Ah duidelijk, schietoefeningen, makes sense inderdaad...
Mooie voorbeelden Huib! Ik heb geprobeerd om de klinknagels te vervangen, maar zoals je al zegt, al snel werd het wat te groot.
Het vervelende met dit materiaal is ook dat het met secondelijm moet, omdat de modelbouwlijmen niks uithalen. En ze moeten zo dicht bij elkaar komen te zitten dat het gewoon een rommeltje leek te worden.
Die manier van vanaf de achterkant doordrukken ziet er ook goed uit, alleen moet dan wel weer de achterzijde geplamuurd worden, aangezien deze zichtbaar blijft.
En omdat ook op de achterzijde het e.e.a. aan detail zit, wilde ik ook niet het risico lopen dat het dan aan die kant een rommeltje werd.
Dus was mijn mening in dit geval: Beter geen detail dan detail dat de aandacht trekt omdat het er niet goed uitziet. Uit het zicht onttrekken dus die hap:
Op zich ben ik best wel blij hoe het gelukt is. Ik heb het doek iets meer door laten hangen dan de voorbeeldfoto, omdat ik dat ook niet voor elkaar kreeg zonder het er té strak uit te laten zien.
De tissue is op bovenstaande foto's nog nat, nu het droog is, is het ook wat meer geslonken en zijn de vouwen wat scherper.
Dan hadden we nog zo'n apparaat in de in de wachtrij staan, dus daar ook maar mee aan de slag:
Na de inmiddels "standaard modificaties" uitgevoerd te hebben, toch nog maar eens aan het schuren geslagen met wat grover schuurpapier, met resultaat!
Na een langdurige schuursessie de dikte van de armor plate toch aardig terug kunnen brengen:
De elementen op de achterzijde van de overbodige armor plate (over van de eerste ZiS-3), kon ik zo mooi overzetten op de uitgedunde variant:
En vervolgens ben ik hier dus wat op aan het vogelen geweest met de eerder beschreven manieren om de klinknagels terug te brengen.
Wat me dus niet echt lukte, of in ieder geval niet echt naar tevredenheid. Rigoureus uit het zicht onttrekken hadden we al gedaan bij de eerste, dus vond het flauw deze kaart nog eens te trekken.
Dan maar de truc van afleiding. Meer andere interessante details dus! Dus Niet de tips van Huib, maar wel geHuibt!
Van een chocolademuntjesverpakkinkje en een stukje ijzerdraad een schep gemaakt (hierboven), en van wat koperdraad een opgebost touw:
Precies door één of andere Rus over de plaats van de missende klinknagels gegooid, hoe kan het!
Ik vind de schep zelf wel leuk, dus ik denk dat ik er nog één bij zet (maak), met een iets lagere steel.
Dan ziet het er wellicht ook iets minder statisch uit, ik had van deze de steel iets te kort gemaakt naar mijn zin.
Die schep komt er dan iets schuin voor waardoor het touw weer wat over of tegen deze aanhangt, wat het hopelijk wat dynamischer maakt.
Tot de volgende weer! до свидания!
Bijna niet te geloven dat dit 1/72ste is.