Bedankt voor de reactie, Huib. Er is gisteren al veel met verf gegooid. Het chassis, de cameraman en de wielen heb ik beide met Tamiya zwart X1 gespoten.



















De cabines zijn in straaljagerkleur gezet met een Russisch cockpitgroen. Steekt wat af, maar omdat het van binnen zit mag dat.

Wat een werk allemaal, en dit is nog maar het onderstel
fantastisch gedetailleerd

Bedankt voor de reactie, David. En dan had ik nog niet alles voorzien op dat onderstel.



Ik had de spatlappen nog niet gebruikt omdat ik die nog beter kon scratchen uit metaalfolie, maar daarbij had ik er een stel vergeten. Tijdens het spuiten heb ik die dan nog snel bijgemaakt. De bodemplaten uit PE zijn allemaal geplooid volgens de hoek van 115 graden die aangegeven wordt. Ze moeten wel nog in de primer.



De rubber lappen zijn zwart gespoten en dan met NATO Black opgelicht.



Daarmee is ook de motor en het hele onderstel behandeld.



De deuren zijn aan de binnenkant al afgewerkt, met een potlood zijn de boutjes ingekleurd en het hele interieur is mat vernist.



Dit is een referentiefoto voor de linkercabine waar met het stuurwiel nog niet geplaatst heeft. De drie contacten rechtsonder moet je in PE toevoegen. De decal is wel iets te wit, ik heb er wat grijze wash over gelegd nadat hij met behulp van Daco Sol over het plastic onderdeel gevloeid was. Een scherpe foto van het resultaat hebben jullie nog van me tegoed.





De cabine is nu dichtgemaakt en kan straks ook aan de buitenkant geschilderd worden.

Al drie dagen ben ik bezig om de Topol in de primer, Gunze 303 groen te zetten. Eerst heb ik de cabines geschilderd nadat die dichtgemaakt waren met behulp van de deuren.





Stukken die al aan het chassis vastzaten, moesten ook in dit groen. Omdat het een heel verschil geeft als je dit op zwart spuit, zijn die delen na het afplakken eerst grijs gespoten.



De wielen zijn nu vastgekleefd aan de velgen. De resinset van ET is zo goed dat elk wiel een apart ontwerp is en dus geen kopie van de andere. Er is dus telkens een ander stuk van de band ingedrukt.



Maar een ding vind ik toch niet logisch. Niet alle binnenkanten van de wielen zijn hetzelfde. Een stuk of acht hebben een correcte asdiameter van net geen vijf millimeter. Maar de acht andere zijn maar 4 millimeter. Er zijn inderdaad vier assen, de niet stuurbare, die een kleinere diameter hebben, maar alle andere zouden toch 4,7 mm moeten zijn. Nu moest ik dit zelf uitboren. Ik heb dit maar voor alle overige wielen gedaan, het kan geen kwaad om wat tolerantie te hebben. Ik had wel alleen een boor van 4.5 mm, dus heb ik die wat heen en weer geschoven in de wielen. Er is nog een klein verschil met het deel uit de kit, er ontbreekt een detail, maar dit stuk van het wiel kan je toch nergens zien als het geplaatst is.



Het chassis is nu gespoten, maar veel moest uit de losse hand, want er bleek meer groen nodig te zijn dan ik eerst afgeplakt had. Het plan is om de overspray weg te werken als de schaduw gezet is.



Ik had nog niet de bekabeling op de raketsilo gescratcht. Trumpeter had PE voorzien waar deze kabels niet zitten, maar een zelfde soort beugels houdt de kabels op hun plek. Ik besloot deze kabels te maken uit mijn meest plooibare metaaldraad.



(zie https://www.vitalykuzmin.net/Military/RT-2PM2-Topol-M-TEL/ )



De eerste twee beugels uit oude nietjes heb ik verankerd in het plastic, want de kabels moesten samengedrukt worden om er in te passen.



En dan heb ik nu de foto's van toen alles in de primer stond.

















Alweer is mijn potje met verf leeg, dit was het tweede, en ook het laatste dat in de winkel stond. Ik heb nog even de silo op het chassis gezet.

Voor de ondergrond ben ik nu een kader aan het ombouwen. De bedoeling is om er een klinkerpatroon over af te rollen met behulp van een pakket DAS-klei. Ik had hiervoor een tijd geleden al een megaroller gekocht. Ik had namelijk gemerkt dat de straat waar de parade plaatsvindt, ook klinkers heeft. Niet exact dat patroon maar wel dit soort stenen.







De modules van het model zijn nu geschilderd met lichte verf erbij. Hier en daar kan er nog wat bij maar dit kan ook na de samenstelling nog.





Van de motor vond ik weinig foto's maar die hadden wel een metaalglans en niet een zwarte verflaag. Ik heb dus eerst de motor zilver gespoten.



Daarna heb ik met aluminium en "mystic gold" details aangebracht. Het goud omdat dit een soort thermische afschermingsplaat moet zijn.



De motor is dan op zijn plek gezet net als de gyroscoop. Later is hij waarschijnlijk onzichtbaar door de motorkap.





Nu worden alle stukken van de carrosserie op hun plek gelijmd. Daarvoor schraap ik hier en daar wat verf terug weg.







Rond de uitlaat zit een omhulsel in staaldraad, dat maak ik na door in de natte verf te krassen met een scalpel.





Door de zwakke bevestiginselementen moet je opletten dat er niks scheef komt te staan, zoals hier.



Dit wordt terug losgeweekt met lijm en gestut.



