De Patton M47 is een aanpassing van de M46 met een verbeterde turret, op zich een poging om de M26 Pershing een betrouwbaardere aandrijving te geven. Die had een betere bescherming en bewapening dan de M4A3 Sherman maar gebruikte nog wel dezelfde motor. De tank is veelvuldig in gebruik genomen door NAVO-bondgenoten van de VS, zelf hebben ze die niet in een conflict ingezet. Ze vormde de aanleiding voor alweer een verbeterd concept, de M48, die de overgang zou betekenen van het 90mm naar het 120mm kanon.

Gewicht 44.1 t
Lengte 8.51 m
Breedte 3.51 m
Hoogte 3.35 m
Bemanning 5
Pantser 100mm
Bewapening 1 x 90 mm-kanon M36
1 × .50 cal (12.7 mm) M2 op de koepel
2 x .30 cal (7.62 mm) M1919A4, 1 vooraan en 1 coaxiaal
Motor Continental AV-1790-5B V12, luchtgekoeld, twin-turbo, 600 kW
Transmissie General Motors CD-850-4, 2 ranges forward, 1 reverse
Ophanging Torsiestaven
Autonomie 880 l voor gemiddeld 160 km
Snelheid 60 km/h

Omdat deze tank gedurende lange tijd in dienst bleef, zijn er een heel aantal verschillende kleurenschema's mogelijk naast de obligate olive drab varianten. Deze vind ik de opmerkelijkste:



JGSDF-versie (http://www6.atwiki.jp/namacha/pages/28.html)



"Chocolate camo" (prime portal: http://www.primeportal.net/tanks/ivan_bouinatchov/m47_choc_walk.htm) Dit vind ik wel zo lekker dat deze het waarschijnlijk wordt.



Die van Overloon (Wikimedia). Ik ben er vorig jaar geweest en toen stond hij er volgens mij niet meer, ik vind geen foto's jonger dan 2012. Anders zou ik volgende week referentieplaatjes kunnen gaan schieten.



Deze kit heb ik op een rommelmarkt voor een schamele 3 euro op de kop getikt. De staat is vrij goed, er zijn enkele delen losgekomen van de sprue. Ik kocht vorig weekend een Bronco upgradeset voor de tracks, na al een aantal keren de vrij dure Friul-set (zo rond de 30 euro) voorbij gewandeld te zijn. Een overzicht van de inhoud.









Zoals je ziet, zijn deze vinyltracks weer niet top of the bill, met duidelijke gietnaden en ejector pin marks. De upgrade-set van Bronco heeft een goede review op http://www.militarymodelling.com/news/article/t84e1-workable-track-links/19652 maar je wordt gewaarschuwd voor het tenenkrullende aantal onderdelen dat naar schatting een beetje de 1000 overtreft. Ik vind de boxart wel lelijk en moeilijk leesbaar maar het spaart de helft van de prijs van een metalen setje uit.













Er zit een extra stel M46 aandrijfwielen bij maar dit staat in verhouding tot de Dragon kit, ik weet niet hoe deze M47 Revell, ex-Italerikit zich daar tot verhoudt. Volgens Scalemates is er geen verwantschap tussen beide M47-kits. Het is een opluchting dat ik een eventuele slechte passing met de wielen uit de kit zou kunnen oplossen als het nodig zou blijken.

Dit verslag neemt even een aanvang zo tussen de bouwstappen van het atoomkanon in. Die zijn soms nogal ingewikkeld, terwijl ik de trackset gemakkelijk op verplaatsing kan bouwen door zijn repetitieve karakter, wanneer ik eens een dag elders doorbreng. De updates zullen dus waarschijnlijk niet regelmatig gaan gebeuren. Voorlopig lijkt het er op dat er nauwelijks aftermarket nodig is en dat de tank gesloten gebouwd zal worden.





Het begon dus met een arsenaal aan tracklinkdeeltjes losmaken van de sprue. 800 kwartjes van het loopvlak, 180 sets van track pins en 192 track guides, goed voor 2704 aanhechtingspunten. God zij dank had vader nog een uit de kluiten gewassen nagelschaartje, want dit doe je beter met spul dat goed in de hand ligt.

Leuk, ik heb de kit van Italeri, waarop die van Revell op gebaseerd is, die ik zou willen bouwen met Belgische markeringen. Weet je al waar je met de jouwe heen wilt?
P.S.: de M47 in de bovenste foto van je bericht is er een in Zuid-Koreaanse dienst, niet JGSDF (die deze denk ii nooit gehad hebben).

Ah, bedankt voor de correctie, Wouter, ik twijfelde er aan en gokte er op omdat de site .jp was. Ik had bij de foto van de Chocolate camo mijn voorkeur al uitgedrukt maar ik moet nog eens onderzoeken of er bijzondere decals voor nodig zijn.

Nou snap ik waarom de plaatselijke dumpstore spuitbussen met cammokleur verkoopt, daarpimp je gewoon een tank mee, tenminste zo ziet het er uit.
Ik stel me dan ook het volgende voor
De m47 wordt ergens heen gereden , de tankcommandant gaat op de koepel staan en kijkt om zich heen. Hij roept naar de schutter "Harry, doet vandaag de licht en donkerbruin maar en neem de zwarte ook maar mee"
Harry begint met de grote vlekken lichtbruin, Johnny, de chauffeur, doet de donkerbruine kleinere vlekken en Thomas, de TC, zet met een sierlijke piccasso stijl de zwarte lijnen neer.




Maar wat een heidens werk die tracks, en dan ga je ze daarna zeker zwaar vervuilen?

Dat camo patroon was gemeen goed in de States in de jaren 80. Is door heel wat naties overgenomen, vooral bij het zonder ombouw overkopen van surplus materiaal waarbij de verf er al op zit.
Maar die tracks.... Pas op dat je straks niet even een paar stukjes vinger in die bakjes vindt. Wat een karwei.

Dat is het MERDC-systeem, gebruikt door Amerika gedurende de jaren 70 en 80.
http://gurth.home.xs4all.nl/afv/nl/merdc.html

GJ

Bedankt voor de referenties, ik ben vandaag bezig geweest om de deeltjes op te schonen. Na een drietal uur werk had ik er toch een 25 van de 1000 en zo veel gedaan. Maar dit zijn wel de moeilijke die vier contacten hebben en erg breekbaar zijn. De "blokjes" zullen sneller gaan.

Het zal je hobby maar zijn, haha, suc6.

Wat een tracks zeg, dat zal nogal een geestdodend werkje worden. Maar het is wel een afleiding voor het Atomic Cannon. Je hebt wel een mooie camo uitgekozen, ik hou wel van die wat apartere schema's.

Er zijn nu toch zo'n 80 deeltjes schoongemaakt. Hier zie je wat dat inhoudt en hoe breekbaar deze stukjes zijn als je er de sprue af wil snijden.





Waarschijnlijk is het te doen om de pinnen gewoon door te snijden een millimeter van de kanten af, aangezien ze helemaal in de rubber schoenen zullen verdwijnen. Maar het is wel een gezellig werkje om zonder teveel na te denken buiten in de zon te doen.