De werken aan de moto vorderen. Het helpt wel dat ik nog wat print-outs teruggevonden heb van het Jagdpanther-diorama. Alles zit wel snor met dit model, behalve een constante die tegenvalt. Zowat elke paspin is te ruim gemeten, zodat er niks past tot elk gaatje wat uitgeboord of het pinnetje afgeschuurd of weggesneden is. De algemene passing komt hierdoor niet in het gedrang maar dry-fitten is erg belangrijk.







Hier had ik de plaat die de motor tegen steenslag beschermt, op een foute plek gemonteerd. Dat is op de volgende foto's in orde gebracht. De uitlaat is hier in vorm gebracht maar wordt nog niet vastgelijmd.





Schilderen wordt wel een heidens klusje met alle pedaaltjes die aan de motor ontspruiten.

Dat toekomstig verfwerk zit ik mij ook over te verbazen, ik begrijp dat je voor deze wijze hebt gekozen, maar het wordt een hele toer om het motorblok goed afgedekt te krijgen zonder schade denk ik zo.

Van de andere kant heb ik al zoveel 'deftig' werk van u gezien waar mijn wenkbrauwen van omhoog gingen en wat later helemaal goed kwam dat ik hier ook het volle vertrouwen in heb!

Succes!
Odorf

Wat een detail op die motor zeg, maar het ziet er oh zo fragiel uit... . Er loopt volgens mij wel nog een naad over de cilinderkop, maar ik weet niet of deze weg te werken is zonder de koelribben te beschadigen...

Bedankt voor jullie reacties, het schilderwerk van de moto moet nog even wachten tot ik de moed gehad heb om de remkabels te scratchen en het MG-tje te maken. Die cilinders zijn op die plek inderdaad in twee verdeeld maar er is weinig aan te doen zonder de koelribben te beschadigen.

Jullie vragen je zeker af hoe het nu staat met de half-tracks. Ze zijn een poosje opzij blijven liggen en zelfs wat in de weg van andere projecten zoals het atoomkanon. De reden daarvoor waren de tracks, waarvoor ik een tijdje geleden "burnishing fluid" van MiG gekocht had. Dit was iets onbekends en ik vroeg me af of er met het spul te werken viel. Het was afwasbaar met aceton of met azijn, stond er op. Dan maar aceton in huis gehaald, dat me draaglijker leek om mee te werken. Ik had er vroeger ook mee in het museum gewerkt. Azijn gebruikten ze daar ook om de waterkoker mee te ontkalken en dat stonk uren in de wind. Het betekende wel dat de recipiënten die gebruikt konden worden, niet uit sommige plastics konden bestaan. Metaal kon dan weer niet omdat het burnishing-product ze zou aantasten. Uiteindelijk besloot ik twee glazen potjes te gebruiken, dan was het proces ook het beste zichtbaar.



De vier tracks op het kartonnetje moeten behandeld worden. Ik had ook twee pincetten klaar, eentje in blank staal en een gezwarte van Tamiya om mee in de burnisher te rommelen. Ik had eerst een mooi filmpje van Uschi van der Rosten bekeken, waar het gebruik van het product dat MiG in licentie verkoopt te illustreren.



Je moet de tracks eerst schoonmaken in de aceton. Aangezien ik al secondelijm had gebruikt voor de track pins zou de aceton ook de lijmvlekken voor zijn rekening nemen.



Ik had dus verwacht dat in mijn experiment de tracks ook in een paar seconden zwart zouden worden, dus filmde ik het inbrengen van de eerste track:



Het ging natuurlijk niet zoals bij het verkoopspraatje, je moet toch een minuutje geduld oefenen. Wanneer de tweede track er in ging, zag je aan de andere dat die al merkbaar donkerder was.





Weer even later, toen alles in de pot lag, kwam alles duidelijk goed op gang.



Bij het opvissen van de tracks zagen die er al goed gebruind uit. Dus niet matzwart zoals in het filmpje.





Er bleven ook plekken ongezwart, zoals in het filmpje, dus gingen de tracks terug de aceton in. Ondertussen begon het me weer te dagen dat dit samengestelde tracklinks waren. Een paar rubberpads kwamen dus terug los. Blijkbaar had de lijm ook de neiging om zich rond de rand van de pads aan te trekken, die kregen soms een wittige ring. Had ik daar dan de vluchtigere roze Zap voor gebruikt?



Er komt bij het wassen in de aceton een roestig restproduct vrij. Dit werd met een penseel afgeschuurd, dat ook al gebruikt was om zoveel mogelijk luchtbelletjes uit het andere potje te halen. Hier wel een houten penseel met dierenhaar gebruiken...

