Het word allemaal beetje lang dus 1e post word waarschijnlijk alleen een lap tekst met wat achtergrond info, 2e post gaan we het wel hebben over plastic enzo

Inleiding
De KV-1 is wellicht niet zo bekend als andere zware tanks zoals de Tiger of de IS-2 maar de invloed van deze reus moet niet onderschat worden. Met meer dan 5000 exemplaren gebouwd vormde de KV vaak de ruggengraat van de Sovjet gepantserde hamer tijdens de 1e helft van de 2e wereld oorlog. Net zoals veel zware tanks uit die tijd is het niet een onomstreden voertuig maar dat maakt het een interessant onderwerp om te bouwen.

Ontwikkeling

Ervaringen met lichte anti tank kanonnen van 25-50 mm in kaliber zorgden ervoor dat het Sovjet leiderschap bezorgd was over de bepantsering van de destijds beschikbare tanks in het arsenaal van het Rode Leger. Een gevolg hier van is dat de opdracht voor de bouw van een nieuw type zware tank met minstens 60 mm bepantsering werd gestuurd naar de Kharkiv tractor fabriek no. 183 (KhPZ). Het probleem was alleen dat KhPZ hun handen al vol hadden met de ontwikkeling van de nieuwe mobiele tank die de BT-7 moest vervangen, de A20 (wat later de T-34 werd). Daarom werd de opdracht overgedragen aan fabriek no. 185 en de Leningrad Kirov fabriek (LKZ). De geldende wijsheid uit die tijd stelde dat een zware tank op zijn minst 2 torens moest hebben, 1 voor een anti tank kanon en de ander tegen infanterie. Het is dan ook geen verrassing dat zowel fabriek 185 als LKZ op de proppen kwamen met gedrochten met meerdere turrets, de T-100 en SMK (vernoemd naar Sergey Mironovich Kirov)


De T-100


De SMK

Beide tanks waren bewapend met een 76 mm en een 45 mm kanon. Tijdens het ontwerpen van de SMK kwamen ingenieurs van LKZ al gauw tot de conclusie dat tanks met meerdere torens wellicht toch niet ideaal waren. De SMK zou een gigantisch apparaat worden wat niet ten goede zou komen van de mobiliteit en betrouwbaarheid. Daarbij bleek uit ervaring met de T-35 die ook meerdere torens had dat in de praktijk het heel lastig was om de torens effectief te gebruiken. De commandant kon met geen mogelijkheid de regie houden over beide torens wat er voor zorgde dat de schutters maar gewoon wat deden. Hun conclusie was dan ook dat de voordelen van de extra toren niet opweegde tegen de nadelen. Daarom begon LKZ ook met de ontwikkeling van een zware tank met maar 1 toren die vernoemd was naar de toenmalige minister van defensie Kliment Voroshilov (KV). De KV was meer dan 10 ton lichter dan de SMK met meer bepantsering dan de SMK. Ook had de KV dezelfde bewapening als de SMK (1x45 en 1x76 mm) maar dan in 1 toren en met maar een 5 koppige bemanning terwijl er 7 man in de SMK moesten. Al met al leek de KV op papier de betere keuze maar het Rode Leger had gevraagd naar iets zoals de SMK en niet de KV.

