FokkerFan schreef:
Welke kleuren heb je gebruikt? Alleen bij de motoren loopt het normaliter nog wat verder naar de voorkant van de vleugel. Gemakzucht of niet gezien? Het afplakken op de A320 series vleugels is erg makkelijk inderdaad. Je kan gewoon het tape erop plakken en met een scherp mes de contouren/paneellijnen volgen.
Hoi Ingmar, voor de corroguard heb ik ook Daco Airliner Wing Grey gebruikt, maar dan donkerder gemaakt met een beetje zwart. Ik wilde het kleurverschil niet te groot maken.
Het klopt wat je zegt over dat stukje boven de motoren, de corroguard loopt daar ook een klein stukje door maar je ziet het niet goed op de foto. Het had in het echt ook nog iets verder uit moeten steken, dat wel.
Overigens probeer ik zo min mogelijk in de tape te snijden als het al op het model zit, om de onderliggende verf/plastic niet in te krassen. Ook niet als de snijlijn in paneellijnen zit. Het corroguard kon ik prima afplakken door van tevoren hier en daar een hoekje uit de tape te knippen en daarna op de juiste plek op de vleugel te plakken.
Zoals een aantal mensen afgelopen zaterdag op de ESM heeft kunnen zien is de A318 al grotendeels afgewerkt, op de Air France-livery na. Ook het landingsgestel zit eronder. En daarover gesproken...
De wielen van het hoofdlandingsgestel van de A320-series werden in eerste instantie voorzien van traditionele metalen schijfremmen zoals op de meeste andere verkeersvliegtuigen. Deze remmen zien er wel een tikkeltje anders uit dan die op een auto, het lijkt eerder een soort taart van gestapelde schijven met meerdere sets remblokken. De energie die deze remmen moeten opvangen is enorm.
Tegenwoordig zijn remmen van koolstofvezel de standaard, en worden ook oudere toestellen hiervan voorzien. Dit soort remmen slijten minder snel, zijn lichter van gewicht en kunnen meer hitte vasthouden. Wel laten ze die hitte ook een stukje minder snel weer los, en daarom heeft Airbus de optie om de wielen te voorzien van ventilatoren om de remmen te koelen als het vliegtuig aan de grond staat.
Merkwaardig genoeg vind je dit soort
brake fans alleen op Airbussen, en dan ook lang niet op ieder toestel. In principe zou het uurtje omdraaitijd dat standaard nodig is om het vliegtuig uit- en in te laden en bij te tanken ruim voldoende moeten zijn om de remmen af te laten koelen, maar toch kiezen veel maatschappijen voor de optionele remkoeling.
Op de wielen van de kit heb ik de remkoeling simpelweg nagebootst door het hart van de naaf aan te stippen in een donkere metaalkleur. Om de ventilatieroosters echt goed na te bootsen zou je eigenlijk kleine decals nodig hebben, en die heb ik niet liggen. Ik vind dit wel best zo.
Van de kleine ventilatortjes op de wielen gaan we naar de grote ventilatoren onder de vleugels... de motoren! Ik heb jullie nog vrijwel niets laten zien van hoe de voorkant van de motor eruit ziet met het grote schoepenrad en de inlaat. Het is lastig te fotograferen, maar dit plaatje laat wel e.e.a. zien. Voor het mooie moet er nog een horizontaal lichtgrijs lijntje tegen de zijkanten van de inlaattunnel, die gaat er ook nog wel komen. De bekleding van de tunnel ziet er wat streperig uit; dit was in eerste instantie niet bewust, maar geeft eigenlijk wel een redelijk natuurgetrouw effect. Op het model zijn het overigens donkere putten met de doorsnede van je duim, dus je ziet er pas wat van als je er vlak voor gaat hangen.
En dan weer terug naar het landingsgestel! Jaja, wat een afwisseling, he?
Het neuslandingsgestel van de Revell A320-kits is op een nogal onhandige manier ontworpen. Revell wil dat je het wielpootje al in het allereerste begin van de bouw in de wielbak lijmt en vervolgens insluit in de romp.
Dit is natuurlijk erg onhandig, de kans dat het afbreekt tijdens de verdere bouw is erg groot. Gelukkig is het ook helemaal niet nodig om het zo te doen. Het pootje is er vrij makkelijk achteraf in te doen door middel van een kwartslag draai.
Omdat ik het pootje heb vastgezet met zwarte secondelijm heb ik wel even wat tape rondom de opening geplakt, zodat er geen lijm op de witte lak kwam.
Nu het wielpootje op z'n plek zit, kunnen we verder met nog een typisch A318 detail. Maar vind maar eens een duidelijke rechtenvrije foto... dit is het beste dat ik voor jullie heb:
Langs de zijkanten van de romp van verkeersvliegtuigen zitten meerdere sensoren. De openingen voor het opnemen van de statische luchtdruk, de
static ports, zijn op de A320-series te herkennen aan de vierkante rode omlijningen. De kleinere ronde rode omlijningen geven de plek van sensoren voor de invalshoek aan, de zogenaamde
angle-of-attack-indicators. Die laatsten zijn een soort windvaantjes, verbonden aan draaisensoren, die in de richting van de luchtstroom gaan staan en zo cruciale informatie leveren aan de vliegcomputers en de piloten.
Doordat de A318 zo'n korte romp heeft, wordt de luchtstroom rondom de invalshoeksensoren snel verstoord door het neuslandingsgestel. De A318 heeft daarom aan weerskanten van de neuswielpoot een kleine luchtgeleider zitten, de zogenaamde
strakes. Deze lijken heel erg op de strakes die bij een hele hoop verkeersvliegtuigen op de motorgondels zitten.
