Mijn eerbetoon aan de Spitfire in deze GB wordt de Mk.VII:
Een complete ontwikkelingsgeschiedenis van de Spitfire lijkt me in dit gezelschap overbodig. Kort gezegd is de Mk.VII ontwikkeld om verwachte Duitse lange-afstandsbommenwerpers op grote hoogte te onderscheppen en om het tekortschieten van de dan bestaande versies van de Spitfire ten opzichte van vooral de FW-190 op hoogte te verhelpen. Een Mk.VII is er inderdaad in geslaagd om op 12 kilometer hoogte een Duits toestel uit de lucht te schieten, maar dat was een eenzame Bf-109 op verkenning. Die bommenwerpers zijn uiteindelijk niet of nauwelijks gekomen, zodat er van de Mk.VII maar 140 stuks gemaakt zijn. Kenmerk van deze versie (en voorzover ik heb gelezen het grootste verschil met de Mk.VIII) is de drukcabine, wat aan de buitenkant te zien is aan de inlaat voor dat druksysteem, onder de uitlaat aan stuurboord. Er zijn meer zichtbare verschillen maar daarover zometeen meer. Ik heb voor deze versie gekozen omdat ik er tegen aan liep in een winkel die aanmoediging behoeft en omdat ik de lijnen erg mooi vind: hij is langer en breder dan het standaardbeeld van een Spitfire, en hoe mooi de gewone 'C-wing' ook is vind ik die spitse tips ook wel wat hebben. Vandaar deze Italeri #1318:
Waar we het volgende in aantreffen:
Het zal deze middelste versie worden:
of die van de box-art, in elk geval het high-altitude schema van 'medium sea grey' boven en 'PRU-blue' onder, ook daarover later meer. Omdat elk vliegtuig op de grond in mijn ogen toch het meest weg heeft van een zeehond op het strand wil ik er weer een vliegend model van maken, op zo'n leuk ouderwets standaardje
.
De constructie lijkt redelijk lastig. Vier delen voor twee romphelften, een neus in drie delen, de aandelen in schuurpapier en filler stijgen met de minuut. Nog iets wat meteen opvalt is het ontbreken van elk detail op de zijwanden van de cockpit, het achterste drukschot (uniek voor juist de Mk.VII) wordt genegeerd, de toch redelijk zichtbare flessen aan bakboord eveneens. Een stoel, een 'stick' en een instrumentenbord, dat is het. Met de kap dicht en Flt.Lt. Blair op zijn plek zal er binnen ook weinig meer te zien zijn. Een klinknagelteller ben ik niet, maar ik wil toch altijd wel weten of het nou een beetje klopt wat er in de doos zit. Een uurtje referenties nazoeken levert de volgende lijst met 'historische onwaarheden' op, die vast nog wel aanvulling kan gebruiken:
-het al genoemde drukschot dat ontbreekt, plus het leidingwerk voor het druksysteem
-de aanwezigheid van een cockpitdeur die hoort te ontbreken (van Italeri mag je hem zelfs open monteren)
-verkeerde vorm van de romp (inclusief achterste glaswerk) achter de cockpitkap
-verkeerde vorm van de vleugel en te lange rolroeren
-geen 'leading edge fuel tanks'
Onduidelijkheden zijn er ook: of de hoogteroeren wel de juiste vorm hebben hangt, naar wat ik begrepen heb, af van welk toestel je bouwt, de bb laat je de korte inlaat voor de carburateurkoeling monteren maar de meeste referenties zeggen dat de lange er op moet, er schijnt nog een lamp in de ondervleugel te horen, of de hoofdsteun verwijderd moet worden of niet is na dat uurtje zoekwerk nog onduidelijk, net als die versteviging in de lengte tussen hoofdsteun en achterliggend spant (in dit geval dus het drukschot): iets met 'serious escape problems' speelt hier een rol, geloof ik. De meest in het oog springende gebreken aan die redelijk makkelijk te verhelpen zijn wil ik aanpakken. Er moeten ook wat eerste experimenten overblijven en afgezien van de 'leading edge fuel tanks' inkrassen wordt dat waarschijnlijk spuiten. Na wat wisselende resultaten wil ik het met dit simpele schema nog eens proberen. Die invasiestrepen vermijd ik dan in eerste instantie maar liever, dus vandaar dat het een van beide genoemde versies wordt: NX-O of DU-G. Tot slot van deze introductie moet ik toch echt even zeuren over Italeri. Ik doe het niet graag en elk kitje heeft zo zijn problemen die we toch het liefst zelf oplossen, maar als je in staat bent om op de voorkant van je doos de juiste cockpit af te beelden, dan kun je toch ook de goeie in de doos stoppen? Of geldt de achterkant van de doos tegenwoordig als inhoudsopgave
?