Die figuur zal hopelijk in een paar losse onderdelen zijn, want die rugzak met koffiemok kan natuurlijk niet.





De stempels zijn nu ook op het chassis gekleefd. Hier moest weinig aan verbouwd worden, al heb ik wel een paar ontbrekende lijnen ingegraveerd.



De 2 6.9 L ZIL-375YA V8-motoren zijn volledig meegeleverd, dus da's beter in orde dan Trumpeter's Maz-537 kit waar de motorruimte leeg bleef. En het heeft zeker zin om dit allemaal in te bouwen, want ook hier kijk je recht naar binnen door de open achterkant van de motorkap.





De motoren worden gedry-fit en de achterkant van het chassis is op zijn plek gelijmd. De uitlaten zullen dus al aan het chassis vastzitten, maar die kunnen wel met de hand in een roestkleurtje gekwast worden.

De volgende stap zijn de fenders. De antisliproosters ​zijn al redelijk fijn uitgevoerd, maar bij Voyager kan het altijd nog een beetje delicater.



Met de platte frees is het voorste deel makkelijk op te schonen.



De Airwaves-zaag doet weer dienst voor het ronde stuk, zodat er nauwelijks uitschieters zijn.



De nieuwe roosters zijn makkelijk te plaatsen.





De opvulling is wat moeilijker omdat de lengte exact moet zijn, maar de positie van de stukjes is goed aangegeven.



Nu is de verbetering toch te zien. Naast de dikte van de plaat zijn er ook bevestigingsbouten in het rooster.



De plaatsing van de fenders is ook goed te doen omdat er op het chassis al een stukje aangegoten is.



Deze klemmen komen op de middelste fenders. Van de moeizaam op maat gesneden stukjes draad is nog bijna de helft terug weggesprongen.



De klemmen houden twee stokjes op hun plek, deze stokjes zaten achteraan ook al. Naar de functie heb je het raden.



Boven de voorste pootjes zitten steunen voor de motorbehuizing. Let op hoe dun die plaat is en hoe de buitenkant omgeplooid is.



Dat zijn weer details die in de doos niet gerespecteerd worden. Daar is de steun veel dikker uitgevoerd alsof het om een balk gaat. Ook Voyager biedt hier geen soelaas, dus heb ik maar zelf wat messing bovengehaald. Het zou wel weer een avond werk zijn. Hier zijn de steuntjes al uit de plaat gesneden.



Er zijn boringen uitgevoerd waar de openingen moeten komen.



De omtrek rond de boringen wordt uitgesneden.



Na heel wat vijlen en met een bolle hamer slaan zijn de steunen keurig en recht.



Hier zijn de puntjes afgesneden en is er een plooilijn ingegraveerd. Dit materiaal is tweemaal zo dik als het aluminium waar ik gewoonlijk mee werk, het breekt zomaar niet op een snijlijn.



De steunen worden geplooid.



Hier zijn ze alle vier klaar om te bevestigen op het chassis.



De steunen pasten goed, maar het bleek dat de hoek tussen de korte zijden toch wel 90 graden had moeten zijn en er is een kleine afwijking te zien. Waarschijnlijk moet ik dus de korte plooi nog even opnieuw doen of de zijde met de paspinnetjes bijvijlen.

Mooi man, je bent weer lekker bezig.

Succes, Peter.

Bedankt, Peter.



De figuur is aan gekomen uit Polen. Dit merk heb ik al eerder gebruikt bij de DANA om een oude Afghaanse man te bouwen, maar ik vind deze figuur veel realistischer al heeft hij geen gezicht. Er zijn wel wat foto's te vinden van dit soort kleding, maar de figuren op 1/35 met zo'n pak zijn op 1 hand te tellen en er is er maar een met exact dit masker op.



Bij het openen blijkt het gelukkig dat de meer buitenissige elementen als aparte items meegeleverd zijn, zoals de stok, de Kalashnikov en de koffiemok. Maar de hand zit wel over het wapen gegoten, dus zal dat vervangen moeten worden. Het is nog in beraad of ik ook de rugzak er af ga halen. Op de stlll uit de video sleept de man wel iets mee, al lijkt me dat eerder een draagtas zoals ik op andere foto's zie.



Nu zijn we aan de interessantste bouwstap beland, een stuk PE dat uit een 200-tal onderdelen bestaat en dat in de plaats komt van een groot plastic platform.



Gelukkig zijn al deze stukjes makkelijk te plaatsen en zijn de instructies duidelijk. Het is alleen wat verwarrend als er hier en daar een latje teveel opduikt. Dan ga je zoeken of er ergens iets overgeslagen is, maar het lijkt alleen een mistelling van de makers.



In elk rooster komen verschillende nummers voor die dus in volgorde geplaatst moeten worden.



De plaatsing is goed aangeduid maar omdat de plooiranden van het buitenste kader onderbroken zijn, wijkt de rand in het midden makkelijk af naar buiten.



