De strategische bommenwerper vervult een belangrijke rol in de geschiedenis van de luchtvaart. Dit type vliegtuig heeft in de loop van de 20e eeuw op belangrijke wijze er toe bij gedragen dat het lijden van oorlog niet meer alleen plaatsvond op het slagveld, maar zich uitbreidde naar de grote steden.
H.G. Wells (meeste bekend van War of the Worlds) schreef in 1909 al een visionair boek waarin de grote imperialistische mogendheden van dat moment (Duitsland, Frankrijk en Engeland) mekaars steden vanuit de lucht bestoken. Dit boek heette War in the Air. Ik heb het boek ooit gelezen, Wells' idee over vliegmachines week overigens flink af van de uiteindelijke werkelijheid.
Tijdens de eerste wereldoorlog ziet de Strategische Bommenwerper uiteindelijk al vrij snel het daglicht.
De geboorte van de strategische bommenwerper.
Sinds hun introductie in militaire dienst zijn vliegtuigen gebruikt voor het aanvallen van vijandelijke grondtroepen en voor het uitvoeren van tactische verkenningspatrouilles.Maar in 1915 werden grote meermotorige vliegtuigen ontworpen,waarvan het bereik tot ver buiten de frontlinie reikte.Hiermee was de strategische bommenwerper geboren.
Voorafgaand aan de Eerste Wereldoorlog liep Duitsland voorop in de luchtschiptechnologie.De produkten van Luftschiffbau Zeppelin werden wereldwijd geëxporteerd.Toen de oorlog echter uitbrak,stopten de civiele operaties en kregen de zeppelins noodgedwongen een militaire taak.
De eerste offensieve luchtschipoperatie werd in de nacht van 2 op 3 september 1914 uitgevoerd door de LZ 17,die Antwerpen aanviel met drie bommen van circa 90 kilo (200 pond).Het luchtschip was opgestegen van uit Keulen.Deze machine werd vervolgens ingezet aan het Oostfront,waar zijn aanvallen vermoedelijk werden voortgezet.Maar wellicht is de wisseling van strategische aanvallen in het gebied tussen Groot-Brittannië en Duitsland het meest interessant.
Groot-Brittannië aangevallen.
De 'Kaiser' in eigen persoon verzette zich hevig tegen directe aanvallen op burgers in Groot-Brittannië,vooral rond Londen,waar misschien zijn familiebanden reden voor zijn bezorgdheid waren.Daarom moesten de doelen enig militair belang hebben;havens en kazernes bijvoorbeeld.De eerste aanvallen tegen Engeland vonden plaats in de nacht van 19 op 20 januari 1915,toen drie Duitse zeppelins (LZ 24,LZ 27 en LZ 31) van de Keizerlijke Duitse Marine opstegen.De eerste twee luchtschepen moesten fabrieken aanvallen langs de rivier de Humber,terwijl LZ 31 militaire bases langs de Thames moest bestoken.De zeppelinbemanning had al snel door dat het slechte weer,gecombineerd met de moeilijkheden bij het richten van de bommen,hun missie veel moeilijker zou maken dan was voorzien.De LZ 31 moest inderdaad zijn missie afbreken voordat hij Groot-Brittannië bereikte,vanwege ernstige ijsvorming.
De LZ 24 en LZ 27 gingen wel op hun doelen af,maar werden uit koers geblazen door sterke rukwinden en wierpen daardoor hun bommen af boven Norfolk;de LZ 24 bombardeerde King's Lynn en de LZ 27 trof Great Yarmouth.Twee personen kwmen hierbij in Great Yarmouth om het leven - de eerste slachtoffers van een luchtaanval op Groot-Brittannië - doordat de bommen lukraak werden afgeworpen.
Verbeterde verdediging.
Howel de RFC en de RNAS al gauw vertrouwd raakten met het neerhalen van zeppelins,duurden de aanvallen voort tot 1918.Doordat de Britse verdediging echter werd verstrekt na de eerste zwaardere luchtaanvallen in het voorjaar van 1917,werden de missies voor de zeppelins steeds gevaarlijker en minder effectief.
Bij een actie die waarschijnlijk geïnspireerd was door de Russische inzet van grote Sikorsky bommenwerpers in 1915 besloten de Duitsers dat strategische bombardementen door luchtschepen aangevuld,of zelfs vervangen,moesten worden door dergelijke grote 'zwaarder-dan-lucht' bommenwerpers.
In de nacht van 27 op 28 november 1916 werden de eerste bommen afgeworpen vanuit een bommenwerper boven Londen.Dit waren nog erg kleine bommen.In diezelfde nacht vielen ook twee zeppelins ten prooi aan gevechtsvliegtuigen,terwil de inspanningen om een vloot van gigantische bommenwerpers in te zetten in alle ernst werd voortgezet.
