Voor het openen van dit topic dacht ik: ‘laat ik eens wat leentjebuur spelen bij Wilko Jonker', maar helaas stond er op zijn site vermeld:
‘HISTORIE, hier komt historische beschrijving’. Nou dan zelf maar aan de slag:
Er was eens een landje aan de Noordzee waar lieden woonden die er graag met een bootje op uit trokken.Tijdens één van die boottochtjes vonden die lieden zomaar aan de andere kant van de aardbol een zwik eilanden, die ze direct tot de hunne verklaarden. Die eilanden bleken vol lekkere specerijen (en wat later bleek, ook veel rubber en olie) te zitten die voor het landje aan de Noordzee behoorlijke rijkdom brachten. Het landje aan de Noordzee werd pardoes een grote natie en stiekem ook wel een beetje een wereldmacht, want ze hadden veel scheepjes en ook scheepjes met knalspul erop om de jaloerse buurtjes af te schrikken.
Helaas werd het knalspul een beetje verwaarloost en vele kalenders verder bleken de lieden aan de Noordzee niet in staat om bratwurst kauwende bolbuiken buiten hun landgrenzen te houden. Twee kalenders verder was het ook mis op de eilanden, want daar gingen rijstkauwende spleetoogjes opeens de dienst uit maken. Boe en bah roepen hielp niet en toen moesten de Amerikanen, Canadezen en Engelsen er voor zorgen dat die arrogante en kwaadwillende indringers terug naar huis werden gestuurd. De lieden van dat landje aan de Noordzee waren oh zo blij en ze zouden er wel eens voor zorgen dat die grappenmakerij hun niet meer zou overkomen: Bovendien kregen de oorspronkelijke bewoners van die eilanden ver weg ineens een bult kapsones en gingen enge woorden zoals ‘Merdeka’ roepen. Nou, dachten die lieden in het landje aan de Noordzee: wij gaan eens even een hoop boem- en knalapparaten kopen en ook maar weer een hoop bootjes. Sterker nog: een hoop bootjes waarop vliegmachientjes kunnen landen en opstijgen. ‘Wij zullen weer eens even een natie worden om rekening mee te houden!’ Oeps, die Amerikanen kijken niet zo vrolijk. Da’s vervelend want veel geld voor al dat mooie knalspul hebben we van hun gekregen…. Oh, nou zeggen ze dat we niet meer op die mensjes op de eilanden mogen schieten en dat we die mensjes maar beter hun ‘Merdeka’ kunnen geven. Ja zeg, andere landen doen nou ook vervelend tegen ons. Pfff, moet niet gekker worden dus dan maar ‘Merdeka’ voor die eilandjes. Maar eh…moeten we dan nog zoveel bootjes voor die vliegtuigen hebben? Nou, nee, ééntje is dan wel duur genoeg.
En zo bleef de ‘dikke boot’ het enige vliegdekschip dat Nederland ook heeft gehad. Weliswaar een keer vervangen door een ander, en die ander eens omgetoverd tot een wat moderner vliegbootje, maar dat was het dan. Op die dikke boot, die officieel de ‘Karel Doorman’ heette, vernoemd naar iemand die letterlijk en figuurlijk roemloos ten onder ging in de strijd tegen Japan (die rijstkauwende spleetoogjes, weet je nog), heeft menig type vliegtuig zijn wielen aan dek gezet. In den beginne waren er de ‘Fireflies’ en later de ‘Avengers’, de ‘Trackers’, en de ‘Sea Furies’. Ook helikopters had die boot aan boord, maar daar gaat het nu effe niet over. Die eerder genoemde ‘Sea Furies’ waren vliegmachientjes met propellors. In een technologisch snel veranderende wereld waren die al snel niet meer ‘voldoende’ en moesten ze rap worden vervangen door iets moderners: een straaljager. Nu was het zo dat die dikke boot niet echt zo dik was. Voor een vliegdekschip was het in de ogen van de Amerikanen maar een roeibootje met een plankie erop. Na wat wikken en wegen, passen en meten, werd besloten die Furies te vervangen door ‘Sea Hawks’. Een echte straaljager van Engelse makelij. En verdomd als het niet waar is….die ga ik bouwen!.
Wat is dat dan voor een ding? Nou Wilko?
‘Hier komt beschrijving van versies’ Ja zeg, moet ik nou weer zelf aan de slag? Vruut dan maar:
De Hawker Sea Hawk is een engels ontwerp straaljager voor gebruik vanaf vliegdekschepen. De ontwikkeling van dit toestel begon al aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. Hawker had plannen om de Fury/ Sea Fury aan te passen om er een straalmotor in te plaatsen. Vele ontwerpen en dus aanpassingen verder ontstond de P.1040. De R.A.F. had er geen trek in en Hawker richtte zijn (of haar?) pijlen op de Britse marine. Het prototype werd o.a. voorzien van inklapbare vleugels en een landingshaak en mocht voor het eerst de lucht in in 1948. Tijdens testen bleek er nogal wat aan te haperen en twee prototypes verder werd het toestel geschikt geacht door de Royal Navy. De eerste in serie gebouwde Sea Hawk Mk.1 vloog in 1951 en werd operationeel in 1953. Zoals al eerder vermeld leefden we in een wereld van snelle technologische vooruitgang en het fraaie vliegtuigje zou het al snel afleggen tegen krachtiger en moderner ontworpen toestellen (de Rolls Royce Nene had geen overdaad aan power en ook het ontwerp met ‘rechte vleugels’ in plaats van vleugels in pijlstand was niet bevorderlijk voor rappe prestaties). De Sea Hawk was dus geen lang operationeel leven beschoren. Toch hebben ze nog ‘echte actie gezien’ tijdens de Suez crisis in 1956-1957. Naast de Britse ‘Fleet Air Arm’ (zeelui van de Britse marine die de zee maar niets vinden en liever de lucht in gaan) zijn er ook Sea Hawks in dienst geweest bij de Duitse, Indiase en Nederlandse marine. Moeha...bof ik effe!
