Zo mannen, bij deze het eerste berichtje van mij in het nieuwe jaar en alvorens driftig op de knupkes van mijn laptopie te gaan tikken zal ik eerst maar even aan paar boodschappen adresseren. In de eerste plaatse wens ik een ieder al het beste toe voor het Phabuleuze jaartje 2018. Ik hoop dat jullie de afgelopen feestdagen in goede gezondheid hebben mogen doorstaan en dat 2018 jullie alles mag geven waar jullie naar verlangen.
Aansluitend een woordje van lof voor diegenen welke reeds een start hebben gemaakt met de bouw van hun Spookje. Allemagies jongens, het ziet er allemaal erg fraai uit. Ongeacht of je nu OOB bouwt, of dat je een stapje verder gaat met de toevoeging van AM-spulletjes, het doet Ruudje bijzonder veel deugt om te zien met hoeveel enthousiasme jullie bezig zijn.
Keep up the good work buddy's !!!Voor wat betreft dit
topic is het even stil geweest. Dat houdt echter niet in dat er (achter de schermen) niets is gedaan. Het merendeel van het werk bestond echter uit veel "denk-werk" en het schoonmaken van diverse onderdelen. Aangezien ik voornemens ben om mijn "talenten" (voor zover aanwezig) volop te benutten, verloopt het een & ander een beetje langzamer. Gelukkig heb ik een vol jaar de tijd om deze rakker aan te pakken en dus denk ik dat het allemaal wel goed zal komen.
Gedurende een van mijn denk-sessies heb ik het besluit genomen om af te stappen van de
cockpit-verlichting. Erg jammer maar het besluit is weloverwogen. Aan het begin van dit jaar heb ik nog even een bezoekje aan de LHS gebracht en aldaar zo'n beetje elke optie onderzocht teneinde deze
brainfart toch uit te kunnen voeren maar na een paar uur heb ik uiteindelijk alle hoop opgegeven.
Eenmaal (een beetje teleurgesteld) thuis aangekomen, heb ik nog even goed nagedacht en de welbekende knoop doorgehakt: dan maar geen
cockpit-verlichting...
Goed, dan moesten we het maar met de spulletjes gaan doen die Tamiya-san ons in de doos levert en in deze
update gaan we daar dan maar eens naar kijken.
We beginnen natuurlijk met de
cockpit-kuip. Een fraai stukje werk wat er in beginsel erg kaal uitziet. Gelukkig worden er tal van onderdeeltjes geleverd om de zaak aan te kleden en het bouw-genot te verhogen.
Voor de achterste
cockpit-sectie levert Tamiya een mooi onderdeeltje waarbij ik het vermoeden heb dat dit uit hun F-4C/D/E/EJ editie stamt. Er is immers duidelijk een locatie-gaatje te zien wat ongetwijfeld bedoeld is om een
stick in te plaatsen.
De F-4J was echter geen zogenaamde
twin-sticker, en dus was er in de achterste
cockpit geen
throttle &
stick aanwezig... Enig speurwerk heeft (voorlopig) uitgewezen dat de vloer van de achterste
cockpit nagenoeg volledig vlak was en dus zal dit onderdeeltje niet worden gebruikt. Grappig genoeg heeft Tamy-san waarschijnlijk toch enig
research-werk verricht, want de bouwbeschrijving geeft duidelijk aan dat er geen tweede
stick word geplaatst.
Verder levert Tamy-san tevens een voetenstuur voor deze rakker, en wel in twee-voud. Grappig genoeg word er op de bouw-beschrijving echter
wel aangegeven dat het tweede voetenstuur in de achterste
cockpit gemonteerd dient te worden. Het eerste van (helaas) vele foutjes welke we in deze doos aantreffen.
Het voetenstuur is helaas ook uitgerust met twee vervelende
Ejector Pin Mark's (EPM's). Gelukkig zijn deze met een schuurpapiertje redelijk makkelijk weg te werken. Rechts op de foto het onbewerkte voetenstuur en links op de foto de opgekuiste versie:
Uiteraard heeft Piet Piloot een aantal zaken nodig om z'n missie uit te kunnen voeren en veel van die "gizmo's" zijn in de
side-panels van de
cockpit verwerkt.