Vuurdoop
Na de uitbraak van de Winteroorlog in 1939 liepen de Sovjets al gauw vast op de verdedigingswerken van de Finse Mannerheim linie. De 3 prototypes, de T-100, SMK en KV (met DT machinegeweer ipv 45 mm kanon), werden naar het front gestuurd om operaties tegen de Mannerheim linie te ondersteunen, tevens was dit het uitgekozen moment om te beoordelen welke van de 3 prototypes het meest geschikt waren. Tijdens gevechten werd al gauw duidelijk dat de bescherming van alle drie tanks meer dan voldoende was tegen de anti tank kanonnen van de Finnen. Alle 3 werden meerde keren geraakt zonder succesvolle penetraties alhoewel de 76 mm toren van de SMK kwam vast te zitten door een treffer op de toren ring. De SMK liep daarna op een mijn waardoor die niet meer onder eigen kracht vooruit kwam. Toen bleek pas echt hoe groot een nadeel het grote gewicht van de SMK was want de Sovjets kregen met geen mogelijkheid dat ding van zijn plaats in de ijzige condities van de Finse winter en moesten ze de SMK achterlaten.
De ervaringen met de KV, SMK en T-100 tijdens de Winteroorlog liet het Rode Leger zien dat 1 toren meer dan voldoende is en dat de besparingen in gewicht en complexiteit enig voordeel van een extra toren teniet doen en dus werd de KV in productie genomen. De 1e productie varianten van de KV-1 hadden 70-75 mm bepantsering rondom en waren bewapend met een 76 mm L-11 kanon, al gauw werd de L-11 vervangen door de betere F-32 waar de KV oorspronkelijk mee was ontworpen maar dat wapen was niet beschikbaar voor de 1e lichting.
De Sovjets leerden tijdens de Winteroorlog ook dat 76 mm kanonnen niet genoeg waren om betonnen bunkers uit te schakelen dus werd er ook een project opgericht om een 152 mm houwitser te monteren op een KV onderstel, dit werd uiteindelijk de KV-2 waarna KVs met 76 kanonnen bekend stonden als KV-1.

Grote Vaderlandse Oorlog


KV-1 achtergelaten tijdens Barbarossa

Tussen het einde van de Winteroorlog in maart 1940 en de Duitse invasie van de Sovjet Unie in juni 1941 wisten de Sovjets ongeveer 500 KV-1s te bouwen. Hiermee vertegenwoordigden de KV-1s maar een fractie van de ongeveer 11000 tanks die de Sovjet Unie nominaal beschikbaar hadden. Desalniettemin lieten ze een grote indruk achter, er zijn legio semi-mythische verhalen te vinden van kleine groepjes KV tanks die gehakt maken van Duitse Panzer eenheden. De Duitsers hadden dan ook maar weinig tanks die überhaupt in staat waren om de Russische kolossen te penetreren laat staan op een afstand waar de KV hetzelfde trucje niet terug kan doen. Desondanks waren de KV tanks in het algemeen niet zo succesvol als dat de verhalen zouden laten lijken. Het Rode Leger had nog steeds last van de zuiveringen van de legertop door Stalin wat leidde tot slechte coördinatie en leiderschap. Ook mechanische problemen leidden tot veel verliezen, de KV was relatief nieuw en met een gewicht van 44 ton werden de motor en versnellingsbak zwaar belast. Reparaties werden bemoeilijkt door een gebrek aan onderdelen, tijd en coördinatie met monteurs waardoor veel beschadigde tanks simpelweg werden achtergelaten, hierdoor zijn er ook heel veel foto's te vinden waar Duitse soldaten poseren naast een KV die er nog best ok uit ziet.
Met de tijd werden de prestaties van de KV beter door beter leiderschap en verbeteringen aan de versnellingsbak en andere onderdelen van de aandrijving. Ondanks verbeteringen bleven Problemen met de versnellingsbak wel de achilleshiel van de KV en dit werd niet beter toen de tank nog zwaarder werd. De introductie van betere anti tank wapens op het slagveld zorgde voor de behoefte voor nog meer bepantsering op de KV-1, een extra 25 mm werd op de voorkant gelast waardoor het gewicht steeg tot een krappe 47,5 ton. De verhuizing van LKZ uit het belegerde Leningrad naar Chelyabinsk (ChKZ) hielp ook niet, hier werden meer simpelere maar zwaardere onderdelen gebruikt en in combinatie met de nieuwe ZiS-5 kanon steeg het gewicht nogmaals tot een krappe 50 ton. Omdat de motor eigenlijk nauwelijks werd verbeterd zorgde dit extra gewicht ervoor dat de mobiliteit steeds verder achteruit ging. An sich was dit nog niet een ramp omdat de KV-1 vaak werd ingezet als doorbraak tank waar mobiliteit minder belangrijk was dan bepantsering want de infanterie kon toch niet zo snel lopen.


