Ik zie eigenlijk geen verschil met de mijne. Ik vind die grote blister op de romp wat lomp, had bij nader inzien zelf liever wat oudere versie gehad voor mezelf, maar weet niet eens of die er is in fatsoenlijke moderne kit.


Succes alvast met de PE

Groet, NIco

"Als je wilt leren vloeken, moet je een geit nemen", zei mijn vader geregeld als iemand zich ergens aan ergerde. Ik zou dat gezegde willen veranderen in: "Als je wilt leren vloeken moet je met PE beginnen". Zie hier een beknopte weergave van mijn state of mind na een week tobben met dat spul.

Ik ben er denk ik niet geschikt voor. Als ik er naar kijk verbuigt het al, ik snij er mezelf steeds aan en krijg het bijna niet voor elkaar alles goed te vouwen, ondanks dat nieuw aangeschafte tooltje. Erg vind ik het dat ik mooie details moet weg schuren en vervangen door PE, waarvan je nog niet weet of het er beter van wordt. Zie bijvoorbeeld de tafeltjes in de cockpit hieronder. Ik kreeg ze niet goed horizontaal op de plek waar ik de oorspronkelijk tafeltjes heb weggezaagd. Een nader nadeel vind ik dat Eduard zijn huiswerk niet altijd goed gedaan heeft (zo ontbreekt er bijvoorbeeld 1 van de 2 stuurknuppels en zijn er nog wat omissies) en de instructies hadden veel duidelijker gekund.

Tenslotte zie je een groot deel van het PE-werk niet terug als de romp dichtzit. De verhouding tussen de vele tijd die alles kost en de opbrengst ervan is scheef. Mijn artrosevingers, beperkte vaardigheden en gezichtsvermogen winnen het van het geduld en de volharding die ik bij het bouwen altijd aan de dag leg. Daarnaast moet modelbouw wel leuk blijven. En PE is niet leuk, althans niet voor mij. Ik heb besloten enkele PE-deeltjes aan de buitenkant te gebruiken en verder laat ik alles voor wat het is. Het is toch een prachtkit en dat helpt.

Huivert u even mee? Onderdeeltjes voor de cockpit:



Overzicht van het slagveld:



De cockpit met de 'gewraakte' PE tafeltjes:



Vooraanzicht van de cockpit. De voetpedalen heb ik van plasticard gemaakt nadat dat voor mij met PE onmogelijk bleek:



Achteraanzicht. De cockpit kan nu geschilderd worden en daarna maak ik de gordels zelf van tape. Geen PE dus.



Hieronder zie je hoe alles in de romp een plek heeft gekregen, behalve de cockpit, die nog geschilderd moet worden. Let ook op de radioapparatuur. Pal daarboven komen enkele antennes. De schakelkast is gelijmd op de andere romphelft. Bij de blisters zijn 2 "boekenplanken" geïnstalleerd. Altijd fijn als je wat te lezen hebt tijdens een torpedoaanval De bruine vlakken moeten een soort multiplexplaten voorstellen, die de ruimte waar de vleugels in de romp komen afschermt. Net als de cockpitvloer is dat al voorgekleurd.



Vanavond weer lekker verder fröbelen.

Jan

Ik vind die stoeltjes er anders wel erg gaaf uit zien hoor! Maar ik begrijp wel wat je typt. Van de PE die ik bij mijn Fw190 had aangeschaft heb ik ook niet alles gebruikt, en bij de Nakajima zit ook het e.e.a. aan PE wat lekker in het fretje blijft zitten.
Maar zo'n stoeltje zoals je er nu in hebt zitten zou ik persoonlijk zeker als meerwaarde zien! Daar ben ik wel jaloers op.

Mooie vorderingen verder!

Even bij gelezen....
Mooie intro en knappe start.
Aan het resultaat kan je zo niet zien wat voor gevloek hiermee gepaard is gegaan.
Ik heb me nog niet aan PE gewaagd...maar vroeg of laat zal het ook mijn deel zijn, vrees ik.

Gr
Thiery

Ik vind het PE best aardig gelukt, zeker gezien Eduard's gewoonte blijkbaar hun eigen PE sets niet te proberen te bouwen op de kit (bij mij paste het meeste ook niet best).

Maar inderdaad, ik heb dezelfde gedachte gehad: eigenlijk is veel van de moeite die je moet doen om het PE goed te krijgen nutteloos, aangezien je het daarna toch niet meer kan zien...

Bij mijn Fiat BR-20 (Ruth) worstel ik ook met PE. Nu heb ik gelukkig niet de lichamelijke belemmeringen die Jan heeft, echter zo nu en dan zet ik mijn vraagtekens bij bepaalde onderdelen en toch heb ik er wel lol in.

Waar ik vooral tegen aanloop is als een onderdeel aan 2 of meer kanten moet worden gebogen, dan heb je weinig aan dat bending tooltje (of ik gebruik het verkeerd ).

Ik vind je vorderingen geslaagd Jan.

