Kawanishi H8K (“Emily”)De Kawanishi H8K (Japans: 二式飛行艇, Nishiki Hikōtei, "Type 2 Vliegboot”) was een Japanse vliegboot (bij de Geallieerden beter bekend onder de codenaam Emily). Hij was één van de beste en i.i.g. de snelste vliegboot van de Tweede Wereldoorlog en opereerde vooral in de Stille Oceaan en de Japanse thuiswateren in dienst van de Japanse Keizerlijke Marineluchtmacht als patrouillevliegtuig. Deze viermotorige vliegboot met zijn grote actieradius was bedoeld als opvolger van de H6K Mavis. Hij was speciaal ontworpen als bommenwerper en patrouillevliegboot voor de lange afstand en vloog meestal zonder escorte.
* Het eerste prototype van de H8K1, nadat de ribben op de kiel waren aangebracht (1941).Ontwerp en ontwikkelingIn 1938, op het moment dat de Kawanishi H6K (“Mavis”) in dienst werd genomen, gaf de Japanse Marine al de opdracht voor het ontwikkelen van een opvolger, de H8K. Het eerste prototype vloog voor het eerst in december 1940. Het vliegtuig was een zogenaamde schouder- of hoogdekker en de romp was relatief smal maar hoog om zoveel mogelijk vrachtruimte en goede stroomlijn mogelijk te maken. Gekozen werd voor de Mitsubishi MK4A Kasei 11 motoren, die per stuk 1530 PK leverden. De bemanning bestond meestal uit 10 man.
Aanvankelijk waren er veel problemen met de nieuwe vliegboot. Zo was hij bijzonder moeilijk te hanteren in het water. Het grote gewicht en de smalle romp leiden tot oncontroleerbaar zwalken. De vliegboot werd pas echt gevaarlijk instabiel zo gauw de neus los kwam van het water, waarbij water in de propellers terechtkwam en over de vleugels stroomde. Door de romp te verlengen en dieper te maken, een extra trede in de kiel aan te brengen en de bodem te voorzien van ribben die in de vliegrichting onder aan de kiel werden bevestigd, konden de afwijkingen worden gecorrigeerd, al werd het probleem nooit helemaal verholpen.
* Taxiproeven met één van de 2 extra prototypes waarin diverse verbeteringen waren aangebracht.Er werden 2 extra prototypes met deze modificaties gebouwd in december 1941. In feite waren dat pre-productie vliegtuigen. De marine accepteerde de eerste productieversie als de H8K1 Type 2 Model 11, waarvan er 14 werden gebouwd. En al werden de stabiliteitsproblemen niet helemaal overwonnen, de indrukwekkende vliegeigenschappen en prestaties overtroffen die van de H6K Mavis ruimschoots. Al gauw verscheen er een verbeterde versie, de H8K2 Type 2 Model 12 met krachtiger Kasei MK4Q-motoren, extra brandstoftanks in de romp en gewijzigde hoogteroeren. De laatste waren het enige uiterlijke verschil met de H8K1-versie. De bewapening werd verder aangepast: het toestel kreeg een zwaardere defensieve bewapening, die bij de Geallieerde piloten respect afdwong bij ontmoetingen boven de Pacific.
* Een H8K2 in volle vlucht. het toestel maakte deel uit van de 851e Kōkutai. De foto is gemaakt even voordat hij werd neergeschoten door een PB4Y-1 Liberator van de US Navy op 2 juli 1944.De vliegboot had een neuskoepel met een 20mm-kanon. Op de rug van het vliegtuig, achter de grote vleugels, was eveneens een geschutkoepel met een 20 mm kanon aangebracht. Achter aan de staart was een kleinere koepel geplaatst, eveneens met een 20mm-kanon. Aan zowel stuur- als bakboordzijde waren bevonden zich ovaalronde koepels voor de waarnemers, die vaak waren uitgerust met 7.7 mitrailleurs.
* Close up van de blister aan stuurboordzijde. In de beugel werd de 7.7 mm mitrailleur gehangen.