(
Right-hand side-panel, Pilot)
(
Left-hand side-panel, Pilot)
Het kereltje achterin word voor vele zaken uitgescholden maar om het een beetje leesbaar te houden noemen we hem voor het gemak
RIO (
RADAR Intercept Officer). De
RIO moet het (binnen de USN F-4 gemeenschap) echter met wat minder zaken stellen. De rechterzijde van zijn
side-panel is in principe afgeschermd. Aan de linkerzijde heeft hij echter tevens wat knupkes om mee te spelen...
(
Right-hand "side-panel", RIO)
(
Left-hand side-panel, RIO)
Verder nog een onbekend doosje waarvan ik het vermoeden heb dat het mogelijk een
heat-exchanger is... (???) Ruudje is op het moment te lui om het op te zoeken, dus roep maar raak voor een knaak... (Arjan ?!)
Klokskes vinden de heren eveneens razend interresant, dus...
(
Instrument-panel, Pilot)
Het instument-panel van de
RIO bestaat uit diverse onderdelen die uiteindelijk allemaal tesamen zijn kantoor opfleuren.
(
Lower Instrument-panel, Rio)
(
Upper Instrument-panel, RIO // voorzijde)
(
Upper Instrument-panel, Rio // achterzijde)
Als we de bovenstaande onderdelen samenvoegen, ziet dat er ongeveer zo uit:
Er was zelfs nog ruimte voor een ingebouwde ATARI spel-computer, inclusief
joystick.
(
RADAR Operating Panel, Rio)
Tsja, die hele klokkewinkel is natuurlijk wel grappig maar Piet Piloot zal het Spook toch ook nog moeten besturen. En zie daar, Tamy-san was zo vriendelijk om tevens een
throttle &
stick bij te voegen:
Plofzetels mogen uiteraard ook niet ontbreken. Hasegawa levert daarvoor maar liefs 5 onderdelen om deze samen te stellen maar door de fabricage-techniek van Tamiya kreeg Tamy-san het voor elkaar om dat met slechts 3 hele onderdelen te doen:
Als we het een & ander
dry-fitten ziet dat er helemaal niet slecht uit voor een OOB-stoeltje. Enkel jammer dat het USAF-zetels zijn... Het tweede foutje wat we in deze doos tegenkomen.
Achter elke
ejection seat word nog een
frame gemonteerd. Rechts op de foto het
frame voor de achterste stoel en links op de foto het
frame voor de voorste stoel.
Ondanks het feit dat ik nog niet ga verraden "hoe" ik
SHOWTIME 100 exact zal gaan bouwen, kan ik echter wel verklappen dat het toestel in een actieve
setting zal worden geplaatst. Dan is het natuurlijk wel fijn als er wat puppekes in het kantoor aanwezig zijn en gelukkig worden die eveneens door Tamy-san geleverd. Elke vlieger bestaat uit maar liefs 5 onderdelen, te weten:
1x romp
1x rechter arm
1x linker arm
1x hoofd met helm
1x zuurstof-slang
(Op de onderstaande foto is de zuurstof-slang niet schoon gemaakt omdat deze zal worden vervengen door een "
scratch-exemplaar".)
Nadat de hele mikmak eenmaal was schoon gemaakt, was het tijd voor een kleine
dry-fit sessie om te kijken of alles ook een beetje past. Wat dat betreft hebben we hier inderdaad te maken met Tamiya-kwaliteit en dus zijn er geen noemenswaardige problemen ontdekt.
Ondanks het feit dat er gedurende de
dry-fit nog niet alle onderdelen zijn geplaats, ziet het een & ander er toch reeds behoorlijk
impressive uit... Het zou natuurlijk leuk zijn als Tamy-san dan ook nog wat aandacht aan de binnenzijde van de romp zou hebben besteed. En gelukkig...:
Goed, het laat wat te wensen over maar het vorm een goede basis om zelf wat detail toe te voegen. De
cockpit ziet er OOB redelijk indrukwekkend uit maar het moet natuurlijk wel allemaal in de romp passen. Ook wat dat betreft zit het allemaal wel snor maar er is toch 1 klein (erg) vervelend dingetje wat uiteindelijk in het oog zal springen...