KV-1 met extra bepantsering en ZiS-5 kanon met aftermarket ventilatie

Dieet
Met de introductie van de 7,5 cm KwK 40 op de Panzer IV Ausf. G in de 1e helft van 1942 werd de situatie weer anders, nu hadden de Duitsers een tank die de KV-1 kon penetreren op afstanden waar de KV-1 niet zoveel terug kon doen waardoor het grote voordeel van de KV-1, de bepantsering, teniet werd gedaan. Omdat de KV-1 zoveel van zijn mobiliteit had ingeleverd werd ie op dieet gezet. Bepantsering werd teruggeschroefd naar 75 mm aan de voorkant, een nieuwe lichte gegoten toren met koepel werd ontwikkeld die een stuk kleiner was, de versnellingsbak werd vervangen. Al die veranderingen hadden succes want de nieuwe KV-1S woog nog maar 42 ton, de KV-1 kon weer vooruit komen!


KV-1S in beweging

De KV-1S werd in Augustus 1942 in productie genomen echter door de verminderde bepantsering was het de vraag of het wel zin had om de dure KV-1S te blijven bouwen in plaats van goedkopere T-34s. De T-34 had nagenoeg hetzelfde kanon als de KV-1 met vergelijkbare bepantsering aan de voorkant maar was wel meer betrouwbaar en sneller. De Sovjets waren dan ook redelijk dichtbij met het stoppen met bouwen van alle zware tanks totdat de introductie van de Panther een noodzaak liet zien voor meer vuurkracht in combinatie met goede bescherming. Ingenieurs van ChKZ gebruikten de lessen die ze geleerd hadden van de KV voor de ontwikkeling van een compleet nieuwe tank, de IS, vernoemd naar Jozef Stalin omdat Voroshilov niet meer zulke goede vriendjes was met Stalin.


IS-85, vervanger van de KV-1S

De IS was in bijna elk aspect beter dan de KV en was dan ook een groot succes met varianten die tot de jaren 60 in dienst zijn gebleven van het Rode Leger en een aantal ISU-152s (gemotoriseerd geschut op basis van de IS) waren nog in dienst van Irak tijdens de 1e golf oorlog. Dit succes was echter niet mogelijk geweest zonder de lessen die geleerd werden met soms briljante doch vaak middelmatige KV-1.

Kits

Zoals je kan opmaken uit de titel ben ik van voornemens om een KV-1 te bouwen met interieur. Nu zijn er met de jaren al wel wat kitjes van de KV-1 uitgebracht door onder andere Tamiya, Trumpeter en Zvezda maar geen enkele van die kits heeft een volledig interieur, Zvezda geeft je een paar onderdelen maar lang niet voldoende voor wat ik wil. CMK heeft geloof ik wel een resin setje uitgebracht maar dat vind ik ook niet ideaal want die zijn best prijzig als je ze al kan vinden en vaak moet er toch nog het een en ander te gebeuren. Ook heb ik hier een 3d printer staan dus ik denk dat ik met mijn matige scratch vaardigheden en wat digitaal geneuzel een heel eind moet komen (famous last words ) Maar goed moet er wel een kitje zijn om die onderdelen in te prutsen en zoals eerder vermeld de keuze is verrassend reuze.
Trumpeter en Eastern Express hebben samen van zo'n beetje elke KV-1 variant wel een kit gemaakt waarbij over het algemeen de Trumpeter kitjes wat beter weg bouwen. De Kitjes van Trumpeter kosten ook nog eens niet de wereld en over het algemeen zijn ze vrij accuraat alhoewel ze hier en daar wat tweaks kunnen gebruiken, die tweaks zijn te vinden op de website http://www.4bogreen.com/
Ik heb 3 van Trumpeter's KV series gebouwd en over het algemeen vind ik dat ze wel redelijk goed weg bouwen, zijn niet zo verfijnd als nieuwere kits maar je kan veel lol hebben met deze kits.

