Het bouwseizoen…

De dagen worden korter, natter en kouder en de blaadjes verkleuren aan de bomen. Tekenen dat de herfst in volle bloei is en dat de winter voor de deur staat. ’s Avonds gaan al vroeg de lampen aan en wanneer ik thuiskom zie ik uit de schoorstenen rook van de brandende openhaarden komen.
Af en toe een gure windvlaag die de blaadjes op de straat doet opwaaien, cirkelend door de lucht waarna ze een stukje verder weer neerdalen.
Snel vervolg ik mijn route richting huis. Onderweg poppen de ideeën in mijn hoofd over een project. Zonder er bij na te denken kauwend op een kauwgompje vloeit de ene idee over in een ander en in mijn hoofd wordt een nieuw project geboren. Ahhhh….voldaan een kleine zucht de lange avonden gaan weer komen. De avonden die zo geschikt zijn om te werken aan een hobby die zo verslavende werking heeft op de geest. Vingers die jeuken, hersenen die kraken en geduld dat meerdere malen op de proef gesteld gaat worden. Het euforische gevoel dat je weer aan een creatie mag beginnen of verder gaan met een project dat bij het aanbreken van vorig voorjaar netjes werd opgeborgen.

De een begint met een leeg werkblad in een mooie werkruimte, de ander op z’n kamertje op een bureautje waar net geen ruimte is om lekker te werken maar waar toch keer op keer een project tot een fantastisch einde wordt gebracht. Een zacht muziekje op de achtergrond en de deur dicht. Even helemaal niks dan alleen jij en je project....

Onder het genot van een warme kop chocolademelk kijk ik naar mijn huidig project. Ook in huize Ptèr brand de openhaard en geeft een aangename warmte. Dansend bewegen de vlammentjes over het hout dat voortdurend een zacht knetterend geluid voortbrengt. Veel is er gedaan, nog zoveel moet er gebeuren. Wanneer ik nu vooruit denk en ondertussen een slok van de warme choco neem, heb ik nog zoveel avonden tot het einde van de winter, toch gaat dit niet genoeg zijn om mijn bouwdrang te doen verzadigen. Wat is dat toch voor kriebel in je lijf? Dat gevoel dat je vingers jeuken?

Ik als houtbouwer ben nu 3 jaar geleden gestart en steeds als dit seizoen gaat beginnen gaan bij mij de motoren op volle 100%. Natuurlijk wordt er het hele jaar door gebouwd maar met dit weer en de donkere lange avonden geeft het een bepaald sfeertje in huis waardoor het bouwen van een model wordt gestimuleerd. Eind december wanneer de kerstdagen voor de deur staan en vele pakjes onder de boom liggen geeft een extra gevoel waardoor je meer “liefde” in je model stopt. Ieder stukje hout wordt met net dat beetje extra zorgvuldigheid gemodelleerd. Ieder koortje wordt net wat verfijnder gespannen op het schip. Gezelligheid met je familie, vrienden, vriendinnen en je geliefde geven een extra dimensie aan de hobby die mij zo enorm in z’n greep heeft.

De bouwdagen gaan weer van start voor mij en met mij waarschijnlijk heel veel mensen. Dat er nog velen bouwverslagen mogen volgen in het seizoen en komende seizoenen en dat we met z’n allen deze gezellige sfeer kunnen behouden en veel respect en voldoening kunnen opbrengen voor elkaars projecten.

Dat het ook een begin mag worden voor velen en een stimulans mag geven voor de anderen!

Uw medebouwer en schepen-modje,
Peter (Ptèr)

Mooi verwoord wat we allemaal voelen

Bernmeister

Ik kan dit niet zo goed verwoorden maar ik ben er helemaal mee eens. Het seizoen van de lange gezellige avonden is gekomen. De avonden dat je je terug trekt en je fantasie over het brouwen de vrijeloop kan laten gaan. Gelukkig ben ik niet alleen hierin in huis. Dat wil zeggen mijn partner is ook altijd met dingen bezig. Hierdoor is de knusse huiselijkheid ook bij ons weer van de partij.

Peter met deze woorden wil ik toch proberen om je te bedanken voor jou woorden.

Graag gedaan!

Staat hier al meer dan 2 weken zo'n mooi stukje motiverende text,
lees ik het nu pas

Mooie sfeer schets Peter, ik kom er helemaal in de bouwstemming van

Heel mooi gezegd, Pter, maar gezien je sig en je andere hobby (sport) had ik toch wel verwacht dat je dit ook in een Haiku zou kunnen zeggen

Ja,moet ik ook nog even zetten..Pter.

Mooi stukje literatuur,wordt je als modelbrouwer helemaal warm van .

Ron.

....is weer begonnen!

Na een jaar overgeslagen te hebben.

Hoe een kort zinnetje toch zo motiverend kan zijn hè.
Dat krijg je met stille verwijzingen

Groetjes Josse, die nog maar eens even een enorme romp onder handen moet gaan nemen

mooi verwoord Peter