Zoals in de openingspost is te lezen, vervang ik de slecht gegoten wielen van de kit door wieltjes van de S&M Models Vickers Viscount. De kit die ik een paar jaar geleden heb gebouwd bevatte om de een of andere reden twee sprues met wielen, en de grootte kwam mooi overeen. Wel heb ik ze voorzien van remschijfjes die ik over had van de PE-set van een ATR-42.


Blijkbaar ben ik vergeten een foto te maken van de aangebrachte remschijfjes. Eenmaal aangebracht op het landingsgestel waren ze ook amper meer te zien.
Het landingsgestel ziet er nog behoorlijk rommelig uit. De wielpootjes krijgen nog een likje verf en de velgen worden nog bijgewerkt en voorzien van een lekker dikke wash voor wat schaduwwerking. De wielpoten en velgen waren op de VFW-614 wit.


Voor het neuslandingsgestel heb ik niet alleen de neuswielen vervangen, maar ook de wielpoot. Deze had ik over van een BAe-146 die ik jaren geleden half heb gebouwd en onafgemaakt heb weggegooid (het was een slechte fase ). De wieltjes komen zoals ik al schreef van een 1:200 MD-80, ik heb ooit een hele doos met onderdeeltjes van mede-forummer Markjobse gekregen toen hij voor dat moment stopte met de hobby.

De oplettende kijker ziet dat piloten Ole en Knut een probleem gaan krijgen als ze het landingsgestel willen inklappen. De neuswielen passen natuurlijk nooit tussen mijn zelfgemaakte wielluikjes door. Dit is het gevolg van een combinatie van een te smalle neuswielbak en iets te brede wieltjes. Inmiddels heb ik de luikjes losgehaald en ietsje wijder uit elkaar weer vastgezet. Ik moet ze nog wel even spuiten.


In de tussentijd heb ik de motortjes weer kaalgeschuurd, terwijl ik door mijn reservedecals zocht naar mooie aanvullingen op de (nogal incomplete) set uit de kit.


Voor de cabineramen vond ik nog wat fotorealistische ramen van Authentic Airliners voor een 727. Nu zijn de ramen van de VFW-614 nogal vierkant, in plaats van langwerpig zoals bij Boeing. Ik wilde ze toch graag gebruiken om de saaie grijze vlakjes van de originele decals wat meer leven te geven.
Ik heb de decals in de lengte gehalveerd en eerst de bovenhelft aangebracht. Toen dat droog was heb ik de onderste helft eroverheen geplakt, enigszins overlappend zodat de raampjes een vierkante vorm kregen. De spacing (onderlinge afstand tussen de raampjes) kwam redelijk overeen, zolang ik de raampjes in setjes van 4 tegelijk aanbracht. Dat is nog altijd een stuk minder gedoe dan elk raampje apart moeten aanbrengen, en dan ook nog in twee helften.


Het extra decalvel van F-RSIN was overigens al een paar dagen na zijn mailtje binnen. Heel fijn! Daarmee heb ik ook de sierlijn langs de zijkant af kunnen maken. Het klopt nog niet helemaal, maar ik vind het prima zo. Het zwarte glare shield (om weerkaatsing van zonlicht en daardoor verblinde piloten te voorkomen) paste redelijk, zolang je deze doormidden knipt en in twee helften aanbrengt. Met strips van restjes witte decal heb ik mooi gelijkmatige streepjes tussen cockpitraam, glareshield en sierlijn kunnen maken.






De twee VFW-614's van Cimber hadden de registraties OY-TOR en OY-ASA. Nogal willekeurige combinaties, als je het mij vraagt, meestal zie bij vliegtuigen van hetzelfde type in een vloot dat de registraties elkaar waar mogelijk alfabetisch opvolgen. Nu zou het misschien een verwijzing kunnen zijn naar twee personages uit de noordse mythologie, gezien ook het logo met de vikinghelm*. Daarbij zou OY-TOR vernoemd kunnen zijn naar Thor, en OY-ASA naar de legendarische viking-koningin Åsa Haraldsdottir van Agder. Ik heb echter in andere registraties van andere types uit de Cimber-vloot uit die tijd geen verwijzingen kunnen halen, dus misschien zoek ik nu verbanden die er niet zijn.

*De vikinghelm met hoorns aan weerskanten is echt onzin, overigens. In de praktijk droegen vikingen die niet op hun helm, áls ze al een helm droegen. Vaak moesten ze het doen met een leren kapje of gewoon een flinke bos haar.

