Dit jaar doe ik een reprise, omdat er op de affiche van KMK aangekondigd werd dat er een wedstrijdthema "Vietnam" gekozen is. Negen maanden lijkt me een redelijke tijd om iets klaargestoomd te krijgen.
Zoals je ziet, ligt er nu een M35A1 met Quad .50 en opnieuw een M151 klaar, deze keer wordt dit een gepantserde jeep. Dit zijn de sprues van de truck:
Deze kit heb ik een paar jaar geleden op Militracks gekocht. Ik koos hem vooral omdat er ook nog over extra figuren gesproken werd. Dit zat er dus ook nog in:
Aangezien dit Hobbyfan figuren zijn, zijn ze speciaal ontworpen voor deze kit, volgens mijn zien ze er prima uit om een levendig diorama te bouwen. Maar ik vond het nog niet voldoende om ook een goed uitgedoste truck mee te maken. Dit kwam er dan ook nog bij:
Een Griffon set van vier .50 loopjes, een van de weinige van dergelijke sets die ik nog op internet kon vinden. Een tweede ga ik later nog gebruiken voor een M16 halftrack. Verder kocht ik bij MaKo nog een set van Eduard voor de M35A2 (weinig verschil met A1) en een set weighted wheels van RB. Die vervangen dan de rubberen exemplaren die je onderaan ziet.
Wat de M151 betreft, daarvan heb ik nog zo'n anderhalve kit liggen van het vorige dio. De bovenliggende doos is buiten de decals nog onaangeroerd, maar die worden toch vervangen door andere.
De figuur wordt mogelijk nog vervangen door iets dat de komende maanden uitgezocht wordt. De set van Creative Toys zorgt er trouwens voor, dat van die anderhalve kit ook weer nog 50 procent gaat overblijven, maar de trailer van de onderste doos kan misschien ook nog in gebruik genomen worden. Het is een set die zowel resin, PE als decals bevat en die geschikt is voor zowel Tamiya als Academy.
Wat ik vorige week nog niet wist, is dat de bijgeleverde decals dezelfde zijn als op de cover van mijn referentieboek In Action: "Wolfman".
Wat uiteindelijk nog ontbrak, was info over de M35. Dat heb ik opgelost door op Eindejaar naar de Escadronstraat te rijden en een zak boeken te kopen voor een aantal projecten. Van toepassing zijn de volgende twee werken:
Voor de setting dacht ik deze keer aan een houten brug over water, want ik heb nog een boel van dat swamp-spul van Ammo Mig. Dat kan uiteraard nog evolueren in iets anders.
Iedereen bedankt om in te tunen, het wordt dringend tijd om er eens in te vliegen. De Kondensator blijft namelijk maar hydraulische leidingen kweken en de deadline is nog ver maar toch al een maand dichterbij gekomen. Ik besloot om met de gun-truck te beginnen. Het eerste dat kan gezegd worden, is dat deze mal toch een beetje zijn leeftijd toont. Er is geregeld sprake van sinkmarks (soms zelfs sinkholes), flash en een gietnaad. Voor zover ik kan controleren in mijn referentieboek van Kagero kloppen de details wel. Het boek van Osprey is alleen bruikbaar om wat achtergrondkennis op te doen, want de foto's die er in staan zijn eigenlijk te klein om dingen op te kunnen controleren. Er staan wel een paar bladzijden in over de quad .50, maar er is meer aandacht voor een lijst met namen van gun trucks dan dat er eigenlijk iets van een walkaround in zou voorkomen.
Het frame wordt aan de binnenkant geteisterd door een heel aantal ejectormarks. Die zijn niet zo diep, dus konden ze er met een stick uit geschuurd worden.
Die op de dwarsbalken zijn iets dieper en op een lastige plek om te schuren. Die worden opgevuld met rondjes Evergreen die met een doorslag gemaakt zijn. Wat uitsteekt, wordt met een Dremel weggefreesd.
De drijflijn wordt door een as verbonden voordat de assen goed en wel op hun plek zitten. De manier om die op te hangen is behoorlijk ingewikkeld, ze worden niet aan de twee kanten tegelijk vastgemaakt. Ook de torsiestaven worden niet allemaal tegelijk geplaatst. Om te zorgen dat de assen recht onder het chassis zitten, worden ze uitgelijnd op de werkmat. Ik heb alle cardankoppelingen uitgeboord voor meer doorzicht.