Dan kan de cabine ook vastgelijmd worden. Hier is wat overtuiging nodig maar vooraan inklemmen lukte niet. Dan maar wat gewicht op het dak.

Eerst de foto's, morgen komt er wat uitleg bij:

De Topol staat hier klaar voor de decals.







De kleurengelijkenis zie je pas als mijn smartphone met referentiefoto naast het model gefotografeerd wordt. Anders valt het geel weg.





De PE-afdekplaten zijn aan de onderkant aangebracht met CA-lijm. Ze passen haast perfect, alleen is er geen lijmvlak voorzien. Een lijntje op het chassis toont de positie.





Er zit een correctiedecalvel in de set, zag ik nu. De sierstreep aan de linkerkant wordt hierdoor vervangen. Het enige verschil met de oude streep is dat het zwart aan het uiteinde beter in register blijft, het steekt er niet uit.







Voor de aanduidingen op de sloten van de verschillende lockers in de carrosserie waren geen decals voorzien. Ik wist dat ik nog een Toro decalset voor de DAA houwitser had, die er toch 4/5 van het benodigde aantal bevat. De 2 letters voor open en dicht zouden fout kunnen zijn want die zijn natuurlijk in het Pools.











Een reeks foto's van het werk dat ik gisteren aan de onderkant deed, vooral met zwart wat groene overspray en secondelijm wegwerken, maar er zijn ook een paar stukjes van kleur verwisseld. Hiervoor moet je de walkarounds in het oog houden in plaats van de instructies.

Er is al veel gezegd over het model maar nog niet waar het komt te staan. Daar gaan we het in deze update eens over hebben.



Een lang houten kader bood voldoende ruimte voor het model en ook nog een stukje om de figuren toe te kunnen voegen. Hier is het glas verwijderd en wordt er een houten rand samengesteld om het diorama op vast te maken.



De rand is zwart gespoten en dan met houtlijm op de bodem bevestigd.



Stukken verpakkingsmateriaal uit styropor worden aaneengelijmd om de ruimte op te vullen. Dan wordt hierop de hoogte van de houten rand overgenomen en afgesneden.



Weer wordt met houtlijm de opvulling vastgezet. De holle ruimte onder het styropor wordt met wat reststukken opgevuld zodat het niet kan dichtklappen als het zware model er op vastgezet wordt.



De vulling komt na het verlijmen hier en daar een paar millimeter boven de rand uit. Ze wordt met een zaag gelijk gesneden.



Het plan was om op vijf minuutjes even wat knutselklei uit te rollen over deze basis. De realiteit pakte natuurlijk anders uit. Om te beginnen was de klei al eens geopend tijdens het ontwerp van het Sd.Kfz.7-diorama. De klei was nog niet uitgehard maar ook niet meer soepel kneedbaar, dus moest er water toegevoegd worden. Er moest dus al zeker twintig minuten gekneed worden in een drassig bakje. Alle brokjes moesten plat geknepen worden. Gelukkig kon ik er terug een homogene massa van maken, die met een troffel over het kader gesmeerd kon worden.



Met de eerder getoonde megarol van Greenstuff kan je in een beweging het volledige kader van een doorlopend kasseienpatroon voorzien. Alleen werkte het maar voor de helft van een afrolling, waarna de pasta aan de rol begon te plakken en er geen stenen meer in het patroon te ontdekken vielen. Dit heb ik een paar uur lang geprobeerd te remediëren, door uit intuïtie de rol steeds uit te wassen en zo goed mogelijk af te drogen. Dat verergerde alleen maar het gekleef. Toen las ik het tekstje dat er aan de binnenkant van de verpakking van Greenstuff stond, je kan het kleven tegengaan door vaseline, talkpoeder of water (of niks (sic)) over de rol te doen. Ik moest die dus niet afdrogen maar net extra nat maken. Dat resulteerde in de eerste bruikbare afrolling. Er waren nog wel zones waar geen afdruk bewaard was.



Gelukkig is het mogelijk om het patroon te herkennen en de delen waar iets ontbreekt achteraf toe te voegen met wat extra opgesmeerde pasta.



Ik had de houten rand kunnen afplakken, waardoor ik achteraf niet een uurtje werk had met het verwijderen van kleiresten, nu wordt het nog even herspuiten.

Na het drogen van de steentjes wordt de straat geschuurd om alle scherpe randen af te ronden.



Het geheel wordt met een spuitbus zwart gespoten, zo worden ook krassen op het kader mee weggewerkt.



Dan gaan we aan de slag met bruine panelline wash.







Op het zwart is die niet goed te zien, daarvoor heb ik nog deze regenstrepenwash. Die wordt er goed op gelegd om er later nog iets van te kunnen zien.







Op de wielen heb ik eerder gebruik gemaakt van pigmenten, 60 procent zwart en 40 procent wit.





Aan de binnenkant van de wielen heb ik het er ook wat dikker op gelegd.





Het grootste deel kan met een grove borstel van de wielen worden geveegd.



Nu kunnen de wielen al bevestigd worden, waar de truck niet ondersteund is.



Tenslotte staan de laatste wielen op hun plek, volgens de cijfercode aan de binnenkant.



Nog wat foto's met de Topol en de figuren in een try-out.





















Voor de referentie heb ik de lanceertube eens rechtopgzet, voor zover de leidingen de plaatsing niet verhinderden. De buis is nog niet met wash behandeld.

De figuren worden geschilderd, eerst met Tamiya of Gunze gespoten en dan met Vallejo met de hand.

pfff wat een apparaat. Daar ben je wel even zoet mee. Ziet er goed uit.