Hallo mede-modelbouwers,

Ik zal meteen maar verklappen waarover dit topic zal gaan: Een Duitser in den vreemde – de 'Weiße nummer eins' in Engeland. Weet je nog net niks

Eerst wat inleiding.

Modelbouw is een hobby van me, en fotografie ook. Alleen, ik maak nooit foto's tijdens het bouwen, als ik lekker zit te prutsen heb ik helemaal geen zin om foto's te maken. Maar ik zal daar nu toch eens wat verandering in proberen te brengen - ik zit hier altijd wel lekker mee te lurken, nu maar eens tijd om een bijdrage te leveren.

Ik wil eigenlijk geen vliegmachines meer maken met hakenkruizen erop, dat komt onder meer door een boek, de biografie van Hans Ulrich Rudel.
Vlak voordat ik aan dat boek begon had ik de 1:48 Stuka van Airfix gekocht, in eerste instantie om een machine van Rudel na te maken want ik had de indruk dat hij een soldaat in een vliegmachine was, en geen Nazi in een vliegmachine. Gaandeweg het lezen echter, kwam ik erachter dat dat beeld niet klopte: De man was wel degelijk een overtuigde Nazi. Ik had helemaal geen zin meer om een kopie van een toestel van Rudel te maken.
Dat kwam ook door andere boeken en documentaires over de Nazi's: Hoe meer je over Nazisme te weten komt, hoe minder je ermee wilt hebben te maken – zo denk ik erover, tenminste.

In diezelfde periode kwam ik op het internet foto's tegen van een door de Engelsen buitgemaakte Stuka en dat was de oplossing voor mijn dilemma geen toestellen met hakenkruizen te willen maken, maar wel Duitse toestellen: Je doet ze een Engels jasje aan.

..al zag ik van de week online foto's van een B-17 van de Luftwaffe met swastika's en al - en ik heb nog zo'n ding van Revell in de kast liggen..mmh... 't past wel binnen het thema 'captured warbirds'... misschien maar eens een poll aan wijden, later.

Voor ik eraan begon twijfelde ik wel of de Stuka nog wel dezelfde creepy uitstraling zou hebben als in een Duits jasje, maar nu ik klaar ben kan ik daar met een volmondig 'ja' op antwoorden: Het blijft een eng monster dat mooi is van lelijkheid!



Dit is de Stuka van Airfix en het onbreekt deze kit uit de doos nogal aan details. De cockpit is erg eenvoudig en de luchthoorn – hét kenmerk van de Stuka – staat wel op de boxart maar zit niet in de doos. Dan zit er dus niks anders op dan zelf maar het een en ander te fabriceren. Dat is bij deze kit aardig geslaagd, al zijn er zoals altijd punten die de volgende keer beter kunnen. Wellicht dat ik binnenkort de nieuwe kit van Italeri eens ga proberen, maar eerst staat er wat anders op het programma, namelijk het onderwerp van dit topic.

En nu ik dit tik zie ik dat het propellertje van de luchthoorn verdwenen is... en ik kan 'm niet terugvinden...

Weiße nummer Eins

Weiße nummer eins was de Messerschmitt Bf109 E-3 waarin Oberfeldwebel Karl Hier zijn bijdrage aan de expansiedrift van het Derde Rijk leverde. Hij was met dat werk begonnen in 1939, toen nog gewoon Feldwebel, toen Duitsland Polen aanviel. Jagdgeschwader 76 was zijn onderdeel en hij was ingedeeld bij Gruppe einz van het in drie groepen opgedeelde geschwader dat toen nog exclusief met ME-109's vloog. Boven Lödz schoot hij op 5 september om twee minuten over twee 's middags zijn eerste slachtoffer uit de lucht, een PZL P-24.

Dit model van een PZL P-24 is overigens niet van mij, foto komt van een Pools forum.

