Wachtend op de gelegenheid om fatsoenlijke eindfoto's te kunnen maken van mijn spits begin ik vast aan het volgende project. En, alweer een duobouw al komen de kits deze keer wel uit twee dozen. Twee identieke dozen van Eduard met onderdelen van Hasegawa.
De F-104 is natuurlijk al iconisch genoeg en dus ook hebben de Japanners er 230 ven gebruikt. 20 F-104DJ trainers en 210 licentie gebouwde F-104J versies. Die was gebaseerd op de F-104G, u wel bekend van zowel de Belgische als de Nederlandse luchtmachten (en nog een paar andere luchtmachten...) De Japanners begonnen hun vliegtuigen namen te geven en de Starfighter was voor hen bekend als de Eikô. (Wat dat betekend kon ik zo snel niet vinden; Google translate vertaald Eiko als kind en Eikô kent het niet).
Edoch, we zijn hier om te bouwen en, dat gaan we dus ook doen. De onderdelen zijn van Hasegawa die al een tijdje een partnerschap met Eduard onderhoudt. De onderdelen zien er op het eerste gezicht prima uit en ik ben benieuwd naar de passing. Verder natuurlijk wat leuks van Eduard erbij in de vorm van resin schietstoelen, wat gekleurde PE en natuurlijk de bekende masks. Als toegift zijn er een er ook een PE kersenbloem en nog mooier, een compleet fotoboek van 40 bladzijden met prachtige foto's van de Eikô in kleur.
De reden dat ik deze set dubbel heb aangeschaft is omdat er zoveel verschillende versies in deze kit worden gegeven dat het me jammer leek er maar 1 van te maken. Het extra boek heb ik cadeau gedaan aan een vriend die de F-104 ook een warm hart toedraagt.
En nu jullie op het puntje van jullie stoelen zitten, de foto's. Helaas was er wat weinig licht dus... ze zijn wat aan de korrelige kant. Des al niet te min zullen de details tijdens de bouw natuurlijk uitgebreid aan bod komen.
De dozen
Grijze sprues
Transparant
Eduard stuff
Decals, heel wat mogelijkheden, zoals we gewend zijn
Instructie in de gebruikelijke kwaliteit
En, het fotoboek. Prachtige toevoeging.