Zo snel als de Concorde vloog, zo langzaam gaat de bouw van dit model...
Afgelopen zomer werd de motivatie voor dit project weer aangewakkerd door dit prachtige LEGO-model (de bouwset dan he
)
Je moet er niet teveel vanuit een modelbouwersblik naar kijken, maar het was heel leuk om te bouwen en ik heb er zowaar een mooi plekje voor kunnen vinden in de woonkamer. Het 1:144 model is nogal een ielig sprietje als je ze naast elkaar zet:
Mijn modelbouwtijd begint nu wel echt hard af te tikken, nog maar vier uitgerekende weken tot de baby komt... Omdat ik daardoor ook geen goede plek meer heb om te airbrushen, behalve de woonkamer, heb ik eindelijk eens geprobeerd of Revell Aqua net zo goed te spuiten is als de enamels die ik altijd gebruik. Het testobject is een 1:72 Robinson R44. Het viel me helemaal niet tegen, en door de draagbare spuitcabine die ik gebruik geen enkele geuroverlast in de woonkamer (en mijn vriendin heeft best een gevoelige neus). Zodra de Robinson af is laat ik 'm natuurlijk zien bij civiele luchtvaart of eindfoto's zonder verslag.
Met deze nieuwe kennis ben ik snel doorgegaan met het spuitklaar maken van de Concorde. Er moet nog altijd aardig wat aan gebeuren.
Allereerst de neus, en dan specifiek het cockpitraam dat achter het supersonische vizier zit verborgen. Ik heb helaas geen foto van hoe de kit vindt dat de neus eruit hoort te zien, maar het is niet best. Op het gietraam zit een klein transparant vlak rechthoekje dat moet dienen als raam, en dat zegt al genoeg. In het echt zijn het twee trapeziumvormige (?) ramen die onder een hoek tegen elkaar aan zitten. Eigenlijk gewoon een cockpitraam zoals je op normale airliners kan tegenkomen.
Nu hoef ik iets minder aandacht aan dit deel te besteden omdat mijn model met de neus en het vizier omhoog wordt gebouwd, maar het blijft wel te zichtbaar om er niks aan te doen. Het beweegbare vizier zit in het echt vast op een paneel met nogal prominente dwarsribben. Dat heb ik eerst nagemaakt.
Ik heb lang getwijfeld hoe ik de voorste ramen wil opvullen. Houtlijm of kristal klear, zoals ik in de kleinere zijraampjes ga doen na het spuiten, leek me hier niet zo mooi. Ik had ook geen zin om met stukjes op maat gesneden transparant plastic te gaan klooien. Uiteindelijk heb ik een hele simpele keuze gemaakt: geen glas! De raampjes blijven gewoon gaten. Met het vizier ervoor gaat dat echt niet meer opvallen.
Het vizier had nog wel wat schuurwerk nodig om mooi over te gaan in de rest van de romp. Ik heb al jaren terug geleerd om niet te voorzichtig te zijn met dit soort glaswerk. Als je de juiste schuurmiddelen gebruikt is een dofgeschuurd raampje binnen een kwartiertje weer helder te krijgen. Dat is hier natuurlijk nog niet gebeurd, zoals jullie zien.
Dan de motoren. De inlaten hadden nog wat werk nodig, zoals ik eerder al liet zien, maar dat geldt ook voor de uitlaten. Bouw je de kit zoals -ie is, dan kijk je via de nozzles zo een lege rechthoekige bak in. Nu hoef ik echt niet per se een uitgebreide turbine-uitlaat in die gaten te hebben, maar laten zoals het is vond ik ook geen optie.
In de bestekla vond ik nog een feestelijk herbruikbaar rietje van hard plastic, dat ik in vieren heb gezaagd:
Deze heb ik van binnen zwart geschilderd en tegen de uitlaten aan in de motoren gelijmd. Daarna heb ik ook de buitenkant nog een lik verf gegeven zodat het niet meer zo op zuurstokjes leek, maar niet voordat ik deze foto maakte:
Niks meer te zien, en dat is precies wat ik wilde!
Nu hebben de motorgondels ook aan de buitenzijde nog wat aandacht nodig. Ik wil me gaan uitleven met het riveter-tooltje dat ik ooit van Vintage Jet heb gehad, zodat ik er later met Alclad echt iets moois van kan maken.
Ik ga geen beloftes doen over de volgende update, maar nu weten jullie dat ik deze groepsbouw echt nog niet vergeten ben
groetjes Jelle