Het wordt tijd dat de Keizerlijke Japanse Marine Luchtmacht wat meer aandacht krijgt. Daarom kies ik voor één van de mooiste vliegtuigen, die in Japan ontwikkeld is: duikbommenwerper en torpedovliegtuig Aichi B7A1 Ryusei ("Vallende ster").
Inleiding
In 1941 vatte de Keizerlijke marine Luchtmacht het plan op om een vervanger te ontwikkelen voor de Nakajima B6N Tenzan torpedobommenwerper en de Yokosuka D4Y Suisei duikbommenwerper. Hoewel de Ryusei dezelfde payload aan bewapening als zijn voorgangers mee kon nemen, wilde men een veelzijdig vliegtuig dat net zo snel en wendbaar als de A6M Zero en een actieradius had van tenminste 1850 km.
Het eerste prototype van de Ryusei. De neus is matzwart ("antiglare") gespoten, de rest van het vliegtuig is oranje, zoals dat meestal bij experimentele vliegtuigen gebeurde.
Ontwikkeling
Er waren twee problemen die getackled moesten worden. Het eerste probleem was het formaat van de Ryusei, dat groter was dan de reguliere carriervliegtuigen en niet eens via de dekliften vervoerd kon worden. Bovendien was het ‘arresting gear’ te licht om een vliegtuig van bijna 4000 kg tot stilstand te brengen. Men anticipeerde op een nieuwe, grotere klasse van vliegdekschepen, waarvan er uiteindelijk maar één gereedkwam, de Taiho, die echter in juni 1944 in de slag om de Filippijnse Zee tot zinken werd gebracht. Gevolg was dat de Ryusei alleen van af landbases kon opereren. Het tweede probleem was het vinden van een geschikte, zware motor. Men koos voor de Nakajima Homare 11 radiaal motor, die op dat moment nog experimenteel was en de standaardmotor zou moeten worden voor toekomstige zwaardere marine vliegtuigen.
Het vliegkampschip Taiho, dat met de Ryusei zou worden uitgerust, werd in 1944 tot zinken gebracht in de Filippijnse Zee.
De diepe romp met ovale doorsnede en de staart waren van een conventioneel ontwerp. De cockpit bood plaats aan twee inzittenden. Nieuw was de middendekkerconfiguratie met omgekeerde meeuwvleugel. Voor deze oplossing was gekozen i.v.m. het formaat van de propeller en om het landingsgestel zo kort mogelijk te kunnen houden. De vleugels waren ten dele opklapbaar, zoals gebruikelijk was voor vliegtuigen voor vliegdekschepen.
Middendekkerconfiguratie met omgekeerde meeuwvleugel
Deze foto uit het najaar van 1945 laat een buitgemaakte Ryusei zien met opgeklapte vleugels.
Productie
In mei 1942 was het eerste van de 9 prototypes, de B7A1 gereed. De Homare 11 motor bleek onbetrouwbaar, maar ondanks dat waren de prestaties boven verwachting goed. Het toestel voldeed ruim aan de specificaties met zijn snelheid van 555 km per uur op 6000 km hoogte, zijn bommenlast van 800 kg (intern en extern) of een torpedo van 800 kg.
Torpedoproeven
Door de problemen met de motor werd de ontwikkeling ernstig vertraagd en toen het probleem verholpen was door de nieuwe Homare 12 motor van 1825 pk te gebruiken was Japan het overwicht in de lucht al kwijt en waren haar carriers allemaal tot zinken gebracht. Pas in april 1944 begon de productieversie van de band te rollen: de B7A2. Hoewel hij sneller en eenvoudiger te produceren was dan zijn voorganger, de D4Y Suisei, vorderde alles maar langzaam. De productie kwam tot een einde in mei 1945 toen een aardbeving de fabriek in Funakata verwoestte. In totaal werden er 114 gebouwd.
De productieversie: B7A2
Operationele inzet
Over de feitelijk operationele inzet kon ik nauwelijks informatie vinden. De Ryusei ontpopte zich tot een extreem wendbaar toestel met uitstekende vliegeigenschappen. Het toestel verscheen echter te laat ten tonele om nog veel invloed op het krijgsverloop te kunnen uitoefenen. Toen het toestel eenmaal operationeel was (en van de geallieerden de bijnaam Grace had gekregen), beschikte de Japanse marine niet langer over vliegdekschepen van waar af het toestel kon opstijgen. De B7A werd slechts op beperkte schaal vanaf landbases gebruikt en boven de kustwateren ingezet. Met name de Yokosuka Kokutai en de 752e Kokutai waren de eenheden die met de Ryusei waren uitgerust. Ook werden er enkele in de laatste fase van de oorlog opgeofferd bij kamikazemissies.
Kokutai 752 was één van de twee eenheden die met de Ryusei werden uitgerust. Kisarazu Marinevliegbasis, Chiba prefecture, na mei 1945
Tenslotte
De verdere ontwikkeling van de B7A bracht de B7A2 Experimenteel voort, waarvan één exemplaar was uitgerust met een Homare 23 van 1491 kW. Deze motor vertoonde vele mankementen en was onbetrouwbaar en moeilijk te onderhouden. Daarom werd de Ryusei-Kai ontwikkeld met de 1641 kW Mitsubishi MK9A Kinsei 18-cilinder stermotor. Vanaf januari 1945 werd aan het prototype van deze motor gewerkt. De productieversie zou B7A3 gaan heten, maar de bouw werd definitief onmogelijk gemaakt door bovengenoemde aardbeving.
De Ryusei wordt nog altijd als de beste torpedobommenwerper van de Tweede Wereldoorlog gezien. De ironie van het lot is dat Japan steeds betere vliegtuigen ontwikkelde, terwijl het aantal vliegers èn hun kwaliteit afnam. In die zin geldt voor deze fantastische Ryusei hetzelfde als voor de Duitse straaljagers: too little and too late.
Specificaties
Afmetingen (lengte / spanwijdte / hoogte / vleugelopp.): 11,49 m. / 14,40 m. / 4,07 m. / 35,40 m².
Gewicht (leeg / max. startgewicht): 3810 kg. / 6500 kg.
Motor(en): 1x Nakajima NK9C Homare 12 18 luchtgekoelde stermotor van 1361 kW (1825 pk).
Prestaties (snelheid / plafond / bereik): 565 km/u. / 11.250 m. / 1852 km.
Bewapening: 2x 20-mm Type 99 Model 2 vaste voorwaarts vurende kanonnen in de vleugel en een 13-mm Type 2 of een 7,92-mm Type 1 achterwaarts vurende mitrailleur in de achtercockpit, een torpedo van 800 kg of een bommenlast van 800 kg
Bemannning: 2
Aantal gebouwd: 114
Een B7A1 voor de hal van één van de Aichi fabrieken. Deze foto diende als inspiratie voor de boxart van de kit. Meer daarover in het volgende bericht.
Bronnen
1. Gunston, B.: Japanese & Italian Aircraft – Military Aviation Library World War II, London, Leisure Books, 1985
2. Newdick, T.: Japanese Aircraft of World War II 1937-1945, Amber Books, London, 2017 (reprint 2018)
3. https://en.wikipedia.org/wiki/Aichi_B7A
4. https://escertico.fandom.com/nl/wiki/Aichi_B7A_Ryusei
5. http://www.ijnafphotos.com/jbwb7a1.htm (beeldmateriaal)
