In de cockpit ontbrak nog het kompas. Op de foto's is niet goed te zien waar dat ergens zat, maar als ik naar de ruimte in de cockpit kijk, zou links of rechts van de stuurkolom op de vloer goed kunnen. Heb maar links gekozen.



Dan de overgang tussen motorkap en vleugel. Ondanks het feit dat de master bij het zagenmooie scherpe scherpe hoeken had gekregen, worden die in het gietproces altijd een beetje rond. Dat betekent een best grote naad tussen de delen na het lijmen. En het verwijderen van de gietaanhechting op de achterkant van de motorkappen heeft het er ook niet beter op gemaakt.
Dus lekker plamuren en schuren.





Nu nog even de paneellijnen ophalen.

Rob

Ik zie dat ik wat dagen achter ben met het verslag, dus gauw maar inhalen. Nadat het meubilair klaar was eerst de klapstoel van de verpleger op zijn plaats gelijmd. Nu kun je er nog bij, als de andere wand er in zit wordt het priegelen.



Daarna de stuurboord zijwand op zijn plaats gezet. Om die goed te laten passen moest ik een klein stukje dunne strip aan de linker bovenkant toevoegen.



Het schoonmaken van de onderdelen luistert kennelijk toch wel nauw. Daarna kon de neus er op. Eerst droogpassen en met een stukje tape de zijwanden op de juiste afstand van elkaar vast zetten.



Lijmen met dikke secondelijm, die lang vloeibaar blijft, want het uitrichten van onderkant en zijkanten is best lastig. Van boven zag het er prima uit.



En je voelt 'm al komen: Van de zijkant niet (heb er maar geen foto van gemaakt, wordt ik veel te droef van). De neus hing naar beneden en wel zodanig dat de onderkant tussen neus en rompachterdeel hol liep. Om dat enigzins te corrigeren, krijg je dan dit :



Les: Bij het droogpassen goed checken dat de onderkant tussen neus en rompachterdeel tenminste vlak is, liefst een beetje bol. Dat kan bereikt worden door iets van de bovenkant van de zijkanten van de neus af te halen waar die aansluit op de zijwanden. Dat staat nu ook dik en cursief gedrukt in de bouwhandleiding.

Rob

Ik heb de stoelen in de cabine gezet.



Nog net te zien achter de rugleuning van de stoel van de piloot: een derde 0,5 mm gaatje in de vloer, omdat het radiorek iets breder was. Rede is duidelijk: De gaatjes in de master gingen uit van het gebruik van 0,5 mm staf voor het rek, terwijl ik om giettechnische redenen overgegaan ben op 0,64 mm staf. Scheelt net iets te veel. Deze correctie wordt ook opgenomen in de bouwhandleiding.
De romp paste aan de bovenkant precies in de uitsparing in de vleugel, maar aan de onderkant was links best een grote spleet te zien. Gevolg van een slechte passing van de master, getrouw gereproduceerd door de kopieën. Maar relatief makkelijk te corrigeren met wat stukjes styreen en wat schuurwerk.



En toen paste het precies (zuigend, zoals we dat noemen).



Dan een tweede gevolg van de foute uitlijning van de neus. Naast het plamuurwerk aan de onderkant van de romp lijkt ook de passing van de transparante canopy nergens op.



Dat is nog iets te corrigeren door aan de onderkant van de zijkanten van het transparante deel iets weg te halen, maar onvoldoende. Nu moet ik ook zeggen, dat ik altijd al wat twijfels had ten aanzien van de aansluiting van dit deel op de vleugel. Op de master was het lastig te bepalen en ook de mal voor het vacform deel dacht ik niet zo te kunnen maken dat er plastic overschoot om de passing onder alle omstandigheden te verzekeren.
De canopies zullen dus opnieuw gemaakt moeten worden. Ik heb de mal inmiddels zo aangepast, dat hij met een extra stuk aan de achterkant verlengd is.
Wel een kleine vertraging, want ik krijg pas de eerste week van mei weer de beschikking over het machien.

Rob

Wat een werk, wel spannend om je eigen model te maken.

René

Dat vind ik nu ook, ik kom nauwelijks meer aan normaal modelbouwen toe.


Ik moet wel, want anders moet ik op dit forum de hele tijd lezen hoe kl...te dat ding in elkaar valt .
Maar terug naar het "ding". Na een nachtje slapen was ik toch eigenlijk aardig ontevreden met de halfzachte oplossing van "dan maar nieuwe canopies maken". Eerst maar eens controleren hoe fout die neus nu stond, en dat kan eigenlijk alleen maar met een malletje. Ik ben dus begonnen met eerst de neus en romp over te trekken uit de beide tekeningen van het zijaanzicht die ik had.



Daarbij valt op dat "A" meer kromming in de onderkant van de romp heeft dan "B". Omdat het model dezelfde romponderkant heeft als het model van de F.K.49 (vlak dus) heb ik "B" als basis gekozen, en later ook nog een variant van "B" gemaakt met een vlakke bodem ("C").



Op karton geprint, uitgeknipt en langs het model gelegd.



"C" paste inderdaad het beste, maar liet ook zien dat het puntje van de neus toch wel zo'n 2 mm te laag hing, wat ook wel klopt met de afwijking van de canopy ten opzichte van de vleugel voorrand.
Dus dan maar driest de bestuurdersstoel er uit gesloopt (makkelijk dankzij superlijm) en voorzchtig de lijmnaad aan onder- en zijkanten doorgezaagd met de scheermeszaag.



Weer even wat schuren en daarna droogpassen.



