Wat gaat dat snel!!!!!
Ik kan het niet helpen, de Firefly gaat een stuk sneller dan ik eerst had gedacht. Eigenlijk best wel een prettig gevoel. Het is altijd een beetje triest als je model nog steeds in onderdelen je triest aan zit te staren vanaf de werkbank. Ik heb het voordeel dat ik alle spullen gewoon in de kamer kan laten staan en aan mijn modellen kan werken waneer ik dat maar wil. Zodoende doe ik door de week veel werk. Als eerste maar de vleugels aangep(l)akt. De wielruimtes waren voldoende afgevijld en zodoende pasten de vleugelhelften ook op elkaar.
Daarna heb ik de achterste cockpit ingepast. Het is vrij cruciaal dat de achterste plankjes precies goed aansluiten op de romp (Of althans zo goed mogelijk) Dat gedoe met het doorzagen van de romp heb ik niet gedaan omdat dat de passing van de transparante onderdelen later niet ten goede gaat komen. Ik heb de plankjes met electronica er eerst ingezet met houtlijm. Houtlijm droogt erg langzaam en zodoende kan je nog prima schuiven en duwen totdat het onderdeel exact op zijn plaats zit. Daarna er effe langs met een beetje CA en na een seconde of vijf heb je de perfecte passing. Nouja, het blijft een short-run kit, dus echt Tamiya achtige passing moet je gewoon niet verwachten. Na het plaatsen van de plankjes heb ik het kuipje er tegenaan gezet. Het plaatsen van de hele achterste cockpit nam toch wel enkele uurtjes in beslag, gezien ik ook veel moest vijlen om alles zo goed mogelijk passend te maken.
Oja, aan de onderkant heb ik wel een stukje plastic eruit gezaagd, omdat ik anders niet goed met mijn vingertjes bij de achterste cockpit kon.
Een goede volgende stap leek mij het plaatsen van het radiator onderdeel. Dit is ook resin en had ik in mijn enthousiasme ook groen geschilderd. Referentie foto's geven echter aan dat de luchtinlaat (en uitlaat aan de achterkant) gewoon in de camouflage kleuren meegeschilderd zijn. Ik besloot dat Vallejo primer nog een kans gegeven. Bij de B-17 wilde het niet zo lukken namelijk.
WOW, eigenlijk is de primer uitstekend! Het geheim... effe het flesje schudden voor gebruik... Dat was ik de vorige keer dus vergeten. Weer wat geleerd
Ik besloot de onderdelen in de kleur van de onderkant te spuiten, dus ik maar eens opgezocht wat ze bij Vallejo onder 'sky' verstaan. Dat bleek dus een busje met een RLM kleur te zijn.
Hier zie je de luchtinlaat. Het Sky ziet er qua kleur prima uit. En ik ben er ook wel een beetje trots op dat ik de naad van de luchtinlaat zo prima heb weten weg te werken. Alles dankzij de acryl plamuur van Vallejo!
Hier zit het radiatoronderdeel en de cockpit erin gelijmd. De radiator paste eigenlijk bijna meteen. Wel moest ik even opletten dat hij niet in een verkeerde positie schoof omdat er natuurlijk geen 'locator pins' zitten die mij daarmee zou moeten helpen. Het lijmen van de cockpit was weer een proces van passen, meten en vijlen.
U ziet dat de cockpit net niet helemaal lekker past. En de vleugels heb ik ook maar gelijmd. De vleugelwortel aan beide zijden heeft een naad als een loopgraaf. Joepie!!
Het lijmen van de vleugel deed ik even haastig voordat ik kon genieten van een uitgebreide zondagse lunch.
Ik weet niet of het in deze foto te zien is, maar de V-stelling van de vleugels is op dit model ook niet helemaal gelijk! WOW, heb ik dat weer... Dit merkte ik pas na de lunch en een zondagmiddag dutje. De lijm was al droog en ik heb maar niet geprobeerd de vleugel eraf te nemen.
Maar ik had die loopgraven in de vleugelwortel nog! En daar heb ik toen stukjes plastic ingestoken om zo de linkervleugel naar beneden te duwen. Dat zijn dus twee vliegen in 1 klap! De V-stelling is nu vrijwel gelijk (hoewel het lastig is om dat te controleren) en zo raak ik die mooie naad kwijt!
Na een half uurtje was de lijm nog niet helemaal hard, maar het plastic was vrij zacht en kon ik de overtollige stukken plastic makkelijk afsnijden. Vanavond ga ik de overige stukken van de naad nog bewerken met plamuur en laat ik alles rustig uitharden. Minstens 24 uur, vanwege dat ik morgen gewoon moet werken.