Een aantal vergissingen duikt op in de handleiding. De aandrijfas begint en eindigt met een koppelstuk uit twee delen. Omdat je met de achterwielen moet beginnen, komt eerst de omgekeerde volgorde van deze stukjes, wat ze bij AFV blijkbaar vergeten om te wisselen zijn. Daardoor klopt de nummering niet. Deze twee stukjes kwamen wat verder opnieuw voor, waar ze wel juist benoemd werden. Kan gebeuren, denk je dan, maar nog wat verder gebeurde net hetzelfde. De achterlichten zijn beide verschillend en ook die werden omgewisseld.
Een voorbeeld van een extreme sinkmark. Zo heb ik er al zo'n zestal gevonden. Daar leg ik dan een druppel secondelijm in.
Het frame staat dan wel stevig in elkaar. Je kan de voorste as gestuurd plaatsen, maar de stuurarm moet wel worden vastgekleefd.
De bumper heeft wat schuurwerk nodig om ermee door te kunnen. Het middelste deel lijkt wat naar binnen gewarpt, of hoort dat misschien zo? Moeilijk te zeggen, want er zijn geen locator holes voor die hijsogen, die moet je zomaar ergens naartoe mikken. Ik voel dat dat referentieboekje geen overbodige luxe gaat zijn.
De wielkappen vertonen vier ronde en vier ovale marks. De ronde zijn opgevulde met styreen, de ovale met secondelijm. Tot zover deze update, nu beginnen we aan de carrosserie.
Er blijkt al een serieuze aanpassing nodig tijdens deze bouwstap.
Er zit een versterkingsrib in de fender, die ik ook terugvond in een walkaround op Prime-Portal: http://www.primeportal.net/trucks/us_ndaomanu/m35a2/. Dit is wel van een M35A2, ik vond niet direct iets voor de A1. De ontvouwing van deze rib ziet er wel merkwaardig uit, het zijn de grootste stukken van de Eduard-set.
Het plooit makkelijker dan het er uit ziet en de plek om het te bevestigen wordt in de handleiding goed omschreven.
Om dit stuk nu nog op het chassis te krijgen, moest ik een locator pin van de versnellingsbak snijden, waardoor het carter er terug op past.
Hier zie je alweer een vergissing in de handleiding, het nummer rechts zou B24 moeten zijn.
Ook op de binnenkant van de portieren moet wat veranderen, je ziet links een voorbereid exemplaar. De driehoekjes bovenaan worden door Eduard uitgehold en ik heb ook vier ejector marks opgevuld met secondelijm.
De radiator van de M35 is niet zo spitsvondig gegoten. Zoals je ziet, zitten er vier ejectormarks doorheen het koelribbenpatroon, twee in de koplampen en een op de koelwatertank. Een vervangstuk van Eduard was noodzakelijk.
Terwijl is de niet zichtbare achterkant perfect glad afgewerkt.
Nog een plaatje met de portieren en de vernieuwde koelribben, waarvoor eerst de oude weggefreesd zijn. Dit past namelijk nauw met de grille.
Deze metertjes gaan we ook vervangen, want Eduard heeft hier een instrumentenfilm voor meegeleverd.
Hier zijn de opliggende metertjes weggesneden, een laag witte Vallejoverf opgebracht en hierop de film geplakt in de nog natte verf.
Het bijhorende PE-stuk maakt het geheel mooi af, al moet je de drie knopjes terug overnemen van het plastic onderdeel. Ik ben er helaas eentje van kwijtgeraakt, dat vervang ik nog wel. Let ook op het slot van het handschoenkastje, dit ga je zo meteen zien veranderen in een stukje scratchwerk.
De brandstoftank heeft bovenaan een aantal aansluitingen die vereenvoudigd en overscale uitgevoerd zijn. Met wat referentie en de hulp van SVSM (http://svsm.org/gallery/m35a1/IMG_2086) kan dit realistischer gemaakt worden.
Nu nog enkele plaatjes van een dry-fit van de cabine op het chassis. Ik kan wel aanraden om de samenstelling van de cabinewanden tegelijkertijd met de motorkap te doen en niet een week ertussen te laten, zoals ik deed. Ik heb een uitstekende rand moeten verwijderen en ik moet daardoor aan een kant de motorkap herstellen.
Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen
A tot Z
Winkel
Tips en trucs
Organisatie
Twitter
YouTube
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
