Hoi VJ ik heb de ramen er inderdaad zonder PE in gezet ...ik denk dat je dat idee van mij inderdaad niet nodig zal hebben!!
Mooi werk weer met de motordetails!
Wel jammer van die flaps maar het kan evengoed gewoon een flapset van een andere Dakota kit zijn bij Eduard ..
Ik heb ze daar ook al op betrapt met de paratroeper riemen voor de Dak en dat heb ik ook gezien met diverse stoelriemen van diverse jagers..
Er zijn bijvoorbeeld verschillende riem setjes waar je 4 Engelse universele riemen hebt op 1 fret en dan doen ze diezelfde riem speciaal voor de seafury en dan ze er 1 op een fret die dan op een euro’tje na praktisch net zo duur is!!
En de riemen zijn exact hetzelfde ook in de maat....boefjes zijn het bij Eduard

Ik ben inderdaad een Dart Dakota aan het bouwen en het gehele apparaat gaat in de keukenfolie om het niet te makkelijk te maken

Groetjes, Jan

Zo, weer tijd voor een update. Het in elkaar zetten kostte af en toe wat moeite, maar met enig geduld en een beetje plamuur- en schuurwerk is het goed gelukt. De PE is ook aangebracht.





De fairing over de wielkasten diende niet alleen om nutteloze openingen te stroomlijnen, maar ook om zout zeewater uit de wheel bays te houden en zodoende corrosie zo veel mogelijk tegen te gaan. De metalen pennen waar de floats aan worden bevestigd zitten alvast op hun plaats.

VJ

Mooi werk weer!

Erg mooi VJ!

En verder met de drijvers. Na het scriben moesten details worden toegevoegd. Een daar van zijn de roeren.


Dit is een tekening uit de oorspronkelijke manual. De beide roeren werden hydraulisch bediend middels de standaard rudderbediening in de cockpit. Het linker pedaal draaide het linker roer naar links; het rechter pedaal draaide het rechter roer naar rechts. Als beide pedalen tegelijk werden ingetrapt, stuurden de roeren zowel naar links als rechts tegelijk, waardoor ze als een soort waterrem fungeerde. Omdat het roer te ver naar beneden uitstak bij een start of landing op land, kon het roer omhoog worden geklapt. In deze omhoog geklapte stand zal ik de roeren aan het model bevestigen (boven: het roer omlaag, beneden: het roer omhoog weergegeven).


Eerst heb ik ze van de schaaltekening overgetrokken en uitgesneden.


Daarna heb ik aan weerszijden een tuimelaar gemaak met in het midden de roeras.


Beide roeren gemonteerd en de drijvers voorzien van de laatste stukjes PE die ik nog over had (waaronder de bolders om het toestel vast te kunnen leggen).


De bolders (cleats) zijn gemaakt van de PE 'handvaten' van een deur.


En daarmee is het geheel klaar voor de volgende fase: het spuiten!


Tamiya fine surface primer, licht grijs. Ik ga eens experimenteren met andere weather technieken zoals black/white bashing en mottling. Ben heel benieuwd hoe dat gaat bevallen.

VJ

Mooie roeren! Soms is het toch jammer dat al het werk wat in het PE zit, niet meer echt opvalt in de uiteindelijke kleuren. Ondanks dat voegt het natuurlijk wel veel toe aan het totaal plaatje.

Ach, die PE valt inderdaad ogenschijnlijk weg. Maar wellicht dat het bij het aanbrengen van de wash weer terugkomt. Momenteel ben ik bezig de onderkant te spuiten (foto's komen later) en ik ben niet ontevreden over het detailniveau van de kit + rivets + PE.

Maar eerst ben ik aan de slag gegaan met de drijvers. Militair brouwen is nieuw voor mij, dus was het uitzoeken van de juiste kleuren een heel ding.

Deze kaart heb ik gebruikt en omdat de XC-47C valt onder US Army air corps aircraft heb ik gekozen voor olive drab #41 (OD). De beste match volgens deze kaart is Tamiya XF-62. Maar zo eenvoudig bleek dat niet te gaan


De drijvers preshade met bruine en witte details.


Ik heb ook de roervlakken met dezelfde bruine preshade gedaan. Voor de roeren zocht ik een lichtere kleur OD, dus heb ik MIG-926 Olive Drab Base gebruikt. Dat bleek toch iets te bruin, dus heb ik een sterk verdunde nevel Gunze H330 erover gedaan (rechter roer en op de foto staat per abuis H340). Gunze H330 is een fractie lichter dan Tamiya XF-62 OD. Op deze wijze lijkt het wat diepte te krijgen (hoop ik althans).


Bij het aanbrengen van de basis laag OD (XF-62) ging een deel van de preshade verloren omdat de verf goed dekt. De panel lines heb ik daarom opnieuw aangezet met MIG-924 Olive Drab Shadow en daarna heb ik de tussenliggende vlakken nogmaals heel licht ingekleurd met Gunze H330. Ik ben voorlopig tevreden met de diepte. Hierna spuit ik de drijvers glanzend om de diverse laagjes weathering aan te brengen. Pas als alles weer mat is, zal blijken of deze methode werkt. Pas daarna durf ik het toe te passen op de romp

VJ

Knap spuitwerk. De diepte zie ik er wel in. Benieuwd naar je verdere werk aan de drijvers want ik moet er ook een paar doen.

Heb er vanavond net aan zitten werken Ferry. Dus direct maar even een foto van de huidige stand van zaken.



Van het neuswiel moet ik de details nog uitwerken. Uit de archiefbeelden blijkt dat de velg ook OD geschilderd is en eigenlijk wil ik andere banden voor (fractie kleinere diameter en voorzien van een 'diamond' profiel, net als de Catalina hoofdwielen). De rode streep markeert de draaischijf van de prop (bij het prototype nog zonder de tekst 'DANGER') en het vettige, glimmende deel daarachter laat zich raden met de P&W oliestokers van die dagen

VJ

Dat ziet er goed uit VJ, ik vind het een fraai effect zo
Erg leuk dat die simpele drijvers er zo goed uit gaan zien..

Groetjes, Jan