Aan de overdaad van die Barbaarse Germaanse Babykillers in hun Gotha's moet toch iets gedaan worden....

Jammer genoeg zijn er niet veel kits van de andere kant beschikbaar. Overtuigd door Nico om mee in te stappen was hij bereid om te scheiden van een oude Frog kit van de Vickers Vimy!

Ahh!!! De Vickers Vimy, genoemd naar de plaats van de glorieuze overwinning van de Canadian Expeditionary Force op de vandalen uit het oosten. Die werden toen met een welverdiende schop onder hun gat van Vimy-Ridge geschopt! Aahh! De Vimy, die zal hen wel eens van hun eigen deeg een koekje bakken dat niet zo lekker zal smaken! Tegen de vlakte, dat Ruhr gebied! Om het met hun eigen woorden te zeggen: Ausradieren!

En terwijl onze koene ridders van de RAF, het AFC, en hun dappere medestrijders bij de Fransen, de Belgen en die altijd te laat komende Amerikanen op het slagveld de hunnenhorden afslachten zullen onze schitterende jongens van de Independent Air Force de Fritzen in de steden en fabrieken van de aardbodem vegen!!!

Maar ze hebben verdorie geluk gehad: De hunnen waren met de staart tussen hun benen naar hun thuisland gevlucht voordat onze Vimy-squadrons dat thuisland konden platleggen!

Hah!

Enfin, nu we de Vimy hebben kunnen we er toch een paar andere dingen mee doen... De Atlantische oceaan oversteken bvb? En ja, daar gaan onze dappere vliegpioniers Alcock en Brown in hun omgebouwde Vimy van Newfoundland naar Ierland! Vergeet die snobs in de ex-kolonie! Niet die Lindberg was de eerste die de Oceaan overstak, nee het waren onze Alcock en Brown! En voor de rest kunnen we tegen dat volgende keer dat we die Pruisische hordes moeten aanpakken met onze Vimy's een beetje oefenen op wat primitieve stammen in de kolonies!

Tot zover een kleine historiek van de Vimy...

De doos dan...

Zoals de meesten onder jullie wel zullen weten was Frog, samen met Airfix, een van de meest productieve fabrikanten van modelbouwkits in de jaren 60 en 70. Airfix heeft het (min of meer) overleefd, Frog niet. In die tijd gingen we met ons zakgeld naar de speelgoedwinkel op het dorp (dat bestond toen nog, van die kleine winkeltjes, vol met matchboxkes, meccano's, puzzels en blokken) om er een plastiek zakje te kopen met wat onderdelen en een decalvelletje, naar huis vlogen, het zaakje ineen flansten met van die heerlijk rekkende en ruikende tubes lijm, (die meer in ons haar, onze kleren en aan de keukentafel hing dan aan ons model, tot grote ergernis van ons ma...).

Dus na al die jaren van plastiekverwennerij in de vorm van perfect passende kits, vol detail, hopen resin, PE, decals, enz... komt daar dat stuk nostalgie te voorschijn.


Na al die jaren in stock gelegen te hebben, toch een wat vergeelde doos. Ik was vooral gecharmeerd van de resten van de vergane doorzichtige plakband die de doos ooit dicht heeft gehouden tegen grijpgrage vingertjes in de winkel. Plakband die duidelijk van voor het Scotch tape tijdperk stamt.
Wel een mooie boxart van een squadron Vimy's onderweg naar hun doel. Fictief natuurlijk, al was het maar dan het toestel op de voorgrond (H651) enkel gebruikt werd als proefkonijn voor een aantal experimenten en testen.


De achterkant van de doos dan met de aanwijzingen voor het schilderwerk. De kleuraanwijzingen verwijzen naar de echte kleuren en niet naar enige reeks modelbouwverven. Het eerste foutje wordt ook gespot: Britse bommen in WO1 waren niet zwart, maar buff, een bruingele kleur...

De inhoud van de doos dan:


Typisch een product uit de Engelse modelbouwfabrieken van de jaren 60 en 70... Open sprues, (gietbomen, geen ramen), flash, ejector pin marks om u tegen te zeggen en al die dingen die modelbouw zo'n prachtige hobby maken. (Meest gehoorde commentaar op beurzen: Ge moet daar toch veel geduld voor hebben! Ja zeker, anders hadden we de makers van die opmerking allang een pot Tamiya lijm door de strot gejaagd of gillend er van weggelopen!)


Nog een paar sprues en een eerste voorbeeld van nog zo'n typisch fenomeen van die kits: een plethora van losgebroken onderdelen die los in de doos liggen...


De rest van losse onderdelen in de doos en een toch wel prachtige transparante gietboom, waar je met veel zoeken aan de top een paar transparante stukjes kan vinden!
De vleugels zijn ook zo'n mooi stukje onrealistisch vormgegeven rotzooi. Van de weergave van de ribben en het doek zou menig Biafraantje jaloers zijn...


