Kitties in the IndiesDe P-40N Kittyhawk van de ML-KNIL
Het is altijd leuk als het thema van een groepsbouw aansluit bij je eigen voorkeur.
Voor deze MiepMiepbuilt heb ik dan ook gekozen voor de Curtiss P-40N Kittyhawk zoals deze gebruikt is door de Militaire Luchtvaart van het Koninklijk Nederlands-Indische Leger, kortweg ML-KNIL.
Speedy intro:
De P-40 Warhawk was een doorontwikkeling van de Curtiss P-36/ H-75 Hawk en dit toestel heeft zeker in de eerste helft van de oorlog een grote rol gespeeld.
De Engelsen gaven het de naam Kittyhawk. De Kittyhawk Mk.IV oftewel de Engelse P-40N, werd ook door Australië gebruikt.
Ondanks dat het toestel voor diverse taken te gebruiken was, was het eigenlijk nergens echt goed in.
De prestaties op hoogte bleven achter maar op lagere hoogte en qua wendbaarheid kon het toestel zich in kundige handen absoluut meten met vijandelijke types.
Door zijn degelijke bouw was het toestel tot flinke duiksnelheden in staat en kon het veel gevechtsschade incasseren.
Zijn onderhoudsvriendelijkheid maakte de P-40 uitermate geschikt voor operaties in de woestijn en in de tropen.
Latere toestellen als de P-51, de P-38 en de P-47 leverden veel betere prestaties. Dit had natuurlijk alles te maken met de snel voortschrijdende stand der techniek in die tijd.
Toch blijft de Pee Fourty met z’n grote bek één van de meest karakteristieke Amerikaanse jachtvliegtuigen uit de Tweede wereldoorlog.
Er zijn bijna 14.000 exemplaren gebouwd.
In Nederlandse dienst:
Buiten het feit dat het sowieso moeilijk was om vliegtuigen aan te kopen, was de keuze van het ML-KNIL voor de P-40 was gezien de jarenlange relatie met Curtiss (P-6, CW-21b, Hawk H75-A7) geen vreemde.
Al voor de Japanse inval bestelde men flink wat P-40 E-Warhawks in de USA en een deel hiervan is ook daadwerkelijk verscheept.
Echter één van de schepen werd door de Japanners naar de kelder gejaagd en van de andere zijn slechts een handjevol kisten met spoed gemonteerd voordat er gecapituleerd werd.
Zodoende hebben deze kisten geen bijdrage kunnen leveren aan de strijd. Ondanks dat deze toestellen door eigen troepen onklaar waren gemaakt, zijn er enkele door de Japanners weer vlieggereed gemaakt.
Op de RNMFS -de Nederlandse vliegschool in Jackson Mississippi zijn ook nog diverse varianten van de P-40 gebruikt voor de training van gevorderde leerling jachtvliegers.
Na de Val van Java werd in Australië het 120e squadron opgericht. Deze eenheid werd in december 1943 uitgerust met de Curtiss P-40N Kittyhawk.
Dit was een lichtere versie en was uitgerust met een 1360PK Allisonmotor, zes .50 mitrailleurs in de vleugels en door de ophangpunten voor 500lb aan bommen tevens geschikt als jacht/-duikbommenwerper.
Om het uitzicht naar achter van de vlieger te vergroten was bij de –N de ruimte achter de stoel aangepast en de cockpitbeglazing vergroot. Het 120e vloog onder Australisch bevel patrouilles en aanvalsvluchten.
Onder de vleugel kon desgewenst een tot cameragondel omgebouwde afwerpbare brandstoftank meegevoerd worden t.b.v. fotoverkenning.
In april 1946 werden de P-40’s overgeplaatst naar Indië om daar strijd te leveren tegen de onafhankelijkheidsstrijders.
De toestellen werden met veel pijn en moeite in de vaart gehouden.
De ML-KNIL heeft als laatste luchtmacht operationeel met de P-40 gevlogen tot dat het type in juli 1949 uit dienst genomen werd.
De Nieuwe Indonesische Luchtmacht, de AURI nam wel de Mustangs en Mitchells over van de ML maar voor de Kittyhawk had met geen belangstelling.
Referenties:
Aircraft in Action (nr.26) - Curtiss P-40 Warhawk
Squadron Signal Walkaround (nr.08) P-40 Warhawk
40 Jaar Luchtvaart in Indië
Camouflage en Kentekens
Modelbouw in Plastic 1986 -2/ -3/ -4
Deze is pas uitgekomen en staat nog op mijn verlanglijstje:
afbeelding even geleend van http://www.aviationmegastore.comWebsites:
Veel info voor ons brouwers vind je
hier. Verder mag je het lekker zelf uitzoeken, er is voldoende te vinden.
Genoeg gekletst, we pakken het model erbij...
Voor deze hogesnelheidsbouw heb ik een ouwe Hasegawadoos uit de stapel getrokken:
Op zich een uitstekend model zowel qua outline als gravering:
Her en der zijn wel wat
sinkmarks aanwezig, vooral aan de achterzijde van de vleugels
Aandachtspunten zijn het summier gedetailleerde interieur en de dichte velgen van de hoofdwielen.
Op vrijwel alle foto’s zijn de Nederlandse P-40’s te zien met spaakvelgen.
De Academykit heeft deze wielen wel en biedt ook een uitstekende basis voor een fraai model.
Je kunt desgewenst ook een aftermarketsetje met spaakwielen toepassen.
Dit model wordt de C3-503 "WhamBam". Deze kist is behoorlijk popi in P-40-land, echter ik kies 'm niet alleen vanwege de opschriften maar
ook omdat ik graag een P-40N met "blotches", de Medium Green-groene vlekken, wil bouwen.
De decals die ik wil gaan gebruiken zijn van FlevoDecals. Op de foto zie je ook het DutchDecalsetje met diverse P-40's.
Parallel aan deze nieuwbouw Kittie wordt ook een oudgediende uit mijn collectie onderworpen aan een flinke restauratiebeurt:
Deze heb ik een kleine 30 jaar geleden gebouwd en voorzien van handgeschilderde opschriften.
Tja, er was toen niet anders.
Omdat ik intussen een flinke hoeveelheid ML-KNILdecals voor P-40's had verzameld, leek het mij een goed plan om dit ouwe gebakje maar eens te revalideren tot een na-oorlogse bare-metalkist.
Goed plan toch?
Groeten,
Paul