Hoi!
Tracks wel ja, van die rubberen in 1 stuk. Alleen even aan elkaar lijmen, al heb ik via YouTube begrepen dat dit rubber volledig onaantastbaar is wat lijm betreft.
Maar dat zien we later wel.
Dag 1Tot nu toe gaat alles volgens plan. Mijn medeforumbewoners hebben nog niet door dat ik geen flauw idee heb waar ik mee bezig ben, z'n tankgeval bouwen. Ik zal
goed gebruik moeten maken van Google, Wikipedia en andere bronnen om de schiijn op te houden, maar dit zal waarschijnlijk tussen nu en heel snel toch wel
duidelijk worden....Citaat:
De E-100 Super Heavy Tank (officiële designatie: de Pänzerkampfwagen E-100 (Gerät 33)) was een ontwerp van het Duitse leger van tegen het einde van de
Tweede Wereldoorlog. Doel was een wapen te ontwikkelen die zowel als anti-tank en als anti-vliegtuig kon worden ingezet. Helaas voor hen, net als vele andere ideeën,
was het niet genoeg en veel te laat. Tegen de tijd dat het chassis van het eerste prototype gereed was, was de oorlog al voorbij (zie plaatje dat ik schaamteloos heb
gejat van Wikipedia. Maar ach, publiek domein dus het mag).
De trage ontwikkeling was voornamelijk door Hitler zelf, die er geen heil meer inzag (of de grondstoffen liever voor iets anders gebruikte) waardoor er in de fabriek
van Adlerwerke slechts 3 man aan het ontwerp kon werken. Het complete chassis werd in 1945 door de britten gevonden, en naar Engeland verscheept voor studie.
Daarna belandde het chassis bij het oud ijzer.
Was did geval wel afgemaakt, hadden we de volgende statistieken kunnen optekenen:
- bemanning: 6
- afmetingen: meer dan 10m lang, 4,5m breed en 3.3m hoog
- gewicht: 150+ ton
- motor: Maybach HL230 V12 (700 pk)
- max. snelheid: 40 km/h
- actieradius: 190 km
- bewapening: 128mm kanon, 75mm coaxiaal kanon, 7.92mm machinegeweer
En zo begon vandaag het echte werk. Eerst maar eens 2 stukken tegen de onderkant van de romp lijmen. Lekker veel gaten, daar komen straks de springveren
van de schokbrekers (?) in.
De onderkant heeft ook nog leuke detaillering, al vraag je je soms af waarom. Je zet zo'n ding niet ondersteboven in de vitrinekast.... Maar ja, dat betekent wel dat
ik de injector-gates niet hoef weg te werken.
En dan die schokbrekers:
16 stuks, en ze zien er best aardig uit al hebben ze wel allemaal wat TLC nodig. Dat kan je natuurlijk overslaan omdat je die gietnaden never nooit niet gaat zien (tenzij
je hem weer ondersteboven in de vitrinekast zet), maar ik weet wel dat het er nog zit en dat kan natuurlijk niet.
Flink wat schuren later kunnen ze op hun plaats. Lijm optioneel, op één na.
Schokbrekers op hun plek, tijd voor de assen, want anders kan je geen wielen aanbrengen.... En ook hier, 16 maal hetzelfde, en 16 maal
bijschuren voor de netheid.
En dan de wielen zelf. 16 stuks, 3 onderdelen per stuk. 48 onderdelen uit de gietramen halen, in elkaar lijmen en als de lijm droog is de schuurstok eroverheen halen.
Dat werkt gewoon het makkelijkst om de loopvlakken van de wielen bij te schuren. En dan ben je toch blij als ze alle 16 op de grond staan
Eerste echte probleem: het chassis van de E-100 was hier en daar wat versterkt met extra metaalplaten. Dat doet de kit dus ook. Nou moet daar natuurlijk wel
een naadje hebben gezet, maar dit is wat overdreven.... Daar moeten we morgen maar wat aan doen denk ik.
"Herhaling van zetten, hoofdstuk 3". Kleine stukjes op de koepel lijmen. ruim 30 in dit geval, en maar 4 soorten. Gelukkig gaat het wel lekker snel.
En dit gedetailleerde geval steekt uit het luik omhoog. Ik stel me zo voor dat de commandant dit gebruikt om te kijken wat hij aan het doen is.
Helaas - als je deze inlijmt moet het luik open staan. En dan kan je dus naar binnen kijken. In die grote gapende leegte die ontstaat door het totale gebrek aan
enig interieur. Dat gaat hem niet wporden, dus luikje dicht....
Maar dan wel even een vraag voor zij die wel weten wat ze doen: die gaten horen daar niet gok ik. Daar zal iets van glas of zo hebben gezeten?
En dan dat 128mm kanon. Flink wat onderdelen, en alles in 2 helften. En da's best jammer, want het verlijmen is best eenvoudig, maar je maakt het jezelf lastiger
als je vervolgens wel wil dat alles netjes op zijn plaats zit, en dan zal je nog flink moeten schuren om de naad weg te werken, hopende dat de vorm niet te veel
wordt aangetast.
En dan een probleempje bij de instructies. Bewijsstuk A: de tekening van onderdeel C28.
Bewijsstuk B: onderdeel C28 op het gietraam.
Nou kom ik hier wel overheen want het onderdeel klopt wel, maar dat had best wat netter getekend mogen worden.
gelukkig ging de achterkant dan weer probleemloos.
En dan de bovenkant van de romp. Wat losse onderdelen, wat gereedschap, en wat PE roostertjes.
En toen konden we niet verder: er moet nu eerst geschuurd worden om wat naadjes weg te werken, en daartoe ga ik de lijm eerst eens even echt goed uit
laten harden...