hey medebrouwers gisteren is mijn nordvietnamees schietijzer gearriveerd dus ik ben gelijk begonnen met bouwen
[size=150]T54 Noord Vietnamees Leger
dit is de echte
In 1943 werd tijdens de Tweede Wereldoorlog vanuit de vooroorlogse T-34 de T-44 ontwikkeld, in een poging een middelzware aanvalstank te kunnen bouwen die, net zoals de T-34 in 1941 en 1942, immuun zou zijn voor het vuur van de meeste Duitse tanks. Deze tank presteerde even goed als de uitstekend gebleken T-34 en had daarenboven een veel beter pantser. De geschutstoren kon echter geen zwaarder kanon dan van een kaliber van 85 mm dragen en dus ging de ontwikkeling door. Van de T-44 werden overigens slechts 1823 exemplaren gebouwd.
Experimenten met de T-44 leidden in 1945 tot het Obiekt 137 prototype dat later de productieaanduiding T-54 zou krijgen. Dit was uitgerust met een 100 mm kanon en was beter gewapend en gepantserd dan zijn Westerse rivalen, de Britse Centurion en de Amerikaanse M26 Pershing. In april 1946 werd het type goedgekeurd; de productie begon in 1947 te Nizjni Tagil; in 1948 werd ook een productielijn opgestart in Charkov. Tijdens beproevingen bij eenheden in Wit-Rusland bleek echter dat de eerste productieversie, de T-54-1 of T-54 model 1946, te onbetrouwbaar was. De fabricage werd stilgelegd, nadat er zo'n 1200 van waren gemaakt.
In 1949 kwam de productie op gang van een verbeterd type, de T-54-2 of T-54 model 1949. Dit model had een geheel nieuwe toren die van voren afgerond was zonder uitstekende overhang; de machinegeweren op de spatborden van het eerste model verdwenen. Er zijn er zo'n 2500 van geproduceerd tot 1952. Dat jaar werd het derde model geïntroduceerd, de T-54-3 ofwel T-54 model 1951; bij dit type verdween ook de overhang aan de achterkant van de toren. Nadat er zo'n 6000 van gemaakt waren, werd het in 1955 opgevolgd door de T-54A, een productieversie van het Obiekt 137G-project van ingenieur L.N. Kartsew, een poging het type van vele moderne snufjes te voorzien om zo een technologische voorsprong te bereiken, vooral wat betreft de tactische mobiliteit. Het model had verticale kanonstabilisering, een waadvermogen van vijf meter door een snorkelsysteem en een infrarood-nachtzichtkijker voor de chauffeur. De T-54A kon al door water van 1,4 meter diep rijden. Als de snorkeluitrusting geïnstalleerd werd kon hij tot 2 km/u en 5,5 meter diep gaan. Het kon echter tot een half uur duren voor die uitrusting erop stond. Tot in 1957 werden er zo'n 4800 van gebouwd in de Sovjet-Unie, maar ook de bondgenoten kregen van Chroesjtsjov toestemming om in plaats van de verouderde T-34 dit type in productie te nemen: Polen zou 2855 T-54's bouwen van 1956 tot 1958, Tsjecho-Slowakije 2610 van 1958 tot 1966. China produceerde de T-54A vanaf december 1958 als Type 59.
In juni 1955 waren drie Obiekt 137G2 prototypen beproefd die voorzien waren van ook horizontale kanonstabilisering. In 1957 werd dit type in productie genomen als de T-54B met het D-10T2S-kanon. Vanaf april 1959 werd het type verbeterd met een infraroodvizier voor de schutter en de commandant. Het werd ook in Tsjecho-Slowakije en Polen geproduceerd als de T-54AM. Van de T-54B zijn er in de Sovjet-Unie zo'n tienduizend gemaakt; tezamen met de 54 65 T-54's in de andere Warschaupactlanden en zo'n 9000 van de overeenkomstige versie van het Type 59 in China beliep de totaalproductie van de T-54 een kleine 40.000 tanks.
bron wikipedia
de kit
de doos
de hull
de sprues waaruit dit schietijzer zal rijzen
de dropveters
1x een motor waarvan ik niet weet of ik hem zal gebruiken
en een gaasje voor het motorcompartiment
en tenslotte hoe bouw ik een tank voor dummy's
.
