OV-10A/D Bronco Goedenavond,
Voor het eerst in lange tijd weer eens een echt WIP verslag van mijn kant, ik ben benieuwd hoe dat zal gaan. Ik ben het zo onderhand al een beetje verleerd eigenlijk. Het schrijven, maar ook het goed onthouden om op tijd foto's te maken voor in het verslag.
Maar we gaan het proberen. Ik heb de afgelopen tijd hier een aantal hele interessante bouwwerken voorbij zien komen met veel scratchwerk en dat maakte dat ik besloten heb om weer eens een vliegtuig te bouwen in plaats van altijd maar weer dakflappers, rups- en wielvoertuigen. En ja, als je dan toch bezig bent, waarom zou je dan niet meteen 2 tegelijk bouwen? Dat is wel zo efficiënt en bovendien erg leuk omdat je dan mooi de verschillen kan zien tussen de 2 kitjes en kan spieken of er misschien her en der wat ontbreekt. (Wat overigens zeker het geval is...) Ik heb voor dit nieuwe project gekozen voor een toestel dat ik altijd al erg mooi heb gevonden, namelijk de Bronco. Waarom dan? Nou, het is ten eerste een vreemde eend in de bijt maar het toestel heeft in mijn ogen ook een erg bruut uiterlijk en heeft bovendien met erg interessante kleurtjes rond gevlogen. Voor mijn project kijken we echter maar naar één kleur: ZANDBAKBRUIN! En oh ja, iets donkerder ZANDBAKBRUIN! en nog wat grijze meuk aan de onderzijde. Beide toestellen krijgen het zandbruine camouflage schema dat de Amerikaanse mariniers gebruikten ten tijde van de Golfoorlog van 1991. Die oorlog is de laatste tijd overigens weer wat in de belangstelling aangezien het inmiddels al weer 25 jaar geleden is dat Schwarzkopf met zijn geallieerde vriendjes Sadam Hoesein een pak slaag kwam geven.
Tijd voor wat plaatjes, zodat jullie ook weten waar ik nou allemaal over loop te lullen, wel zo handig.
Geschiedenis en SpecificatiesGeen zin om er zelf wat moois van te maken dus alles gekopieerd uit die ene bekende online encyclopedie...
De Rockwell OV-10 Bronco kwam voort uit de in 1961 door de Amerikaanse krijgsmachtdelen geuite vraag naar een lichtbewapend verkenningsvliegtuig. Het toestel is ontworpen als tweemotorige hoogdekker met genoeg ruimte voor vijf personen (inclusief bemanning). De tweekoppige bemanning zat achter elkaar in de cockpit die uitstekend zicht bood. In de hoog gemonteerde vleugels zaten 2 Garret turbopropmotoren, waarvan de omhulling uitliep in een voor dit toestel zeer kenmerkende dubbele staartboom. Het toestel kon een scala aan (close air support) bewapening meevoeren in de vorm van lichte bommen, raketwerpers en kanonnen. De standaard bewapening bestond uit 4x Mauser 7.62mm machinegeweer aan hardpoints onder de romp gemonteerd. De eerste 7 YOV-10A prototypes vlogen in 1964. In serieproductie werd het toestel geleverd aan het USMC, de US Navy en USAF en werd intensief ingezet tijdens de Vietnamoorlog. Het laatste model, de OV-10D, werd zelfs nog bij de bevrijding van Koeweit ingezet. De D versie was uitgerust met nachtzichtapparatuur, bezat een vorm van Forward Looking Infra Red (FLIR), video en laser doelaanwijsapparatuur. De motoren leverden betere prestaties en het toestel was uitgerust met een roterend drieloops 20mm kanon. De OV-10 Bronco serie werd vanaf 1992 bij de Amerikaanse krijgsmacht uitgefaseerd.
De USMC was de grootste OV-10 Bronco gebruiker. In tegenstelling tot de luchtmacht plaatsten de mariniers de OV-10, na de eerste leveringen in 1968, meteen in een agressieve rol in de Vietnamoorlog. De eerste Bronco’s in actie vlogen in juli 1968 al vanaf de basis Đà Nẵng. Ze waren ingedeeld in Vessel Marine Observationsquadron 2 (VMO-2). In november 1968 opereerden USMC toestellen van VMO-6 vanaf de basis Quang Tri. Oorspronkelijk was dit squadron gelegerd in Futenma, Japan. De mariniers vlogen zowel met de OV-10A en OV-10D in de FAC rol. Tevens gebruikten zij het toestel voor andere taken; er werden parachutisten en sensors mee afgeworpen en het toestel werd natuurlijk ook als licht aanvalsvliegtuig ingezet ten behoeve van grondsteun. De uitrusting verschilde van fosfor doelmarkeerders tot seismische sensors en miniguns. Er vlogen vijf USMC squadrons met de Bronco, VMO-1, VMO-2 en VMO-6 waren reguliere squadrons. VMO-4, afkomstig van Dobbins airbase, Georgia en VMO-8 van Naval Air Station (NAS) Los Alamitos, Californië, bestonden echter uit reservisten. VMO-4 was tevens de laatste operationele eenheid met Bronco’s en werd in juli 1994 opgeheven. Het USMC stond ook achter de doorontwikkeling tot OV-10D en vervolgde de operationele inzet door beide A en D modellen in januari 1991 bij operatie Desert Storm in te zetten. OV-10D’s waren sneller en beter handelbaar en konden ook ’s nachts worden ingezet; de OV-10A had geen nachtzichtapparatuur en was slechts overdag inzetbaar. Er werden 2 OV-10A’s door hittezoekende grond-lucht raketten afgeschoten; 1 militair kwam daarbij om en 3 werden gevangengenomen door Irak. Na dit conflict werden Bronco’s van VMO-4 ingezet bij missies tegen drugdealers. Later werden OV-10’s, gesteund door het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken, omgebouwd voor het besproeien van papavervelden met herbiciden. Hiervoor werden ex-USMC OV-10D’s vanaf de basis Davis-Monthan, Arizona speciaal uit de mottenballen gehaald. De US Navy startte in 1968 de vliegertraining ten behoeve van ondersteuning van SEAL en rivier operaties in de Mekong delta. De eerste OV-10’s waren geleend van het USMC en werden als Vessel Attack Lightsqn-4 (VAL-4) in januari 1969 ingezet. Dit lichte aanval squadron vloog de OV-10 in Vietnam tot april 1972 toen de toestellen weer aan het USMC werden teruggegeven. VS-41 was marine Bronco trainingseenheid en vloog vanaf NAS North Island, Californië. Na de Vietnamoorlog werd het toestel door de marine alleen nog als wapen testplatform gebruikt.