Tot aan 1940 verhuisde Jagdgeschwader 76 vrijwel wekelijks van vliegveld naar vliegveld met het Westelijk front mee, van Polen naar Frankrijk.
Op 22 november boven Frankrijk zat het Oberfeldwebel Karl Hier in zijn Messerschmitt BF-109 E3 Weiße nummer eins niet mee want na een confrontatie met de Franse piloten van GC III/7 raakte hij zodanig gedesoriënteerd dat hij zijn toestel per abuis op het verkeerde vliegveld aan de grond zette en zo rechtstreeks het krijgsgevang in vloog. Dat duurde gelukkig voor hem niet zo heel lang omdat het de Nazi's toen nog voor de wind ging: Hij werd uit gevangenschap bevrijd toen Frankrijk zich overgaf. Niet lang daarna zat Karl Hier weer in een Messerschmitt 109 en heeft nog zeven Spitfires en zes Hurricanes neergeschoten voor hijzelf in de lucht werd gedood werd eind 1940.
edit: onlangs kwam ik erachter dat Karl Hier zijn graf in Nederland heeft gevonden, hij ligt op Ysselstein begraven.
Hij is 10 september 1912 geboren en 7 december 1940 overleden.


Die 22e november 1939 had Karl Hier moeten landen op zijn basis Frankfurt/Rhein-Main maar deed dat op Strassburg Wörth, een Franse vliegbasis.

Bewerkt kaartje van Google

De Fransen waren bijzonder in zijn vrijwel onbeschadigde toestel geïnteresseerd, het was de eerste E-3 die ze in handen kregen.


Weiße nummer eins werd vervoerd naar het onderzoeksinstituut Armee de l’Air Centra d’Essaisd du Materie Aerien te Orlean-Bricy. Aldaar werden de Duitse kruizen op romp en vleugels en de hakenkruizen op de staart verwijderd en werd het toestel voorzien van Franse roundels. De wapens van JG76 bleven zitten, evenals de witte cijfers 1 op de zijkanten van de romp, de werknummers op de staart en de talloze technische opmerkingen in het Duits.



Onder de rechtervleugel werd door de Fransen een camera gemonteerd. Er werden vergelijkende tests gedaan met een Dewoitine D.520, een Bloch MB 152 en een door de Britten geleverde Spitfire Mk I.

Op 2 mei 1940, krap anderhalve maand voor de Franse overgave de 22e juni, kregen de Engelsen het toestel te leen van de Fransen. Het werd van Chartes naar Tangmere gevlogen, en toen naar Boscombe Down. Daar werden de Franse roundels vervangen door Britse en werd het blauw-wit-rood op het richtingsroer vervangen door rood-wit-blauw. De onderkant werd geel geverfd, op de bewegende delen na. Het logo, het werknummer op de staart en de witte nummers 1 bleven aanwezig. Weiße nummer eins kreeg serienummer AE479 toegewezen.

Op het onderstaande plaatje zie je de transformaties van Duits naar Frans naar Engels.

De kleur van het onderste toestel klopt niet, die moet net zo donkergroen zijn als de twee erboven. Ik kon het niet goed bijtrekken in Photoshop.



Hieronder staan een paar zwart/wit foto's van Weiße nummer Eins in Engelse dienst.
Tussen mei 1940 en juli 1941 maakte het toestel 78 vluchten die in totaal 49 uur duurden. In het begin van die periode werd de Messerschmitt vergeleken met de Hurricane Mk I en de Spitfire Mk I.



Aan het eind van de zomer werd het toestel van Farnborough naar Duxford gevlogen waar het door de Air Fighting Development Unit in ontvangst werd genomen. Op 20 november raakte de staart van het toestel beschadigd tijdens landing na de vlucht terug naar Farnborough. Het werd weer opgeknapt met onderdelen van een andere gecrashte Me Bf-109, met werknummer 1480, het gecrashte toestel van Franz von Werra. Von Werra werd beroemd omdat hij kans zag te ontsnappen uit krijgsgevangenschap en weer terug te vluchten naar Nazi-Duitsland (vanuit geallieerd Canada (waar krijgsgevangenis-kampen waren) via de Duitse ambassade in het – toen nog – neutrale Amerika).
Op 11 december 1941 werd de gerestaureerde Messerschmitt Weiße nummer Eins overgedragen aan no. 1426 Flight – beter bekend als de RAFWaffe omdat deze groep buitgemaakte toestellen evalueerde en vergeleek met eigen toestellen.

