Er is een aantal details toegevoegd en het model is in de primer gezet. Daarmee is toch weer een deel van de brouw afgerond. Dat is fijn, want de komende weken heb ik niet veel tijd voor de Basler.
Het Beacon light op de vertical stabilizer is aangebracht, samen met de (PE) VOR antennes, die eigenlijk voor de 1/144 F28 waren bedoeld... Op het oog klopt de maatvoering, dus het is prima zo.
Dat geldt ook voor de fuel jettison probes. Deze fuel dumps zijn aangebracht op BT-67's met een long range fuel tank (800 gallons, bijna 3000 liter extra). Hiermee wordt de range vergroot van 1,760 km tot 3,960 km (cijfers van Basler). Standaard DC-3's met een long range tank hebben ook een fuel dump systeem. Bij de ontwikkeling van de DC-3 werd gekeken naar de verhouding tussen het maximale structurele startgewicht van een vliegtuig en het maximale structurele landingsgewicht. Was dat groter dan 105%, dan was een dump systeem noodzakelijk. Tegenwoordig kijkt men naar de FAR25 eisen, waarbij bepaalde klimvereisten worden gesteld voor Landing Climb en Approach Climb (Met andere woorden: voor een go-around met landing flaps, beide motoren in werking moet minimal 3.2% klim gradient worden gehaald, respectievelijk een nadering met half flaps en één motor uit moet minimaal 2.1% klim gradient worden gehaald). Voor bijvoorbeeld de Boeing 737 is de performance van met name de approach climb dusdanig, dat een fuel jettison systeem niet nodig is.
klaar voor de primer...
...en in de primer. Het zijn 7 laagjes primer geworden, met tussendoor steeds schuren en plamuren, net zo lang tot het hak en breekwerk niet meer was te zien.
VJ
