Om de enorme deuk in mijn modelbouwego weer een beetje op te knappen, vandaag maar eens aan een figuur begonnen. Die deuk is ontstaan door de beide 1/350 schepen die eigenlijk totaal niet meer gaan zoals ik mij dat voorgestald had, met name het schilderwerk is 3 * Kilo Uniform Tango en om mij zelf weer een beetje omhoog te halen, begonnen met dit figuur om zo te bewijzen dat ik het schilderen toch echt wel snap
Hieronder even de geschiedenis van de Flying Tigers, waarbij helaas niet is vermeld waarom zij zo'n rugpatch droegen.
Dit was meer een reddingmiddel voor de US piloten die na een crash oid in China terecht kwamen, hier stond in het chinees dat zij vrienden waren en niet bij de Japanners hoorde. Anders was een lynchpartij toch 1 van de eerste handelingen die werden uitgevoerd
D
e Flying Tigers of de First American Volunteer Group (AVG) opereerde als deel van de Chinese Luchtmacht in 1941-1942. AVG stond onder leiding van Claire Lee Chennault. De piloten waren eerst civiele vrijwilligers, maar na presidentiële goedkeuring mochten piloten van de Amerikaanse luchtmacht, marine en mariniers ook deelnemen.
In april 1937 accepteerde Claire Lee Chennault een opdracht voor drie maanden om in China de luchtmacht door te lichten. Hij was net vertrokken bij de United States Army Air Corps, waar hij de rang van kapitein had. Voor Chiang Kai-shek had hij veel kennis van luchtmachtzaken die van belang waren in de strijd tegen het Japans Keizerlijk Leger waarmee China sinds 1937 in oorlog verkeerde. Zijn verblijf werd verlengd en in de zomer van 1938 vertrok hij naar Kunming om een nieuwe Chinese luchtmacht vorm te geven.
Door de aanhoudende Japanse aanvallen werd Chennault in het najaar van 1940 naar de Verenigde Staten gestuurd met de opdracht gevechtsvliegtuigen en bommenwerpers te kopen en piloten te werven. Er waren plannen voor drie groepen, twee met gevechtsvliegtuigen en een uitgerust met bommenwerpers. Alleen de plannen voor de eerste groep zijn uitgevoerd. Curtiss was bereid 100 vliegtuigen van het type Curtiss P-40 Warhawk te leveren. Deze waren besteld door de Britten, maar Curtiss bood de Britten een nieuwer model aan waardoor Chennault alsnog het oudere model vliegtuig kon kopen. Dit oudere model had nadelen, maar de vliegtuigen waren duidelijk opgewassen tegen de Japanse gevechtsvliegtuigen.
De groep bestond uit drie squadrons van elk ongeveer 30 gevechtsvliegtuigen. De vliegtuigen werden naar Rangoon in Birma getransporteerd. Hier werden ze in gereedheid gebracht en trainde de bemanning. In 1941 stond Birma nog onder Brits bestuur en de Verenigde Staten was nog niet in staat van oorlog met Japan.
De groep vrijwilligers maakte officieel deel uit de Chinese luchtmacht. De vrijwilligers sloten contracten af met salarissen variërend van US$ 250 per maand voor een monteur tot US$ 750 voor een squadroncommandant, ongeveer drie keer meer dan ze konden verdienen in het Amerikaanse leger. Hoewel AVG civiele vrijwilligers accepteerde bestond het grootste deel van haar personeel uit vliegeniers van het Amerikaanse leger.
Van de drie squadrons vertrokken er twee naar China en een bleef achter om de Britten te helpen met de verdediging van de stad. China had hier ook belang bij, in de haven van Rangoon kwam veel militair materiaal aan bestemd voor de Chinese strijdkrachten. Deze goederen kwamen over de Birmaweg naar China. Op 20 december 1941 kwam de AVG voor het eerst in actie boven China. Ze vielen een groep van 10 Japanse bommenwerpers aan, ze vernietigden er negen terwijl een eigen toestel neerstortte. Op 23 december kwam de AVG samen met de Royal Air Force in actie bij Rangoon. Tot en met nieuwjaarsdag schoten de vliegtuigen van de AVG boven Birma zeker 75 Japanse toestellen neer, tegen een eigen verlies van zes toestellen en twee piloten. De reputatie van de Flying Tigers werd hiermee verdiend. Ondanks deze successen werd Birma door Japanse troepen bezet.
De piloten van de AVG bleven in actie in het westen en oosten van China. Op 4 juli 1942 werd de AVG ontbonden en werd onderdeel van de reguliere Amerikaanse luchtmacht. In de zeven maanden van haar bestaan had ze 299 Japanse vliegtuigen zeker vernietigd en nog eens 153 waarschijnlijk. De eigen verliezen bestonden uit 73 P-40’s, waarvan 61 op de grond waren vernietigd. Er kwamen in totaal 23 piloten om en werden er drie gevangen genomen.