Tamiya heeft wat oude kits uit de jaren 70 die je wellicht voor een prikkie kan vinden maar heel nauwkeurig zullen ze niet zijn. Recentelijk hebben ze hun KV-1 en KV-2 kits ook geretooled en die schijnen te bouwen als typische Tamiya kits maar wel met wat simplificaties wat ook typisch Tamiya is

Ryefieldmodels (RFM) is de nieuwste speler in KV land en hebben in 2022 pas hun 1e KV-1 kit uitgebracht. Deze heeft weinig van de simplificaties van de Tamiya kits en is een stuk verfijnder dan de Trumpeter kits. Ook komt deze kit met workable tracks en wielophanging. Begin dit jaar hebben ze hun mod. 1942 kit met gegoten toren uitgebracht en dat is ook de kit die ik eerder dit jaar heb gekozen als cadeautje voor mijn verjaardag dus ik ga hem gebruiken ook


Het feit dat de torsiestaven er al bij zitten scheelt ook al iets
De torsiestaven is ook gelijk het 1e aandachtspunt of beter gezegd de punten waar ze de romp in gaan en vast zitten. RFM geeft je het minimale wat nodig is om ze te laten werken wat op zich ook logisch is, het is geen interior kit dus moet hier wat aan gedaan worden. Referenties laten zien dat de torsiestaven worden omhuld door een verdikking aan de kant waar ze de romp in gaan, deze verdikking loopt door tot aan de midden frames waarna ze ongemoeid doorlopen tot hun aanhechtingspunt aan de andere kant van de romp.


Voor het digitale werk heb ik eerst een rudimentaire kopie van de RFM KV romp gemaakt zodat ik daarin de interior onderdelen kan tekenen en passen. Bij dit model ben ik er al van uitgegaan dat ik de binnenkant heb vlak gemaakt en op dikte, wat nu nog niet is.


De KV heeft op zich een relatief simpele constructie, het is een grote doos met wat rondingen aan de voorkant en achterkant maar meer is het ook niet.
Daarna het 1e onderdeel getekend, de torsiestaaf behuizingen. De 3d torsie staaf is over de hele lengte rond maar de RFM staaf heeft een vierkant einde die past in een vierkant gat, hierdoor kan de staaf niet vrij draaien maar moet die torderen als er kracht op gezet word. Dit vierkante gat zit ook in in dit onderdeel en met een beetje mazzel blijven de torsiestaven straks workable.


De vorm van de behuizingen is mij nog niet helemaal naar het zin, komt ook omdat ik nadat ik deze ruwe tekening had gemaakt wat betere foto's vond. Desalniettemin heb ik wel alvast een test printje gemaakt. Reden hiervoor is voornamelijk om te kijken of de afmetingen wel kloppen Ook bepalen de torsiestaven en onderdelen die daarbij horen zoals de middenframes in grote mate de locatie van andere onderdelen.
De 1e test print ziet er in elk geval wel goed uit dit vind ik echt meer dan dikke prima.


Helaas past het vierkante uiteinde van de torsiestaaf niet door de ronde behuizing. Dit is 100% mijn fout ik was domweg vergeten dat een vierkant met dezelfde diameter als een staaf niet door een buis past van die diameter
Gelukkig past het vierkante uiteinde wel goed in het vierkante gat, en als je dat zo in elkaar fietst dan lijkt het alsof het allemaal wel goed uit komt.