Er konden 2 torpedo’s van 800 kg of een (diepte-)bommenlast van 1000 kg worden meegenomen, die bevestigd werden aan de binnenvleugel tussen de motoren en de romp. Laat in 1943 werd deze versie uitgerust met ASV-radar waarmee schepen konden worden opgespoord. Ter bescherming van de bemanning was tamelijk veel bepantsering aangebracht, wat bijzonder was omdat de Japanse ontwerpers bepantsering liefst achterwege lieten ten gunste van actieradius en wendbaarheid. Daarnaast werden zelfdichtende brandstoftanks in de romp gebouwd die een inhoud hadden van maar liefst 17.040 liter en was voorzien in een systeem van kooldioxide brandblussers, De H8K2 zou de definitieve tactische versie worden en er werden er 112 van gebouwd.
*luchtopname van marinebasis Kure met 2 H8K2 Emily's en 1 H6K Mavis. Let op de schade aan gebouwen en de rest van het terrein door Amerikaanse bombardementen. (Augustus 1945)
* De H8K2 met zijn voorganger de H6K, marinecomplex Yokohama (1942)
* Een Emily "Shikishima" van het Takuma Kokutai, uitgerust met ASV-radar Type 6 Mark 4 (1944).Het ontbreken van de ribben aan de kiel wijst erop dat dit een aangepaste H8K1 moet zijn.Er werd nagedacht over een transportversie van de Emily, waarvoor men een H8K1 verbouwde. De Japanse strijdkrachten, die verspreid waren over de Stille Oceaan, schreeuwden om bevoorrading, die echter door de voortdurende Geallieerde aanvallen bijna niet meer per schip konden plaatsvinden. Onderzeeërs en transportvliegtuigen moesten dit logistieke probleem oplossen. Vervolgens werden er 36 gebouwd als transportvliegboot met de aanduiding H8K2-L Type 2 Model 32 , ook bekend als de Seikū (晴空, "Heldere Lucht"), die 29 zitplaatsen voor passagiers hadden of 64 soldaten konden vervoeren. Daartoe werden er twee dekken in de romp gebouwd, de brandstoftanks verwijderd, evenals de blisters aan de zijkanten, de rugkoepel en het defensieve luik in de bodem en raampjes in de zijwanden aangebracht. Dit ging uiteraard ten koste van de actieradius. Er waren nog plannen voor verdere ontwikkeling en verbetering van de H8K2 (zoals subversies met intrekbare drijvers): de H8K3. H8K4 en de H8K4L, maar die kwamen niet tot uitvoer, omdat Kawanishi zich door het keren van het oorlogstij moest beperken tot de ontwikkeling en productie van jagers voor de verdediging van het Japanse luchtruim.
* De Kawanishi H8K2-L Type 2 Model 32 Seiku, de onbewapende transportversie.
* Het bovendek van de H8K2-L. In deze constellatie konden 64 soldaten worden vervoerd.Operationele inzetDe productie van de H8K2 startte in 1941 maar de eerste operationele inzet vond plaats in de nacht van 4 maart 1942, toen 2 H8K1- vliegboten van de Yokohama Kokutai een tweede aanval op Pearl Harbor uitvoerden. Een gedurfd plan, omdat ze moesten bijtanken bij een onderzeeër die 900 km ten noorden van Hawaii klaar lag. Door het slechte zicht werd de aanval geen succes.
Op 10 maart vloog een H8K2 naar Midway voor een fotoverkenning, maar werd getraceerd door de Amerikaanse radar en neergeschoten door Brewster F2A Buffalo jagers van VMF-221, waarbij de gehele bemanning om kwam.
* Een H8K1 wordt aan boord genomen van de seaplane tender Akitushima. (Voor "seaplane tender" ken ik geen ander Nederlands equivalent dan het vooroorlogse "vliegtuigmoederschip"). 
* Een H8K2 wordt voorbereid voor een verkenningsmissie. Let op de hardpoints waar torpedo's of bommen aan konden worden gehangen.
* Inspectie van bemanningen alvorens zij aan boord gaan van hun Emily. Op de achtergrond staat het onderhoudspersoneel.Hoewel de prestaties van de H8K2 als bommenwerper en torpedovliegtuig wat tegenvielen excelleerde de Emily in de rol van maritiem patrouillevliegtuig, dankzij haar grote actieradius, de formidabele defensieve bewapening, hoge snelheid en bepantsering. Het toestel voerde in zijn eentje soms missies uit tot 24 uur.
