Ik ben nog vrij nieuw hier en dacht dat modelbouw een kwestie was van alle stukken in elkaar zetten en een kleurtje erop. Ik heb me toch een beetje vergist.
Zeker als ik dit zie. Dit is heel veel werk volgens mij, maar dan heb je ook een prachtig resultaat. Als het zo uitziet, dan zal je dat ook wel veel voldoening geven denk ik?

Dat is in principe wel waar het om gaat. Als je alles in elkaar zet, zal het er ook zeker imposant uitzien, maar op een gegeven moment ga je verder en wil je accurater bouwen. Denk er wel om dat je gewoon je eigen ding doet en er plezier in houdt om te bouwen.

Ik kan een beetje hardlopen, maar een Ussain Bolt zal ik nooit worden, dus loop ik mijn eigen tempo van A naar B. Het gaat erom dat je de eindstreep haalt, niet hoe je die haalt.

René

Je vergist je helemaal niet, wat je zegt is nu eenmaal de essentie van een bouwpakket.
Ik sluit me dan ook helemaal aan bij René: bouw op je eigen tempo volgens je eigen kunnen en probeer nooit met alle geweld zo snel mogelijk anderen te evenaren, dat gaat demotiverend werken op den duur want ervaring komt met de jaren.
StevenVD is hier wel een buitenbeentje die heel fanatiek te werk gaat. Slechts weinigen zullen op zijn hoge niveau zitten.
Staar je dus niet blind op zijn bouwverslagen, geniet ervan en probeer er inspiratie en tips & tricks uit te halen maar bouw het langzaam op!

Er is nog een lange weg te gaan, maar jullie reacties maken het allemaal de moeite waard. Of ik het allemaal correct doe, is moeilijk te controleren. Zo checkte ik op Wikipedia de breedte van de tank op 4,39 meter, wat gedeeld door 35 eerder op 12,5 centimeter dan op 13 komt, wat ik tot hiertoe gebruikt had. Maar ik zal er nog altijd een stuk dichterbij zitten dan recht uit de doos.



De bogies zijn nu allemaal versmald, geplamuurd en geschuurd. Het gevolg is dat er bepaalde stukken van het profiel waarmee ze aan de hull vast zitten, doorgeschuurd zijn. Dat kan je echter niet zien als de tank af is. Het probleem zijn nu de baanwielen waar de as het begeven heeft, die moeten nu opnieuw uitgeboord worden en van een asje voorzien.



Deze illustratie toont een ander probleem in het ontwerp van het model, waar waarschijnlijk nog niemand van op de hoogte was en dat ik eerder toevallig ontdekte. Bij het vergelijken van de positie van de bogies op het chassis kwam ik tot de vaststelling dat het plan dat ik gebruikte, afwijkingen had in de afstand van de eerste tot de tweede bogie. Zo niet bij Dragon. Waarschijnlijk is dit bij een Sherman inderdaad een identieke afstand, aangezien die een normale gewichtsverdeling heeft. Toen ik ging checken op foto's, had de T28 een kortere afstand tussen de twee voorste bogies dan bij de volgende. Waarschijnlijk is dat om het overgewicht van het dikke frontpantser op te vangen. Dragon ging hier dus weer in de fout, buiten het feit dat ze ook de positie van de eerste bogie al fout hadden. Ik kan dus buiten de as van de idler niets behouden van de geometrie van de ophanging, alles wordt dus afgezaagd en opgevuld zo nodig. Gelukkig vallen de locator holes voor de bogies nog allemaal achter de aanhechtingsplaten, ik moet daarvan alleen de locator pins afknippen. Alle rollers en koppelstukken moeten verplaatst worden, dus die bussen moesten ook afgezaagd worden.



De versmalde bogies waren hier al vastgelijmd op de hull voordat ik die stukjes afgezaagd had. Dat lukte nog wel met een Airwaves zaagje. Voor de andere kant heb ik de volgorde dus maar omgekeerd.



Het bovenaanzicht van de stukken toont een andere afwijking van Dragon. Het patroon van deze steuntjes voor de takels raakt de buitenkant van de sponson, dat is op het plan en op de foto's dus niet zo. Dat passen we later wel aan. Wat wel nu gebeurd is: de sponson is 1 millimeter versmald over de hele lengte, je ziet het restant onderaan nog liggen. Daarna is het even schuren en tegen een lineaal leggen om dat terug strak krijgen.