In januari 1942 werd begonnen met de demontage van het toestel. De onderdelen werden in kisten verpakt en werd het geheel werd op 7 april 1942 met het vrachtschip de S.S. Dramesford naar Amerika verscheept. Op vliegbasis Wright Field in Dayton, Ohio werd het toestel weer in elkaar gezet maar crashte bij een testvlucht in november van dat jaar. Het was zodanig beschadigd dat het niet weer kon worden opgeknapt en zo kwam Weiße nummer eins in Amerika aan zijn eind. Van de periode in de VS heb ik geen foto's kunnen vinden.


Nota bene: Bovenstaande is onder voorbehoud, daar ik verschillende versies van dit verhaal voorbij heb zien komen. Bovenstaande versie van het verhaal kwam het meest voor en leek uit geloofwaardige bronnen te komen.

Volgens andere verslagen zou Karl Hier niet per ongeluk nabij Straatsburg zijn geland, maar noodgedwongen door schade aan zijn vliegtuig het toestel op Frans gebied hebben geland.
Daarnaast wordt ook beweerd dat het niet het staartstuk van Von Werra's toestel was dat als donor-onderdeel werd gebruikt nadat Weiße nummer Eins op 20 november 1941 beschadigd raakte.
Ik weet het verder ook niet, ik was er niet bij, zo'n oldtimer ben ik nu ook weer niet

Maar goed kijkbuis kindertjes, wat gaan we dus doen wat betreft modelbouw? Het is hier tenslotte geen forum om geschiedenis weetjes-en-feitjes uit te wisselen zonder dat er iets van een model voorbij komt.

Ik ga een F-16 Iron Eagle maken!

Nee grapje natuurlijk
Ik ga de Weiße nummer Eins maken zoals de machine was in Engeland: Met grotendeels gele onderzijde, voorzien van Britse roundels en Duitse camouflage, logo's en opschriften.


Online had ik een paar verslagen gelezen over de nieuwe Messerschmitt BF-109 van Airfix, het ding wordt de hemel in geprezen en wordt qua pasvorm vergeleken met modellen van Tamiya. Er zou zelfs sprake zijn van geen zichtbare naad tussen romp en vleugels... ik ben zeer benieuwd! Eerdaags kwam ik het model tegen toen even ging kijken of mijn modelbouwboer alweer nieuwe doosjes had. Ja, dat had hij, maar weinig in schaal 1:48 – da's de schaal waarin ik exclusief bouw - maar wél de Bf-109 van Airfix. De koop was snel gesloten, het kopje koffie duurde iets langer.

Op het doosje staat een Me BF109 E-7 trop. Op het internet las ik dat niet alles aanwezig is voor het bouwen van een exacte versie van de Trop, er schijnen daarvoor wat details aan de wielkasten niet te kloppen. Maakt mij niet uit, ik maak er toch geen Trop van, de mijne wordt een E-3.


Je kan zo uit de doos kiezen uit de volgende modellen:

• Me BF109E-1
3./Jg 88, Condor Legion, Spaanse burgeroorlog, 1939

• Me BF109E-3 (Roemeens)
gevlogen door adjudant aviator de rezerva Tiberiu Inc, G7 vanatorare, Stalingrad, 1942/43

• Me BF109E-7 Trop
gevlogen door Feldwebel Franz Elles, 8,/Jw 27, Westelijke woestijn, april 1941

De inhoud van de doos bestaat twee grijze sprue's en een transparante sprue met canopy en vizier e.d. in een plastic zakje. Wat die laatste sprue betreft moet u me eerst maar op mijn woord geloven, want totdat ik 'm nodig heb blijft 'ie in het zakje zitten: en door dat zakje wil de foto niet lukken.