Cheerz
Barry

Deze was aan mijn aandacht ontsnapt. Net even van intro tot nu gelezen. Wat een mooi intro heb je gemaakt van een mooi vliegtuig.
Tja dat pe, kan me voorstellen dat het niet altijd even makkelijk is. Ik zie dat je een schaartje hebt liggen en zo te zien aan de puntjes op de rugleunigen knip je de pe uit de ramen. Zelf snijd ik het uit het raam zo dicht mogelijk langs het onderdeel.
Dan kun je het onderdeel gewoon plat drukken op de snijmat met een vinger. Dan springt t ook niet zo snel weg en is ook niet zo lastig vasthouden. Bijkomend voordeel is een minimum tot geen schoonmaak werk met een vijtje. En minder scherpe puntjes.
Als je toch nog bang bent dat t wegspringt kun je er ook een plakbandje over plakken, lossnijden en t zit nog aan t plakband vast. Zelf vind ik het dan zo'n gemier om kleine stukjes van t plakband te halen. Over het vouwen met dat apperaatje kan ik niets nuttigs zeggen. Want ik heb niet zo'n mooi tooltje.
Het enige tip hiermee is veel geduld en goed de volgorde van vouwen vooraf bedenken.

Voor wat t waard is vind ik die stoelen echt mooi gelukt.
En die ga je echt wel terug zien, dus meerwaarde. En die pedaaltjes is maar de vraag hoevere je daar nog een verschil van gaat zien ten opzichte van wat je zelf hebt gemaakt. Ik vind t mooi opgelost zo.

Ben erg benieuwd naar t vervolg van deze mooi belijnde Nell.

Grtz Arjan

Die stoeltjes voegen in ieder geval wel wat toe. Ziet er goed uit.

Prachtig, die sigaarvorm van de doorsnede van de romp. De perfecte stroomlijn.

Mannen, dank voor jullie tips en medeleven. We zijn weer een week verder. Het interieur is nagenoeg klaar en moet nog was bijgestipt en "gewashed" worden. Dan kan de romp dicht. Nergens op het web zijn foto's te vinden van het interieur (behalve van de cockpit), waardoor ik geen zelfgemaakte details en onderdelen kan toevoegen. Nu moet ik het doen met wat is aangeleverd. De (radio)apparatuur/schakelkasten zijn PE, geschilderd in Revell panzergrau en opgehaald met aluminium. De ruimte tussen de bulkheads werd tijdens de vlucht "gevuld" met de rugkoepel, die werd opgekrikt als het toestekl verdedigd moest worden. de mitrailler stond verticaal tegen de wand geklemd meteen achter de 2e bulkhead, maar omdat ik hem in operationele toestand bouw krijgt die mitrailleur daarin zijn plaats.

Heeft iemand een idee wat dat verticale instrument is voor de eerste bulkhead? Een ingetrokken bomvizier?







De machinegeweren zijn bevestigd aan beugels die naar buiten kunnen worden gedraaid, nadat het achterste deel van het blisterraam opzij naar binnen is geklapt.





Je kunt goed zien dat de bemanning z'n kont nauwelijks kon keren. Er waren veel klachten over de beperkte behuizing, maar de herinrichting die van de G3M1 een G3M2 maakte haalde niets uit. Er was nog geen ARBO-wetgeving De krappe behuizing maakte ontsnappen uit het toestel bijna onmogelijk.



Even de romp gedryfit en vastgezet met teepjes. De mooie stroomlijn valt meteen op. Nadelen: weinig ruimte voor de bemanning en torpedo of bommen moest buitenboord worden meegevoerd, wat drag opleverde en ten koste ging van de snelheid.



Het werk aan de vleugels is gestart. De luchtinlaten hebben een filter van PE gekregen en de basis voor de ophanging van het landingsgestel is aangebracht in de bovenste vleugelhelften. De binnenzijde wordt gecshilderd in IJN interior green (XF-71). (Aotake werd pas vanaf najaar 1942 voor de binnenkanten gebruikt).



Als toetje - gewoon omdat het kan - een artist impression van een torpedoaanval door G3M2's van het Genzai kokutai. Opgestegen vanaf hun basis in Hanoi vallen ze Force Z aan van de Royal Navy voor de Maleise kust op 10 december 1941. Het slagschip HMS Prince of Wales werd daarbij tot zinken gebracht. De HMS Repulse was de volgende dag hetzelfde lot beschoren, al gebeurde dat door een andere eenheid met G4M's. Het was de eerste keer in de geschiedenis, dat oorlogsbodems door vliegtuigen tot zinken werden gebracht.

Mooi interieurtje, Jan! Nog even los van de PE heeft deze kit veel mooie details van zichzelf. Heel wat meer dan mijn ouwe Betty.


Ja, dat lijkt me een Type 88 of Type 90 bommenrichtvizier:





https://airandspace.si.edu/sites/defaul ... k=4V1vtKsZ


Tsjee, da's wel heel ouderwets voor zo'n (voor die tijd) modern ogend toestel.


Aha, da's weer een puzzelstukje voor mijn Aotake vraag. Maar je bedoelt waarschijnlijk dat het na die tijd niet meer overgespoten werd met een interieurkleur.