Chennault kwam weer in dienst van het Amerikaanse leger en bleef verantwoordelijk voor de luchtoperaties in China. Veel vrijwilligers vertrokken, ze kregen andere functies in Azië, gingen terug naar de Verenigde Staten of vochten verder in andere regio’s.Ik ben op 6 oktober begonnen met het gezicht op de Modelbrouwdag in Gorichem en wel met een nieuwe methode die ik al eens eerder had beschreven.
Daarna had ik deze dus weggezet en even niet meer aangedacht tot vanochtend.
Ik heb er nu totaal 5 uur schilderen inzitten inclusief droogtijden.
Let op, het zijn vrij veel foto's, maar laten zien dat een figuur, althans de kleding niet echt zo ingewikkeld of moeilijk is wat de meeste denken
Eerst maar even waarmee ik begonnen ben
Het gezicht nagenoeg klaar de vliegenierskap had ik al eens gedaan, maar daar kon ik zo gauw de foto's niet van terug vinden
Ben begonnen met het jack in een basiskleur bruin te zetten (meerdere dunne lagen en met opzet geen dekkende laag gemaakt, dit gaat uiteindelijk een beetje verweerd uiterlijk geven hoop ik) en toen lekker grof de schaduwpartijen opgezet, echt niet binnen de lijntjes en vrij zwaar (veel doe ik vaak op gevoel hoor en heb niet altijd een verklaring voor een bepaalde stap, tis net als met Bob Ross
)
Daarna met strong oker de eerst highlights opgebracht, opnieuw verschillende laagjes met verdunde verf (je drupt wat uit het flesje op je natte pallet en gewoon een hussie water middels je penseel toevoegen)
Yep, net al ik elke keer schrijf, het lijkt nog nergens op
Daarna met een hele lichte bruinkleur de tweede highlights aangebracht, ook verdund, maar wel iets meer binnen de lijntjes gaan kleuren
Dit heb ik even laten drogen voor de volgende stap, namelijk een glazing aanbrengen (dit kan je vergelijken met een filter) Ik heb hiervoor 3 lagen met een hele donkere kleur sterk verdunde bruin de laagjes over het geheel aangebracht. Op de foto's (de niet echt super kwaliteit zijn) zie je al gelijk dat de kleuren wat meer naar elkaar gaan trekken en het jack wat donkerder begint te worden, ik houdt wel in de gaten dat de lichtinvalverschillen zichtbaar blijven.
nadat dit weer een gedroogd had, eens gekeken hoe het er uitzag, best wel redelijk, maar de shadows en highlights moesten toch even nagelopen worden
Hierna 2 laagjes donkerbruin en een laagje basiskleur gebruikt
Ondertussen doe ik steeds een klein stukje aan de kap, beetje shadows, beetje highlights.
na nog twee laagjes donkerbruin ben ik de shadow en highlights netjes gaan bijwerken, ik had nu een goed beeld omdat ik de kleur van het jack zo wilde houden. Normaliter warenn deze wel donkerder, maar dat von ik niet mooi omdat dit op een afstandje juist te donker gaat lijken.
Na de highlights en shadows had ik dus het volgende resultaat
Ik vind met name de rugpartij erg gaaf
Tja, en dan komen de emblemen, das dus blauw, geel rood en geel pakken en voorzichtig schilderen
Ik heb geen echt wit, maar wat meer cremekleur gebruikt, ook het rood iets valer gehouden dan voorgeschreven, past beter bij dit figuur, vind ik. Tja, het is dus domweg even geconcenntreerd met een klein penseeltje spelen
Maar omdat het jack wel erg dof leek en je op de foto's toch vaak een iets glimender leer ziet, het jack maar met verdunde hoogglans in gepeotst, eerst even een klein stukje om te zien wat het zou worden, maar daarna het gehele jack. De kleuren worden veel dieper en mooier trouwens, kijk maar
Inmiddels zien jullie dat ik ook de blouse en de leren riem van het pistoolholster heb gedaan, de blouse is vrij simpel door na eerst de basiskleur te gebruiken een soorrt wash techniek toe te passen. De riem is dan wel weer opgebouwd met 4 kleuren zwart.
en uiteindelijk krijg je dan na 5 uur uurtjes spelen dit resultaat. Ik heb niet bijgehouden hoeveel tijd het echte schilderen heeft geduurd, meer een totaal tijd.
Zodra de kinband weer gevonden is en de sigaar tussen de nog iets bij te werken lippen geklemd is, zal ik mijn fotostudiootje weer even optuigen voor een paar betere foto's.
Op de foto's is duidelijk te zien dat er geen echt vloeiende overgangen zichtbaar zijn en ook geen dekkende basiskleur, dit ziet er zo best wel slordig uit, maar als je de foto's verkleind tot ware groott van het figuur zie je dat het opeens best goed is en alles mooi overloopt