Qua detaillering zien de onderdelen er niet heel bijzonder uit maar zijn zeker niet slecht te noemen. Ik zag detailfoto's van een ME-109 van Tamiya waarop bijvoorbeeld de bevestiging van de vleugel aan de romp fijner gedetailleerd was. Aan de andere kant, daar betaal je dan ook (niet) voor.

Gelukkig is Airfix zo verstandig geweest om een bouw-handleiding bij te voegen, dat maakt het in elkaar zetten een stuk gemakkelijker.



En wat krijg ik als extra-gratis bonus?! Ik kan lid worden van de Airfix-club! Stel je voor! Dat je zo in een kroeg komt en zegt tegen die knappe blondine aan de bar 'Hee meisje, weet je.. ik ben toevallig wél lid van de Airfix-club'. Nah nee bedankt.



Airfix levert ook een apart vel in kleur mee waar de verschillende versies die je uit de doos kan maken op staan afgebeeld:



Natuurlijk ontbreken ook de decals niet. Deze zien er goed uit:



Verder viel het me op dat er een groot verschil bestaat tussen het pilootmannetje in de sprue en op de bouwtekening. Het plastieken meneertje ziet eruit alsof hij bepaald zijn dag niet heeft...



.. terwijl het menneke in de tekening er juist uit ziet alsof hij de mooiste dag uit zijn leven beleeft!



Maar vrolijk of chagrijnig, 't maakt mij niet uit want ik gebruik het mannetje toch niet.


Bij het surfen naar info over Weiße nr. Eins had ik al in gedachten dat ik zelf decals zou moeten maken, maar toen kwam ik ze online tegen op de website van Rising Decals, een Tsjechische producent van dergelijke stickervellen. Op hun website stond de AviationMegastore als dealer voor ons land, maar op die website kon ik het natuurlijk niet vinden..... deze decals wilde ik graag:





Het leuke is dat je met die decals ook nog een opvallende FW-190 in Amerikaanse dienst kan maken, die zal mooi staan naast de FW-190 die ik al heb!



Een emailtje naar de AviationMegashop leverde zeer snel een reactie op met een handige kliklink naar het velletje decals – ik had dus gewoon niet goed gezocht. Klikkerdeklik en de decails zaten in het virtuele winkelwagentje.

Er zijn voor dit Airfix model after-market spulletjes te krijgen, zag ik toen ik de decals zocht.

De cockpit van dit bouwpakket is voor Airfix-begrippen lang niet slecht. Er zit méér in deze geheel nieuwe uitgave dan enkel een stuurknuppeltje, een vormeloos stoeltje en een poppetje om daarin te plakken en daarvoor verdient Airfix kudo's: Het luchtvoorzieningsding met die geperforeerde gaten (hoe heet dat officieel?) en een kaartenbak zijn aanwezig en het instrumentenpaneel klopt en er zit een handle aan de zetel van de piloot.
Wel is het allemaal erg basic, maar er is wel iets moois van te maken.

Riempjes maakte ik tot nu toe altijd zelf, gespjes ook, en ook knoppen, handles, remleidingen, etc. Maar toch zat ik met een schuin oog naar foto's hier op het forum te kijken van modellen voorzien van after-market riempjes en metalen etched onderdelen: Dat is toch van een niveau wat ik in ieder geval niet haal met mij doe-het-zelf aanpak.
Vooral zoals cockpits op micro-niveau tot leven komen, dat kan ik zelf simpelweg niet namaken. Als je van een afstandje kijkt naar mijn modellen denk je, 'net echt', maar zodra je echt van dichtbij kijkt zie je meteen dat er details niet kloppen, te grof zijn.

Om een kort verhaal lang te maken, de AviationMegashop had een setje etched onderdelen van Eduard voor de cockpit en tevens gedraaide loopjes voor de kanonnen in het assortiment voor niet teveel geld, wat bij mij toch wel een belangrijk criterium is.
Bij het afrekenen van decails, etched parts en loopjes was ik €27, 85 kwijt, en dat wordt de komende week door tante Pos aan mijn deur gebracht, als het goed is.







