In oktober 1941 werden er voor de MLD 48 DB-7C toestellen besteld bij Douglas. Deze toestellen waren bedoeld om dienst te doen in Nederlands Indië dienst te doen om de eventuele Japanse dreiging tegen te houden.
Model DB-7C was in grote lijnen als zijn voorvanger de DB-7B. De DB-7C kon ook torpedos in het bommenruim vervoeren. Ook zouden deze toestellen worden uitgerust met een reddingsvlot. Dit reddingsvlot was nodig omdat veel missies boven water zouden worden uitgevoerd. De constructienummers zouden 6265 tot en met 6312 worden. In MLD dienst zouden ze de registraties DO-101 tot en met DO-148 krijgen.
Vanaf mei 1942 zouden deze toestellen worden afgeleverd. Zoals we weten brak begin december 1942 de oorlog uit in de pacificen zou het allemaal anders worden.
Eind december 1941 werd door de Amerikaanse regering besloten om 32 exemplaren van de Engelse bestelling aan Nederland toe te wijzen. De eerste 6 exemparen arriveerden op 27 februari 1942 in Java. Minimaal 1 toestel is in elkaar gezet.
De overigen werden later door de Japanse bezetter in elkaar gezet en proef gevlogen. De DB-7B werd door de Japanners als een te verwaarlozen toestel beschouwd. Van de overige toestellen werden 22 overgedragen aan de RAAF. Het 22ste Sqn werd er mee uitgerust. De Australiers wisten goed overweg te gaan met dit toestel. Japanners moesten toch wel toegeven dat ze wat betreft de DB-7B een inschattingsfoutje hadden gemaakt.

De decals:



Doos en Spues:









De literatuur:



And now we wait...

Er gaat een verhaal in de rondte dat er een schip met DB-7C's (of misschien wel B's) in een haven lag tijdens de capitulatie. Enkele handige harry's hebben een kist uit de kratten gehaald, in elkaar gezet en vanaf het dok opgestegen en zodoende naar Australië gevlucht. Ik zal eens kijken of ik meer over dat verhaal kan vinden.

Dat ziet eruit als een mooie kit. Tot mijn verbazing zie ik dat Special Hobby zelfs bevestigingslippen aan de vleugels heeft gemaakt, dat deden ze vroeger niet.
Voor wat info over de DB-7B in MLD "dienst";
http://www.nederlandseluchtvaart.nl/forums/f42-nederlands-indi-netherlands-east-indies/douglas-db-7-a-22721/
http://www.cortsfoundation.org/index.php/2011-12-24-11-04-24/88-douglas-db-7b-bostons-of-the-dutch-naval-air-service

Gr. Sjaak

Bedankt voor deze info.

Ik ga van deze kit de AL904 maken.

Kleuren van deze toestellen is altijd interessant.
Zelf heb ik het boek: "Frend Bilong Australia Tru"; The Douglas Boston in RAAF Service.
Daarin staat een hele verhandeling over de kleuren.
Er waren in die tijd veel verffabrikanten die zo goed mogelijk de kleuren van de RAF probeerden na te bootsen.

Van Du Pont wordt in het algemeen aangemomen dat ze het volgende zijn:

Du Pont Dark Green 71-013 - close to FS34092
Du Pont Dark Earth 71-065 - close to FS30118
Du Pont Sandy Earth 71-009 - close to FS30219
Aircraft Gray - FS36473
Pastel Blue - possibly FS35526 or FS35414

Voor de Douglas Boston maakte het ook nog uit in welke fabriek deze gemaakt werd. Werden ze gemaakt door Boeing dan wordt aangenomen dat de kleuren exact overeen komen met de RAF kleuren uit die tijd. De Douglas fabriek gebruikte weer de Du Pont kleuren die dus aardig af konden wijken.
De DB7-B's die aan Nederlands Indië zijn toegewezen komen uit de volgende series: AL668 - AL907 (geproduceerd door Douglas; en dus Du Pont kleuren) en AL263 - AL502 (geproduceerd door Boeing en dus exacte RAF kleuren).

Zolang het tegendeel niet word bewezen ga ik uit van de Du Pont kleuren.

Ik ben bij het maken van mijn 320 sqn Lockheed Hudson uitgegaan van sandy earth - het ziet er behoorlijk licht uit, ten op zichte van het standaard RAF earth, maar het geeft wel een mooi contrast.

Daarom kies is voor een DB-7B die geproduceerd is door Douglas. De kleuren wijken af van de de standaard RAF kleuren maar moesten deze kleuren wel voorstellen.
In eerste instantie zijn deze toestellen met RAF kentekens gemaakt en later door Douglas zijn de oranje driehoeken er op aangebracht. Dat wil volgens mij zeggen dat je dit nog moet kunnen zien en dus met een (miniem) kleurenverschil gewerkt kan worden.

Arie, al tijd gevonden om een beetje aan de Douglas te knutselen?
Voor kleuren discussies over Amerikaanse kleuren op RAF toestellen kan ik je het Britmodeller forum aanbevelen. Of je er echt een eenduidig antwoord gaat vinden weet ik niet, de meningen zijn (zoals dat hoort in een kleurendiscussie door modelbouwers ) nogal verdeeld.

Gr. Sjaak

Tja; helaas nog weining tijd gevonden om er aan te werken. Zit deze en volgende week voor mijn werk in Singapore.
Ik heb eerst de Spitfire IX afgemaakt en ga daarna aan de Boston beginnen.

Gisteren een voorzichtig begin gemaakt met het model. Begonnen met de cockpit, motorgondels etc.
Je merkt dat het een short run kit is. Er zit nogal wat flash op de onderdelen en bij elk onderdeel moet je wat nabewerken met schuren, etc. Op zich geen probleem. Ook is het belangrijk dat je eerst alles droogpast voor dat je de lijm erop doet.
Volgende stap is plamuren, schuren, verven en spuiten van deze onderdelen.

De details van deze kit zien er wel strak uit zeg, dan is wat flash weghalen ineens niet meer zo erg. Ik ben wel benieuwd naar de pasvorm van het geheel.