In het najaar van 1943 werd het toestel was uitgerust met ASV-radar en was verantwoordelijk voor het tot zinken brengen van tenminste drie Amerikaanse onderzeeboten ten noorden van de Filippijnen in de laatste anderhalf jaar van de oorlog.
Naast patrouillevliegboot/verkenner werd de H8K2 eveneens ingezet als reddingsvliegtuig, transport- en verbindingsvliegtuig. Hij was 100 km sneller dan de Catalina, maar was door zijn grootte vooral kwetsbaar voor vliegtuig-, land- en scheepsgeschut. Dat nam niet weg dat de bemanningen die er mee vlogen bijzonder op hun vliegboot gesteld waren. Ondanks het beperkte aantal Emily’s dat gebouwd is heeft het vliegtuig een goede reputatie opgebouwd.
* Een H8K2 wordt aangevallen door een PB4Y-1 Liberator, van waaruit de foto is genomen (1944).
* Een H8K2 probeert te ontsnappen aan het geschut van een PB4Y Liberator van VPB-117 (1944).......
*.... maar dat mislukt.
* Nog een H8K2, die wordt neergeschoten door een PB4Y-1 Liberator aircraft van Patrol Squadron VP-115, 2 juli 1944.Overlevenden Vier Emily-vliegboten overleefden de oorlog, waarvan er nog 1 bestaat: een H8K2 met werknummer 426, die werd buitgemaakt door de Amerikanen en uitgebreid beproefd. In 1979 werd hij aan Japan teruggegeven. Aanvankelijk werd hij tentoongesteld in het Museum voor Marinewetenschappen in Tokyo. In 2004 werd hij overgeplaatst naar Kanoya Air Field in Kagoshima.
* Vier keer hetzelfde vliegtuig:
* Buitgemaakt door de Amerikanen in augustus 1945 en overgebracht naar de VS
* Uitgebreide evaluatie van de Emily
* In deze deplorabele staat kwam de Emily in 1979 in Japan aan. 
* Na de grote opknapbeurt werd de Emily tentoongesteld in Kagoshima in 2004, waar hij nog steeds te zien is.Versies en subversiesH8K1 Type 13 (13-Shi Õgata Hikõtei): Eén prototype met Kasei 11 motoren en vier supplementaire met Kasei 12 motoren, de vier werden later hernoemd in Type 2 Model 11. Het prototype werd in 1943 als de H8K1-L.
H8K1 Type 2 Model 11 ( Nishiki Hikõtei 11-gata): Eerste operationele versie met Kasei 12 motoren.
H8K1-L Type 2 (Nishiki Yusõtei): Transportversie voor staf- of troepenvervoer, Herbouwd uit het H8K1 prototype.
H8K2 Type 2 Model 12 (Nishiki Hikõtei 12-gata): Uitgerust met Kasei 22 motoren, opgewaardeerde staartkoepel, zoekradar en verwijderde flankluiken.
H8K2-L Seiku Model 32 (Seiku 32-gata): Transportversie voor staf- of troepenvervoer
H8K3 Type 2 Model 22 (Kashõ Nishiki Hikõtei 22-gata): Experimentele versie, twee prototypes.
H8K4 Type 2 Model 23 (Kashõ Nishiki Hikõtei 23-gata): Een H8K3 met Kasei 25b motoren.
H8K4-L Seiku Model 33 ( Kashõ Seiku 33-gata): Transportversie van de H8K4, enkel een project.
G9K: Voorgestelde aan land gestationeerde aanvalsbommenwerper, enkel een project.
Clips:Newsreel footage of Kawanishi H8K 'Emily' flying boats operating with elements of the Japanese fleet.
https://www.youtube.com/watch?v=bygNXMe ... ificEagles :
https://www.youtube.com/watch?v=X81OZ-e ... ationIndexBronnen- Bill Gunston: Japanese & Italian Aircraft, Military Aviation Library World War II, London 1985
- Thomas Newdick: Japanese aircraft of World War II 1937 – 1945 – fighters, bombers, seaplanes, London 2018
- Miliraia WiKi:
https://escertico.fandom.com/nl/wiki/Kawanishi_H8K- Kawanishi H8K: Wikipedia:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kawanishi_H8K- World War Photos:
https://www.worldwarphotos.info/gallery ... rafts/h8k/
* Einde oefening....
A tot Z
Winkel
Tips en trucs
Organisatie
Twitter
YouTube
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