Al met al ben ik niet ontevreden. Ik moet nog wel even bedenken wat ik moet met de ingang, kortste klap zou zijn om de doorgang wat groter te maken maar dan komt er misschien teveel speling tussen de behuizing en de staaf. Andersom zou ik ook de torsiestaaf zelf kunnen aanpassen maar dat is wellicht meer onnodig gepruts, ik ga hier nog een nachtje over slapen

Zoals je in de vorige foto al kon zien heeft de RFM niet een badkuip romp maar een set losse platen. De rand van die zijplaten is 2,25 mm dik en als je dat met wat geavanceerde wiskunde terugrekent naar schaal 1:1 kom je uit op 78,75 mm dik, net ietsje dikker dan zou moeten voor een tank met 70 mm zijpantser maar goed genoeg voor mijn doeleinden. Om sinkmarks te voorkomen is alleen niet de hele plaat zo dik dus de rest zal moeten worden opgevuld met styreen. Verder staan er ook nog wat uitstekende stukjes waar normaal de uiteindes van de torsiestaven in gaan, deze zijn meer dan 2,25 mm dik dus er zal wat van af gesnoeid moeten worden.


Voor de rest ben ik nog bezig geweest met wat ruwe schetsen van andere grote onderdelen zoals de middenframes. De middenframes liggen tegen de torsiestaaf behuizingen aan de torsiestaven passeren er door heen. Ook de behuizing voor de as van het terugloopwiel zit hier aan vast net zoals een hele rits aan andere onderdelen.


Best wel veel onderdelen zijn voor hun positie enigszins afhankelijk van de middenframes dus het is best belangrijk dat dit gebied semi ok word. Daarom zit ik ook nog een beetje te spelen met waar ze moeten maar volgens mij heb ik inmiddels wel een aardig idee en kan ik de bouten van het ontsnappingsluik gebruiken om de exacte locatie te bepalen (dit moet ik nog doen).


Zoals je kan zien verdelen de middenframes het gevechtscompartiment in 3 delen.
Aan de linker kant vind je:
- radio
- radio man (handig dat die bij elkaar in de buurt zitten )
- batterijen
- 1 brandstof tank 135 liter
- 1 olie tank volume toch nog toe onbekend voor mij
- munitie

In het midden heb je:
- koppeling en gas pedaal
- rem en stuur hendels
- bestuurder
- ontsnappingsluik
- sleep ring voor elektra naar de toren
- munitie

En aan de rechter kant zijn de:
- perslucht cilinders voor het starten van de motor
- 1 brandstof tank 230 liter
- 1 brandstof tank 235 liter
- munitie

Van deze onderdelen heb ik nu ruwe schetsten van de rechter brandstof tanks, de munitie en de sleep ring.


De algehele vorm en verhoudingen van de munitiekisten en brandstof tanks heb ik van een Brits rapport over een KV-1 die ze hadden gekregen van de Sovjets ter evaluatie. In dat rapport staan gedetailleerde beschrijvingen gecombineerd met tekeningen en foto's, super handig!
Helaas worden er geen gedetailleerde dimensies gegeven maar daar valt wel wat op te vinden.
Voor de dikte van de brandstoftanks bijvoorbeeld; uit diagrammen is te halen dat ze allemaal even dik zijn, het volume is bekend, rechts voor 230 liter, rechts achter 235 liter en de relatieve lengte en hoogte ten opzichte van de romp (waarvan de afmetingen al bekend zijn) is te halen uit de beschikbare diagrammen. Aangezien de tank rechts achter gewoon een balk is hebben we aan volume, lengte en hoogte genoeg om de dikte uit te rekenen. En dan kom je op net geen 6 mm (5,9994) uit wat ik dan weer heb afgerond naar 6 mm wat in 1:1 dan weer 210 mm is, een mooi rond getal.

Voor de munitie kisten ligt het iets anders, de munitie kisten moeten minimaal groot genoeg zijn zodat er 2x76 mm granaten in passen. Handig genoeg staan er in het Britse rapport wel de ruwe dimensies van de munitie, ook staat er in hoe de munitie in de kisten ligt (liggend, kop naast staart) en hoe de kisten zijn verdeeld over het gevechts compartiment (2 kisten op elkaar per rek, 48 kisten totaal, 88 granaten, 4 kisten met gereedschap en andere prullaria)

Met de beschikbare hoeveelheid ruimte tussen de brandstof tanks had ik mijn twijfels of dit allemaal wel ging passen maar zoals het nu lijkt kan het net (kin krekt ) dus het gaat nog goed. De munitie kisten vormen tevens de vloer van de toren dus als ze te hoog zijn heeft dat ook weer effect op onderdelen in dat gebied, ook hier moet ik dus blijven opletten dat het blijft passen met latere onderdelen.