De decals dan... Lichtjes vergeeld, en wat kromgetrokken door de veranderende luchtvochtigheid door de jaren heen, zien ze er toch niet al te slecht uit. De kleuren lijken redelijk juist. Hoe ze echter zullen reageren na onderdompeling in water is echter een open vraag.


De achterkant van het bouwplan dan. Blijkbaar heeft er ooit iemand één van die losgeslagen onderdelen nooit meer teruggevonden en heeft hij een bonnetje moeten invullen, uitknippen en opsturen naar Frog. Blijkbaar nog gelukt ook, want zo te zien is alles aanwezig...
Nog zo'n detail dat je met weemoed naar je jeugd transporteert: de suggestie om de bedrading met naaigaren uit te voeren...


De voorkant met de waarschuwingen dat je niet in je vingers mag snijden, wat algemene bouwtips met onder ander een verwijzing naar een ander stuk nostalgie: het voetje om het model op te plaatsen, zodat het precies vliegt. Jammer genoeg was dit nu net niet in de doos aanwezig. Het zal dan maar de favoriet aller tijden worden: ophangen met punaises (duimspijkers voor de rest van de Nederlanden) aan het plafond van de slaapkamer!

Tot zover vandaag...

Wienne

Beste Wienne,

Het is vrijwel 99% zeker dat ik dat onderdeel wél uitgehaald heb en mijn FROG Southern Cross mee heb opgehangen :

(sorry)

Ter compensatie heb ik hier nog een redelijk uitgebreid artikel liggen over de Vickers Vimy in een Air Enthusiast, zal het z.s.m. voor je scannen en online plaatsen (tenzij je het al hebt natuurlijk).

Wat is een Biafraantje?

Groet, Nico

Zo, daar moet je wat geduld voor hebben!

Maar zonder gekheid, zoals je stelt is dit een typische 60'er jaren kit. De basisvormen zijn in ieder geval aanwezig, en bij gebrek aan een nieuwer model zal je het ermee moeten doen. Ben benieuwd wat je ervan gaat maken.

@Nico: Foei, een beetje standaardjes uit de doos halen voor op het toilet .
Een Biafraantje is trouwens een jeugdige bewoner van Biafra (tegenwoordig deel van Nigeria), in mijn lagere schooltijd berucht om de hongersnood.

Gr. Sjaak

Hier verraad ik dus ook mijn leeftijd...

Alle gekheid op een stokje. Biafra was één van die onverkwikkelijke hongersnoden in Afrika die eventjes de wereld rondgaan in de vorm van de gekende verschrikkelijke beelden van uithongerende kinderen.

Als ik mij goed herrinner verkreeg Nigeria zijn onafhankelijkheid en scheurde Biafra zich toen van Nigeria af om zijn eigen onafhankelijke staat te vormen. Prompt ontstond er een oorlog waar zoals gewoonlijk de bevolking het ergste slachtoffer van werd. Als gevolg van die oorlog ontstond er een hongersnood die wereldwijd het nieuws op TV haalde.

De TV was toen eigenlijk nog maar een paar jaar gemeen goed geworden in onze huiskamers (men ging toen echt nog zitten voor de TV: zetels en stoelen werden speciaal verschoven 's avonds om naar TV te kijken.) en ik vermoed dat Biafra de eerste hongersnood-ramp waarvan de beelden op die manier de wereld rondgingen.



Wel, omdat het zo'n mooi model is geworden is het je vergeven

Best mooie voetjes die van Frog. Leuk is dat je ze aan de muur kan hangen en het model vrij plaatsen. Ik kende alleen die van Airfix (de gestroomlijnde U) en die van Matchbox (De hoekige M). Frog is hier in mijn buurt nooit te verkrijgen geweest. Waarom weet ik niet. Tot voor een jaar of tien en ik Frog tegenkwam op Internet had ik er zelfs nog nooit van gehoord...

Wienne

Hallo Wienne,

Ook al zo'n sappig intro.
Modelbouw met een vleugje humor, dat moeten we in ere houden!
Als je hele bouwverslag zo doorloopt, zal de belangstelling voor deze groepsbouw zeker toenemen!

Die onderzijden van de vleugels zijn op z'n zachtst gezegd wel een uitdaging.
Gelukkig heb je originele FROG-decals en niet dat Sovjetrijstpapier van Novo.
Dat raakt al spontaan in staat van ontbinding zodra je in de buurt van je bakje met water komt. Hopelijk gaat dit straks allemaal goedkomen.

Ik wens je veel succes met je Vimy!

Paul

Als of het toeval ermee speelt!!!!

Nooit had ik van Biafra gehoord, zit ik straks eventjes een Air Enthusiast door te lezen, kom ik daar een artikel tegen over de BAF. Biafran Air Force. Deze luchtmacht had wel 5 zgn. MFI-9b's lichte sportvliegtuigjes. Met Volkswagen Kever verf gecamoufleerd en voorzien van lichte raketinstallaties.

