De laatste update aan het verslag.
Het model is inmiddels af.
Er waren nog behoorlijke tegenslagen te overwinnen.
Door mijn stommiteit heb ik wat Leveling thinner geknoeid op het foam waarin de YAK ligt tijdens het werken. Bij omdraaien zag ik de schade.
Ik heb het meerdere malen geschuurd en geverfd maar het is nooit meer helemaal strak geworden.
En door de vele herbewerkingen kwamen er steeds meer vingerafdrukken en schadegevalletjes her en der bij.
Op een gegeven moment moet je echt stoppen. Er zitten dan ook meer lagen Alclad en Glanslak op dan bedoeld.
En is helaas het strakke jasje hiermee verloren geraakt.
Het was dan ook een verademing om met de transfers te beginnen.
Maar ja de maatvoering hé.
De rode ster op de staat en het registratienummer “01” is veel te groot voor het model.
Zoekend in mijn oude voorraad transfers kwam ik een in Russisch stijl vijftien tegen.
Deze was ooit bij een1/48 Classic Airframes F-5B Ágressor”geleverd.
Na een laatste glanslaag nog de wieldeuren monteren.
Tja.. het is Special Hobby hé. Dat gaat natuurlijk niet passen hé.
Na een vakkundig chirurgische ingreep (botweg het mes erdoor) en een acceptatie periode vanwege de onjuiste stand van de wieldeuren heb ik het model als vinito bestempeld.
Extra toevoegingen zijn de kabels vanuit de romp naar de staart m.b.v. EZ line.
En als laatste het raampje aan de bovenzijde nagemaakt mbv vloeibaar Micro Kristal Klear.
Resumé
De kit is rijkelijk gevuld met extras. Het plastic ziet er behoorlijk uit. Maar de passingof schaalvoering is dé achilleshiel.
Leerzaam is het werken met metaal kleuren geweest.
Ondanks een nieuwe genereatie extreme AK blijf ik lekker bij mijn oude vertrouwde Alclad.
Uiteindelijk vindt ik die de betere.
Bedankt voor het kijken.
Gr. Rudie