Aan de romp bevindt zich een "lip" welke in een uitsparing van de
cockpit-kuip moet vallen. En wat blijkt... De "lip" is dikker dan de ruimte welke door de uitsparing van de
cockpit-kuip word geboden... Geen super groot probleem maar wat mij betreft wel erg slordig !!! De rode pijl geeft duidelijk de
step aan, terwijl de andere rode pijl een "uitstoot-pennetje" aangeeft wat verwijderd dient te worden.
En aangezien we de romp dan toch in onze tengeltjes hebben, kunnen we direct even naar wat andere zaken kijken. In de rechterzijde van de romp bevindt zich een uitsparing waar de
refueling-pipe in gemonteerd kan worden. Dit geheel is erg ingenieus bedacht maar gaat tevens nogal wat werk opleveren.
Tamiya levert een "vulstuk" wat in de romp geplaatst dient te worden. De passing is niet eens zo slecht maar het "vulstuk" zal echter wel zorgvuldig geplaatst moeten worden. Tevens verwacht ik hier wat plamuur-werkzaamheden.
(De rode pijl geeft ook hier een duidelijke
step aan.)
Mijn
SHOWTIME 100 zal niet met uitgeklapte
refueling-probe worden gebouwd, dus wat dat betreft kan ik me wat werk besparen, toch...??? NNNOOOUUU... Niet dus ! Onderstaande foto toont de beide onderdelen welke mijn leven iets makkelijker hadden moeten maken. De rode pijl geeft een soort
EPM aan welke daar volgens mijn ref's niet hoort te zitten, Die zullen we dus als eerste moeten gaan verwijderen. "
EASY - PEASY".
Als we de "afdek-plaat" echter op het "vulstuk" plaatsen, worden we hierop getrakteerd:
De rode pijlen geven een behoorlijke naad aan en daarnaast ligt de "afdek-plaat" niet mooi
flush met het "vulstuk". Vermoedelijk zijn dit de boosdoeners:
Twee nokjes welke geweldig goed dienst doen indien de
refueling-probe in de
extended positie word gemonteerd, maar in mijn geval zullen ze helaas het veld moeten ruimen om een mooie afwerking te kunnen realiseren. Kortom:
WEG MET DIE ZUT !!!Bemerk overigens tevens de fijne
EPM's aan de binnen-zijde van de afdekplaat. Erg leuk als je het geheel in de
extended positie wenst te bouwen...
Nou goed, het hoort nu eenmaal allemaal bij onze hobby en echt veel werk is het nou ook allemaal weer niet. Hooooooo, wacht even !!! Tamy-san heeft nog
1 erg leuke verrassing voor ons in petto.
Nou ja "1"... Geloof me, er gaan er nog heel veel volgen...
Maar laat ik maar eens voorzichtig beginnen met deze:
"Mooie rooie pijlen Ruudje, maar waar heb je het in hemelsnaam over...???" Welnu, de rode pijlen geven zogenaamde
BDR-patches aan (
Battle Damage Repair patches). Tijdens een conflict word er wel eens op een jachtvliegtuig geschoten en af & toe word er dan ook nog raak geschoten. Wanneer het allemaal niet te ernstig is, worden de gaten "gerepareerd" door er simpelweg een huid-plaat overheen te "klinken". Om de een of andere MFK-reden heeft Tamy-san in al z'n wijsheid besloten om de romp met deze
BDR-patches te bezaaien...
(En voor degene welke zich nu afvragen waar MFK voor staat: het begint met
Mother en eindigt op *ut.) En geloof me, op de foto worden er slechts een aantal getoond maar tot op heden heb ik er reeds een stuk of 20 geteld en ze zitten niet allemaal op de meest makkelijke plaats...
Goed, daar mag Ruudje zich dus de komende maand mee zoet houden. Naast het schuren ben ik tevens nog een paar kleine zaken aan het
scratchen. In de volgende
update kan ik daar hopelijk de resultaten van laten zien. Tevens hoop ik dan ook nog ergens even wat tijd te vinden om links & rechts een kleurtje te sproeien zodat er ook nog wat leven in de Spoken-brouwerij komt.
Gr. Ruud.