Nu vertelde ik eerder al dat ik voor de vaantjes op de motoren gewoon de plastic onderdeeltjes uit de kit heb gebruikt, en niet de PE van Daco. Voor de strakes onderop de neus durfde ik het wel aan, en door een gaatje te boren en het aanhechtingspuntje van het metalen onderdeeltje te gebruiken als bevestiging zijn ze er best stevig op gegaan.
Omdat de A318 als enige uit de A320-familie deze strakes heeft zitten op deze plek, zijn ze gemarkeerd met rood-witte strepen zodat onvoorzichtig grondpersoneel ze er niet af stoot met platformmaterieel.
Deze streepjes heb ik eerst geprobeerd te schilderen, maar dat werd geen succes. In mijn grote stapel reservedecals vond ik het volgende...
Sorry, Amerika!
Dan over naar de decals. Tijdens de bouw heb ik twee aanbieders gevonden met decals voor Air France A318's, te weten:
V1 Decals. Helaas niet in de allernieuwste versie die ik graag wilde bouwen, en op mijn e-mail met de vraag of deze variant in de planning stond heb ik nog geen reactie gehad.
en
Nazca Decals. Inclusief de nieuwste variant, maar... Op het plaatje op de site dacht ik al te zien dat het gebruikte blauw echt te licht is. Op foto's van echte A318's is het blauw van Air France erg donker, soms zelfs bijna zwart. Nu luisteren de perfecte kleuren voor mij echt niet zo heel nauw, maar het model moet in een eerste aanblik wel het juiste gevoel opwekken, ofzo. Ik vond dat ik het setje toch maar moest laten overkomen om het zeker te weten, en een ruime week later lagen ze netjes in mijn brievenbus!
Mijn voorgevoel werd wel direct bevestigd. Deze decals wil ik niet gaan gebruiken. Los van de naar mijn idee verkeerde kleur blauw, zitten er veel foutjes in deze decals. Dit is helaas al lange tijd mijn ervaring met Nazca. De ontwerper gaat wel erg gehaast te werk en ziet kleine details over het hoofd. De rode ruit naast de AIRFRANCE banners hoort in de nieuwste uitvoering gewoon vlak rood te zijn, zonder donkere gradiënt. Ook ontbreken de vernieuwde kleinere opschriften op het vel, zoals de Airbus A318-titel in een nieuw lettertype, en twee extra Hippocampe-logo's (hierover zometeen meer!).
Jammer maar helaas! De rest van de sheet ziet er overigens prima uit, en ook Nazca's versie van de fotorealistische cockpitramen vind ik er leuk uitzien en komen vast nog weleens van pas.
In CorelDRAW heb ik een eigen sheet getekend, wat snel gedaan was aangezien ik al de profieltekeningen had gemaakt die ik in de openingspost van dit bouwverslag heb gezet. Een proefprintje op gewoon papier werd gebruikt om de maten te checken. Zie ook hier wat er gebeurt als ik 's avonds in mijn woonkamer een foto maak zonder de witbalans handmatig aan te passen... Jullie zouden haast gaan denken dat ik in een Zwitserse berghut met olielampen leef.
De staartdecal en de twee grootste ronde Hippocampes voor bij de voordeuren bleken nog iets te groot, dus die heb ik aangepast. Vervolgens heb ik de sheet in drie verschillende kleuren donkerblauw naar Arctic Decals gemaild. Hij heeft een goede laserprinter staan en ik verwacht de decals in 2022 nog wel in huis te hebben.
Dan nog even over het klassieke Air France-logo, dat ik eerder in dit verslag foutief een Pegasus noemde. Mag ik jullie voorstellen aan La Hippocampe?
De hippocampe, oftewel het zeepaard, is een reliek die voortkomt uit de lange geschiedenis van Air France. In interne kringen wordt het embleem ook wel aangeduid als
la crevette (de garnaal). Even een stukje geschiedenis, ondersteund met foto's uit dit mooie boek dat ik laatst tegenkwam in een winkel voor tweedehands boeken:
In 1929 ontstond het Franse
Air Orient, en ook al hebben we het over een hele vroege luchtvaartgeschiedenis, dit bedrijf was ook toen al het gevolg van een fusie van twee kleine Franse luchtvaartmaatschappijen. Om de verre (restanten van de) Franse Koloniën te bereiken, waren watervliegtuigen zoals de CAMS 53 destijds de meest veilige en praktische optie.
Het logo van Air Orient moest snelheid en kracht uitstralen, maar ook een brug slaan naar het gebruik van watervliegtuigen. Het gevleugelde zeepaard was geboren, en daarmee was mijn Pegasus-aanduiding ook weer niet helemaal verkeerd.
In de eerste versies werd de Hippocampe vergezeld door de A en O van Air Orient. In 1933 werden de kleine Franse luchtvaartmaatschappijen* bij elkaar geveegd om een nieuwe sterke maatschappij te beginnen: Air France was geboren. De Hippocampe van Air Orient werd overgenomen als het logo van het net geboren Air France, al vormden watervliegtuigen geen belangrijk deel meer van de vloot.
Voor de liefhebbers:
Air Orient;
Air Union;
Compagnie Générale Aéropostale;
Compagnie Internationale de Navigation Aérienne (CIDNA);
Société Générale des Transports Aériens (SGTA).
Een aantal van deze maatschappijen waren, zoals gezegd, ook op hun beurt weer het gevolg van fusies en ook na 1933 zijn in de Franse luchtvaartgeschiedenis vele namen ontstaan en weer verdwenen. Air France bestaat nog steeds, en de Hippocampe heeft nog altijd een prominente plek.
Bij de volgende update zullen hopelijk de zelf getekende Air France decals zijn aangebracht en plaats ik meteen de eindfoto's!
Groetjes Jelle