De Nederlandse marine heeft 22 toestellen ‘gekocht’ onder MDAP voorwaarden (poen van ome Sam) in de Mk.50 uitvoering. Vanaf 1957 vlogen ze bij 3 en 860 squadron. Daar zaten in tegenstelling tot de andere uitvoeringen ‘uiteraard’ Philips radio’s in. Die 22 toestellen kwamen overigens niet meer van Hawker; die wilden met de tijd mee en hadden hun handen vol aan nieuwer spul. Armstrong Whitworth mocht ze in licentie produceren. Interessant detail is dat de Nederlandse Sea Hawks de eerste vliegtuigen in Europese dienst waren die konden worden uitgerust met de AIM-9 ‘Sidewinder’ (een raket waarmee je vanaf een vliegtuig afgevuurd een ander vliegtuig een hoop plofspul in zijn kont kan jagen). En de rest van de technische gegevens? Wilko?
Technische gegevens
Afmetingen:
Lengte: 12,14 m Spanwijdte: 1189 m
Hoogte: 2,67 m Vleugeloppervlak: 25 m2
Leeggewicht: 4372 kg Max. startgewicht: 5980 kg
Prestaties:
Max. snelheid: 843 km/u
Kruissnelheid: km/u
Vliegbereik: 535 km
Motortype: Eén Rolls Royce Nene 103 van 2355 kg
Bemanning: Eén
Bewapening: Vier 20 mm Hispano Suiza kanonnenWilko, bedankt!
Nadat Nederland binnen NAVO-verband de specifieke taak ‘onderzeebootbestrijding’ als hoofdtaak had gekregen en de Karel Doorman tijdens een revisie een beetje boel te veel in de brand had gestaan werd besloten dat de Karel Doorman rap verkocht moest/kon worden. Zonder Karel Doorman was er ook geen behoefte meer aan een verdedigingsjager en in 1964 werden de Sea Hawks afgedankt.
Tot zover historietsjnennel. Zijn jullie nog bij de les? Want nou is het tijd voor het BOMmetje, oftewel de ‘Bill of Material’ in beeldweergave.
De keuze van de jury is gevallen op de Hobbyboss kit 87251, en het doossie ziet er zo uit:
Tillen wij het deksel van de onderkant af (jahaaaaa, zo doen ze dat bij Hobbybaas) dan zien wij een aantal sprues -elk afzonderlijk verpakt in een zakje, plus wat decals, verfinstructies en een handleiding. Hiervan ook weer enkele lichtbeelden:
Ja, en als je nu gaat zeiken bij die Chinezen dat je een bekraste canopy hebt….dan heb je het mooi zelf gedaan.
Effies inzoomen voor wat detail in het plastic:
Da’s allemaal leuk en aardig, maar mijn vitrine is net zoals die dikke boot: die is niet zo groot.
Dus moest er wat op verzonnen worden dat het een mooi compact proppie plastic zou worden. En dat hadden ze al bij Wolfpack net gedaan met hun WP72056 vleugelsetje in hars:
En uit het glimmie verpakkinkie:
Het heeft niets met ruimte te maken, maar meer met gemak en beter ogend….de plofstoel van Martin Baker komt van onze Belgische vriend ‘piejée’:
Als je nou helemaal bezopen bent dan zou je er nog voor kunnen kiezen om een resin detailsetje van Pavla te kopen voor een excellente cockpit of een PE set van Dreammodel voor diezelfde cockpit en wat kleppies. Ik was net niet bezopen genoeg.
Wat nog wel even gescoord moest worden, omdat Hobbybaas i.t.t. MPM’s kit 72094 geen Nederlandse decals meelevert, is een setje plakkerts voor een kaaskopse zeehavik. De broertjes Dol hebben die wel aangekondigd, maar lopen helaas wat achter op schema. Jan Terlouw (nee, niet die van ‘Oorlogswinter’) bood uitkomst door het aanbieden van twee versies: een vroege Seahawk (MLD7203) en die vanaf 1959 (MLD7204). Ik heb gekozen voor de laatste, omdat die vroege uitvoering in de MPM kit zit (en wie weet koop ik die ooit nog wel eens).
Jan maakt zijn decals met een Alps printer (waarmee ook wit geprint kan worden) en ze zien er op zich goed uit:
Ik vraag mij wel af of die Sea Hawks zo snel waren dat de verf van de ‘markings’ voor een aanwezige schietstoel er tijdens het vliegen er bijna vanaf gleed.
Het zal wel aan de printer liggen en ik zal eens rond gluren of ik daar wat beters voor vind als ik zover ben en het model niet heb verprutst. Maar zover zijn we nog lang niet, want het is nog niet eens 1 januari 2013!
Cheers, Peter