De verplaatsing van de sprockets is ook al geregeld aan beide kanten, hier wordt het gat uitgeboord naar dezelfde diameter als van de vorige opening. Dat doe ik wel zonder boormachine om het midden te bewaren.



Daarna wordt de achterste zijde 9,5 mm naar voor geprojecteerd. Door het afzagen valt de afronding van de transmissiebehuizing er mee af, dus die moest nog eens apart afgesneden en geherlocaliseerd worden.



Deel 2 is al grotendeels voorbereid op dezelfde manier, nu zonder de sprockets die in de weg staan. Let op de afwisselende richting van de schokdempers op de bogies, zoals die in het Patton-museum aanwezig was. Als volgende stap ga ik kleine gaatjes boren door de twee zijpantsers heen op de plekken waar ik de bussen voor de rollers ga zetten. Zo moet er maar 1 keer gemeten worden; ik hoop dat ze aan beide kanten symmetrisch zijn. Ik zie nu net dat de as voor de idler zelf er ook nog aan gaat... Die staat ook weer fout geparkeerd op de bevestigingsplaat, die wel juist stond.

Wat een werk met die ophanging zeg, en dan zie je de helft ervan uiteindelijk amper meer zitten ook.. Maar ik bewonder je accurate werk, ik had de boel al lang de boel gelaten gok ik .

En dan is nog altijd maar de helft van dat werk gedaan, want de andere kant moet er nog tegen gezet worden. De moeilijkheid daar is dat er aan de buitenkant patronen te zien zijn die overeen komen met wat ik op de hull allemaal heb verplaatst. Er gaan dus verschillende verticale naden zijn die weggewerkt moeten worden.



Ik heb nog geen verklaring gevonden waarom alle plannen van de T-28 de as van de idler vooraan de verstevigingsplaat willen plaatsen. Op foto's zit die namelijk steeds achter het middelpunt van de buitenste verstevigingsplaat. Dat kan ik niet aanhouden omdat er dan te weinig ruimte tussen de wielen zit. Voor zover ik weet en in de kit kan zien, zit er geen regelsysteem op deze idler, waardoor die van positie zou kunnen veranderen. Misschien is de vorm of de positie van de plaat toch fout. Ik heb de idler een tweetal millimeter naar voor verplaatst ondanks de foto's, zodat ik toch het plan kan aanhouden.



Hier zitten tussen de bogies nu ook de verbindingsstukken tussen de sponsons. Die zijn verbonden met de veerbenen via PE, dat door Voyager verbeterd is toen opzichte van dat van de kit, dat minder beweeglijk was. De rollers moeten nog geplaatst worden, maar de assen daarvoor zijn nog niet ingekort.

De volgende stap in de versmallingsoperatie zijn de sprockets.





Bij elke naaf moest er 2 millimeter af. De kleine putjes zijn voor pasnokjes en moeten dus opnieuw geboord worden op de juiste lijn, die ik daarom overgetrokken had voor het zagen. Je kreeg van Voyager ook een set om de binnenste sprockets mee af te werken voor als de tank uitgekleed getoond wordt. Het heeft niet veel zin die toe te voegen als ze dicht blijft.



De hull kan nu terug samengekleefd worden. Ik heb eerst met sprue een paar uitlijningshoeken gemaakt.



Na het kleven blijven er een paar lange naden over om te schuren.





Nu volgt er een grotere gok. De hull wordt over de volle lengte en breedte 5 millimeter ingekort. Hier zijn de zaagsnedes voorbereid met de snijschijf. Er zaten een paar details in de weg dus kon er niet rechtdoor gezaagd worden.



De twee helften worden eerst geschuurd en gepast voor ze ook in de breedte gesplitst worden.



Ik denk dat het mogelijk is dat er twee dunne strookjes van de buitenste sponsons afgehaald moeten worden en op het binnenste pantser gezet, omdat ik nu 5 in plaats van 2 millimeter uit het midden weggehaald heb.

Wow je pakt dit echt mooi aan zeg!
Die delen sprue ter uitlijning aan de binnenzijde zien er ook pienter uit!

Goed bezig, Steven! Dit is echt het betere zaag- en sloopwerk!

Bedankt! De hull kan nu terug samengelijmd worden met behulp van plaatjes aan de binnenkant om het pantser vlak te houden.







Het schuren is niet altijd goed gelukt, dan steken we er maar een stukje styreen in.



Er hoeft niets aan de zijkanten toegevoegd te worden. Ik had van het onderstuk geen centimeter hoeven af te zagen, want nu moet er een stukje bij aan gekleefd worden. Het motordek moet nu nog vergroot worden.