Maar goed eerst verder met die torsiestaaf behuizingen de zijkanten, kan wel even duren tot de volgende update zo snel werk ik niet
Laat het ook gerust weten als ik te veel over het 3d gebeuren zit te ouwehoeren, ik vind het gaaf maar ik begrijp ook wel dat het niet iedereen zijn kopje thee is en ik kan het ook met liefde beperken tot onderdelen die zich al enigszins in het fysieke rijk bevinden

Waar ben je nou weer aan begonnen Pietertje, mooi om te zien dat je het KV-1 monster hebt gepakt en deze ook helemaal qua interieur gaat opbouwen. Ik ben heel benieuwd.

Prachtige intro, Reteip. Zelf heb ik hier nog een SU152, die zal ook wel zonder interieur zijn. Zit er in je programma geen "interference check"? Zo kan je vermijden dat stukken in elkaar overlopen zonder dat je dat aan de buitenkant ziet.

Haha ja soms heb je een slecht idee en besluit je die ook nog eens uit te voeren


Dankjewel Steven, ik ben dat knopje nog niet tegengekomen maar het klinkt wel als een functie die ik wil aanzetten. Ik ga eens sneupen of ik hem kan vinden

Nou, nou, nou, mooi bezig, Pieter! Hij gaat helemaal tot het gaatje. Heel erg leuk.

Dankjewel Huib!

Ik ben weer met de torsie staaf behuizingen bezig geweest. V2 lijkt er al weer ietsje meer op dan de vorige en ook qua afmetingen klopt het wat beter nu denk ik.


Test printje ziet er best ok uit. Ik kan nog wel wat spelen met het detail, dat valt wellicht een klein beetje weg, aan de andere kant waarschijnlijk zie je hier later toch heel weinig van


Ik heb ook de diameter van de doorgang aangepast zodat de draagarmen en torsiestaven uit de kit nu wel passen


Ik denk nog een paar tweaks voor dat ik volledig tevreden ben maar ik ben dichtbij. Ik ben er ook achter gekomen dat er van deze behuizingen minstens 2 varianten zijn, ik noem ze licht en zwaar.

De zware zie je hier in een KV-1 die in 1942 een rivier is in gezonken.


De lichte zie je hier in een Su-152 romp die gebaseerd is op de KV-1S.


De Australian Armour and Artillery Museum heeft een KV-1S wrak staan. Dat wrak heeft volgens mij dezelfde behuizingen als die in de Su-152, dat zie je op 2:20 in dit filmpje van dat wrak: https://youtu.be/P_o4IBIsd0U?si=E6f9wDsGNgs7xk4-&t=140
Het zou mij niks verbazen dat deze behuizingen zijn geïntroduceerd als onderdeel van de gewichtsbesparingen van de KV-1S maar dat kan ik niet verifiëren. Het kan ook goed zijn dat dit verschil afhankelijk is van de fabriek en/of leverancier. Ook kan het prima komen door algemene verbeteringen die ingevoerd worden tijdens de productie.

Ik bouw een 'gewone' KV-1 dus ik ben maar voor de zware gegaan want die lijken het meeste voor te komen op de foto's die ik heb.

Ik ben ook begonnen met het op dikte brengen van de zijplaten. Voor het grootste gedeelte gebruik ik styreen strips van 1 mm dik die ik een beetje ruw op vorm knip. De overige gaten en kieren vul ik dan met secondelijm of een epoxy putty zoals Milliput.


En meer had ik niet te melden

Imposant project die ik met veel interesse ga volgen. Ook wel leuk dat deze geen Christie-onderstel had

Wat een project, veel succes!


D.J.