale oplossing van de Egyptenaren om deze meer dan 20 meter hoge zandmuur te slechten. Het hoeft niet altijd moeilijk. En Israël waande zich juist zo veilig! Arabische buurlanden waren in 1967 voor de derde maal van plan Israël met de grond gelijk te maken. De joodse staat was hen nét een slag voor en maakte in de Zesdaagse oorlog korte metten met een slecht getraind en uitgerust Egyptisch leger. In 1973 waren de rollen omgekeerd: Israël leek een makkelijke prooi voor de gecombineerde Egyptisch-Syrische legers die in het uiterste geheim deze grootscheepse operatie hadden voorbereid. Met wapenleveringen uit Moskou kwamen de praktisch vernietigde Egyptische strijdkrachten weer op aanvalssterkte. In 1970 alleen al ontving Egypte uit de Sovjet-Unie voor 2.500 miljoen dollar aan wapens, op krediet. In 1973 bezat Egypte 2.100 nieuwe tanks en Syrië 1.700. Hiermee wordt ook weer duidelijk dat de Koude oorlog een rol speelde in het conflict tussen Israël en de Arabische staten.

Ik licht ook een kort stukje toe hoe het verder liep met de Egyptenaren. Ok, dus op Grote Verzoendag (Yom Kippoer), zaterdag 6 oktober 1973, ontvouwde zich het plan van zes jaar voorbereiding en troepenopbouw. Terwijl heel Israël op de heiligste aller dagen in gebed was en veel militairen met verlof naar huis waren, openden langs de het Suezkanaal 2.000 vuurmonden een artilleriebombardement op de slapende Israëlische stellingen. Langs de Golanhoogte rukte een imposante Syrische tankmacht op. De Israëlische mobilisatie - normaal 275.000 militairen op de been in 72 uur - voltrok zich sneller dan ooit tevoren: omdat vrijwel alle joden omwille van Yom Kippoer in synagogen verbleven, waren de wegen leeg. De Israëli's moesten op de Golanhoogte tegen een overmacht van 5 tegen 1 (tanks) en 30 tegen 1 (manschappen) opboksen en minstens twee dagen stand houden, voordat versterkingen konden arriveren. Minister van Defensie Moshe Dayan schatte de situatie haarscherp in: eerst de Syriërs, dan de Egyptenaren. Het gevaar dat Israël bij Syrisch succes in tweeën zou splijten, was tenslotte niet denkbeeldig; Egyptische infanterie moest eerst de Sinaïwoestijn nog door. Die zou later wel aan bod komen. En zo geschiedde.



De Egyptenaren waren eenmaal dit keer niet wild tot de aanval over gegaan maar groeven ze zich in. Het was aan de Israëlische luchtmacht om te proberen de bruggenhoofden en pontons te raken maar de effectieve SAM-6 raketten eisten daarbij hun tol onder de vliegtuigen. Twee dagen lang voerden Israëlische tanks verwoede gevechten met eenheden van het Egyptische leger. En vier dagen lang leverde Israël in de Sinaï uitputtende, defensieve slagen die veel manschappen en materieel kostten. Israël dreigde onder de voet te worden gelopen. Er werd een dringend appel gedaan om hulp aan VS-president Richard Nixon. De VS leverden F-4 Phantom jachtvliegtuigen bewapend met nieuwe vindingen als clusterbommen en Sidewinderraketten. Op woensdag 17 oktober stak generaal Ariel 'Arik' Sharon met drie pantserbrigades het Suezkanaal over om de bevoorrading van het Egyptische 3e leger af te sluiten, dat met 100.000 man en 500 tanks op de oostelijke oever stond. De gewaagde operatie lukte en het tij in de Sinaï was gekeerd. Op 21 oktober stemde Israël onder Amerikaanse druk in met een Russisch bestandsvoorstel. Met tegenzin, want de totale vernietiging van het Egyptische leger lag voor het grijpen. Voordat op 25 oktober het bestand inging, boekte Israël nog haastig terreinwinst naar het zuiden waar 20.000 man van het 3e leger ingesloten raakte. De strijd moest worden gestaakt - met 15.000 Egyptische en Syrische slachtoffers en ongeveer 2.500 Israëlische - voor Israël de Arabische legers opnieuw zou verpletteren. Voor de grote mogendheden was evenwicht in het Midden-Oosten nu belangrijker.

Opnieuw een zeer lezenswaardig en prettig geschreven verhaal, Eelco. Persoonlijk vind ik het erg leuk, een beetje achtergrondinfo bij zo'n GB. Mijn dank, dus.

Mooi stukje Eelco! Ik laat het W&F topic toch maar weer lekker aan jouw over, aangezien er bij mij toch niet gereageerd wordt

Ik moet er even een keer voor gaan zitten want de israëlische geschiedenis is toch erg interessant.
Goed dat jullie e.e.a. beknopt opsommen.

en ik maar denken dat je een Merkava I kon herkennen aan het feit dat ie geen 'ball and chain' gordijn had

nouja, de Merkava IV herken ik zeker

leuk dat je dit ff hebt neergezet!

Cheers