Je kan niet anders zeggen, NASA heeft met de landing van het Mars Science Laboratory, wat wij allen beter kennen als Curiosity een huzarenstukje afgeleverd. Een super-accurate landing in de juiste krater, ettelijke miljoenen kilometers van de Aarde. Reden te meer om dat bijzondere moment eens te vereeuwigen in een stukje huisvlijt in papier.
Ontwerper John Jogerst, Yogi in het papierforumwereldje, heeft de hele set in papier uitgewerkt. De Cruise Stage, de Sky Crane en de rover zelf. Prachtig, eenvoudig en goed te maken voor de beginner. De schalen liggen wat uiteen, Curiosity is 1/12, de Cruise stage is 1/48 en de Sky Crane was in 1/20 ontworpen. Maar al die schalen zijn voor PK te groot. Ik heb alles naar 1/48 verkleind. dat betekende dat ik de Rover op 25% van de bedoelde schaal heb gebouwd. De Cruise stage heb ik wel gebouwd maar is niet in het landingsdiorama opgenomen, natuurlijk. Alle modellen zijn
hier bij de Lower Hudson Valley Paper Model Gift shop gratis te downloaden.
Okee, genoeg geluld, PK, laat die boel maar eens zien dan. Welnu, hier in het kort de bouw van het diorama.
Nou, dit was het idee dus een beetje. Curiosity is nét geland, de Sky Crane heeft de kabels verbroken en begint net aan zijn zwiep achteruit on niet op de rover te pletter te storten maar op een veilige afstand van pak 'm beet 500 meter.
En het broodnodige grondplaatje. een lijstje van 25 x 25 klinkende Nederlandse centimeters. Gered uit de kringloopwinkel.
Eerst de Sky Crane.
Verkleind uitgeprint, toen stukje bij beetje in elkaar geplakt. Voorzien van een verfje zilver.
het frame.
Aan de binnenzijde de lier en de tanks met brandstof.
Electronica en avionics
Het begint ergens op te lijken. Vergeet niet dat John Jogerst zijn modellen eenvoudig houdt voor educatieve doeleinden. Ik bouw ze meestal wat verder uit en detailleer ze vaak wat grondiger.
De frames voor de raketmotoren zijn gemaakt van nietjes. Ze bleken er ideaal voor qua lengte.
Bijna klaar.
Motoren een likje verf van binnen en klaar!
Nu dan Curiosity. Aanvankelijk wilde ik het lekker simpel houden. Maar helaas kan ik het nooit lekker simpel houden.
Kleine velletjes papier. Alles is 200 grams.
Hier een beetje een idee van de schaal.
De carrosserie van het wagentje is onderweg. Hoewel, karretje, het is een kleine middenklasser in grootte en gewicht. Reden te meer om de hoed af te nemen.
En ja hoor, da ga ik alweer. Detailleren in een doosje van 4 centimeters lang. De as wordt beweegbaar.
De RTG, Curiosity's krachtbron is er op geplaatst. De Radio-isotopen thermische generator is in feite een kleine kernreactor waardoor de rover niet van zonne-energie afhankelijk is.
Met kleine koperdraadjes de koelingsbuizen op de radiatoren om de RTG gemaakt.
Detailleren van de assen
Wieltjes. In deze schaal in papier een beetje onbegonnen werk om ze gespaakt te maken. Dus probeer ik het lekker toch...
..en dat lukt aardig. Nu nog vijf er bij.
Wat meer op het top deck van de rover.
Ook de ophanging van Curiosity wordt beweegbaar gehouden. Alles draait op stukjes van kopspelden.
Wielen, carrosserie van een rovertje, Sky Crane, grondplaat... Wat nu ook alweer? Oh ja, in elkaar met die hap!
Voor de Sky Crane gebruik in fiberfill (of wattine), spul dat doorgaans voor het watteren van jassen et cetera wordt gebruikt. smal geknipt en een beetje uitgeplozen lijkt het zeer goed op de lichte doorzichtige uitlaatgassen van de raketmotoren van de Sky Crane. (Mars' atmosfeer is veel en veel ijler)
tegen een zwarte achtergrond is het aardig te zien.
En zo is dan het resultaat. De kabels zijn nog een beetje aan het dansen door het los knappen door middel van een explosie, de gekrulde draad is van de electronische verbinding tussen Rover en Sky Crane om het ding op het juiste moment te laten wegvliegen.
Dit was een lange post. Ik plemp nog wat plaatjes van details in de volgende post.