Hè, dat ziet er beter uit en passen met mal "C" laat zien, dat de houding van de neus nu veel beter is. En nu kan ik ook het foute gaatje van het radiorek wegwerken. Passen met de "standaard" canopy laat ook zien dat die hoogstwaarschijnlijk gewoon bruikbaar is.
Mal "C" wordt bijgeleverd met de kit.

Rob

Vol vertrouwen de neus er op gelijmd, wat klein schuurwerk bij de overgangen en de stoel van de piloot iets afgeschuurd, want die leunde nu te ver achterover, er weer in gezet. Toen waren we weer waar we waren (de w's zijn nu op). Het radiorek geplaatst.





De stukjes van het rek die uitstaken boven de zijwanden afgeknipt. Vluegel paste nog, het rek loopt net door tot de rompbuizen die meegegoten zijn met de vleugel.
Daarna de staartvlakken onder handen genomen. Eerst de resin bevestigingsstangetjes afgesneden, daarna in plaats daarvan 0,4 mm gaatjes geboord en er stukjes 0,4 mm messing staf ingelijmd.



Het linker stabilo heeft een stikkertje evenals het hoogteroer om straks het trimvlak aan de goede kant te krijgen. Daarna de plaats van het stangetje van het kielvlak op de romp gestempeld en een 0,4 mm gaatje in de romp geboord. Voor het stabilo hoefde dat niet; de meegegoten gaatjes zaten precies op de goede plaats en moesten alleen iets uitgeboord te worden. Lijmen, uitlijnen met de vleugel, even wachten en het zit.



Tenslotte nog een plaatje van de dame met schroeven en de canopy, die nu veel beter past.



Het begint te lijken. En ik ben blij dat ik de neusjob uitgevoerd heb.

Rob

De laatste onderdelen die nog in de cabine moeten komen zijn de twee brancards, dus eerst maar weer eens terug naar de tekening.



Daaruit blijken twee dingen. Ten eerste: De brancards staan op pootjes. Dat is voor de achterste nodig om hem horizontaal neer te kunnen zetten (al zal dat voor het vliegtuig op wielen weinig helpen), en is ook iets beter voor de rug van de verpleger. Ten tweede: Als de verpleger op z'n klapstoel met zijn rug tegen de wand zit, zit hij met zijn voeten op de brancard, niet gezellig voor de patient die daar ligt.
Ik heb dus de richting van de klapstoel veranderd, de steun omgezet en de zijhkant van de zitting tegen de wand gelijmd.



Dat laatste is lastig te doen nu de rechter zijwand er al in zit; de keus om de klapstoel te plaatsen voordat de zijwand er in gaat is dus een goede.
De achterste brancard staat horizontaal als aan de voorkant er twee pootjes (stripjes van 4,5 mm lang) onder gelijmd worden. De tweede brancard staat op de hrozontale vloer, en krijgt dus vier pootjes van 4,5 mm hoog.



Op de foto is de "schade" aan de brancards goed te zien; in de kit komen betere exemplaren, eventueel te bouwen uit een vlak plaatje als bed en twee aparte frames.

Rob

Verder met de brancards. Pootjes geschilderd, riemen gemaakt van Tamiya tape, leather geschilderd met een alluminium "gasp", en toen passen. Het bleek onmogelijk de achterste brancard naast de uitgeklapte stoel van de verpleger te krijgen. Hoewel alle onderdelen de goede maten hadden volgens de tekening, was de binnenruimte van de romp dankzij de 1 mm wanddikte te klein om het naast elkaar te passen. Dus de stoel opgeklapt, en toen ging het makkelijk.







Dus in de bouwinstructie komt de aanwijzing om van de breedte van de brancards minstens 1,5 mm af te halen, als je de stoel van de verpleger uitgeklapt wil monteren.

Rob

Het vliegtuig in Finse vermomming heeft, in tegenstelling tot de kist met oranje driehoeken, twee stijlen onder iedere stabilo helft. Gemaakt van 0,64 mm styreen staf, afgeschuind aan het uiteinde; de 0,5 mm staf is voor deze lengte duidelijk te slap.



Dan de canopy. Ik heb een canopy uit de serieproductie genomen en schoongemaakt. Die is steviger dan de prototype canopy die ik voor het droogpassen heb gebruikt. Hij is gemaakt van 0,5 mm Vivak i.p.v. 0,3 mm plastic. Netjes op maat gemaakt en eerst met witte houtlijm gelijmd op de neus.



Belangrijk is om de canopy zorgvuldig uit het vacform deel te halen en voortdurend te passen bij het snijden, knippen en schuren. De laatste correcties aan het vertikale deel gedaan.



En daarna de vertikale naden gelijmd.



Er blijft maar een klein stukje op te vullen tussen vleugel en canopy.



Rob

Nu de romp vrijwel af is, wordt het tijd om wat aandacht te besteden aan het onderstel. Eerst de dragende onderstel stijlen samenbouwen uit messing staf en halve stroomlijnprofielen. Voor beide versies. Ook al ga ik de drijverversie bouwen, voor de handleiding zijn ook wat plaatjes nodig van het wielonderstel.
Eerst het messing deel buigen volgens de template.



Daarna de profielen er tegenaan lijmen.



Het is essentieel even goed te kijken welke kant van de driehoekige half profielen tegen de metalen kern gelijmd moet worden, en ook of het uiteinde van de gegoten stijlen goed driehoekig is en geen sporen van de aanhechting aan de sprue meer vertoont. Ook de plaats van de profielen is van belang om straks een nette stijl te krijgen: Bij het wielonderstel net boven de as en bij het drijveronderstel gelijk met de kromming. De stijlen staan nu in de plamuur.

Rob