Mijn hoekje waar ik het meest bezig ben. Ik heb nog een bureau en een tafel met de draaibank maar het meeste werk wordt gedaan op het oppervlak van de snijmat. Ik heet de Mol en met mijn slechte ogen lijk ik er ook wel op dus ik heb twee T5 lampen boven me en een daglichtlamp die ik kan richten.

Waarom kwel ik mijzelf toch zo enorm om elke keer toch weer even te kijken hoe een ander zijn werkplek heeft. Het is zelfs zo triest dat ik zat te schilderen naast de pannen met respectievelijk aardappels en rode kool en dat mijn verfbakje tegen de nog ingepakt vlees stond (tja, ik wilde nog even snel wat doen he)

Dat is een mooi plekje Kees.
Maar die mat is toch kleiner dan jou schepen? Heb je dan nog een plakje?

Bert,
Heb je geen keukentafeltje ergens waar je aan kan zitten? Lijkt mij wel meer comfortabel.

Bert. Echt nergens een tafeltje? Zit een stuk beter. Mijn vader was visser en bouwde aan boord aan zijn modelschepen. Hij had een soort kist gemaakt met twee deuren. Deze deuren klapte open en dan zaten er aan de binnenkant allemaal plankjes, laadjes en gereedschaphouders. Aan de achterkant van de kist zat een werkblad wat hij aan de voorkant kon klikken. Volgens mij zat er zelfs een lampje in. Ik denk dat hij wel een 15 modellen heeft gemaakt daar aan de tafel in de messroom

Rik. Ik maak bijna alles in delen en dat past best. Alleen als ik aan de romp werk dan staat die op de tafel aan de rechterkant. Dit is wel de reden waarom ik eigenlijk niet groter wil gaan

Hoi Bert... heb je dan echt geen ander alternatief?

Jawel, maar de kids willen het pand nog niet verlaten


@Kees
jaa kan, maar jouw vader had in de messrooom geen 5 jarige kleindochter en een 7 mnd oude pup rondlopen neem ik aan

mijn huis is naar moderne maatstaven ongeveer net groot genoeg voor een samenwonend stel met heel veel kennissen, lange werkdagen en een intensief fittness programma en als ze thuis zijn is de slaapkamer het belangrijkste kamertje voor de voortzetting van hun sportactiviteiten

Mijn dochter zit met haar dochter op een klein achterkamertje, voor is een iets groter kamertje wat onze slaapkamer is, heb ongeveer 4 m2 aan vliering dus het meeste staat inmiddels in een kamertje wat eigenlijk mijn hobbyhok was toen ik uit de kamer werd verbannen vanwege de twee grote terra's. Mijn zoon kwam voor de tweede keer thuiswonen omdat die sukkel niet begrijpt dat samenwonen iets meer is dan regelmatig de slaapkamersport bedrijven en daardoor moest er nog meer uit de kamer van mijn dochter en dat werd, je raad het al, in mijn hobbyhok en onze slaapkamer gedumpt.

Een keukentafel? Ben al blij dat er een gaspit in mijn keuken past, de vorige bewoners leden aan een of andere rare gedachtenkronkel en maakte een badkamer van 4 bij 4 en een keuken van 2 bij 3. Omzetten lukt niet zonder er een container met geld voor te moeten stelen.

De schuur was bedoelt voor motor, maar intussen staat daar ook rotzooi van mijn zoon incl. de brommerprojecten die nooit afkomen en ik heb daar geen zin in. Blijft dat jong tenminste in leven. Kortom, ik werk dus aan het aanrecht, tussen de aardappels en de vuile afwas

Ja en het ergste is dat ik dit alles zonder lachen opschrijf he?

oempfff....

Het idee van Kees zou dan wel een oplossing zijn voor je denk ik. Kun je zitten waar het het beste uitkomt voor jou op het moment dat jij wilt. Maar ja.. Moet je dan ook weer maken.
Is allemaal wat zo.

En jij denkt dat die ouwe van mij op een slingerende kleine visboot in een (te)kleine messroom (Die hij met nog 7 anderen moest delen) tussen de bedrijven door (2 uur op 2uur af) geen problemen tegenkwam?

Als ik je verhaal zo lees dan valt me één ding op. Iedereen eist bij jou zijn/haar ruimte op behalve jij. Ik wil/kan me niet verder bemoeien met je situatie want ik begrijp heel goed dat je dit over hebt voor je kinderen maar wees heel voorzichtig met hoeveel ruimte je blijft weggeven. Uiteindelijk komt een keer die dag dat het teveel is en dan heb jij en de mensen die je nastaan veel grotere problemen. (Ik weet er helaas teveel vanaf) Ik wil niet zeggen dat het bij jou zo zal gaan, maar pas op!

Ik weet het Kees, maar er zal toch binnenkort wel een dag komen dat de kids op zich zullen gaan?

Ach, je wordt innovatief in oplossingen bedenken en daarbij, ik mag de hobby in principe in de keuken cq huiskamer uitoefenen, ik heb een hele kast waar alle spullen in staan (verf, gereedschap, modellen, projecten etc) en een vrouw die nu eigenlijk niets meer doet aan de modelbouw, maar vroeger ook het nodige heeft gebouwd, dus weet wat de hobby inhoudt.
De kleindochter wil voornamelijk opa helpen, maar de coördinatie van hand oog is nog niet zo geweldig, dus modelletjes overleven het niet. Ze vindt het leuk om op schoot te zitten en dan pak ik een pincet, wat afvalstukje, lijm en een vijltje en dan knutselen we maar wat in elkaar. Op zich heel leuk en zo en we hebben de grootste lol, maar je komt zelf niet aan bouwen toe

De pup hangt erg aan de baas, dus ligt dan aan je voeten, leuk als je een pupil wil schilderen en dat beest krijgt jeuk, schudt je zowat je stoeltje af.

1 Voordeel heb ik tegenover een hoop anderen, mij werkplek is altijd opgeruimd

... dat ik kan beginnen aan de inrichting van mijn hobbykamer.
Momenteel is het nog een rommelkot maar alles vraagt tijd en tegen de komende winter zaql ik "eindelijk" terug kunnen bouwen!
Enfin, het begin is er al.