Ik had ooit al eens een Bf-109 gebouwd, maar dat is alweer erg lang geleden. Ik heb het ding nog wel :



De uitdagingen voor mij bij dit model van Me Bf109 E-3 Weiße nummer Eins:

• Voor het eerst met metalen etched parts werken.
• Airbrushen. Dat wil ik nu eens goed doen, en daarvoor heb ik jullie hulp straks hard nodig. Oppervlaktes spuiten, no problemo, maar fijner werk, zoals pre-shade, dat lukt me maar niet. Maar zover ben ik vooreerst nog niet.

Beste Nem,

Wat een interessant verhaal en leuk om te lezen! Ik vind het altijd geweldig als mensen hun (historische) motieven geven over waarom ze bepaalde uitvoeringen willen bouwen en daarvoor ook gedegen researchwerk doen. Modelbouwers die dit door de jaren heen hebben gedaan zorgden ervoor dat er ontzettend veel historische informatie aan de vergetelheid is ontrukt. Jouw invalshoek is wel heel origineel en ik ben ook benieuwd naar je vorderingen.

Maar mocht je ooit voor de verandering geallieerde vliegtuigen in een Duits jasje willen bouwen, dan heb ik deze boekentip voor je:

On Special Missions: the Luftwaffe Research and experimental squadrons 1923 - 1945 van J. Richard Smith e.a., Classic Publications, Hersham, 2003.
http://www.abebooks.co.uk/9781903223338/Special-Missions-Luftwaffes-Research-Experimental-1903223334/plp
Met name de hoofdstukken 6 en 7 bevatten veel gedetailleerde informatie en goede tekeningen en foto´s van geallieerde vliegtuigen in Duitse handen.

Succes met je project!
VrGr,
Jan

Ben het helemaal met mijn voorganger eens. Ik moet eerlijk bekennen dat ik bang was dat er weer een heel verhaal uit wikipedia was geknipt en scrolde vrolijk en snel door naar beneden. Halverwege zag ik dat het niet anders kon als dat de bouwer dit zelf geschreven moest hebben en ik ben terug naar boven gegaan en heb het hele verhaal met veel plezier gelezen. Dat naast modelbouwen fotograferen je hobby is, is goed te zien. Je foto's zijn een feestje op zich.

Pre-shaden is ook niet mijn ding, maar post-shaden wel en daar kun je haast niets aan verprutsen. Nou ja, tenzij je te gretig bent. Wat voor spuit en verf gebruik je, want niet elke spuit is er voor geschikt.

Leuk verhaal. Ben benieuwd.

Mvg

Huib

Ik vind dit ook een heel originele aanpak, de jasjes van toestellen omswitchen. Zo zien we een toestel dat grijsgedraaid wordt, ook eens van een kant die we niet verwacht hadden en dat moet volgens mij de reden zijn om dit zo te bouwen. De achterliggende reden van waarom de mensen terugschrikken voor het tonen van ideologische kenmerken van de Nazi's begrijp ik wel, maar is volgens mij even goed te mijden als ermee te koop lopen. Het is nu eenmaal zo gebeurd en het wegmoffelen ervan is toch een soort van geschiedvervalsing; hoe goed bedoeld het ook is. Alleen door te documenteren hoe het gebeurd is, kunnen we vermijden dat het opnieuw gebeurt en weten we waarom het verkeerd is om het te gaan verheerlijken of te vergoelijken door andere zaken te ontkennen. Als de mensen zien dat er naast je toestellen met hakenkruisen ook sterretjes of hamers met sikkels staan, is er niets om je over te schamen, toch?

Wat een prachtige introductie. Je schrijft heel erg grappig. Een boeiend onderwerp en ik ben benieuwd wat je ervan gaat maken. Ik houd er ook van om een mooie originele intro te schrijven.

