Ik moet een paar dagen wachten op langzaam drogende olieverf bij de laatste T34 in mijn serie. Dus heb ik alvast maar een nieuw projectje bij de kop gepakt. Nu ik het T34 project zo goed als afgerond heb, kan die andere klassieke Sovjet tank er ook nog wel bij: De Kliment Voroshilov.
KV-1Bij het Sovjet concept van Deep Battle (zie:
https://modelbrouwers.nl/phpBB3/viewtopic.php?f=288&t=53494&start=0#p1043281) hoorde een zogenaamde 'Doorbraaktank', een tank die intensief vuur kon afgeven, een goede terreinvaardigheid had en bovendien zo zwaar gepantserd was dat hij vijandelijk artillerie- en mitrailleurvuur kon overleven. De speciaal hiervoor ontwikkelde T35, uitgerust met vijf koepels bleek echter geen succes. Zowel de mobiliteit als de bepantsering van deze mastodont schoten zwaar tekort.

T35. Slagschip op het land
Ervaringen uit de Spaanse burgeroorlog wezen op het belang van zware bepantsering. Op deze basis werd een nieuwe ontwerpvraag gesteld aan de Sovjet industrie. De drie voorgestelde prototypes werden uitgetest in de Finse Winteroorlog. Er kwam er één duidelijk als beste naar voren: de simpelste. De andere twee ontwerpen bezaten twee koepels, één met antitankgeschut en één met veldgeschut. Het gekozen model werd verder uitgewerkt en in 1940 in productie genomen onder de naam Kliment Voroshilov (afgekort KV), vernoemd naar de gelijknamige sovjet maarschalk en politicus. (Overigens een nare man, die een grote rol speelde bij de zuivering van het leger in 1937.)

KV model 1940, de eerste operationele productieversie
De KV was voor zijn tijd een reusachtig ding, in formaat vergelijkbaar met de latere Tiger en Panther tanks. In 1940 was het de zwaarste operationele tank ter wereld. Zijn zware bepantsering van 75 mm was immuun voor al het toen in gebruik zijnde antitankgeschut. En met zijn 76mm kanon kon hij alle tanks de baas, en kon hij bovendien een flinke brisantgranaat afschieten die effectief was tegen infanterie en artillerie. De eerste Duitse ontmoetingen met de KV1 waren ontluisterend. De toen gangbare 37mm tank- en antitank kanonnen brachten nauwelijks een schrammetje aan op de tank. Alleen het 88mm luchtdoelgeschut, en individuele infanteristen die met doodsverachting een magnetische holle lading op het pantser wisten aan te brengen, konden een KV uitschakelen.
Een meevaller voor de Duitsers was dat de vroege modellen van de KV mechanisch niet betrouwbaar waren en vaak door pech uitgeschakeld werden. Bovendien was de tank loodzwaar en moeilijk te besturen door de toepassing van een oude Caterpillar techniek in het differentieel. Desalniettemin voelden de Duitsers zich door de ervaringen met de sovjet T34 en KV tanks genoodzaakt als een razende hun materieel te verbeteren. Het 37mm geschut werd vervangen door 50mm geschut met lange loop, waarmee op korte gevechtsafstanden het pantser van de KV doorboord kon worden. De tegenmaatregel was simpel: er werd gewoon extra pantser op de KV tanks geschroefd, zowel bij de bestaande tanks als bij nieuw geproduceerde.

KV model 1941 met opgeboute extra pantserplaten.
In de loop van 1942 werd het het sovjetopperbevel echter duidelijk dat de KV nauwelijks meerwaarde had boven de T34. Beide tanks waren hetzelfde bewapend, en de T34 had een veel betere mobiliteit en was aanzienlijk goedkoper om te produceren. Om de tankproductie niet te verstoren werd nog een laatste versie van de KV geproduceerd, terwijl ondertussen gewerkt werd aan de eerste ontwerpen van de Josef Stalin tank. Bij deze KV model 1942 was het productieproces zoveel mogelijk versimpeld. De extra bepantsering werd nu uit één stuk gemaakt, en de besturing was sterk verbeterd. Het is de de laatste en meest gebouwde versie van de KV. De productie werd in 1943 stopgezet.

KV model 1942, uitgeschakeld door 88mm geschut in de toren. De toren van deze KV is gegoten. Er zijn ook varianten met een gelaste koepel.