bij het leeghalen van mijn huis ben ik op het volgende begonnen project gestoten, bijna af, maar gestrand op de fenders en de tracks. het betreft hier een late war t-34/85 van Dragon in 1/72.
De gewone T-34 kent iedereen als de "supertank" van de russen, die eigenlijk niet zo super was. Maar ie was goedkoper te produceren dan de KV's die veel beter presteerden. Nu ja, doch dit terzijde, uiteindelijk wilde iedereen beter bepantserd en zwaarder bewapend de strijd aangaan, en om de Panthers en Tigers te kunnen counteren experimenteerden de Russen er ook op los. en zo kwamen ze erop dat een t-34/76 een Tiger niet frontaal kon vernietigen, en vanaf hele kleine afstanden op de zijkanten, terwijl ze zelf op ieder moment konden afgeschoten worden. UIteindelijk bleek een 85mm 52-k luchtafweergeschut wel opgewassen voor de taak, dus werd er een tankversie van gemaakt. Hiermee kan de zijkant van de romp vanop 800m gepenetreerd worden en de zijkant van de koepel vanop 600m... niet je dat, maar goed genoeg. Een tiger kon de T-34 vernietigen vanaf 1500/2000m...
Eigenlijk moest dit kanon in een T-43 komen, maar door tegenvallende prestaties en beperkte ontwikkelingstijd (there was a war going on...) werd beslist om bestaande T-34's op te waarderen. Hierbij kregen ze een grotere ring om de (grotere) koepel op de monteren, wat ook de stabiliteit van de koepel verbeterde. De 3-manskoepel kreeg een radio, voorheen was dit een luxe en moesten tankbemanningen vooraf afspreken en zich willens nillens aan het plan houden of op hun gevoel afgaan, zwaardere bepantsering en een observatiekoepel. door de extra man kon de commandant zich enkel toerichten op commanderen, en moest ie geen andere taken meer erbij nemen wat zijn taak ook veel lichter maakte.
Voor de stadsgevechten werd deze uitgerust met Thoma shurtzen ofte bedspring armor (het leek er toch een beetje op) eigenlijk de voorloper van de slatarmor, die de tanks tegen panzerfausten en dergelijke dienden te beschermen. Dit zijn ijzeren netten op een afstand van de tank gemonteerd, zodat de kop van de panzerfaust tegen het net slaat, de kern die de tank moet penetreren ontsteekt te vroeg, en verliest kostbare kinetische energie tegen dat ie bij de effectieve bepanstering is, waar door deze er hopelijk niet volledig doorbrand
Uiteindelijk bewees deze zich op het slagveld, maar met kanttekeningen. Het bleef een gedachte tegenstander, maar zoals later bewezen werd in Korea en de eerste Israelische oorlogen was en bleef het een middelzware tank die relatief gemakkelijk uit te schakelen was..
Nu ja, het doosken:
en de inhoud:
Verder heb ik nog deze bijgekocht, gewoon omdat ik geen fan ben van de DS-tracks
en dan de bouw:
ik was begonnen met het uitboren van de wielen:
en daarna het aanbrengen van de gietstructuur en lasnaden/gietnaden op de koepel:
De methode die ik hiervoor gebruik is de volgende: met een stukje spons wrijf ik het model in met een beetje Mr-surfacer 500. Dit droogt redelijk snel, dus kleine beetjes per keer. Als het droogt merk je dat het begint tegen te trekken, op dat moment dep je met je spons op het oppervlak dat je net ingewreven hebt, waarbij je "haren" trekt met je verf. Nog een lichte schuurbeurt en je hebt een mooie gietstructuur.
Voor de las-/gietnaden werk ik met streched sprue die ik met thin cement van Tamiya eerst fixeer, dan op maat snijd, en met de thin cement zachter maak, met en mestipje de structuur aanbreng en dan nog een laagje extra thin om de scherpe randen weg te smelten en een mooie gladde las te krijgen
achteraf heb ik de handgrepen toch vervangen door koperdraad:
Bij de romp heb ik een poging gedaan de gewalste structuur te repliceren door in plaats van met mr surfacer te werken gewoon met een borstel en extra thin cement van tamiya...
en ook de handvaten in koperdraad
dan de kleine prutsen geplooid en gemonteerd:
een paar kisten gescratched
het koelrooster aangepast
ook de fueltank aangepast
dan op info gestoten dat de T-34/85's andere wielen hadden dan diegene uit de kit
dus een revell kit opgeofferd voor de loopwielen:
een poging gedaan om de fenders te detailleren...
wat niet echt stevig zo, dus heb ik de fenders eraf gehaald en pogen te vervangen door een PE-exemplaar... en daar begon de ramp... voor de Draogon sets is er niks beschikbaar, en die van de andere merken passen niet... even aan de kant gelegd, en dat even was tot nu dus...
Laatst ben ik begonnen met de PE-tracks te assembleren... geeft me nog tijd om te zien wat ik ga doen met de fenders...
A tot Z
Winkel
Tips en trucs
Organisatie
Twitter
YouTube
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
. Zeker op die schaal is PE niet makkelijk, mijn respect voor je creaties.