Operationele tests.
Boven de Franse en Russische fronten werden operationele tests uitgevoerd met de Siemens Forssman,Siemens-Schukert Steffen R.I. en de Zeppelin-Staaken VGO (Versuchs Gotha Ost).Zowel de landmacht als de marine hadden de Kaiser overgehaald om de aanvallen op militaire doelen binnen vijandelijke steden toe te staan.Ze waren er echter niet in geslaagd om duidelijk te maken dat zonder goede bommenrichtmiddelen elke schade die aan een militair doel werd toegebracht eigenlijk een toevalstreffen zou zijn.
Kagohl 3.
Medio 1916 werden drie Staffeln van Kampfgeschwader Nr 1 (KG 1) gedetacheerd om de basis te vormen van KG 3 (bekend als Kagohl 3).Dit eskader rukte op naar Gent,van waaruit het zijn Gotha en Friedrichshafen bommenwerpers inzette tegen Groot-Brittannië.
Kagohl 3 startte op 25 mei 1917,toen 23 Gotha G.IV's op weg gingen naar Londen.Doordat Londen onder een dik wolkendek gehuld ging,keerden de bommenwerpers weer huiswaarts en wierpen zij hun bommen af boven Folkestone.Hierbij kwamen 95 mensen om het leven en raakten 260 personen gewond.Geen enkele andere aanval had zoveel slachtoffers gemaakt en het Britse Parlement ontsteeg in woede over het gebrek aan verdediging bij een dergelijk bombardement.Op 5 juni werd Sheerness gebombardeerd,waarbij één Gotha neergehaald werd door luchtafweergeschut.Londen volgde op 13 juni.Bij deze aanval kwamen 162 mensen - waaronder zestien basisschoolkinderen - om het leven en raakten 432 mensen gewond.
In reactie hierop werd de verdediging rond Londen en de graafschappen rondom Londen verbeterd,met extra luchtafweergescht,ballonnen en gevechtsvliegtuigen.De Duitsers schakelden als gevolg hiervan over op nachtelijke bombardementen.Er werden nog eens 65 aanvallen ondernomen tegen Groot-Britttannië,de laatste in de nacht van 19 op 20 mei 1918.
Een interesante ontwikkeling vanaf 18 december 1917 was de introductie van de reusachtige Zeppelin-Staaken R.IV.Deze machtige luchtschepn konden ongeveer drie keer de bommenlading van een Gotha meevoeren,waarbij de verdediging soms dacht dat er een veel grotere Gotha-aanval had plaatsgevonden.In de nacht van 16 op 17 februari 1918 wierp een R.IV een 1000-kg bom af op het Royal Hospital in Chelsea.Dit was de zwaarste bom die tijdens de Eerste Wereldoorlog op Londen viel.
Britse strategische inspanningen.
Hoewel de RFC en de RNAS beperkte bombardementen uitvoeren,zou het nog tot 16/17 maart 1917 duren voordat de eerste strategische bommenmissie plaatsvond.De 3th Wing van de RNAS,vliegend in Handley-Page O/100's,viel hierbij het treinstation van Moulin-les-Metz aan.Pas in oktober 1917 werd echter een specifieke eenheid voor strategische aanvallen op Duitse industriële doelen opgericht,de 41th Wing van de RFC.Uitgerust met Airco DH.4/DH.9 en Royal Aircraft Factory FE.2b bommenwerpers,had deze eenheid tot mei 1918 57 aanvallen op Duits grondgebied ondernomen.
RAF-Katalysator.
Op 1 april 1918 werd uit de RFC en de RNAS de Royal Air Force (RAF) opgericht.Deze luchtmacht trad op als katalysator voor het ontstaan van de Independent Froce.Deze nieuwe eenheid was voornamelijk uitgerust met de O/100 en had daarnaast een squadron met eenmotorige DH.9a vliegtuigen en een ander squadron dat overging op de Handley-Page O/400.De Independent Force verving de 41th Wing en zette de strategische bombardementen voort tot aan de wapenstilstand.Hierbij verloor het 109 toestellen doordat ook de Duitsers hun verdediging aanscherpten.Net zoals het geval was geweest bij de Duitse bommenwerpers,ondervond ook de RAF dat de nieuwe machines veel grotere bommen mee konden voeren.Zo kon de Handley-Page V/1500,die zijn eerste operationele missie zou gaan uitvoeren op de dag dat de Eerste Wereldoorlog eindigde,een bom van 1525 kilo meevoeren.
Uit:World Weapon.
Nadere toelichting inzake deze voorgenomen groepsbouw volgt!
Groetjes, Nico
_________________ Japanese: their paint could' t fly as fast as their airplanes.
Laatst bijgewerkt door KitBoy op di 24 jun, 2008 10:47 am, in totaal 3 keer bewerkt.
|