Ik had een aantal genomineerden voor deze GB, en het leek me wel leuk om met de simpelste kit te beginnen om mijn hopeloze reputatie m.b.t. GB's toch wat op te vijzelen.
Mag ik u dan voorstellen:
Mercury-Redstone Launch Vehicle:Liftoff of Mercury-Redstone 4 (MR-4), Liberty Bell 7, on July 21, 1961. The MR-4 mission was the second U.S. manned sub-orbital flight and carried astronaut Virgil "Gus" Grissom into space aboard the Liberty Bell 7 spacecraft for a duration of 15-1/2 minutes.Om beter te waarderen wat op bovenstaande foto allemaal te zien is moeten we naast de raket zelf ook even wat vertellen over het Mercury programma.
Project Mercury was het eerste ruimteprogramma van de VS waarbij mensen in de ruimte zijn geschoten. Het programma liep van 1958 en 1963 en was een vroeg hoogtepunt in de Space Race om een mens veilig in een baan rond de aarde te brengen en ook weer veilig terug te laten keren. Het programma was van de US Air Force overgenomen door het net opgerichte civiele ruimtevaart agentschap NASA, en onder dit nieuwe management zijn er 20 onbemande vluchten geweest (al zaten er een aantal vluchten bij met dieren aan boord).
Het ruimteprogramma, welke haar naam heeft ontleend van Romeinse mythologie, zou omgerekend naar hedendaagse valuta (inflatie meegerekend enzo) zo'n $2,2 miljard gekost hebben. De Astronauten waren collectief bekend als de "Mercury Seven", en elke piloot/astronaut gaf z'n Mercury capsule bijnaam waar het getal 7 in verwerkt was:
-Freedom 7
-Liberty Bell 7
-Friendship 7
-Aurora 7
-Sigma 7
-Faith 7
Enkel de eerste 2 zijn met de Redstone gelanceerd. De rest is met Atlas raketten gelanceerd, getuige onderstaand plaatje:
De meeste bekende Mercury capsule is de Liberty Bell 7, het voertuig van Virgil Ivan "Gus" Grissom. De Liberty Bell 7 heeft namelijk zo'n 38 jaar onder water gelegen voordat deze succesvol geborgen kon worden, en ligt nu in het Cosmosphere in Hutchinson, Kansas.Een tijdje terug was er een NASA tentoonstelling in de Jaarbeurshallen in Utrecht, en daar lag een 1/1 replica van de Liberty Bell 7:
Voor meer informatie over Project Mercury, zie
hier.
En dan nu een stukje over de raket zelf.
Mercury-Redstone Launch Vehicle.
De Mercury-Redstone raket was de eerste raket die gebruikt is om een mens in de ruimte te brengen. In de jaren 1960 en 1961 zijn er 6 suborbitale vluchten gemaakt, waarbij de eerste en de tweede Amerikaan in de ruimte (en daarmee de tweede en derde mens in de ruimte) een feit was.
De raket die voor deze eerste vluchten is gebruikt is familie van de Redstone raket. NASA koos voor deze raket omdat deze raket al vanaf 1953 in dienst was van het leger en al een hoop succesvolle testvluchten had gemaakt. Deze raket diende als eerste trap van het gerelateerde Jupiter-C lanceerplatform, maar om deze raket geschikt te maken om mensen te lanceren waren een aantal aanpassingen nodig.
De militaire variant van de Redstone had niet genoeg stuwkracht om een Mercury capsule in de benodigde ballistische baan te krijgen, maar de eerste trap van de Jupiter-C, wat een aangepaste Redstone was met langere tanks, kon genoeg brandstof meenemen om de gewenste baan te bereiken. Om deze reden werd de eerste trap van de Jupiter-C verkozen om als basis te dienen voor het lanceerplatform van de Mercury-Redstone.Snappen we het nog? Ja? Mooi!
Echter was er een probleempje... De motor van de Jupiter-C werd intussen al redelijk uitgefaseerd, dus om te voorkomen dat er een probleem zou kunnen ontstaan met de levering van onderdelen werd een andere motor gekozen; de Rocketdyne A-7. Deze motor zat gemonteerd op de nieuw geleverde militaire Redstones.
Er was ook een idee om de raket uit te rusten met een parachute, zodat deze opnieuw gebruikt kon worden. Dit systeem is getest en heeft zichzelf bewezen, echter werd deze ontwikkeling stopgezet door een gebrek aan subsidies.
Vervolgens wil ik nog een klein stukje vertellen over de Mercury capsule zelf.