Ik herken wel je gevoel v.w.b. je afkeer van de nazi's. Laatst ook HhhH, Himmlers hersenen heten Heinrich, gelezen maar wat een afschuwelijke dingen deden ze... Toen had ik ook zoiets van, ik verkoop al dat moffenspul... Maar ja.. Zoals Steven zegt, het is gebeurd. We kunnen alleen maar leren van het verleden en zorgen dat het nooit meer gebeurd (dus wel, Joegoslavië, Congo, etc.). Maar goed, ander verhaal.. Succes!

Eelco

Dit was een van de meest interssante intro,s die ik hier gezien heb , als dit tijdens de bouw zo
doorgaat wordt dit een geweldig topic .

Heel veel succes en vooral plezier met de bouw

Henny

Mijn intro's wel eens gelezen dan?

Ook ik als heli-bouwer was gecharmeerd van je intro, dat belooft inderdaad wat voor de bouw. Ik heb ook één Messerschmidt in de kast staan. Ik wil er nog een Spitfire naast hebben. Naast alle heli's wil ik ook een paar (in mijn ogen) belangrijke kisten van de geschiedenis in de kast hebben.

René

Zo, wat veel reacties al – en ik ben nog niet eens begonnen met bouwen!

Dank voor de complimenten voor de introductie. Heb dat niet in één keer uit mijn toetsenbord geschud hoor.

De wens een model te maken dat wél historisch verantwoord is heb ik eigenlijk pas sinds ik een paar jaar geleden het modelbouwen weer heb opgepakt, ná De Grote Bouwdip die twintig jaar duurde. Vroeger gaf ik er niet zoveel om of het wel of niet historisch correct was, nu wel.
Dat ik nu historisch verantwoord modellen kán maken is eigenlijk enkel te danken aan het feit dat we nu internet hebben – zoekmachines komen nu in een oogwenk met informatie. Vroeger, vóór De Grote Bouwdip, was dat wel anders, toen moest je rustig een maand wachten voor Google eindelijk met informatie kwam:



Omdat er online zoveel is te vinden koop ik vrijwel nooit boeken, eerlijk gezegd. Maar, CupOfWondering, ik heb je boekentip over 'Deutsche erfasste Warbirds' wel even genoteerd voor de toekomst.
Ik ben namelijk niet mordicus tegen swastika's op modellen, mocht ik die indruk hebben gewekt. Het verging mij meer zoals EelcoG: Toen ik onlangs wat docu's zag, over Leni Riefenstahl, over Duitse kampen, over de Luftwaffe en de ontkenning van alle gruweldaden tijdens en na de oorlog, toen hoefde ik die Nazi-modellen (hieronder) in mijn vitrine-kast even niet meer te zien. Maar nu gaat het wel weer





StevenVD, ik ben het wel eens met wat je schreef. Sterker nog, ik vind het bijna een soort van geschiedenis-vervalsing dat er in de meeste bouwpakketten van Duitse WOII toestellen geen hakenkruizen op de decal-velletjes zitten – áls je een Nazi-toestel bouwt moet je het goed doen dus inclusief swastika: Het gaat immers juist om een model van iets uit de geschiedenis.

Een Spitfire mag niet ontbreken naast een Messerschmitt, Tsjopper Bob, daar heb je helemaal gelijk in. Revell heeft een aardige model in schaal 1:48.
Voor de toekomst moet ik maar eens in je topics gaan neuzen, ik heb nog een Zweedse politie-heli die ik om wil bouwen tot Nederlandse medi-copter, en ik moet me nog eens een model in schaal 1:48 op de kop tikken van de Sikorsky Sea King in Amerikaanse jaren zestig uitvoering ♥

Voor nu valt er verder niet veel meer te melden dan dat ik een email heb ontvangen waarin staat dat de onderdelen onderweg zijn. Als ze er zijn zal ik even foto's maken.

Verder zoekende naar info over Weiße nr Eins en haar piloot kwam ik langs deze JouwBuis-video van Captured Warbirds, Duitse toestellen in Engelse dienst - hoe ontopic wil je het hebben


Mmh.. de video doet het niet bij mij. Hier een link er naartoe.

Het voorspel van je Weiss 1 is in ieder geval om te smullen! Ben benieuwd naar je eerste bouwstappen van de ze rakkert!