De vorige update sloot af met het dichtlijmen van de romp. Nu tijd voor de motoren!
Martijn schreef:
Ik heb trouwens altijd het gevoel gehad dat de motoren te klein zijn bij dit model. Wat is jouw mening hierover?
Dit heb ik uitgezocht, en de conclusie is: de grootte van de motoren is prima, maar de pylonen moeten worden opgehoogd. Hierover later meer.
De motoren heb ik eerst ruw in elkaar gezet met de fanblades van de 1:200 MD-80. Zelfs in die kleine schaal waren ze te groot voor de 1:144 motoren van de VFW, dus moesten ze rondom wat worden bijgewerkt. Op de foto het eerste begin gemaakt, lekker hoekig, later natuurlijk nog wat ronder gemaakt. De spinner was te puntig, en heeft een rondere vorm gekregen.
Aangezien de fanblades in een geultje vallen hoeven ze niet perfect rond te zijn. Ik heb het geultje wel flink uit moeten diepen. Rechts is gedaan, links nog niet, let ook op die grote gietafdruk!
De straalpijp met uitlaatkegel van de kit (rechts) vond ik ook niet erg strak gegoten, dus daarvoor heb ik een beetje zitten puzzelen.
Uiteindelijk heb ik de (holle!) straalpijpen van een Revell BAe-146 gepakt.
De straalpijpen waren te kort, en daarom heb ik ze op de slecht gegoten wieltjes uit de kit geplakt om ze te verlengen. Komen ze toch nog van pas! De kleine puntige uitlaatkegels heb ik gemaakt door stukjes sprue in een boormachine te klemmen en zo als een soort draaibank in vorm te schuren. Dat ging overigens een stuk minder makkelijk dan het klinkt. Na flink wat schuurwerk had ik zoiets:
Dan nog even over het formaat. Ik schrok even toen ik de opmerking van Martijn las, want hele nieuwe motoren zouden 3D-print-werk hebben moeten worden want zo ver gaan mijn scratchvaardigheden niet. Deze mooie schaaltekening heb ik even gepikt uit het topic van Rob.
Als je er dan ook nog foto's van het echte toestel bij pakt wordt vrij snel duidelijk dat er iets niet helemaal in verhouding is. De hoogte van de pylons (de pilaren waar de motoren op staan) moet, in het voorste stukje bij de inlaat, bijna even groot zijn als de diameter van die inlaat! Of toch wel zeker tweederde daarvan. En dat is in de kit bepaald niet zo.
Aan de hand van deze tekening heb ik uitgerekend dat de motoren van het randje van de inlaat tot het puntje van de uitlaatkegel 19,5 mm lang moeten zijn. En... de motoren zijn zelfs ietsje te groot! Maar, zeg ik er meteen bij, dat komt door mijn scratchwerk. Gebruik je het slecht gegoten straalpijp/uitlaat blobje van de kit, dan is de grootte best netjes. Op de foto ben ik al begonnen met het ophogen van de pylons.
De motoren zijn trouwens wel echt klein. Hier vergeleken met de motoren van de Airbus A318, die toch ook al niet bepaald enorm zijn:
Met behulp van goede stevige waterproof schuurblokjes waren de pylons behoorlijk snel in vorm gevijld. Een stukje Evergreen staaf zorgt ervoor dat de motoren toch nog netjes kunnen vastklemmen in de sleufjes in de vleugels. De aansluiting is nu netter dan het was, ze gaan er nu vrijwel naadloos op en dat was eerst niet bepaald het geval. Super fijn, want dan kan ik ze makkelijk los houden tijdens het spuitwerk.
Ik gebruik sinds kort trouwens vaak Revell Aqua 91 (ijzerkleur) om te checken of ik onderdelen goed strak heb afgewerkt. Hoewel het met maar één laagje met de kwast vrij vlekkerig blijft, droogt het qua textuur erg strak en snel op en het is een stuk makkelijker dan de airbrush erbij te pakken en echte primer te gebruiken (voor mij wel, althans).
Van de motoren gaan we naar de wielbakken. Als het landingsgestel van de VFW-614 wordt ingetrokken, blijven de buitenste hoofdwielen zichtbaar in de buik. Dit is eenvoudiger uit te voeren dan wieldeuren die het hele landingsgestel onzichtbaar opbergen. Hetzelfde concept zie je op veel andere verkeersvliegtuigen zoals de Boeing 737, Embraer E-jets, de ATR-propellertoestellen, de Bombardier CRJ's, de Airbus A220... een beproefd principe, kun je wel stellen.
Dat betekent natuurlijk wel dat, bij een uitgeklapt landingsgestel, twee gapende ronde gaten in de buik van het toestel zitten. Het oog wil ook wat, en de kit biedt geen enkel detail en ook is de wielbak te ondiep.
Maarja, zie maar eens informatie te vinden over hoe de wielbakken van dit obscure vliegtuig eruit zien. Op Airliners.net staat wel
deze gave foto en Rob heeft me een aantal hele mooie technische tekeningen gestuurd waar een en ander op is te zien.
Ik ben maar gewoon lekker gaan snijden en plakken, en heb vooral niet teveel gekeken naar hoe het hoort.
Ik vind het inbouwen van zo'n wielbak nadat de romp al gesloten is trouwens een stuk makkelijker, omdat je daardoor geen gezeur meer krijgt met romphelften die na je knutselwerk niet meer passen.
En na een likje verf en wat Revell pigmentpoeders heb je zoiets:
Toen kon ook het paneeltje met de ronde gaten op z'n plek worden gezet en vlak worden geschuurd met de rest van de buik. Op deze foto is de neuswielbak ook te zien, maar daar heb ik amper detail in aangebracht op een paar ribbetjes na.
Al met al begint het er al aardig op te lijken, maar we zijn er nog lang niet. In de kerstvakantie dacht ik nog heel optimistisch dat ik het model in het laatste weekend wel in de primer kon zetten, maar er moet nog een hoop gebeuren. De volgende stap is het helemaal helder polijsten en daarna afplakken van het cockpitraam, en ik ga een aantal paneellijnen inkerven. Op de romp ontbreken ze geheel, op de deurtjes na, en die op de vleugels moeten opnieuw worden uitgediept.
Groetjes Jelle