De "Deuce en a half of de "Jimmy"

Formeel heeft hij de naam GMC CCKW. Een 2,5 ton vrachtwagen met een 6 wiel aandrijving. De geschiedenis van deze truck begon in 1939. Werd verkocht aan Frankrijk, die er veel meegaf aan het Britse expeditieleger dat zich bij Duinkerken moest terugtrekken. De Britten (en de Fransen) vonden hem te groot, maar de Amerikanen ontwikkelden hem vrolijk door.
Er zijn talloze varianten van ontwikkeld en ook verschillende fabrikanten hebben er versies van gebouwd. Studebaker heeft er bijvoorbeeld meer dan 100.000 gebouwd die vooral aan de Chinezen en de Russen hebben verkocht. De versie die ik ga bouwen is dus de GMC CCKW.

C staat voor 1941

C voor conventional cab

K all wheel drive

W dual dual rear axles.

Aan het einde van de productie zijn er maar liefst 527.750 voertuigen gebouwd. Het enige voertuig dat dit aantal heeft getopt is de beroemde “Jeep” of de Willie.

Terug naar de vrachtwagen.

Na de landingen in Normandië en het veroveren van Parijs in augustus 1944 ontstond er een ongelooflijke lange aanvoerroute van de havens van Cherbourg tot aan het front. Alle verschillende legeronderdelen die aan het front stonden hadden een ongelooflijke hoeveelheid materiaal nodig. Munitie, reserve-onderdelen, voedsel, kleding, brandstof en ga zo maar door.
Op de dag dat de laatste Duitse troepen in Parijs capituleerden, installeerden de Amerikanen na een legendarische meeting van 36 uur de beroemde “Red Ball Express”
Om alles naar het front te krijgen, waar toen 28 geallieerde divisies constant bevoorraad moesten worden, openden ze een highway naar het front. De snelwegen, die talrijk en goed aangelegd waren maar niet heel breed, werden veranderd in one way highways. De “deuce and a half” werden bestuurd door voornamelijk afro-Amerikaanse soldaten en op het hoogtepunt reden er dagelijks 5.958 trucks, samen goed voor 12.500 ton (!) vol voorraden naar het front. Als de trucks aankwamen, moesten ze in eerste instantie via landweggetjes en andere obscure routes hun weg terug vinden naar de havens en de D-day stranden om de reis weer van voren af aan te beginnen. Al snel werd er een noordelijke route aangelegd om heen te gaan, en een zuidelijke route voor de terugreis.

Deze “Red Ball Express” stond onder leiding van de kolonel Loren Albert Ayers. De Luftwaffe had in de nazomer van 1944 weinig meer te vertellen in het luchtruim dus het grootste probleem van de kolonel waren het onderhoud van de deux and a half, het rekruteren van genoeg chauffeurs en het constante slaapgebrek van deze chauffeurs.
Goed de versie die ik ga bouwen is eentje zonder huif. Met een .50 kaliber machinegeweer gemonteerd, lier en een aantal voorraden. En heb er eigenlijk best veel zin in.






Het is klein spul, heerlijk prutsen en plakken.



Het begin is er!

Even kleine opmerking:

De Studebaker had met de GMC niks te zien: de Studebaker US6 was 48cm korter en de onderdelen ervan waren niet compatibel met die van de GMC. Ook had hij een laadvermogen van 2300kg tegenover 2500kg bij de GMC.
Deze Studebaker werd niet enkel in het "lend-lease programma" aan de Sovjets geleverd maar werd ook naast de GMC gebruikt door de USMC in de Pacific.

Maar goed, dit even terzijde... de GMC-freak die ik ben ga ik deze zeker volgen!

Jij weet er ongetwijfeld meer van dan ik, over het lend-lease, daarom staat er ook vooral en de compabiliteit bedoelde ik ook niet, maar meer dat er een gunning is uitgeschreven aan meerdere companies. Toen geloof ik GMC niet meer kon leveren in verband met aandrijfassen-leverings-problemen kwam toch die studebaker versie erbij? Maar goed, fijn dat je het volgt, ik vind het een leuk dingetje, ga mijn best doen

Het probleem met de GMC was dat General Motors, net als destijds Willy's Overland niet meer kon volgen met de productie en daarom werden andere fabrikanten ingeschakeld om bij te springen. De Studebaker werd trouwens ook door twee verschillende bedrijven gebouwd: Studebaker zelf en REO.

Nou na het chassis even lekker verder gegaan met plakken.


In de Cab brak meteen de versnellingspook af. Erg vervelend, en gebeurt mij vaker.


Zo goed en kwaad als het kan aan elkaar gelijmd. Links een tandenstoker erbij voor de schaal.


Heb ervoor gekozen om boven in de cabine het gat uit te snijden voor de .50 kal. Eerst met een mes.


Verder vijlen en schuren. Vervolgens de rest van de cabine uit de sprue's gehaald, "glas" gemonteerd EN afgeplakt.


Chassis, Cabine en laadbak geplakt. Klaar voor de dryfit.

Her en der nog netjes afschuren/vijlen en dan gaan we richting primer uit de spuitbus.

So far, so good... maar zit de dakring er niet bij??? (volg de rode pijl)

grappig, ik geloof het niet. Ga eens zoeken vanavond thuis.

Volgens mij zit die dakring er niet bij. als ik zo previews doorlees wordt deze kit standaard geleverd met een dicht dak.
Dus zonder ring voor het dak. Ik denk dat je deze zelf zou moeten gaan maken.

Plus probeer die braampjes bij het stuur en poken voorzichtig weg te halen.
door te schuren of een mesje er langs te halen.
dan ziet het er meteen een stuk mooier uit

Geleverd met een dicht dak? Hoe kan je dan die .50 serieus in die gunmouth bedienen?

dat moet je nie aan mij vragen, kijk maar na, op de box reviews. Ik zie nergens dat er ook eentje geleverd wordt met een gat in het dak.

En als je die voorbeeld foto's bekijk van het gebouwde model dan zie je daar ook geen ring op het dak