De Mercury capsule was een éénpersoons klokvormig ruimtevaartuig en was ontwikkeld door NACA (National Advisory Committee for Aeronautics. NASA bestond op dat moment nog niet). Het vaartuig was 3,3m hoog (met Launch Escape Tower 7,9m), 1,8m breed bij de bodem. De leefruimte in de capsule bedroeg 2,8m³ en er paste net aan één astronaut in. Binnen waren 120 bedieningsmiddelen: 55 elektrische schakelaars, 30 zekeringen en 35 hendels. Het was namelijk het geval dat de Mercury zelf geen computer aan boord had. Alle gegevens m.b.t. de re-entry werden op de grond berekend en via radio doorgestuurd naar de capsule waar de astronaut zelf de gegevens moest verwerken. De zwaarste uitvoering (Mercury-Atlas 8 ) woog 1400kg volledig beladen. De huidbeplating was gemaakt van een Nikkel legering genaamd René 41 (ja, echt! )
Het ruimtevaartuig was zoals gezegd klokvormig en had een smalle 'nek' aan de boven/voorkant. De bodem had een bolle vorm, met daaraan een hitteschild gemonteerd die bestond uit een aluminium honingraad met lagen glasvezel erover.
https://airandspace.si.edu/sites/defaul ... 63003d.jpg
Groot plaatje van een dwarsdoorsnede sectie van een gebruikt hitteschild.
Bron:https://airandspace.si.edu/collection-objects/sample-heat-shield-mercury-ma-7-1
Op het hitteschild zat een zgn. retropack met 3 kleine en 3 grotere raketmotoren. De kleine motoren waren om de capsule van de raket te verwijderen als deze z'n brandstof verbruikt had, de grote waren ervoor om de raket af te remmen tijdens re-entry. Het retropack zat met banden vast en kon losgelaten worden wanneer het niet meer nodig was.
In de drukcapsule zat de astronaut in een speciale form-fitting stoel, met z'n rug naar het hitteschild. Onder de stoel zat apparatuur voor de temperatuurregeling en toevoer van zuurstof. Dit systeem neutraliseerde tevens luchtjes en haalde dampen en CO2 uit de lucht in de capsule. Oh en voor de opvang van urine werd ook gezorgd, ook niet geheel onbelangrijk lijkt me.
Bovenop de capsule zat het recovery compartment met 3 parachutes; één kleine remparachute voor stabilisatie, en 2 grote parachutes; de hoofd- en reservechute. Bovenop de recovery compartment zaten de antennes en scanners voor communicatie en oriëntatie van het vaartuig. Tevens zat op de bovenkant (feitelijk om de recovery compartment heen) was het Launch Escape System. Dit was een toren met bovenop 3 vaste-brandstofraketten die geactiveerd konden worden in geval van een mislukte lancering. Dit systeem bracht de capsule met astronaut op veilige afstand van de raket. Dit systeem activeerde ook de parachute en zo kon de capsule veilig in zee landen. Om de impact van de landing verder te dempen zat tussen de capsule zelf en het hitteschild een zgn. landing skirt
, wat feitelijk gewoon een soort airbag was.
Dan nog even wat plaatjes van het interieur van de capsule:
Een typische baan, van lancering tot terugkeer zag er ongeveer zo uit:
De stippellijn geeft aan wanneer de astronaut gewichtsloosheid ervaart.
Om af te sluiten volgt hier een lijst met de gemaakte vluchten van dit platform.
Flight designation | Rocket designation | Launch date | Comments | MR-1 | MR-1 | November 21, 1960 | Empty capsule; launch abort; rocket shut down at liftoff due to electrical fault |
MR-1A | MR-3 | December 19, 1960 | Empty capsule |
MR-2 | MR-2 | January 31, 1961 | Carried chimpanzee Ham |
MR-BD | MR-5 | March 24, 1961 | Empty nonfunctional "boilerplate" capsule |
MR-3 | MR-7 | May 5, 1961 | Carried astronaut Alan Shepard |
MR-4 | MR-8 | July 21, 1961 | Carried astronaut Gus Grissom |
Het typen van deze intro heeft al lang genoeg geduurd, dus laten we eens naar de kit kijken!
Als eerste de doos!
De decals:
Het is niet te zien, maar decals 7 en 8 zijn de namen van de Redstone Mercury's Freedom 7 en Liberty Bell 7.
Echter... werd Liberty Bell 7 op raket MR-8 gelanceerd, en ik heb enkel decals voor MR-7 beschikbaar (decal 6). Eens zien of ik ergens de juiste decals kan vinden, of dat ik de Freedom 7 maar moet maken. Dat wordt nog vervolgd!
De sprues:
Stelt niet heel veel voor, en hopelijk kan ik deze daarom vrij snel af krijgen.
De raket zat vrij snel in elkaar, ik moest wel wat gietnaden wegwerken, maar niets spannends tot zover..
Ik breng nog een laagje primer aan, omdat ik toch wel redelijk aan het schuren ben geslagen, en ik wil de boel vrij glad hebben als ik ga spuiten.
En ik ben ook alvast bezig geweest met het Launch Escape System, dat was nog best een uitdaging om dat netjes uit te lijnen.
Wel, tot zover deze start, ik verwacht snel weer vooruitgang te kunnen boeken.
Danny