Ik heb gekozen voor OY-ASA, juist omdat dat toestel niet bewaard is gebleven. Hou ik de herinnering aan deze vikingvrouw toch nog een beetje in leven
F-RSIN levert om een of andere reden geen registratie mee voor onderop de vleugel. Gelukkig heb ik genoeg decals in een map zitten om een heel boek mee te schrijven, dus dat was geen probleem.



Inmiddels heb ik de motoren opnieuw voorzien van een zwarte basislaag (Alclad gloss black base) en dit keer is het wél mooi strak en glanzend geworden. Een wat hogere druk en minder zuinig zijn met de trekker was de truc. Nu moet ik wel zorgen dat de grijze vlakjes die ik nog aan ga brengen net zo strak worden, anders mislukt de metallic toplaag alsnog weer.



Groetjes Jelle

Wauw Jelle, die ziet er al heel erg gaaf uit! Wat een uniek model zo om te zien. Ik ben heel benieuwd naar de motoren, een goede keuze om deze opnieuw te spuiten denk ik zo.

Ja F-RSIN is soms echt hit and mis. In de regel genomen heb ik er goede ervaringen mee, maar soms kost het inderdaad wel heel veel werk om er iets moois van te maken...

Nu de kleine Rolls Royce-SNECMA turbofans goed in de zwarte grondverf zaten kon ik opnieuw aan de slag met verschillende metaalverfjes. Enkele jaren terug begonnen Vintage Jet en Malair met het gebruik van Inspire Chrome en dat zag er altijd prachtig uit. Het mooie vind ik dat deze verf kan worden gebruikt voor een groot palet aan metaaltinten. De kleur en mate van glans van de ondergrond hebben grote invloed op hoe de Inspire metallic lak eruit komt te zien. Ook de laagdikte van de Inspire lak is een belangrijke factor en dan komt daar ook nog eens de invloed van de blanke toplaag bij. Door te spelen met al deze variabelen zijn metaalkleuren van spiegelend chroom* tot dof uitgeslagen aluminium** na te bootsen.

*hoogglans zwarte ondergrond, een héél dun laagje Inspire en geen blanke lak als toplaag
** een mattige grijze ondergrond, meerdere laagjes Inspire afgeschermd door een laagje blanke lak

De motorbehuizing van de VFW-614 was op vrijwel alle toestellen van blank metaal: aluminium voor de mantel van de fan (het breedste kokervormige stuk van de motor) en diverse hittebestendige legeringen voor de straalmotor en de uitlaatkegel.


Om deze kleurvariatie na te bootsen heb ik de motorgondels vooraf voorzien van verschillende basiskleuren. Elk kleurtje krijgt straks een andere invloed op de Inspire Chrome laklaag. Let ook op het stripje afplaktape:


Dat stripje afplaktape ging eraf nadat de motorgondels een dun laagje Inspire hebben gekregen, waarna er een zwarte streep op de gespoten motoren achterblijft:


Als het geheel dan nog eens één of twee laagjes krijgt eindigt die voorheen zwarte streep met een dunnere laklaag dan de rest. Ook dat levert een mooi subtiel kleurverschil op. De uitlaatkegel kreeg een laagje Alclad Jet Exhaust, zonder af te plakken. De overspray op het achterste deel van de straalmotor pakte precies zo uit als ik wilde.
Ondanks de onscherpte gaf deze foto de kleurvariaties wel het beste weer:


Hoewel ik het resultaat erg tof vind, zijn de motoren nu natuurlijk nog veel te glanzend. Op sommige oude toestellen zou dit resultaat perfect zijn geweest, en kan ervoor gekozen worden om er geen blanke lak meer overheen te spuiten. Hou er daarbij rekening mee dat de verf redelijk kwetsbaar blijft zonder zo'n toplaag. In dit geval gaat er later nog wel een blanke lak overheen, zodat de diepe metaalglans flink wordt afgezwakt en de kleurverschillen mooier uitkomen.



Dit was ook meteen de laatste update. Bovenstaande foto's zijn allemaal van zo'n twee weken terug. Daarna volgden vele uurtjes waarbij het model omringd was door decals uit mijn grote stapel reserves, om zoveel mogelijk kleine details en opschriften aan te brengen. Ook de antennes, pitotbuizen, navigatielichtjes en dergelijke werden niet vergeten en werd er hier en daar wat verwering aangebracht. Daarna is het model geseald met blanke lak (Alclad Aqua Gloss) en zijn de motoren vastgezet op de vleugels. En dan zul je net zien: de hele week prachtig weer voor foto's in het daglicht, en dan trekt het helemaal dicht op je ene vrije dag. Voor de eindfoto's zullen jullie daarom moeten wachten op wat beter weer.