Na nog eens een sessie in de burnisher, zodat er in totaal zo'n 10 minuten onderdompeling was geweest, zou het effect niet meer sterker worden. Na een laatste wasbeurt krijg je dit resultaat.





De pads zijn achteraf wel terug te verlijmen. De lijmrand was blijkbaar toch niet weg te wassen, dit zal ik moeten wegschilderen.



Dit is de drab die overblijft, het is duidelijk dat er een chemische interactie gebeurd is. Aangezien je het product moet verdunnen met evenveel water, heb ik het na gebruik overgegoten in een groter flesje. Het zou nog een paar keer herbruikbaar zijn, al vond ik het nu al aardig verkleurd.





De tracks na droging. Deze zullen nog wel eens met een grove borstel behandeld moeten worden, want er zit nog wel wat troep op. Zoals te zien is, dringt het product niet helemaal door in fijne gaatjes in de tracks, ook als je probeert de luchtbellen er uit te borstelen. Een beetje jammer omdat dit net de plekken zijn waar minder slijtage optreedt dan de buitenzijde van de track. Dat valt wel met een wash op te lossen. Het belangrijkste is dat we nu terug aan de slag kunnen met de half-tracks. Ik leer er vooral uit dat je best de tracks nog voor het samenstellen al in de burnisher steekt; wel eerst eventuele gietresten afvijlen.

Kan het even niet volgen Steven, zie mooie zwarte tracks en op de laatste twee foto`s zie ik weer grijze tracks ik neem aan dat deze ergens bovenaan in het bericht moeten staan?

De bovenste foto's zijn genomen met de tracks nog nat en het viel me toen ook op dat de flash niet afging. De onderste twee zijn wel degelijk de gedroogde tracks maar met een daylight er op. Als je goed naar het trackuiteinde kijkt links op de eerste foto, zie je in de mudholes nog de originele zilverglans van het metaal. Of dit resultaat de bedoeling is, zal ik nu even afwachten bij degenen die al meer ervaring met dit spul hebben, misschien jij ook? Ik zou ze waarschijnlijk ook ongeveer zo gespoten hebben.

Ja ik ben ook wel nieuwsgierig naar de mening van andere bouwers die goedje wat meer gebruikt hebben.

Ik ben ook even in de war

Burnishing fluid heb ik al eens eerder gebruikt, Krick Bruineringsmiddel heette dat. Moest 50:50 gemengd worden met water en uiteindelijk ook afspoelen met water. Het waren wel kleine kettingen.

Jeroen

Omdat er verwarring optreedt, nog een laatste foto met daarbij wat onbehandelde links naast de geburnishte.

Een nieuwe update over de ondergrond. Die was zo ver gevorderd dat de stukken spoor op het talud lagen. Ik heb ze dan met contactlijm op hun plek gekleefd. Daarna was er wel nog veel ruimte te vullen tussen en op de bielzen, want er was me gezegd dat die diep ingebed liggen in de ballastlaag en dat je eigenlijk niet veel meer van het hout hoort te zien. Ik moest dus iets tussen de balken smeren dat daarna met steentjes bedekt kon worden.



Ik besloot dit te doen met tegellijm die ik eigenlijk gekocht had om de gootsteen mee te betegelen. Hier was meer dan genoeg van over. Met een schroevendraaier kon ik het tussen de liggers draperen. Het weer werkte toen goed mee zodat ik dit op de tuintafel kon doen. Zo kon het overschot makkelijk gerecupereerd worden met een stoffer en blik.



Daarna werden er steentjes in gedrukt. Er bleef altijd wel van het spul zichtbaar, dat zou achteraf nog bijgespoten moeten worden.



Hier was het mengsel verzadigd. Er is tussen de uiteinden gedrukt zodat die wat uitsteken. Er moesten nog steentjes geschilderd worden voor het andere stuk. De vorige dagen was het heel wat minder weer, dus moest dit binnen opgebracht worden.





Het gemakkelijke deel was nu afgelopen maar er moest wel een methode gevonden worden om het al geschilderde spoor te maskeren zodat de steentjes daarrond bijgespoten konden worden.





De grote stukken hout konden al met tape afgedekt worden. Het plan is om morgen een potje Maskol te gaan kopen en dit op de zijkanten van de bielzen te kwasten. Ik heb wel vastgesteld dat er al een vijftal ankerpuntjes voor de rails ontbreken. Die zijn zeker weggeveegd met de reststeentjes. Ik wou eens testen of ze komen bovendrijven als ik die in water gooi.