De Modellen:Er zijn verschillende mallen gemaakt voor de Bronco. Ik heb voor de kits van Revell en Academy gekozen omdat die decals bevatten voor Desert versies. De dozen:
Decals:
De Bouw...Het eerste wat op valt is het enorme tijdsverschil tussen de twee kits. Dit wordt ook deels duidelijk in de kwaliteit, de Revell kit heeft veel flash daar waar de Academy kit super strak gegoten is. De pasvorm verschilt echter niet gek veel, beide hebben plamuur nodig en ook niet een beetje... :panic: De Academy kit heeft meer onderdelen en daardoor automatisch ook meer detail.
Als aller eerste heb ik wat dingetjes in het interieur geplakt maar daarna ben ik al snel begonnen met de vleugel-motor constructie. Bij beide kits is het namelijk zo dat je die volledig in elkaar kan zetten zonder dat het de bouw aan het interieur belemmert. Al snel werd duidelijk dat plamuur en veel schuurwerk nodig zal zijn om alles strak te krijgen:
REVELL:
ACADEMY:
Oké, Academy doet het iets beter maar haalt ook absoluut niet een ruime voldoende...
Maar daar is de cockpit-romp dan ook nog in een dry-fit toestand.
Nog even ter vergelijking:
De
D heb ik even aan de kant gezet. Eerst maar eens dit beestje van Revell onder handen nemen qua schuur- en plamuurwerk. Zo geschiede, lijkt al iets fraaier:
Dat de rest er ook al wat beter uit ziet moeten jullie maar even van me aannemen want daar heb ik namelijk geen redelijk bewijsmateriaal voor.
Iets met foto's maken enzo...
Nadat alles mooi glad geschuurd was had ik enorm veel zin om naden vol te stoppen met plamuur. Not. Daarom ben ik dus maar even bezig gegaan met het interieur. Het interieur bij een Bronco is nogal belangrijk namelijk vanwege de enorme inkijk, en inkijk is natuurlijk heel mooi maar dan moet er wel wat te zien zijn...
Revell had ingeschat dat 2 stoelen, een bodemplaat en een mager instrumentenpaneeltje wel genoeg zou zijn. Ik kan me daar persoonlijk niet helemaal in vinden, al helemaal omdat ik de zijramen open wil houden namelijk bij beide modellen. Dus toen ben ik maar druk bezig gegaan met styreen om er wat leuks van te maken:
Daarvoor moest ik eerst een enorme pinmark verwijderen. Dat had al eerder gemoeten maar ja, iets met haastig en spoed is toch niet altijd goed...
De schroevendraaier bood in combinatie met een aansteker uitkomst!
Op foto's is te zien dat op de zijwanden een frame zit:
Dus:
Daarna ben ik bezig gegaan met de onderdelen die Revell dan nog wel had aangeleverd om te bouwen naar de realiteit:
Zo
was het paneel veel te dun:
En
zijn de stoelen ook nogal mwuah...
Dus die stoelen even goed onder handen genomen, het lijkt allemaal wat dik maar dat is het beslist niet!
Daarna ben ik bezig gegaan met de elektronica die achterin de cockpit zit op een verhoogd plateau:
Nog wat aan de stoeltjes toegevoegd, instrumenten panelen opgeleukt en zie daar:
Het begint al ergens op te lijken. Nog lang niet alle details zijn toegevoegd maar dat doe ik na het schilderen, en sommige onderdelen pas aan het eind wanneer het model bijna klaar is.
De Bronco is natuurlijk een gegarandeerde staartzitter, dat was me meteen wel duidelijk. Hoe erg echter niet. Ik heb dus nog best veel moeite moeten doen om voldoende massa in de snuit te krijgen nadat ik de rompen al had gelijmd... Zelf onderin de stoelen heb ik wat verstopt, waar de ervaringen van het jarenlang smokkelen van verboden goederen al wel niet goed voor kan zijn...
En dan de test, doet 'ie het wel of doet 'ie het niet?
Ja hij blijft keurig staan:
Het begint al ergens op te lijken.
Tot de volgende update!
Dj.