Er wordt bij elk latje getest of alle uiteinden vastzitten voor een nieuwe component geplooid wordt.



Nu deze twee nog opvullen. Ik heb wel de scharnieren bovenaan moeten verplaatsen. Ze waren symmetrisch en niet afgewisseld ingeplant, zodat ze niet in elkaar grepen. Daaruit kan je ook weer opmaken dat dit product niet getest is, want al deze roosters moeten straks perfect in elkaar passen.

Tof project zeg! En heel mooi figuur voor er bij denk ik ja!

Imposant stukje Soviet truck-werk. Freaky figuurtje wel

Bedankt! Ik heb ondertussen nog een paar andere figuurtjes gezien met zo'n masker, maar die zouden een stuk meer bewerking nodig hebben om het videospelkarakter er af te halen. Nu ben ik weer met het platform aan de gang gegaan. Dat deurtje uit de vorige post was wel het moeilijkst om te maken. Het had geen geleiderail voor de latjes en het was ook net iets te klein voor sommige, zodat het kader soms opensprong als er eentje bijgepropt werd. Andere latjes waren net te kort zodat ik met lijm een bruggetje moest leggen. Daardoor ziet het deurtje er wel wat geforceerd uit. De scharnieren zijn ook weer net iets te kort om te rollen



Dan moest ik nog een tegenhanger maken voor het grote rooster, dit ging sneller dan dat deurtje.



Nu konden de componenten op de tegel samengekleefd worden.



Hier nog een toevoeging.



We moeten ook eens vergelijken met het stuk uit de kit, vooraleer we daar een stukje van gaan overbrengen naar het PE. De afmetingen kloppen goed moet de kit, buiten het feit dat de getallen in de kit versimpeld zijn. Er zitten daar lang niet zoveel latjes als op de referentiefoto's. Omdat ze dikker plastic hebben, zijn de openingen ertussen vast groter gelaten. Het stukje dat overgebracht wordt, is met de groene pijl aangegeven, maar het moet verder naar links komen en dat klopt ook in realiteit. Het profiel waar het deurtje aan hangt, zou wel gelijk moeten vallen met de rand van het rooster. De andere aanduidingen zijn openingen die op een andere plaats zouden moeten liggen of die er eenvoudig niet zijn in het PE en wel op de foto's in het boek.



Deze vuldop krijgt dus nog zijn correcte inplanting.

De vuldop wordt uitgesneden met een rond zaagje.



Hier zitten ook de bevestingsstunen voor het rooster op hun plek. Ik ontdekte op de foto's dat deze steunen steviger moesten worden, dus heb ik er L-profielen van gemaakt met wat er over was van de latjes.





Dat komt wel goed straks, maar ik kleef het pas vast als het chassis geschilderd is.



Tussen deze foto en de volgende moet je vier uur onophoudelijk zagen met de microzaag incalculeren. Elk van de acht wielen heeft een voorkant, een achterkant, een naaf en remblokken die allemaal vasthangen met meer dan een vierkante centimeter resin. Dit gebeurt allemaal in een bakje water om de vorming van stof tegen te gaan.



Ik heb een van de wielen gedry-fit en dat past prima, maar de binneste rij bouten is onmogelijk te bereiken met de airbrush en dat betekent dat er stukjes van de wielen moeten geschilderd worden voor ze samengesteld worden.



Ik vond het PE voor de kisten op de vloer van Voyager onbruikbaar, omdat de sleuven voor de embossing te smal waren om er met een pen over te rollen. Daarbij scheurden ze trouwens. Ik gebruk gewoon de plastic bakken, die zijn even realistisch.



De deksels zijn beter, ze hebben een bredere sleuf en dit kon ik wel rollen.



De kistjes zijn al af, de stoel krijgt nog een soort schild in PE. De pootjes zijn wat te fragiel.

Nu pas komen we toe aan het interieur van de truck. De instrumenten op het dashboard worden al opgekalefaterd met het PE van Voyager, maar er zijn ook een paar handgrepen die duidelijk overscale zijn.



Die vervangen we door 0,4mm draad.



Omdat de instrumenten in metaalkleur moeten, kunnen deze nog niet op het interieur vastgekleefd worden.



Op het plafond hebben ze op een moeilijk bereikbare plek de productiegegevens gegoten, plus nog wat uitstoterrondjes. De boorkop komt akelig dichtbij het tere windschermframe.



Ik ga dit al eens proefpassen, hoewel er op het plafond ook nog PE komt.



De portieren zijn ook heel gedetailleerd, ook hier wordt het PE van Trumpeter vervangen door Voyager.



Er zit nog iets niet snor onder de cabine, dit heeft te maken met twee beweegbare steunen waar de cabine op zou moeten passen.

Ik heb er niet veel aan toe te voegen, maar je werk is om te smullen!