Jogy schreef:
Dank, ik vond dit vooral een mooie kit omdat het een Vietnam toestel was en ik dacht ach moet ook een keur kunnen, maar het is best groot en ik merk toch dat het een andere tak van sport is, ik bouw af en toe militair 1/35 en schilder figuren en een vliegtuig toch anders. Maar af en toe een uitstapje maken is niet verkeerd, leer je ook veel van. Alleen moet de F4 nog af en dat is het grootste probleem
"Verandering van spijs is nimmer verkeerd voor de mens..." Voor wat betreft je keuze om een F-4 Phantom te bouwen vrees ik echter dat je onbewust bent gevallen voor de magische sexy lijnen van dit toestel.
Zonder gekheid, wat mij betreft een geweldig goede keuze !!! Als je wat meer over dit toestel zou lezen dan val je al snel van de ene verbazing in de andere...!!!
In het kort:
In de jaren '50 probeerde de firma McDonnell Douglas (MDD) het hoofd boven water te houden door een nieuw toestel aan de
US Navy te slijten. Initieel had de
USN eigenlijk helemaal geen interesse in de F-4 vanwege het feit dat men nét had besloten om de vloot met de Vought F-8 Crusader uit te rusten. Destijds werd de F-8 gezien als dé
Air Defense Fighter, een formidabel toestel wat elke potentiële tegenstander het hoofd kon bieden.
MDD bleef echter aan de weg timmeren en ná veel zeuren wisten ze eindelijk een lijstje voorwaarden los te peuteren waar de nieuwe
Fighter aan zou moeten voldoen. De
USN, immer nog niet geïnteresseerd, had het spelletje een beetje "vals" gespeeld en een lijstje samengesteld wat eigenlijk niet gerealiseerd kon worden. Het nieuwe toestel moest onder andere:
* zijn uitgerust met twee motoren
* Een bereik hebben van minimaal 300NM (grofweg 450 Km)
*
Tevens minimaal 2 uur "
on station" kunnen "hangen"
* Capabel zijn om MACH 2 te behalen (snelheid > 2x maal de geluidssnelheid)
* Worden uitgerust met 4 lucht-lucht raketten
MDD ging aan de slag en kwam op de proppen met de F-4H-1 (initiële aanduiding van de F-4 Phantom II) Het toestel voldeed niet alleen aan alle verwachtingen, maar bleek deze zelfs te overtreffen !!! Daarnaast zou het toestel niet enkel als
Air Defense Fighter kunnen dienen, maar tevens een indrukwekkende lucht-grond wapenlast kunnen vervoeren (en uiteraard afwerpen). Als "pleister op de wond" werd besloten om een gelimiteerd aantal toestellen aan te schaffen.
De vliegende gemeenschap was absoluut niet gecharmeerd van de Phantom. Zij zagen de aanschaf als een politiek spel om de firma MMD te laten overleven en waren ervan overtuigd dat het toestel in een gevechtssituatie niet kon tippen aan de F-8 Crusader...
Op een zonnige dag, was Lt. Randy "DUKE" Cunningham (De latere
USN Vietnam
ACE) met een F-4 op weg naar zijn thuisbasis. Op de route kwam hij een eenzame F-8 Crusader tegen en beide vlieger grepen de kans om ff lekker te hakken. (Destijds strikt verboden binnen het heersende defensie-beleid...!!!) Hoewel DUKE érg hard moest werken in zijn F-4, slaagde hij er keer op keer in om zijn Phantom achter de Crusader te draaien...!!! Initieel dacht DUKE te dat hij een onervaren vlieger was tegengekomen welke de F-8 niet volledig beheerste. Uit nieuwsgierigheid noteerde hij de
"markings" van het toestel. Eenmaal terug op zijn thuisbasis nam DUKE contact op met het desbetreffende Crusader-squadron en vroeg naar de vlieger welke hij eerder was tegengekomen. Tot zijn verbazing bleek het een goede maat van hem te zijn, welke de Crusader tot in de puntjes beheerste...!!!
Al snel werd duidelijk dat de F-4 dus wel degelijk een
Phantastisch toestel was. De US Air Force raakte eveneens geïnteresseerd en besloot een aantal F-4B's te "lenen". Al snel bleek het toestel óók aan hun verwachtingen te voldoen, en óók zij gingen over tot de aanschaf van dit formidabele toestel.
"The rest, as they say, is history"Vraag me overigens niet wat dit verhaal in een A-37 verslag doet, maar wellicht dat sommigen het interresant vinden en wat meer gaan lezen over de F-4 Phantom II. Zéker doen...!!!
Gr. Ruud.