Groetjes Jelle

Ik vind hem er mooi uitzien. De motoren zien er ook zeer geslaagd uit. Ik ben benieuwd naar de foto's bij daglicht.

Toevallig kwam ik vandaag net op het juiste moment thuis om gebruik te maken van het even openbrekende wolkendek. Hierbij de eindfoto's!









Een klassieker uit de begindagen van dit forum: de 'Homiefoto', naar medeforummer Homeghost die hier ooit mee begon (geen aanrader met harde wind op je balkonnetje trouwens):


Ik wil ook nog even laten zien hoe klein dit toestelletje eigenlijk was. Het is een van de kleinste airliners uit mijn verzameling, en zeker de kleinste met straalmotoren. Hier in vergelijking met...

...de Avro RJ70:


...een A-10 Thunderbolt:


...een Rolls-Royce Trent 1000 van een Boeing 787 Dreamliner:


De plastic kits van F-RSIN zijn niet de makkelijkste om te bouwen, maar zelfs naar die maatstaf is dit echt geen goede kit te noemen. Dat je de kleine onderdeeltjes zoals de wielen moet vervangen door scherper gegoten exemplaren, de motorbeugels niet helemaal kloppen, de decals een flinke passingsfout bevatten en ook nog eens behoorlijk onvolledig zijn, vind ik al met al een te lange opsomming. Dat kan F-RSIN echt wel beter! Ondanks dat heb ik veel plezier beleefd aan deze kit, en was Laurent van F-RSIN erg behulpzaam door me gratis een extra decal op te sturen. Ik ben niet afgeschrikt voor F-RSIN kits, maar ben nu wel even toe aan een Zvezda kit ofzo.

Het openwerken van het cockpitraam door dik transparant plastic in vorm te vijlen vond ik een erg leuk experiment, maar ik zal het niet snel nog eens doen. Het resultaat is niet zo helder geworden als ik ervan verwachtte, een fotorealistische decal geeft toch wel echt een strakker resultaat.



Groetjes Jelle

Heel, heel, heel gaaf geworden Jelle! Echt, die motoren hebben je wat moeite gekost, maar het is meer dan de moeite waard geweest. Prachtige verdeling van metallic kleuren zo. Leuke geschiedenis ook. Het vergelijk met de andere modellen is opvallend; het toestel is bijna net zo groot als een A-10!. En kun je nagaan als je in de wake turbulence van een 787 komt met dit toestelletje... alleen al die ene motor blaast die 614 zo van zijn sokken

Wat wordt het volgende project? Misschien aandacht voor die andere opvallende Duitser uit dezelfde tijd?

Inderdaad, die Danny al aanhaalde! Die staat in elk geval wel op mijn to-do lijstje!

VJ

Wauw! Hij is geweldig geworden, zeker gezien de staat van de kit. De motoren zijn met name erg goed gelukt. Wat een leuk en uniek model heb je nu te pakken. Een opvallende verschijning tussen je andere modellen denk ik.

Deze staat zeker ook nog op mijn lijstje, maar gezien jouw ervaringen heeft deze voorlopig geen prioriteit

Ik denk dat hij eerst nog zijn supersonische halve Fransoos gaan afmaken . Misschien iets van Fokker daarna Jelle?

Dank jullie wel! Ik heb inderdaad met mezelf afgesproken om nog even geen nieuwe kit open te trekken. Er liggen nog een aantal modellen die nodig eens moeten worden afgemaakt, zoals de Caravelle en inderdaad natuurlijk de Concorde voor de Franse GB. Ook heb ik vorige week een oud model van een Friendship uit elkaar gehaald en ontdaan van verf om opnieuw te spuiten, waarvan ik t.z.t. ook een verslagje op het forum zal zetten. En... ik heb vandaag een Fellowship F.28-1000 besteld bij Authentic Airliners!

Een heel goede keuze! Ik heb die kit 7,5 jaar jaar geleden een keer gemaakt in de kleuren van Martinair. Welke livery ga jij hem geven?

Je hebt helemaal gelijk, nooit teveel projecten tegelijkertijd. En wat je nu onder handen hebt is heel interessant: Caravelle, Concorde (sorry, ik was die vergeten toen ik het schreef), maar ook een F28 en een F27! Wow. Helemaal gaaf: een Authentic model en een herbouw! Ik ben ook wel benieuwd naar welke livery ze gaan krijgen...
Dan zal ik mij in een volgend project buigen over die 'vooruitstrevende' Duitser. Past mooi in het rijtje VintageJets van de RLS

VJ