Nog maals: zeer toevallig !

Groet, Nico

Als ik mij niet vergis zijn er een aantal jaar terug zelfs decals verkrijgbaar geweest voor de BAF.



Dat zal ten zeerste geapprecieerd worden!

Om nu verder te gaan met de Vimy.

Ik had al vlug een tweeslachtig gevoel. Zo leek de romp heel mooi gedetailleerd met de stitching en zo. Passen van de 2 helften gaf een perfecte passing aan, dus dat beloofd! Jammer genoeg is de romp niet correct. Frog heeft namelijk de kit gebaseerd op een eerder uitgekomen kit van de Vimy: de zogenaamde 'trailblazer' van Alcock & Brown. Dat was een verbouwde vimy waar alle bewapening uit verwijderd was. (wegens niet nodig en zwaar). Bovendien werd er in de romp extra ruimte gemaakt voor meer brandstoftanks. Daardoor was de bult bovenop het toestel verder naar achteren uitgewerkt.
Frog heeft nu voor de bommenwerper versie de romp lichtjes aangepast: een schutterspost vooraan, waar in essentie niets mis mee is, misschien wat te klein. Een schutterspost achter de bult en 2 ramen opzij. Maar omdat de bult verder doorloopt naar achteren, zitten zowel die ramen als die schutterspost te ver naar achteren. Een vergelijking met de plannen van de Datafile maakt dat maar al te duidelijk:



Een ander probleem zijn de bommenrichter ramen vooraan op de neus. Bij de Vimy van A&B zijn die natuurlijk dicht gemaakt. Frog lost dat op door zwarte decals mee te leveren in de vorm van de ramen... Dat moet natuurlijk beter kunnen...
De mooie stitching zit dan natuurlijk ook op de verkeerde plaats.

Een ander probleem zijn de vleugels: de ribben zijn veel te zwaar geprononceerd. In feite mogen ze met moeite zichtbaar zijn. Nu waren die ribben 'de rigeur' toen de kit uitgekomen is. In feite zijn die pas recentelijk uit de mode gegaan... Dit vooral door fabrikanten als Roden die naar mijn bescheiden mening de meest realistische weergave heeft.
Bovendien zijn er boven op de ondervleugel, naast de motorgondels ribben om de technici toe te laten op de vleugel te lopen als ze aan de motoren moeten werken (met doek overspannen houten ribben zijn nu eenmaal niet erg geschikt daarvoor...)
De kit heeft die natuurlijk ook, maar dan wel van een zodanig formaat dat ze op schaal niet zouden misstaan om een ferm dak mee te bouwen!
Een ander probleem met de vleugels is zichtbaar aan de onderkant. In de omgeving van de gaten om het landingsgestel aan te bevestigen staan er precies zwellingen. Precies het tegenovergestelde van zgn. sinkmarks.

Dat betekent afschuren die handel! Van Kitboy had ik de toestemming gekregen om daar al wat aan te doen. En die extra tijd was wel nodig. De plastiek is namelijk zodanig hard dat je een tijdje zoet daarmee bent... Ik heb eventjes geprobeerd machinaal te werken, maar de plastiek warmt onmiddellijk op en smelt of blijft kleven...

Het resultaat van uren schuurwerk dan:



Wienne

Dat met die vleugels lijk je wel onder controle te hebben. ga je de ribben nog weer erbij maken? Voor de romp zou je flink moeten hakken en zagen denk ik. En een stuk romp van plastic card maken. Lekker veel werk dus.

Heh, ik zou dit toch liever met visdraad doen. Die punaises zijn toch lastig door het plastic te krijgen hoor. Geloof mij maar!

Nee, met elastiekjes, hangen ze mooi te wippen.

En als je ze beu bent: eventjes goed naar beneden trekken en dan loslaten!



Alleen waren mijn ouders vroeger niet zo enthousiast van al die gaatjes in het plakwerk van het plafond. En toen ze mijn kamer renoveerden en van die fantastische plastiek planchetten (bruine natuurlijk) als plafond gebruikten, mocht ik al helemaal niet meer! Als compensatie heb ik toen wel een hoop planken aan de muur gekregen (van die wit gelamineerde) om mijn modellen op te plaatsen.

Ribben ga ik niet meer bij maken: Ze zijn zo goed als onzichtbaar in het echt en dus zeker niet op deze schaal!
Wat ik wel ga doen is de ribtapes simuleren met pre-shading. Die techniek pas ik al langer toe. De plankjes voor de walkways naast de motorgondels denk ik wel te doen. In het echt zijn die pakweg 8 mm hoog en pakweg 2 tot 3 cm breed. Moet dus te doen zijn met heel fijne strips plasticard of plakband.

De romp zie ik nog wel hoe ik dat aanpak, ik heb alleszins verschillende denkpistes. Het één al wat meer uitgewerkt dan de andere.

Wienne