Ondanks alle goede bedoelingen treed Barack Obama toch te laat aan om het tij te kunnen keren. Met een staatsschuld die net zo groter is als alle andere staatsschulden opgeteld, kon iedereen het verwachten. Amerika moest een keer in de problemen komen. Dit gebeurde dan ook in 2010. In dat jaar treft een grote tsunami de Amerikaanse zuid-oost kust (Met name Flordia en Missisippi), en hebben de VS dringend geld nodig voor wederopbouw. Dit geld komt echter niet. Vanwege de torenhoge schulden weigeren vrijwel alle landen en financiele instellingen om ook maar één cent aan amerika te lenen. Het geld voor de wederopbouw word dan noodgedwongen uit een economisch rehabilitatiefonds getrokken.
In 2010 komt ook Lockheed Martin in de problemen. De aanhoudende kredietcrisis (in de VS, de rest van de wereld heeft er nauwelijks last meer van en heeft zijn economie min of meer onafhankelijk van de VS gemaakt) brengt de financiele tak van het Lockheed-Martin concern in de problemen, en deze problemen breiden zich uit naar het gehele concern. De fondsen uit het rehablitatiefonds hadden Lockheed-Martin wellicht kunnen redden, maar dit geld is gebruitk om de wederopbouw te financieren. In het najaar van 2011 moet Martin-Lockheed noodgedwongen zijn producktiefaciliteiten sluiten. De R&D afdeling gaat naar Boeing, samen met het JSF project.
Nederland, zag de bui al hangen en bevroor in het voorjaar van 2011 alle opties op JSF toestellen. In dat jaar treed Nederland toe tot de Northern Tigers. De Northern Tigers is een militair samenwerkingsverband tussen Denemarken, Duitsland, Groot Brittanië en Ierland, Nederland, Noorwegen en Zweden. Deze landen geven hun expeditielegers op, en vormen één multinationaal leger voor vredesmissies. De luchtmacht van de Northern Tigers bestaat uit Eurofighters (Duitsland en Engeland), Saab Gripens (Scandinavische landen) en daarnaast een worden er Dassult Raffale M 's aangeschaft. Deze gaan dienst doen op twee, in Nederland gebouwde en onder Nederlandse en Engelse vlag varende vliegdekschepen. (Formaatje Charles de Gaulle). Deze vliegdekschepen vormen de ruggengraat van de hervormde Nederlandse marine. Beide schepen zijn in 2017 in dienst gekomen.
Ter bescherming van het Nederlandse luchtruim (onbekende passagierstoestellen de stuipen op het lijf jagen en dat soort taken) is de Nederlandse regering op zoek naar snelle onderscheppingsjagers. Hierover wordt in 2012 gedebatteerd. Een SP kamerlid zegt voor de grap in een debat dat men voor snelle en vooral goedkope vliegtuigen naar Rusland moet. Deze uitspraak herinnert een CDA kamerlid eraan dat hij gelezen had dat Rusland voor hun MIG-35 MFI project op zoek is naar een internationale partner. Deze keer worden de opties om de oosterse kant op te kijken niet honend weggelachen, en vertrekt een Nederlandse delegatie naar Rusland om met Mikoyan te onderhandelen.
Met name Stork kan veel betekenen voor Mikoyan, met hun kennis over (straal)turbines. Stork koopt zichzelf voor €200 miljoen in het project in, en deelt voor 24% in de winst van het MFI project. Ook gaan diverse Nederlandse ICT bedrijven een alliantie aan, onder de naam Dutch Avionics N.V. ofwel Duav. Zij werken mee aan de avionica van het toestel. Tegelijkertijd zegt de Nederlandse regering toe om vijfentwintig toestellen aan te schaffen, tegen een bedrag van anderhalf miljard euro. Als bonus word de russische belasting op westerse civiele vliegtuigen met 60% verminderd als de toestellen via een Nederlandse broker gekocht worden, of via Nederland geleased worden.
De ontwikkeling verloopt voorspoedig, en de eerste Mig-35 van de nieuwe generatie maakt zijn eerste vlucth op 4 oktober 2014. Drie dagen later vliegt de eerste Nederlandse testpiloot zijn rondjes in dit toestel. Hij is meteen verkocht. Uiterlijk is er vrijwel niets veranderd ten opzichte van de eerste "MFI". Wel heeft de input van Stork ervoor gezord dat de motor 30% zuiniger is, 10% stiller, en de max snelheid is gestegen van 2.448 naar 2.756 kilometer per uur. De SUpercruise blijft 1.224 kilometer per uur.
De Nederlandse toestellen worden afgeleverd tussen mei 2015 en juni 2016. Tien worden er op leeuwarden gestationeerd, Tien op Volkel, Vier staan op Rotterdam Airport gestationeerd, waarvan twee telkens in alarmconditie (airborne in 2 minuten na alarm). De laatste rouleert over diverse Nederlandse luchtmachtbassisen en civiele vliegvelden. Tevens neemt deze deel aan lucthmachtshows.
Dat was het korte inleidinkje op het vliegtuig dat ik wil gaan bouwen. Over het schema ben ik nog niet helemaal uit, maar het word in ieder geval penseelgeschilderd met revell aqua. Het toestel zelf heb ik nog niet in huis, maar ik ben van plan om donderdag even naar Aalsmeer te rijden om een 1:72 kitje van Revell op te pikken bij de LHS.
Ik neem maar 12,50 mee ofzo, dus dan blijft het koopspook ook wel rustig denk ik.
(Bron
Federation of American Scientists)
_________________
Behold the beauty of the Udaloy