De afwerking van het diorama heeft nog een heel stuk van de zaterdagnacht ingenomen, maar toen de schouderriemen van de geweren uiteindelijk gemonteerd waren en ik op miraculeuze wijze een al dagen vermiste microfoon aan het vloerspook wist te onttrekken, was het welletjes geweest. Uiteindelijk zijn er de volgende morgen nog enkele dingen snel aangepast. Eén van de luiken toonde nog 4 prominente littekens van pinmarks. Daar heb ik een stuk zeildoek uit mijn WO2-diorama over geplakt, geen mens die dat uit een Vietnamdiorama filtert. Ik besloot niet veel geld mee te nemen om schandalen te voorkomen.
In Putte kon ik een parkeerplaats dichtbij de zwaaideuren veroveren. Ik moest het diorama toen naar binnen brengen, het regende wat maar zou wel opdrogen voor de jurering. Ik liep onder een boom door en daar vielen de druppels iets dikker. Er viel er ook een op het diorama, het geluid stond me niet aan en ik keek eens wat er nat geworden was. De druppel bleek net op de motorkap van de M151 gevallen te zijn, die daardoor losgekomen was. Meteen terug naar de auto dus, waar mijn herstellingskit in lag. Ik heb de kap teruggekleefd met groene Zap en even gespalkt met een pincet. Binnen ontmoette ik al meteen wat oude bekenden, zoals Coachke die er een duistere deal had gescoord, Zimmermaniac die weer achter de toog stond en Kris Vandyck die tokens verkocht. Er was weer vanalles te zien aan de clubtafels.
Met de bouwer van deze dozer uit de Antwerpse club heb ik een praatje gemaakt. Er zitten tracks bij die niet zouden moeten gelijmd worden, maar ze bleven niet goed zitten. Ik radde de truc met de tape aan. Ook paste de dozer niet op de trailer die hij eerst had gehoopt te kunnen gebruiken, dus moest hij een nieuw diorama bedenken.
Marijn Van Gils' nieuwe 1/700 scheepsdiorama over de zwanenzang van een van Japan's illustere carriers, het verslag daarover vind je op Modelwarships. Zijn prijswinnende Lex-dio stond ook in de wedstrijd.
Dan maar eens naar de wedstrijdfoto's kijken. Zelf had ik met de drie modellen deelgenomen die je hierboven opgesomd zag:
Er was nog veel meer te zien, maar na een tijdje gaf mijn goeie camera het toch weer op en moest de GSM overnemen.
Uiteindelijk kwam er zelfs wat familie voor me supporteren. Toen begon de prijsuitreiking. De categorieën 1/35 militair en klein diorama passeerden geruisloos en het scenario van vorig jaar, waarbij het Flakdiorama het onderspit moest delven, kwamen weer boven. Ik hoorde Zimmermaniac vermelden maar er kwam geen reactie. Ik vroeg aan zijn maat of die al naar huis was. Die zei: nee, hij staat hier glazen te wassen. Ik griste de verbouwereerde Chris mee naar het podium ("Hoe, en waarmee dan?"), hij bleek met een vliegtuigdiorama brons gewonnen te hebben. Ook andere kennissen deelden in de prijzen. Het duurde nog even voor ze bij de Vessels zouden komen. Ik had nog een geel bonnetje en ging dan maar een broodje kaas halen bij Chris. Toen ik hem het bonnetje aangaf, hoorde ik mijn naam afroepen. Ik gooide het broodje bij vader op tafel en spurtte naar het podium. Tot mijn ontzag werd me een gouden plak in de handen gedrukt, de eerste in mijn carrière.
Ik had nog maar net mijn broodje verorberd, toen ik opnieuw in de prijzen viel. Het was een prijs van Poppy Books, een nummer van Tankograd over de M24 Chaffee. Alweer een ideetje bij voor een volgend project. Poppy Books had bljkbaar genoten van "Charlie on the Left!".
Verder kocht ik van Bruce Oomen bij Robi nog een stel piloten in 1/72 voor mijn Kiowa (het zijn straaljagerpiloten maar ik vond de choppercrew van JP Productions niet militair genoeg. De kinderfiguren zijn voor een Sci-Fi-project dat ik hier misschien spoedig ga toelichten.
Ja, volgend jaar wordt het dus de Masters...
A tot Z
Winkel
Tips en trucs
Organisatie
Twitter
YouTube
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
